BlogGang.com : : กะว่าก๋า : ช้อน-ส้อมนี้มีที่มา

ช้อน-ส้อมนี้มีที่มา

นั่งคุยกับตัวเอง :
นิทานหลอกผู้ใหญ่ : ช้อน-ส้อมนี้มีที่มา
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
4 มิถุนายน 2550

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ชอน ซัง ซุน ชาวเกาหลีได้แต่งงานกับสาวชาวนาชื่อ ซัม จี ฮุน
ทั้งสองต่างรักใคร่เกื้อกูล ดูแลห่วงหาอาทรกันเป็นอย่างดี
แม้ไม่ร่ำรวยล้นฟ้า แต่ทั้งสองคนก็มีความสุขไปตามวิถีชีวิตแบบพอเพียง

70 ปีแห่งการครองคู่ผ่านไปอย่างรวดเร็วปานโกหก
ชายและหญิงชราทั้งสองยังประคับประคองชีวิตรักได้อย่างมั่นคง
กลายเป็นคู่รักตัวอย่างของหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้
ไม่ว่าจะมีงานมงคลสมรสครั้งใด
ทั้งสองคนต้องไปเป็นประธานในงานทุกครั้งไป
เนื่องจากชาวบ้านนับถือและยกย่องในความรักที่ทั้งคู่แสดงออกต่อกันอย่างไม่เสื่อมคลาย

แล้ววันหนึ่งสิ่งที่ทุกคนไม่อยากให้เห็นก็เกิดขึ้น
ชอน ซัง ซุน จากไปด้วยโรคชรา
ลูกหลานและคนในหมู่บ้านต่างร่ำไห้อาลัยอาวรณ์ยิ่งนัก
ผ่านไปเพียงสองวัน ซัม จี ฮุน ก็ล้มป่วยลง
และโดยไม่ทันได้ล่ำราใคร
เธอก็ตายตามสามีอันเป็นสุดที่รักยิ่ง
สร้างความเศร้าโศกเสียใจทบทวีให้กับทุกคนในหมู่บ้าน

งานศพเป็นไปอย่างยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีใครได้รับมาก่อน
ของที่ระลึกที่แจกในงานศพคือไม้แกะสลัก 2 อัน
เพื่อเป็นการระลึกถึงคนทั้งสอง
อันแรกจะเป็นด้ามไม้ที่ปลายด้านหนึ่งเป็นทรงกลม
ตามลักษณะหัวซึ่งล้านเลี่ยนเตียนโล่งของชอน ซัง ซุน
ส่วนอีกอันปลายด้านหนึ่งจะเป็นซี่ยาวๆสามสี่ซี่
แทนตัวนางซัม จี ฮุน ซึ่งเป็นหญิงงามที่มีเรือนผมยาวสลวยและเหยียดตรงเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากนั้นไม่นาน ของที่ระลึกในงานศพกลับแพร่หลายไปทั่วประเทศเกาหลี
จากนั้นก็เป็นที่รู้จักของคนทั่วโลก

ผู้คนต่างชื่นชมในรักแท้ของคนทั้งสอง
รักที่ไม่มีสิ่งใดมาพรากได้แม้แต่ความตาย

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา...
เห็นชอนที่ไหน เป็นต้องเห็นซัมที่นั่น
“ชอน-ซัม” จึงถูกเรียกขานในนามของ “ช้อน-ส้อม” นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา