มีนาคม 2566
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
26 มีนาคม 2566

: ขาว - ดำ :



: ขาว - ดำ :







หยิบชุดดำออกจากตู้เสื้อผ้า
แต่งตัว เดินทางไปงานศพ
ผมไม่ได้ไปงานอะไรใดใดเลยมานานมากแล้ว
ทั้งงานมงคล และงานอวมงคล
โควิดทำให้ผู้คนห่างกัน ?
ไม่หรอก --- ผมต่างหากที่ไม่ค่อยรู้สึกอยากไปไหน
แม่กับพ่อบอก --- ไปซะหน่อย
ได้...เดี๋ยวไปให้ --- ผมบอก


---------------------------


วันนี้เป็นวันเผาแล้ว
เมื่อคืนหลังจากทราบข่าวการจากไป
ผมสวดมนต์ แผ่เมตตาให้พี่เขา
(ช่วงนี้ก่อนนอนผมภาวนาและอธิษฐานให้กับคนที่ผมรู้จัก
และกำลังป่วยอยู่สามสี่คนทุกวัน)
ตอนไหว้ที่หน้าโลง
ผมมองภาพผู้จากไป
บอกกล่าวในใจ --- ไปดีนะพี่ ไปเกิดในภพภูมิที่ดี
เราเคยทำงานด้วยกัน
พี่เขาเป็นคนที่ตั้งใจทำงานดี
แต่ใช้ชีวิตหนักไปหน่อย
สุดท้ายมันกลายเป็นโรคร้ายในร่างกาย


---------------------------


ขณะเดินออกมาจากวัด
ผมเห็นพระนอนองค์ใหญ่ในศาลา
และมีพระพุทธรูปแตก ๆ หัก ๆ วางอยู่ด้านนอกวัด
เลยเดินเข้าไปถ่ายภาพ


---------------------------


ในตู้เสื้อผ้าของผมตอนนี้
มีเสื้อสีขาวกับสีดำเป็นส่วนใหญ่
และส่วนใหญ่ผมหยิบเสื้อสีดำมาใส่มากกว่าเสื้อสีขาว

































 




 

Create Date : 26 มีนาคม 2566
17 comments
Last Update : 26 มีนาคม 2566 5:30:08 น.
Counter : 730 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtanjira, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณตะลีกีปัส, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณเริงฤดีนะ, คุณปัญญา Dh, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณหอมกร, คุณtuk-tuk@korat, คุณเนินน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณชีริว, คุณkae+aoe, คุณกิ่งฟ้า, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณnewyorknurse

 

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

พอมีอายุมากขึ้น พี่ว่าเราไม่ค่อยอยากไปไหน รึเปล่านะ ?
สำหรับพี่ถ้าคนที่รู้จักสนิทมากพอก็จะไปงานค่ะ
ไม่รู้ที่เราไปนั้นเพื่อความสบายใจของเรารึเปล่านะ
เพราะถ้าไม่ได้ไปมักจะไม่สบายใจไปพักนึง
(พี่ก็แปลกเนาะ)
แต่ถ้าติดธุระนั่นอีกเรื่องค่ะ .....

เมื่อก่อนตู้เสื้อผ้าพี่มีแต่สีทึมๆหมายถึงดำน้ำตาล ไม่มีสีสันอะไร
แม่เคยพูดว่า ใครตายชอบใส่จังสีดำๆนี่
แต่สุดท้ายแม่ก็ไม่พูดล่ะ เพราะพี่ก็ยังใส่เหมือนเดิม 555

พอหลังๆมานี่เสื้อผ้าพี่หลากสีมากค่ะ เน้นสีสันซะส่วนมากเพราะน้องป่านซื้อให้ค่ะ

ตั้งแต่วันที่ 17 จนวันนี้ ชีวิตพี่เพิ่งเข้าโหมดปกติค่ะก๋า

ขอให้สุขกายสบายใจนะคะก๋า

 

โดย: tanjira 26 มีนาคม 2566 7:12:15 น.  

 

มีอยู่ระยะหนึ่งโควิดมาเยือน เพื่อนที่เห็นพบปะกันบ่อย เสียชีวิต
มีแต่คนห้ามมิให้ผมไปร่วมงาน ผมก็เกรง ๆ เหมือนกันเพราะ
ไปนอน รพ.อาทิตย์กว่า 555 เป็นอาการอื่นนะครับมิได้เป็นโควิด
เพื่อนบอกไม่ทันสมัย

ปกติงานขาวดำผมมักจะไปไม่ขาดขอให้รู้เถอะ แต่ถ้างานแต่งงาน
มักจะฝากซองไปมากกว่า นอกจากพ่อแม่สนิทกันจริง ๆ คือ
เบื่อมาก ๆ

...
เรื่องโรคภัยเจอกันถ้วนหน้า ไม่ช้าก็เร็วก็ ระวังตัวไม่ทำงานหนัก
แต่ถ้าทำงานนาน ชม.ไม่เป็นไร 555 ขอให้ผู้ว่าจ้างได้ผลงาน
ที่คุ้มค่ากับที่ว่าจ้างเราก็แล้วกัน

เห็นเชียงใหม่ได้รับอันดับต้น ๆ PM2.5 น่าเป็นห่วงอันตราย
จริง ๆ ที่บ้าน กท.แม้ไม่ติดอันดับ ออกจากตัวบ้านก็จามไม่ดี
แน่ อดไปออกกำลังกายครับ

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 26 มีนาคม 2566 7:48:37 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

กลับมาเข้าบล็ฮกเหมือนเคย
คอมพ์เดี้ยงไปแล้ว
ดีที่ลูกซื้อโน๊ตบุ๊คให้ใหม่
เลยได้เข้ามาบ้าง
แต่ยังไม่ค่อยคุ้นเคย เพราะเป็นยี่ห้อต่างจากที่เคยใชค่ะ

การเกิด การตายเรื่องปกติ
เพียงแต่คนละความรู็สึกกันนะคะ

รุ่นอายุขนาดพี่ ตอนนี้ก็งานสีดำจะเยอะ
รองลงมาก็งานแต่ง งานบวช ของลูกหลานเพื่อนๆค่ะ

 

โดย: ตะลีกีปัส 26 มีนาคม 2566 9:32:46 น.  

 

ทุกอย่างมันนิ่งและอยากอยู่กับที่จริงๆ จะบอกว่าเบื่อก็ไม่ใช่แต่ไม่ค่อยอยากเจอผู้คนไปเอง ใช้ชีวิตสวนทางกับเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง
ยิ่งอายุมาเพิ่มขึ้นแต่ไม่ค่อยจะสะดวกแก่ เสื้อผ้าขาวดำน้อยมา เอาซะสีแบบสะใจใส่ในบ้านนะ เขียว ชมพู ฟ้า แบบคนต่างจังหวัดไป

เมื่อวานลพบุรีร้อนที่สุดในประเทศ ยิ่งไม่อยากออกไปไหนอีก ตลาดนัดถ้าไม่จำเป็นจะไม่ไปเลยมันร้อนเกิน

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 26 มีนาคม 2566 9:33:46 น.  

 

อนิจจังวัฏสังขารา
ช่วงนี้พี่อ้อก็ไปงานศพบ่อยมากค่ะ
พระนอนวัดนี้แนวไทยใหญ่สวยงาม

 

โดย: เริงฤดีนะ 26 มีนาคม 2566 10:41:07 น.  

 

พ่อเพื่อนผมก็พึ่งตาย ช่วงนี้ยังพอจะไปงานพวกนี้ได้ ช่วงก่อนหน้าที่มีโควิดนี่ไม่ได้ไปเลย อย่างที่เคยเล่าไปบางบ้านแทบยกครัวเลย เลวร้ายมากๆ นี่มันไม่ต่างจากสงครามเลย เพียงแต่เป็นเราสู้กับเชื้อโรค ไม่ได้สู้กับมนุษย์ด้วยกันเอง

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 มีนาคม 2566 10:42:00 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

งานสีดำ วัยของครูก็พบบ่อย จ้ะ ส่วนใหญ่พ่อแม่ลูกศิษย์ พ่อ
แม่เพื่อนด้วย ครูก็ไป ถ้ามีคนมารับและเป็นเพื่อนไปด้วย เพราะ
วัยอย่างครูและไม่ค่อยแข็งแรงหลังจากเกิดอุบัติเหตุเมื่อปี60อีกอย่าง
ครูก็อายุมากขึ้น ถ้าไปงานเกิดหกล้มปัญหาตามมามากมาย นอกจาก
เป็นงานของคนที่มีบุญคุณ เคยช่วยเหลือครูยามเจ็บป่วย ครูก็ต้อง
พยายามหาลูกศิษย์ให้มาช่วยรับครูไปงาน จ้ะ
เมื่อคืน ก็ได้รับข่าวจากทางเฟสบุ๊ค ว่า ผู้ใหญ่ที่ครูนับถือ อยู่
เชียงใหม่ อายุ 94 ปี (พี่สาวของคนในอดีต) ก่อนถึงแก่กรรม
พี่เขาโทรศัพท์มาคุย บอกว่า คิดถึง อยากเจออยากเห็นหน้าครู
เมื่อไหร่จะไปหาพี่ เสียงพี่เขาดูเหงา ๆ คนชรา ต้องอยู่กับคนดูแล
แถมสุขภาพก็ไม่ดี ต้องล้างไตอาทิตย์ละ 3 ครั้ง น่าเห็นใจมากนะ
ครูรับปากว่า จะพยายามหาเพื่อนไปเป็นเพื่อนครูไปเชียงใหม่ เพื่อ
เยี่ยมพี่เขาตามความปรารถนา โชคดี มีลูกศิษย์เขาต้องไปเชียงใหม่ เพื่อค้าขายพวก สมุด เครื่องหมายเข็มประจำโรงเรียน
ตลอดจนเสื้อผ้า ชุดลูกเสือ เนตรนารี ฯลฯ เลยบอกว่า เขาจะขึ้น
เชียงใหม่เมื่อไหร่ ครูกับเพื่อนขออาศัยไปด้วย ค่าใช้จ่ายระหว่างที่อยู่
เชียงใหม่ ครูกับเพื่อนออกเอง เขาชำนาญเส้นทางเชียงใหม่ เลย
พาครูไปได้สบายอยู่แล้ว
ครูไปช่วงเดือน ก.ค. น่าจะ 19 ก.ค. เรียกว่า ได้เห็นหน้ากันเป็นครั้งสุดท้าย ตอนไป พี่เขาดีใจมาก เรื่องนี้ ครูได้เขียน
ในบล็อกแก๊งด้วย เมื่อคืนพี่เขาก็จากครูไปแล้ว ครูก็คงได้แต่ใส่
บาตรทำบุญให้พี่เขาเท่านั้น โอกาสไปร่วมงานไม่มีแล้ว จ้ะ
เฮ้อ ! ชีวิตคนเราก็มีเท่านี้ เนาะ รายมากแค่ไหน ก็ไม่อาจ
จะหลีกหนีความตายไปได้ จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 26 มีนาคม 2566 10:48:27 น.  

 

สวัสดียามใกล้เที่ยงครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 26 มีนาคม 2566 11:25:27 น.  

 

สวัสดีตอนเพลๆค่ะพี่ก๋า

แสดงว่าทางวัดดูแลพระนอนดีนะคะ ดูขาวสะอาดตามากค่ะพี่
ของหนูนี่ตอนนี้ส่วนมากใส่แต่เสื้อกีฬาค่ะ
แบบว่าเย็นพร้อมไปออกกำลังกายเลย 55555
สะดวกและไม่เปลืองเสื้อผ้าค่ะ

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 26 มีนาคม 2566 11:40:34 น.  

 

เขาจะไปดีได้ ระหว่างมีชีวิตอยู่ต้องสังสมความดีมาด้วนะคุณก๋า
แต่พวกที่คิดว่าตนเองเป็นคนดีอย่างลุงนั่น คงไม่ไปดีหรอก

 

โดย: หอมกร 26 มีนาคม 2566 13:23:08 น.  

 

สวัสดีเจ้า
เมาก๊ะม่วนกับเพื่อน ๆ เลยซุ่มอยู่พักนึง
ที่ตั้งร้าน - รับทราบขอบคุณเจ้า - ขายดีดี เฮง ๆ รวย ๆ เจ้า

 

โดย: tuk-tuk@korat 26 มีนาคม 2566 15:15:17 น.  

 

บางทีก็ต้องไปทั้งที่เราก็ไม่ได้อยากจะไป แต่ไหนๆ ก็เป้นครั้งสุดท้ายแล้ว ไปส่งเขาก็เป็นเรื่องที่ดีนะคุณกะว่าก๋า

 

โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 26 มีนาคม 2566 16:40:54 น.  

 

ก็คงเป็นไปตามวัยค่ะคุณก๋า
ถึงวัยหนึ่งก็อยากอยู่อย่างสงบไม่วุ่นวายอะไรกับใคร


 

โดย: เนินน้ำ 26 มีนาคม 2566 19:19:16 น.  

 

กลับมารายงานตัวด้วยความสะบักสะบอมจากอากาศร้อน และแดดแรงมากกกกกกกกก

เดี๋ยวกะว่าจะกินยาแก้ปวดหัวก่อนนอนครับ


เส้นทางกลับบ้านรถติดสาหัสทุกเส้นทาง ไม่ว่าจะหนีไปทางไหนก็ติดหมดครับ จากปากช่องถึงสุดเขตจังหวัดอยุธยาให้เวลา 2 ชั่วโมงนิดๆ .... แต่จากสุดเขตจังหวัดอยุธยา - บ้านที่เป็นเขตจัวหวัดที่ติดกับอยุธยาใช้เวลา 2 ชั่วโมงครับ แดดก็แรง แสบหน้า แสบแขนไปหมดครับ

 

โดย: ทนายอ้วน 26 มีนาคม 2566 20:25:41 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจกับญาติมิตรของพี่เขาด้วยนะครับ

พระนอนที่พม่าหรือที่จังหวัดไหนครับ?

 

โดย: ชีริว 26 มีนาคม 2566 21:39:22 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า ขอแสดงความเสียใจกับญาติพี่น้องของผู้เสียชีวิตด้วยนะคะ

คนเราถ้าใช้ร่างกายอย่างสะบักสะบอมย่อมมีวันผุพังนะคะ แถวบ้านพี่กิ่งมีอยู่คนหนึ่งอายุยังไม่มากเลยแต่ใช้ร่างกายเน้นหนักไปในทางเสื่อมโทรมทั้งดิ่มเหล้าเหมือนน้ำ สูบบุหรี่ เที่ยวเตร่กลางคืน กลางวันทำงานหนักงานก่อสร้างกลางแดดด สรุปชีวิตไม่ยืนยาวตายจากไปอย่างทรมาน นี่ถือเป็นการใช้ชีวิตอย่างประมาทนะคะ

งานขาวดำแถวบ้านพี่กิ่งวัดแทบจะไม่ว่างจากงานขาวดำเลยค่ะมีติดๆกันจนน่าใจหาย

ทำให้เป็นเครื่องเตือนใจเราให้ใช้ชีวิตอย่งระมัดระวังไม่ประมาทนะคะ

โหวต Literature Blog

 

โดย: กิ่งฟ้า 26 มีนาคม 2566 22:51:17 น.  

 

เสียใจด้วยครับ
ชีวิตไม่แน่นอนครับ ไม่รู้ใครจะไปก่อนใคร ไม่เลือกวัย อายุ เพศ ฐานะ
บางคนบอกเค้าไปสบายแล้ว
ชีวิตหลังความตายไม่มีใครรู้เลย



 

โดย: สองแผ่นดิน 26 มีนาคม 2566 23:39:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]