ไม่ต้องมีโบสถ์วิหาร อันสวยงาม... คงหมายถึงไม่ต้องสร้าง
ให้ใหญ่โต.. ควรปฏิบัติตนแบบธรรมดา เกิดแก่เจ็บแล้วก็ตาย
หนีไม่พ้น..

ตุ๊เจ้าธิเบต น่าจะเขียนหนังสือหลายคนนะครับ

...
คุณก๋า ระบุแม่นมาก รมต.ที่เฮียบสมัยนั้นคนนั้นใช่เลยครับ
ยังตราตรึงใจ... หลาย ๆ ร้านผับบาร์ถูก คนใช้ความเฮียบของ
ท่านกลั่นแกล้ง(โดยไม่รู้ตัว)

แต่ก็แปลกไม่นาน แพทย์ที่รักษาผมมาตลอดเกือบ 14 ปีนามสกุลเดียวกัน หมออ่อนโยนพูดคุยเป็นกันเองมีจิตวิทยาสูง
ท่านเป็นพี่น้องกันครับ 555

สวัสดียามสายค่ะ พี่ก๋า

เมื่อวานน้องป่วยสนิทๆค่ะ
วันนี้มาค่อยยังชั่วแล้วค่ะ แต่ยังมีอึนๆ
ฝุ่นยังมีหนาตาเหมือนเดิมค่ะพี่
เมื่อไหร่จะจางหายไปเน้อ

คืนนี้ทุ่มครึ่งลุ้นบอลกันค่ะ

เล่มนี้น่าสนใจมากเลยจ๊ะ

ผมชอบอันที่กล่าวถึงวิหารนะ เพราะอย่างนี้แหละ ที่ที่เราทำสมาธิจึงไม่จำเป็นต้องเป็นที่วัดเท่านั้น ที่บ้านหรือที่ไหนก็ทำได้ ขอเพีงจิตใจเราที่ต้องการจะทำสมาธิก็เพียงพอแล้ว

เราเตรียมตัวเตรียมใจเตรียมอะไรมากมาย แต่พอตายมันก็ตายเลยแบบไม่รู้ตัว

อยากให้คนอื่นมีความสุข เรื่องนี้เราหาไม่ได้จากร้าบานนี้เลย

กุศลที่ทำไว้ มันลบล้างสิ่งเลวร้ายที่ได้ทำไว้ไม่ได้หรอก

ตราบใดที่มีจิตมีความคิด แต่บางครั้งสังขารทำให้ไม่มีแรงด้วนะคะ ตามสภาพไม่เกี่ยวกับอายุ สุขภาพดีๆเราต้องสร้างเองจริงๆ

ถ้ามีเวลาว่างพี่ก๋าพาหมิงหมิง มาดาม มาพักผ่อนหย่อนใจนะคะ
เที่ยวทะเลหน้าโลวซีซั่น คนน้อยดีต่อใจมากค่ะ
แต่ก็ต้องเสี่ยงฝน ถ้าไม่เจอฝนโชคดีเจอฟ้าใสนี่มันเลิศมากค่ะ

ทางเหนือประเทศเรา แทนที่อากาศจะดีตลอด
กับมาเจอเรื่องฝุ่นนี่แย่กันไปหมดเลยค่ะ
แก้ไขยังไงก็ไม่จบ ไหนจะจากบ้านเราเอง
ไหนจะจากเพื่อนบ้านอีก เห้อๆๆๆ
เทคแคร์นะคะพี่ก๋า

เมื่อวานไปมอบตัวหลานสาวที่โรงเรียนใหม่ เป็นการออกจากบ้านไปอยู่ในที่คนเยอะๆ เป็นเวลานานๆ ครั้งแรกใน 3 ปี เลยนะครับ ปกติก็ไปแต่ห้าง ตลาด อะไรทำนองนี้ อาจจะมีบางครั้งที่ใช้เวลานานกว่า แต่คนก็ไม่เยอะและไม่ต้องทำอะไรๆมากอย่างกับการมอบตัว


ต้องมีอะไรทำกันตลอดเวลา รายงานตัว จ่ายเงิน รับสมุด รับกระเป๋า พบครูประจำชั้น วัดตัวตัดเครื่องแบบนักเรียน เนตรนารี ชุดพละ เสื้อกีฬาสี เสื้อเบลเซอร์ เสื้อช้อป ...... เริ่ม 8 โมง กว่าจะเสร็จเที่ยงครับ นี่ขนาดเป็นการมอบตัวเฉพาะโปรแกรมพิเศษนะครับ ห้องเรียนปกติเค้ายังไม่สอบ - ประกาศผลกัน มีนักเรียนซัก 200 กว่าๆเท่านั้น ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นการมอบตัวของห้องเรียนปกตินักเรียน 500 คนจะวุ่นวายขนาดไหน


กลับถึงบ้านเพลียจัดครับ กินยาแก้ปวดหัวแล้วหลับทั้งบ่ายเลยครับ มึนมากกกกกกก ฮ่าๆๆๆ

เดี๋ยวกระซิบหลานสาวที่เรียน ม.1 ห้อง Innovation and Technology พัฒนาโปรแกรมสำเร็จรูป ไว้ให้โรงเรียนใช้ในการมอบตัวครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ


ทุกอย่างต้องเขียนมือหมดครับ เหมือนกลับไปอยู่มัธยมเมื่อ 30 ปีที่แล้ว

สวัสดีตอนบ่ายครับคุณก๋า

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"เพ่งพินิจเรื่องชีวิตและความตาย" เล่มนี้ ก็เป็นเรื่องคำคม คติ
ธรรม ที่ก๋าชอบ และอ่านเยอะมาก ต้องยกมือให้ อ่านเยอะ ก็ยิ่ง
ได้ความคิดหลากหลาย ครูเป็นคนอ่านหนังสือเต็มเล่มเรื่องที่มีเนื้อหา
แนวนี้ไม่ไหว อิอิ อาศัยจากการอ่านจากบล็อกที่เธอวิเคราะห์ แนะ
แนวหนังสือพวกนี้และยกตัวอย่างมาประกอบ น่าจะง่ายและสนุกกว่า
ห้าห้าห้า
ชื่อเรื่องของหนังสือเล่มนี้ เป็นเรื่องการพินิจพิจารณาชีวิตของ
ตนเองและน่าจะชีวิตอื่น ๆ ที่เราพบเจอด้วย อีกเรื่อง คือ ให้
พิจารณาความตายด้วย ล้วนแต่เป็นเรื่องยากนะ เพราะพวกเราก็ยัง
มีกิเลสอยู่ จะมากจะน้อย ก็คงแล้วแต่ว่า ใครจะปลง ปล่อยวางได้
มากกว่ากัน ปล่อยวางได้มากกว่ากัน ก็คงจะพิจารณาได้มากขึ้น นะ
ห้าห้า จริงมะ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ

สวัสดีค่ะน้องก๋า หนังสือเล่มนี้ดีจังเลยค่ะ พี่กิ่งชอบอ่านหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องหลังความตายนะคะ 555 อ่านไว่เพื่อเป็นความรู้ของเราอ่านไว้เพื่อปลงกับชีวิตปล่อยวางให้ได้ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เราจะไปมั่งนะคะ
การเตรียมตัวไว้เป็นการดีอย่างหนึ่งนะคะ เป็นการย้ำเตือนไม่ให้เราประมาท ไม่ให้เราหลงไปในทางอบายมุขมากเกินไปชีวิตหนึ่งชีวิตของเราเวลาเราอยู่กับเพื่อนๆเรามีสุขแต่เวลาเรามีทุกข์และต้องจากไปเราไปคนเดียวฉะนั้น หนังสือเล่มนี้ให้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ สอนให้เราไม่ประมาทนะคะ

โหวต Book Blog

พี่กิ่งอาจจะไม่ได้มาตอบน้องก๋าหลายวันนะคะ เพราะพรุ่งนี้พี่กิ่งคงต้องไประยองกับคณะเพื่อนๆค่ะไว้กลับมาก็คงประมาณวันที่ 15 ค่ะ

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกเต้าหู้ทอดนะคะ ใช่เลยค่ะ เต้าหู้ทอดจะอร่อยขึ้นอยู่กับน้ำจิ้มจริงๆค่ะ ใช้มะนาวสด หอมๆปรี้ยวหวานมันเค็มอร่อยๆค่ะ อิอิ

ผมชอบอันนี้ "จงรีบอย่างเชื่องช้า"
มันดูเหมือนขัดกันนะ แต่จริง ๆ มันสอดคล้องกันดีเลยครับ

"จงรีบ" ทำอะไรก็ทำ ณ ปัจจุบันขณะเลย พรุ่งนี้อาจสายไปไม่มีลมหายใจแล้ว
"อย่างเชื่องช้า" นี่คือทำอย่างมีสติ พิจารณาให้รอบคอบก่อนที่จะทำสิ่งนั้น ๆ

เห็นชื่อหนังสือแล้วต้องถามว่าเมื่อไหร่ลุงนั่นจะตายเสียที
วันนี้ไม่เห็นคุณธัญแวะมาลงชื่อ เธอบอกมาศิริราชนะ

ขอแวะมาเซฟเก็บไว้อ่านนะคะ ได้คติสอนใจหลายบทเลยค่ะพี่ก๋า

สวัสดีครับคุณก๋า
เพิ่งได้เข้ามาคุยครับ
หายไปนานเลย

คุณก๋าอ่านงานเขียนได้หลากหลายนักเขียนดีจังครับ
ชอบข้อคิดที่ว่า
มนุษย์เราใช้เวลาทั้งชีวิตเตรียมตัว
เพื่อจะมาพบกับเรื่องที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ครับ
.
ช่วงนี้ดูข่าวได้ยินเรื่องฝุ่น PM2.5 ที่เชียงใหม่
นึกถึงคุณก๋าอยู่ครับ
คุณก๋าได้รับผลกระทบมากน้อยยังไงบ้างไหมครับ