บันทึกนอกรอบ ฉันรอเธอ...มานานแค่ไหนแล้ว ? เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ ฉันนั่งรอเธออยู่ตรงนี้มานานเท่าไหร่แล้ว ? ผ่านกี่ร้อนหนาว ผ่านกี่ร้อยล้านอารมณ์สะสม ผ่านคนหม่นหมอง ผ่านใจร้าวราน มันเจ็บปวดที่ต้องยอมรับความจริงที่ว่า บางครั้ง “ความรัก” ก็ต้องแลกมาด้วย “ความเจ็บปวด” ในความแตกต่างระหว่างกัน ฉันพยายามไกล่เกลี่ยร่องรอยของความบอบช้ำในความรู้สึกให้เลือนราง แต่นั่นกลับเป็นเหมือนการเพิ่มรอยขีดข่วนลงไปบนหัวใจอันอ่อนไหว บางครั้งความรักของเธอ เหมือนเงาที่ตกกระทบลงสู่พื้นดินแห้งผาก ฉันรู้ดีว่าเมื่อแสงสุดท้ายหมดลง ความรักของเธอจะรางเลือนจางหาย แต่เธอกลับอยู่ใกล้...จนฉันรู้สึกสัมผัสได้ เธอแค่หายไปเพียงชั่วขณะ พอแสงแรกกลับคืนมา เธอก็ปรากฏกายอีกครั้ง นั่นทำให้ฉันตัดใจจากเธอได้ยากเย็นเหลือเกิน แล้ววันหนึ่ง... เธอก็หายไปจากชีวิตของฉัน ปล่อยให้ฉันเติบโตอย่างหยาบกร้าน ความรักที่แหว่งวิ่นของเธอ ทำให้หัวใจของฉันด้านชา และไม่ยี่หระต่ออ้อมกอดอันอบอุ่นของรักแท้อีกต่อไป “รักแท้” สำหรับฉัน จึงเป็นเพียงถ้อยคำเปื้อนน้ำลายที่หาสาระอันใดให้ยึดถือยึดมั่นไม่ได้เลย มันเป็นแค่เพียง “การแลกเปลี่ยน” ที่สมยอมแล้ว ระหว่างหัวใจสองดวง เหมือนเราขับถ่ายความรักผ่านความใคร่ครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนปิดฉากมันลงด้วยน้ำตาแห่งความไม่ซื่อสัตย์และความไม่จริงใจ เธอกลับมาในวันที่ฉันไม่ต้องการอ้อมอกอุ่นๆอีกแล้ว ประตูที่เปิดอยู่.... ฉันจ้องมองดูมันอีกครั้งอย่างชั่งใจ ประตูกำลังจะเปิด ? หรือ ประตูกำลังจะปิด ? ฉันต่างหากที่จะเลือกและตัดสินใจ.   Create Date : 17 มิถุนายน 2550 23 comments Last Update : 17 มิถุนายน 2550 7:23:58 น. Counter : 2213 Pageviews. Share Tweet

first comment!!!   โดย: CSULB@FineArt 17 มิถุนายน 2550 7:29:41 น.

Pictures go along with story really well kha. When I looked at the ประตู I thought of the symbol of our heart kha. Close or Open...   โดย: CSULB@FineArt 17 มิถุนายน 2550 7:33:43 น.

Forgot มันให้ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่มากขนาดนี้ ผมเรียกว่า พรหมลิขิต หรือ โชคชะตา ครับ   โดย: CSULB@FineArt 17 มิถุนายน 2550 7:40:06 น.

It's 5:50 PM. It's evening now kha. อยู่ใกล้ๆกัน นอนดูหนังในห้อง ผมอาจจะนั่งจัดหนังสือสักหน่อย เดินถ่ายรูปเล่นในบ้านสักนิด You guys are so cute...cute couple kha. ผมลองเลือกเอารูปที่ถ่ายไว้มา 10 รูป แล้วก็เขียนเรื่องตามจินตนาการและความรู้สึก Umm Photos make an interesting story...interesting jung kha. ส่วนประตูจะเปิด หรือปิดนั้น .....เป็นความลับครับ (อิอิอิ) 555+++ Just kidding kha. Have a very nice day na ka:) P.S. Can I call you P'Ka? since I am pretty sure you are older than me kha.   โดย: CSULB@FineArt IP: 76.169.174.18 17 มิถุนายน 2550 7:58:04 น.

คุณเป็นทั้งนักเขียนที่ดี และตากล้องที่ใช้ได้ที่เดียวครับ ^ ^ ^ ^ ^ ตามมาจากบล๊อค คุณนางน่อยน้อยครับ   โดย: ปุ๋งเหน่ง 17 มิถุนายน 2550 9:17:39 น.

Let me called you P'Kit then kha:) Ann   โดย: CSULB@FineArt IP: 76.169.174.18 17 มิถุนายน 2550 9:45:25 น.

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า วันนี้อ่านบล๊อกของคุณครูก๋าแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ มันโดนใจจี๊ด ๆ ค่ะ ตั้งแต่ประโยคนี้เลยค่ะ " มันเจ็บปวดที่ต้องยอมรับความจริงที่ว่า บางครั้ง “ความรัก” ก็ต้องแลกมาด้วย “ความเจ็บปวด” " มันก็ทั้งสุขและทุกข์ค่ะ ส่วนเรื่องการบ้าน ขอกลับไปนอนคิดก่อนนะคะ ไม่แน่ว่าอาจจะคิดเสร็จก็พรุ่งนี้ค่ะ เสร็จแล้วจะแวะมาบอกแล้วกันค่ะ ว้าวว เดินเล่นถ่ายรูปในบ้านด้วย เก็บตังค์ซื้อกล้องดีกว่า ไม่ได้ไปไหนก็ถ่ายแถว ๆ บ้านก็ได้นี่เนอะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ คุณครูก๋าและภรรยาคนสวย   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 17 มิถุนายน 2550 11:14:28 น.

เพลงเพราะมากๆเลยครับ เปิดฟังประกอบการอ่าน + ดูรูปแล้วยิ่งอิน ช่วงนี้พยายามไม่เอาตัวเองให้ไปผูกพันอยู่กับความโศกเศร้า เพราะเดี๋ยวจะงานไม่เดิน.... มีเพลงเศร้ามากมายที่กำลังฝังอยู่ในใจ แต่ฟังมากไม่ได้ เดี๋ยวจะฉุดลงเหว....เลยต้องทำตัวร่าเริงกลบเกลื่อนไปก่อน คุณก๋าชื่อว่ากิจเหรอคับ ทำไมถึงเหมือนคุณพ่อผมยังงี้น๊า... จนบางทียังแอบนึกไปว่าพ่อเราแอบมาเล่น blog ซะแล้ว   โดย: UnEdiTED 17 มิถุนายน 2550 11:42:16 น.

อ่านเล้วเห็นด้วย คนเราเมื่อมอบรักแท้ให้แก่ใครสักคน ถ้าสิ่งที่ได้ตอบแทนมากลายเป็นความเจ็บปวด ไม่สมหวัง รักครั้งต่อไปเราจะเริ่มรักตัวเองมากขึ้น รักคนอื่นน้อยลง มันเป็นปฎิกริยาที่เกิดจากการเรียนรู้ เพื่อความอยู่รอดของมนุษย์ธรรมดาทั่ว ๆ ไป   โดย: endeavour 17 มิถุนายน 2550 13:49:08 น.

แป้งหอมคิดว่า ฝากหัวใจไว้กะคนอื่นก้อต้องเจ็บเสมออ่ะค่ะ มีแต่เจ็บมากเจ็บน้อย แล้วก้อเรื่องจะทนเจ็บได้มากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับว่ารักแล้วมีความสุขมากขนาดไหน ถ้าสุขมาก เจ็บนิดหน่อยก้อทนได้ แต่ถ้าหมดรัก..เจ็บนิดหน่อยก้อไม่อยากทนหรือทนไม่ได้เลยล่ะ   โดย: floral_flory 17 มิถุนายน 2550 14:22:43 น.

มานั่งบล็อกนี้เมื่อไหร่ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยจ๊ะคุณก๋า ทั้งภาพสวยๆ ทั้งสำนวนการเขียนที่อ่านเมื่อไหร่เป็นต้องชอบ เอ... แล้วเจ้าของบล้อกจะเลือกเปิดประตูรับ หรือปิดประตูไล่น๊า คิคิ   โดย: fonrin 17 มิถุนายน 2550 18:01:48 น.

โอ้โฮ.. มีพลังแห่งชีวิต ครบทุกเล่มเลยเหรอคะ ซื้อที่ไหนคะ..จะตามไปซื้อด้วยค่ะ อยากได้ให้ครบชุดน่ะค่ะ ...ตื่นเต้นมาก นาน ๆ จะพบคนที่มีเล่มนี้ครบชุด   โดย: โสดในซอย 17 มิถุนายน 2550 18:17:08 น.

ต้องบอกว่า ชอบเรื่องนี้จังค่า ( แม้เพลงประกอบจะทำให้คิดถึงแม่ตอนดูหนังเรื่องนี้ แอบนินทา คุณเค้าร้องให้แบบน้ำตาเป็นถัง - - ) เข้าเรื่อง ภาพประกอบ กับที่คุณก๋าเขียนอ่านแล้วรู้สึกดี ประตูจะเปิด หรือ จะปิดฉันต่างหากที่จะเลือกและตัดสินใจ โอ้ยยยยมันทิ้มใจจริงวุ้ยๆ ปล. วันนี้คงมีความสุขน่าดูน่ะค่ะ ไม่อิจฉา แต่ดีใจด้วยค่าชอบเวลาคุณก๋าคุยถึงภรรยาจัง ทำให้ดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่นจัง ...วุ้ย   โดย: li_goro 17 มิถุนายน 2550 18:17:28 น.

เลือกไปแล้วค่ะ เลือกที่จะปิด แต่ยังไม่ได้โยนกุญแจประตูทิ้งค่ะ หุหุ   โดย: รุ้งสีที่แปด IP: 124.157.229.94 17 มิถุนายน 2550 18:27:46 น.

มาลงกลอน.....ความรัก....แท้ๆ   โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด 17 มิถุนายน 2550 19:09:39 น.

กลับมาตอบ... ผมไม่ขำนะ เพราะถ้าเป็นจริงขึ้นมา เฮอะๆ ตอนนี้เลิกทำตัวร่าเริงแล้วล่ะ เพราะสุดท้ายก้อต้องยอมจำนนกับอารมณ์ที่ถาถมเข้ามา เฮ้อ ฟังเพลงเศร้าทำงานก้อได้(ฟระ)   โดย: UnEdiTED IP: 203.150.193.12 17 มิถุนายน 2550 20:08:22 น.

เพ่ก๋าและภรรยาที่น่ารักมากที่สุดในโลกค่ะ (ข้าวซอยห้า ข้าวหมกไก่หนึ่งนะคะ ฮ่าๆๆๆ) ดีใจจังที่แฟนพี่ก๋าชอบเพลง เพราะอุ๋มล่ะติดใจ๊ติดใจ ภาพกบค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แหะๆ ฝันดีมีความสุขค่ะ   โดย: spywine4me 17 มิถุนายน 2550 21:07:09 น.

นั่นสิคะ บางครั้ง ความรักก็ต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวด เฮ้ออ   โดย: Beee (Beee_bu ) 17 มิถุนายน 2550 21:09:23 น.

เต้นโชว์แฟนพี่ก๋า ค่ะ ข้าวซอยห้า ข้าวหมกหนึ่งนะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ล้อเล่นอะคะ อุ๋มเป็นคนตลกค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ   โดย: spywine4me 17 มิถุนายน 2550 21:09:38 น.

ฟังเพลงแล้วเศร้าจัง บางครั้งความรักก้อต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ทำมัยบางครั้งแม้เราจะยอมแลกด้วยชีวิตแต่ก้อไม่เคยได้รักกลับมา   โดย: น้องวี (คนดีคนเก่ง ) 17 มิถุนายน 2550 21:41:04 น.

ถ้าเลือกได้ ก็ไม่อยากรักใครแล้วค่ะ ยังไม่สามารถรับมือกับความรู้สึกเวลารักสิ่งๆ นั้นหรือคนๆ นั้นมากกว่าตัวเอง   โดย: แพนด้ามหาภัย 17 มิถุนายน 2550 21:52:54 น.

ถ้าเลือกได้ ก็ไม่อยากรักใครแล้วค่ะ ^ ^ ^ used to think like that too kha, but not anymore. Life must go on kha. Imagine if we don't know the feeling of hurt how could we understand the feeling of love ka. For me I think if I experience this type of feeling before I will know what I should do if I'm falling in love again. I think we all learn from the lessons kha. Sorry na ka K'แพนด้ามหาภัย. I used to be like you before a kha that why I totally understand how you would feel now. Times will help healing kha.   โดย: CSULB@FineArt 18 มิถุนายน 2550 6:09:58 น.

พี่ค่ะ พาม่าม๊า มาเป็นแฟนคลับบล๊อคพี่ อันนเนื่องมาจากม๊าชอบเนื้อหาเกี่ยวกับปรัชญาและวัดวาอาราม แถมชมว่าพี่ถ่ายภาพสวยค่ะ ลงท้ายบล๊อคลูกสาวม๊า มีแต่อะไรก็ไม่รู้ ลายตา   โดย: อยากเป็นหัวหน้าแก็งค์เด็กหล่อ (นางน่อยน้อย ) 18 มิถุนายน 2550 7:00:03 น.