มีนาคม 2566
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
13 มีนาคม 2566

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - พ่อแม่ เต้าเต๋อจิง :



: พ่อแม่ เต้าเต๋อจิง :

เขียน - William Martin
แปล - ถิง ชู และ วิจักษณ์ พานิช









‘เต้าเต๋อจิง’ เป็นคัมภีร์โบราณซึ่งรจนาขึ้นโดยท่านเหลาจื่อ
นักปราชญ์ยุคสองพันปีก่อน
81 บทของคำสอนในคำภีร์เล่มนี้ถูกแปลออกมามากมายหลายครั้ง
มีทั้งแปลตามตัวบทอักษร และการตีความขึ้นใหม่
เกี่ยวโยงได้หมดทั้งด้านการทหาร การเมือง การปกครอง และการใช้ชีวิต

แต่หนังสือ
‘พ่อแม่ เต้าเต๋อจิง’ เล่มนี้
เป็นงานเขียนประยุกต์คำสอนเก่าแก่เข้ากับวิธีการเลี้ยงลูก

81 บทในหนังสือเล่มนี้ไม่ได้บอกวิธีการสร้างเด็กอัจฉริยะ
หรือทำให้คนอ่านกลายเป็นพ่อแม่ที่ประสบความสำเร็จในการเลี้ยงลูก
หนังสือเล่มนี้พาเราไปสำรวจตรวจสอบ ‘ความคิด’ ของตนเอง
ในฐานะพ่อแม่ที่กำลังเลี้ยงดูเด็กคนหนึ่งให้เติบโตขึ้นมา
ท่ามกลางการเรียนรู้ การแก้ปัญหา บทเรียนแห่งความผิดพลาด
ไปจนถึงการช่วยประคับประคองให้ลูกค้นพบตนเองอย่างที่ควรจะเป็น

รวมถึงช่วยให้เราย้อนมองดูเส้นทางที่ผ่านมาของการทำหน้าที่พ่อและแม่

ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ครั้งแรกเมื่อ 10 ปีที่แล้ว
ในตอนนั้นลูกชายของผมอายุ 4 ขวบ
วันนี้...เด็กคนนั้น กลายเป็นเด็กหนุ่มวัยรุ่นอายุ 14 ปี
ผมยังเลี้ยงลูกแบบที่ตัวเองเชื่อ
คือ
“การเลี้ยงลูกให้เติบโตอย่างมีความสุข”

สอนลูกให้มีความสุข และรู้จักรักตัวเอง
สอนลูกให้รู้จักเคารพตัวเองเมื่อเผชิญกับการดูถูก
สอนลูกให้รู้จักแยกแยะในสิ่งที่ควรทำกับสิ่งที่อยากทำ
สอนให้ลูกรับรู้ในสิ่งที่ควรได้กับสิ่งที่อยากได้
สอนให้ลูกมีความสุขและสนุกกับการเรียนรู้ในทุก ๆ เรื่อง


คำที่ผมได้ยินบ่อยมากจากพ่อแม่หลายคน เช่น
“ไม่รู้จะคุยกับลูกยังไง ?”
“ไม่รู้จะเล่นกับลูกแบบไหน ?”
“สอนลูกไม่เป็น”
ฯลฯ

แต่ผมกลับคิดว่าพ่อแม่ควรเป็นแบบอย่างให้ลูก
ผมเชื่อเสมอว่า ‘หนึ่งการกระทำ ดีกว่าร้อยคำสอน’
พ่อแม่ควรเชื่อมั่นในความดีที่มีในตัวลูก
การเลือกและตัดสินใจผิดพลาดของลูก ไม่ใช่ความโง่เขลา
ทุกคนสามารถสับสนและเกิดความกลัวได้เสมอในทุกช่วงวัยของชีวิต

ทุกความผิดพลาด แก้ไขได้
ทุกความล้มเหลว เปลี่ยนแปลงได้
ทุกความเจ็บปวด ให้อภัยได้
อย่ารักลูกเพียงแค่ช่วงเวลาที่ลูกทำตัวน่ารักหรือตามใจพ่อแม่
อย่าเปรียบเทียบลูกกับเด็กคนอื่น
อย่าเอาเกรดหรือคะแนนมากดดันให้ลูกต้องคร่ำเคร่งอยู่แต่กับการเรียน
จนละเลยเพิกเฉยมิติด้านอื่น ๆ ของชีวิต

สื่อสารกับลูกให้ดีและมีคุณภาพ
อย่าเอาแต่ออกคำสั่งและบังคับ

ให้อิสระกับลูกในการคิดและทำสิ่งต่าง ๆ
มองดูอยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ
และปล่อยให้ลูกเติบโตอย่างที่เขาต้องการ

เปิดใจให้กว้าง อ้าแขนกว้างโดยไม่ต้องโอบกอดลูกตลอดเวลา
แล้วลูกจะเติบโต แข็งแรง มั่นใจ มีความกล้าในการใช้ชีวิต

มีคนเคยถามผมว่าคาดหวังอะไรในตัวลูกบ้าง

“ไม่เคยเลย” นั่นคือคำตอบของผม
จนถึงวันนี้ผมก็ยังเชื่อในคำตอบของตัวเอง
ผมมั่นคงและไม่เคยไขว้เขวในการเลี้ยงดูลูก
ไม่ว่าสุดท้ายแล้วเขาจะเติบโตขึ้นมาอย่างไรก็ตาม
อย่างหนึ่งที่ผมเชื่อมั่นมาโดยตลอด
คือลูกรู้เสมอว่าพ่อกับแม่รักเขา
พ่อแม่ยืนเคียงข้างลูกเสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ยิ้มและให้คำชมในวันที่ลูกประสบความสำเร็จ
ให้กำลังใจและอยู่ใกล้ ๆ เสมอในวันที่ลูกล้มเหลวผิดหวัง

การเลี้ยงดูลูกให้เติบโตอย่างเป็นธรรมชาติ
และค้นพบตนเองได้อย่างแท้จริง
สำหรับผมนี่คือ
‘พันธกิจที่สำคัญ’ ในความเป็นพ่อแม่คนอย่างแท้จริง














































Create Date : 13 มีนาคม 2566
Last Update : 13 มีนาคม 2566 5:27:29 น. 19 comments
Counter : 887 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtanjira, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณปัญญา Dh, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณThe Kop Civil, คุณnonnoiGiwGiw, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณเนินน้ำ, คุณtoor36, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณชีริว, คุณhaiku, คุณอุ้มสี, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse


 
เป็นวัฏจักร
เกิด แล้วตาย
ตาย แล้ว เกิด
สาธุ ค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:7:51:38 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

พี่เองเลี้ยงลูกด้วยหัวใจ ด้วยความรักทั้งหมด
พี่เชื่อว่าลูกจะรับแต่สิ่งดีดีที่เราให้ พี่ไม่เคยบังคับลูก
เราแค่บอกและสอนเค้า คอยอยู่ข้างๆเค้าเสมอ
พี่อาจจะมีบุญเรื่องลูกมั้งคะ ลูกไม่เคยทำอะไรให้เราต้องเป็นห่วง
ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง ไม่เคยทำเรื่องให้ปวดหัว
น้องป่านเติบโตมาดีด้วยตัวของเค้าเองด้วยแหละค่ะ
เราแค่คอยอยู่ข้างๆเค้าในทุกๆเวลาที่เค้าต้องการนะคะ
เค้าคือความภูมิใจของพี่อย่างที่สุดแหละค่ะ

หลายๆคนมักจะบอกอย่างที่ก๋าบอกแหละค่ะ
“ไม่รู้จะคุยกับลูกยังไง ?”
“ไม่รู้จะเล่นกับลูกแบบไหน ?”
“สอนลูกไม่เป็น”

ก็คุยกับเค้าในเรื่องที่ต้องเผชิญอยู่ ในความเป็นจริง
เล่นกับเค้าเหมือนที่เราเคยเล่นตอนเด็ก เราทุกคนผ่านมาแล้วเนาะ
สอนเค้าในสิ่งที่ดีดี ที่เราเองก็ต้องรู้ว่าอะไรดีอะไรไม่ดี
มันจะแปลกตรงไหนเนาะ พี่เองก็ไม่เข้าใจ

พี่ว่าพ่อแม่บางคนเขาไม่ได้เลี้ยงลูกเอง
ปล่อยให้ปู่ย่าตายายเลี้ยง พอเกิดปัญหา ก็ไม่สามรถคุยหรือทำอะไรกับลูกได้มั้งคะ

การเลี้ยงลูกคนนึงจริงไไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่ายนะคะกับสมัยนี้

..........

พี่จะบอกก๋าว่า น้องป่านเค้าโตแล้วจริงๆนะคะ
สิ้นเดือนนี้เค้าจะย้ายเข้าคอนโดที่ซื้อใหม่ พี่บอกว่าเดี๊ยวพี่จะมาช่วยนะ
เค้าบอกว่าแม่ไม่ต้องมาหรอก หนูบอกเพื่อนๆมาช่วยแล้ว

นี่เราเป็นแม่ที่ไม่ต้องช่วยลูกทำอะไรแล้วใช่ไหมเนี่ย

นี่เราก็ยังติดนิสัยช่วยลูกในทุกเรื่องซินะ ^^

กว่าพี่จะเขียนคอมเม้มท์นี้เสร็จ คุณหอมกรจะมาแอบแซวก่อนไหมน๊า

หมาแมว พอเลี้ยงก็รักและต้องดูแลเขาไปนะคะ

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพนะคะ

พี่ฝากทักทายคุณหอมกรตรงนี้ก่อนค่ะ ไว้จะไปคุยที่บล็อกอีกทีค่ะ



โดย: tanjira วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:7:52:26 น.  

 
แหมตามคนรักลูกมาติดๆ เลยคุณก๋า
พอดีไม่มีลูกเลยไม่ต้องกลัวว่า
จะผิดหวังหรือสมหวังเพราะลูกหนะคุณก๋า
ข่าวว่าลุงนั่นประกาศจะไม่เอาเสียง สว. หนุนเหรอ
แต่ลุงนั่นไม่เคยพูดความจริงเลยสักครั้งนะคุณก๋า 555



โดย: หอมกร วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:8:27:27 น.  

 
สวัสดียามสายค่ะ พี่ก๋า

แค่กๆๆ บ๊วยติดคอ 555555
เห็นฟอร์มนัดนี้หนูล่ะเพลีย
จังหวะไม่ได้เลย ไม่เหมือนนัด 7-0
ทุกอย่างเป็นใจหมด
ลุ้นท็อปโฟร์ต่อกันยาวๆเลยค่ะ


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:8:48:24 น.  

 
ตอนนี้ภาพจำคือหมิงหมิงตอนตัวน้อยๆ พอเห็นภาพหมิงหมิงปัจจุบันที่พี่ก๋าเคยอัพเดทให้ดู รู้สึกเลยว่าเวลาผ่านไปไวมากจริงๆค่า


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:10:23:05 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

ชอบหลักการเลี้ยงลูกของคุณก๋าครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:11:01:13 น.  

 
เราแอบอิจฉาคนมีลูกนะเนี่ย


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:11:04:14 น.  

 
เคยเห็นหมิง หมิง ตอนยังเป็นเด็กน้อย ตอนนี้เริ่มโตเป็นหนุ่มแล้วนะครับ ต้องขอชื่นชมคุณก๋าเลยครับที่เลี้ยงลูกแบบให้ค้นพบตัวตนที่แท้จริง และเลี้ยงแบบมีความสุข ผมว่าแบบนี้แหละที่จะทำให้เค้าเจริญเติบโตในสังคมได้อย่างปลอดภัยและมีความสุข โอววมาแบบวิชาการเลย 555
แมนยูฯ เสมอไปนะครับ ถ้าเกิดแพ้นี่อาทิตย์นี้มีเรื่องคุยกันอีกแล้วครับ หลังจากที่ลิเวอร์พูลพลาดมาแล้ว


โดย: The Kop Civil วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:11:06:57 น.  

 
ชื่อนี้ออกเสียงย้าก~ยากครับ
ถ้าไม่มองชื่อตอนอ่านผมอาจจะเรียกผิดเรียกถูกแน่ ^^"

เนื้อหาดีนะครับ แต่สงสัยว่าทำไมคนเขียนเป็นชาวตะวันตกแฮะ


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:14:10:18 น.  

 
ตอนเรียนหนังสือไปชอบเผชิญหน้ากับปัญหาครับ รู้สึกว่ามันควบคุมไม่ได้ หนีเลยดีกว่า


แต่ตอนที่ไปเรียนเมืองนอกมันหนีไม่ได้ครับ ลุยไปเลยก็แล้วกัน


ตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่นะครับ แต่จะหาทางแก้หลายๆทางไว้ให้พร้อมก่อนครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:14:23:36 น.  

 
เขามีข้ออ้างนะคะ
เค้าโดนใบแดงไล่ออกไป1คน
เค้ายังยันเสมอได้ค่ะ 555555

เอ็นดูววววเหล่าแฟนบอล
จิกกัดกันไม่ปล่อยเลยทีเดียว


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:15:38:31 น.  

 
การเป็นพ่อแม่ไม่ง่ายเลย ความคาดหวังต่างๆ มักส่งมาที่ลูก แต่มีหลายเรื่องที่เรากลับไม่ทำ

ถ้าเผด็จการยังครองเมืองอยู่แบบนี้ พ่อแม่คนไม่สู้ รุ่นลูกคุณก็ต้องสู้ เหมือนเรื่องกฎตัดผมของโรงเรียนนี่แหละ ถ้าไม่สู้ รุ่นต่อไปก็ต้องสู้ เด็กยุคนี้มันเข้าใจในเรื่องนี้มันเลยสู้ไง นี่แหละความแตกต่างของเด็กยุคนี้กับยุคเรา


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:18:06:19 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"พ่อแม่ เต้าเต๋อจิง" เล่มนี้ เป็นคัมภีร์ ที่ทรงคุณค่าในเรื่องของ
ความรักที่จะมอบให้ลูกในทางที่ถูกที่ควร เนาะ นอกจากจะเหมาะสม
กับคนเป็นพ่อแม่ในการเลี้ยงลูกแล้ว ยังเหมาะกับคนที่มีอาชีพเป็นครู
อีกนะ เพราะการสอนนักเรียน คล้ายคลึงกับการสอนลูกของเรา นั่นเอง เพราะต่างก็ต้องการให้ลูก ลูกศิษย์ของเราเป็นคนดี มี
ศีลธรรมเป็นคนดีของสังคม
ครูชอบวิธีการเลี้ยงดูลูกของก๋า นะ ครูจึงได้บอกเสมอว่า
เสียดาย ที่เธอไม่ได้เป็นครูตามที่ต้องการ ด้วยภาระ หน้าที่ ที่ต้อง
รับผิดชอบ การสอนเด็ก ต้องสอนให้เขาเรียนอย่างสนุก เขาจึงจะ
รักและศรัทธาเรา โดยเฉพาะ ต้องเอาใจใส่ทุกข์สุขของเขา ช่าง
สังเกต และให้ข้อเสนอแนะ ไม่ใช่ตัดสินใจให้เขา จ้ะ
‘หนึ่งการกระทำ ดีกว่าร้อยคำสอน’ ข้อนี้ที่เธอกล่าวไว้ใน
ข้อวิเคราะห์ ครูเห็นด้วยอย่างยิ่ง จ้ะ การกระทำ ตัวอย่างที่ดีของ
ผู้สอน ย่อมดีกว่าคำสอน และผู้สอนไม่ได้ปฏิบัติตัวเองตามที่สอน
คนอื่นเลย จ้ะ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:19:38:19 น.  

 
หนึ่งการกระทำ ดีกว่าร้อยคำสอน คือทำเป็นตัวอย่างให้ลูกเห็นดีที่สุดครับ จริงๆพวกผู้ใหย่ในบ้านเมืองนี้ก็ใช้หลักการเดียวกันได้

คนเรามักมีแต่ความคาดหวังครับ อันที่จริงไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวัง แต่ไม่คาดหวังชีวิตก็เหมือนไร้จุดหมายเช่นกัน ในจุดนี้ต้องทำให้มันสมดุลกัน ทางสายกลางยังไงก็ใช้ได้เสมอ

ความสัมพันธ์ถ้ามันมีคำว่า แพ้ ชนะ เข้ามาเกี่ยวข้อง มันอาจไม่ยั่งยืนก็ได้ครับ การเผชิญกน้ากับปัยหาสำคัญจริงๆ แต่สิ่งที่ชุดเราไว้คือ ความกลัว สิ่งสำคัญน่าจะเป็นหลุมหลบภัย ซึ่งก็คือบ้านที่พ่อแม่เตรียมไว้


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:19:51:17 น.  

 
ลูกกล้าบางทีก็แพ้ลูกเก๋า ชอบคำนี้จริงๆ เหมือนฟุตบอล สด กับเก๋า แต่อายุมากมันก็หมดนะในบางที ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเวทีไหน มีทั้งลูกเก๋า และความสด จะดีที่สุด


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:20:16:23 น.  

 
พี่ก๋าอ่านหนังสือเยอะจริงๆ มาได้วันละเล่มเลยครับ อยากเห็นห้องเก็บหนังสือยิ่งนัก
เล่มนี้เหมาะเอาไว้อ่านทบทวนความเป็นพ่อแม่นะครับ

ตกใจ น้องหมิงอายุ 14 แล้วเหรอเนี่ย
พวกเราเล่นบล็อกกันมานานมากจริงๆครับ
ภาวนาให้เด็กๆทุกคนได้เกิดมาในครอบครัวที่เข้าใจในตัวลูกนะครับ


โดย: ชีริว วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:22:11:39 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า
.
ยินดีกับการเปิดร้านใหม่ด้วยนะครับ
ขอให้กิจการรุ่งเรืองครับ
.
อ่านบล็อกวันนี้
เชื่อว่าน้องหมิงจะซึมซัมสิ่งที่คุณก๋าปฏิบัติให้เห็น
เติบโตเป็นคนคุณภาพของสังคมแน่นอนครับ
.
เมื่อคืนที่บ้านฝนตกตอนดึกครับ
เช้าวันนี้เลยรู้สึกอากาศโปร่งขึ้นมาบ้างครับ
.
ปล.
ลายมือคุณก๋าสวยกว่าบนปกเขาอ่ะ 55
แล้วรูปวาดนั้นงานคุณก๋าด้วยไหมครับ หรือภาพในเล่ม


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:22:23:33 น.  

 
เยี่ยม


โดย: อุ้มสี วันที่: 13 มีนาคม 2566 เวลา:23:23:39 น.  

 
พันธกิจที่สำคัญใช้เวลาค่อยเป็นค่อยไปนานนับสิบปีด้วยความรัก
ผลที่ได้ในอนาคตจะน่าภูมิใจ น่าชื่นใจขนาดไหนนะคะ
นึกภาพแล้วอยากแสดงความยินดีล่วงหน้าค่ะคุณก๋า

ขอบคุณคุณก๋าสำหรับหนังสือดีๆอีกเล่มด้วยค่ะ

วันนี้เชียงใหม่ฝนตกแต่เช้า แต่มลพิษยังเยอะอยู่
คุณก๋ารักษาสุขภาพนะคะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 14 มีนาคม 2566 เวลา:1:23:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]