มีนาคม 2566
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
24 มีนาคม 2566

: ชีวิตนี้ยังมีโอกาส :



: ชีวิตนี้ยังมีโอกาส :






ผมเชื่อเสมอว่าชีวิตนี้มีโอกาส
ช่วงที่ยากลำบากที่สุดของชีวิตจะผ่านพ้นไป
เมื่อเราอดทนมากพอ ทำใจได้ดีพอ
ล้มก็ล้มไป เสียแล้วก็เสียไป
เริ่มต้นใหม่ได้เสมอ สร้างขึ้นมาใหม่ได้เสมอ
ขอเพียงอย่าเพิ่งถอดใจ
ช่วงรอก็ต้องรอ
ช่วงทนก็ต้องทน
ทำอะไรไม่ได้ก็ทำใจ
ยอมรับความจริงว่าเราทำเต็มที่แล้ว
รั้งไว้ไม่ได้ก็ปล่อยมันไป


นึกถึงวันที่เราก่อร่างสร้างตัวขึ้นมา
คิดถึงช่วงเวลาที่เราลำบากลำบน
แต่ทนสู้จนผ่านพ้นมันมาได้
ทำไมจะกลับสู้อีกครั้งไม่ได้


คนเราเริ่มจากศูนย์
แล้วก็กลับไปสู่ศูนย์
แต่ระหว่างนั้นมันคือสีสันชีวิต
มันคือการเรียนรู้ตลอดเส้นทาง
จากศูนย์ไปสู่ศูนย์ไม่ใช่ความทุกข์
แต่เป็นความสุขได้
ถ้าเรายอมรับความจริง เข้าใจความจริง
และทำทุกอย่างให้ดีที่สุด...ทำไปทีละวัน





























 




 

Create Date : 24 มีนาคม 2566
18 comments
Last Update : 24 มีนาคม 2566 4:48:29 น.
Counter : 707 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณkae+aoe, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณอุ้มสี, คุณปัญญา Dh, คุณThe Kop Civil, คุณmariabamboo, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณRain_sk, คุณทนายอ้วน, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณตะลีกีปัส, คุณเนินน้ำ, คุณtoor36, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณSweet_pills, คุณกิ่งฟ้า, คุณnewyorknurse

 

สวัสดียามเช้ามืดครับ

...
ชีวิตแต่ละคนไม่เหมือนกัน อยู่ที่ไปอยู่ ณ แห่งใด..

เพื่อนคนหนึ่ง เจ้าของโรงหมู.. ชอบจ๊อกกิ้งกับผม...บางวันมัน
เจ็บเท้าก็ยังฝืนวิ่งจ๊อก.. ผมก็บอกว่าอย่าเลยจะเจ็บมากขึ้นนะ
มัน "ไม่เป็นไร" ทน ๆ เอา.. สุดท้ายมันก็เจ็บเพิ่มจนต้องหยุด
จ๊อกกิ้งเป็นเดือน 555

เหมือนคุณชู เจอในชีวิตจริงน่าจะหลายด้าน ตอนนี้กลับไปสู้
กับคนหลายกลุ่ม เหมือนสตรีธนาคารแห่งหนึ่ง พูดความจริง
เรื่องจำนำ จนต้องขึ้นศาลชนะ เดือดร้อนทั้งคุณชูกับคนนี้

แต่คงต้องค้าความกันทั้งคู่ เหนือ่ยใจแทนครับ

...
ส่วนตัวแล้วบางช่วงก็เจอหนักมาก แทบจะล้มได้แต่เกาะขอบ
โต๊ะ ขอบผนังไว้เพื่อรอจังหวะที่จะ สู้ต่อแบบงานเขียนของคุณก๋าข้างบน
แต่ตอนนี้มีสิทธิเลือกใช้ชีวิตเพราะเคยผ่านยาก ๆมาแล้วพอ
เห็น ก็ชำเลืองตามอง มะอาว ไปทางนี้ดีกว่า 555

...
มาดามคุณก๋าคงสบายและแข็งแรงขึ้นตามลำดับ ส่งใจมาช่วย
ครับ

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 24 มีนาคม 2566 5:32:42 น.  

 

ทำทีละวัน อย่างมีความสุขนะคะ

 

โดย: kae+aoe 24 มีนาคม 2566 8:09:44 น.  

 

ทำและลุ้นไปทีละวัน
เผื่อไม่มีว้นพรุ่งนี้..
คุณก๋าโชคดีที่อดทนรอมาจน..
ได้เริ่มต้นใหม่
Good luck ค่ะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 24 มีนาคม 2566 8:12:57 น.  

 

ภาพแสงแดดสีทองส่องกระทบพื้น
กระทบประตู แสดงว่าโอกาสมาแล้วคุณก๋า
หวังว่าคงไม่มีโอกาสได้เห็หน้าลุงอีก

 

โดย: หอมกร 24 มีนาคม 2566 8:26:32 น.  

 

พี่อุ้มก็เชื่อเช่นนั้นจ้า

 

โดย: อุ้มสี 24 มีนาคม 2566 8:57:44 น.  

 

สวัสดียามสายครับคุณก๋า

ยังมีโอกาสที่ดีครับ

ส่งกำลังใจให้นะครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 24 มีนาคม 2566 9:19:27 น.  

 

ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ทำทีละวันด้วยครับ

 

โดย: The Kop Civil 24 มีนาคม 2566 9:40:28 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ก๋า ไม่ได้แวะมานานเลยค่ะ
หายต๋อมตามสไตล์แม่โม
โผล่มาช่วงนี้มารายงานตัวว่าว่างงานอยู่

ส่งกำลังใจค่ะพี่

 

โดย: mariabamboo 24 มีนาคม 2566 10:19:51 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า
.
ถ้าแรงยังเหลือก็ต้องสู้กันไปครับ
พูดเผื่อตัวผมเองด้วย
.
ได้ฟังข่าวเมื่อเช้าว่าpm2.5ที่ ชม. แรงอยู่
รักษาสุขภาพนะครับคุณก๋า

 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 24 มีนาคม 2566 10:34:15 น.  

 

2-3 วันมานี้ยุ่งมากเสียจนไม่ได้เข้าบล็อกเลยครับ

เสาร์ อาทิตย์นี้จะพาหลานไปพักผ่อนสมองจากการติวกันมาเป็นเวลา 1 ปี ที่เขาใหญ่ก็คงไม่ได้เข้ามาดูบล็อกอีกครับ


ขอบคุณสำหรับกำลังใจและขอโทษที่ไม่ได้เข้าไปทักทายไว้ก่อนเลยครับ ฮ่าๆๆๆ


-----------------


บอลได้รับโอกาสที่ 2 มาแล้วจากการรอดจากการป่วยครั้งที่หนักหนาที่สุดในชีวิตครับ ทำให้บอลเปลี่ยนจากคนที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาลมาเป็นคนที่ทำอะไรเพื่อคนอื่นในทุกเรื่องครับ ......



บอลได้รู้ว่าการทำอะไรเพื่อคนอื่นมันมีความสุขมากๆครับ สุขใจ แล้วก็เราจะพยายามทำอย่างดีที่สุดด้วยครับ

 

โดย: ทนายอ้วน 24 มีนาคม 2566 11:58:00 น.  

 

สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ก๋า

เราเริ่มจากศูนย์ ถ้าจะไปจบลงที่ศูนย์
ที่ผ่านมาก็ถือเป็นกำไรชีวิตแล้วจริงๆค่ะพี่

ขอให้มาดามร่างกายแข็งแรง ฟื้นตัวไวไวนะคะพี่่
อากาศร้อนมากเลยยยย น่าจะทั่วประเทศ
ยังดีที่ค่าฝุ่นปกตินะคะ

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 24 มีนาคม 2566 13:39:36 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

อดทน ยอมรับ สร้างกำลังใจ และตังต้นใหม่
ต้องสำเร็จอีกครั้งแน่นอนค่ะ

 

โดย: ตะลีกีปัส 24 มีนาคม 2566 15:06:35 น.  

 

ชอบแนวคิดของคุณก๋าค่ะ
ไม่ว่าจะเกิดอะไร ขอเพียงอย่ายอมแพ้ อย่าสูญเสียกำลังใจ
ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ สู้ ๆ ต่อไปตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่

 

โดย: เนินน้ำ 24 มีนาคม 2566 16:51:16 น.  

 

ความยากอยู่ที่การจะเริ่มจาก 0 นี่แหละครับ ล้มแล้วบางครั้งมันลุกไม่ขึ้นจริงๆ นะ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 มีนาคม 2566 18:34:38 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"ชีวิตนี้ยังมีโอกาส"หัวข้อเรื่องนี้ ครูเห็นด้วย จ้ะ ถึงบางช่วง
ของชีวิต เราจะล้มลุกคลุกคลานไปบ้าง แต่ก็อย่าย่อทัอ โอกาส
ย่อมมีให้เราเสมอ ถ้าเราลุกขึ้นมาสู้ใหม่ จ้ะ แต่ถ้าเราทัอ ปล่อยชีวิต
หมดอาลัยตายอยาก โอกาสที่จะฟื้นตัวย่อมเป็นไปได้ยาก จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 24 มีนาคม 2566 21:05:01 น.  

 

บางคนจมอยู่กับทุกข์ ล้มอยู่กับทุกข์ อยู่ไปวันๆ
แปลกใจทำไมเค้าไม่สู้ พ่อแม้ก็หาเลี้ยงไป

ชอบภาพแสงเงาครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 24 มีนาคม 2566 23:23:47 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า

ยินดีด้วยนะคะที่ทุกอย่างราบรื่นดี
ขอให้มาดามฟื้นตัวและหายสนิทเร็วๆค่ะ

คุณก๋าเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นหัวหน้าของลูกน้อง
กำลังใจที่คุณก๋าสร้างด้วยตนเองอย่างเต็มเปี่ยม
เชื่อเต็มร้อยค่ะว่าจะนำพาคนรอบข้างก้าวผ่านอุปสรรคใดๆได้เสมอ
แสงสว่างหรือฟ้าหลังฝนรอต้อนรับนักสู้อยู่
ขอให้การเริ่มต้นใหม่ครั้งนี้นำแต่สิ่งที่ดีที่สุดมาสู่คุณก๋า ครอบครัว
และบริวารค่ะ

ฝันดีคืนนี้นะคะ
ขอบคุณคุณก๋ามากค่ะสำหรับกำลังใจ

 

โดย: Sweet_pills 25 มีนาคม 2566 0:07:20 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า ใช่ค่ะน้องก๋า คนเราทุกคนย่อมมีโอกาสอีกสักครั้วหลังจากที่เงียบหายไปทางธรรมเรียกว่า ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนย่อมได้นะคะ คนเรามีสุขมีทุกข์สลับสับเปลี่ยนกันไป มีลำบากแล้วก็ต้องได้โอกาสกลับมาสุข พี่กิ่งเชื่ออย่างนั้นค่ะ ส่งกำลังใจมาให้นะคะ สู้ๆค่ะน้องก๋าขอให้ได้พบความสำเร็จในเวลาอันรวดเร็วนะคะ

โหวต Literature Blog

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกตะพาบนะคะ พี่กิ่งก็คิดอย่างั้นค่ะ
คงได้กล้บมา




 

โดย: กิ่งฟ้า 25 มีนาคม 2566 1:01:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]