ดอกแก้ว
นั่งคุยกับตัวเอง : ดอกแก้ว เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 7 ตุลาคม 2550
ฟ้าครึ้มทึมเทา นั่งหมองหม่นเศร้า เจ็บร้าว --- เหงานัก
น้ำตาร่วงหล่น เหมือนดั่งสายฝน ยอมทน --- เปียกปอน
..............................
ดอกแก้วต้นเก่า ผลิบานอีกคราว สีขาว --- สดใส
กลิ่นหอมกระจาย หอมฟุ้งไปไกล ถึงใจ --- คนเศร้า
...............................
เบิกบานแล้วหล่นร่วง เธอไม่ต้องห่วง บ่วงโซ่ชีวิต
หอมแล้วจางหาย สุขแล้วกลับกลาย คล้ายภาพความฝัน
.................................
ดอกเอ๋ย...ดอกแก้ว บานแล้วร่วงหล่น
คนเอ๋ยคน ทุกข์ สุข เศร้า ซึ้ง ล้วนไม่ตราตรึง
ดอกเอ๋ย...ดอกแก้ว ปีหน้า...บานใหม่ อวดดอกสวยใส ให้กับชีวิต
คนเอ๋ยคน สู้ทนไปเถิด เรียนรู้กำเนิด สัจธรรมชีวิต
ดอกแก้ว ...หล่นร่วง ชีวิตดับดิ้น เมื่อถึง...ซึ่งฤดูกาล
Create Date : 07 ตุลาคม 2550 |
Last Update : 7 ตุลาคม 2550 7:15:50 น. |
|
41 comments
|
Counter : 2323 Pageviews. |
|
|
|
|
ทุกครั้งที่เห็นหรือคิดถึงดอกแก้ว
ต้องคิดถึงเพลง "ดอกแก้ว"
ของสุนทราภรณ์ทุกทีไป
เฮ้อ!!!!
ชะแร
ไม่ชรา