สิงหาคม 2558
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
26 สิงหาคม 2558

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::



:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::




ผ่านมาแล้ว 2557 ปี นับจากพระพุทธเจ้าตรัสรู้
ผู้คนมากมายกำลังมุ่งหวังไปสู่ความร่ำรวยความสะดวกสบาย
มีคนมากมายทำบุญให้ทาน เพื่อหวังได้ไปภพที่ดีกว่า
เพื่อได้อยู่ในจุดที่สูงกว่าผู้อื่น

แต่เมื่อ 2000 กว่าปีที่ผ่านมา
เหตุใดเจ้าชายพระองค์นั้น
จึงเกิดเบื่อหน่ายอำนาจ สาวงาม ความสุขสบาย
จึงละทิ้งสมบัติที่ควรจะได้ครอบครอง
และเลือกเดินเส้นทางสายนั้น
ทำไมจึงล้มเหลวถึง 6ปีแรกในการเพียรปฏิบัติ
ทำไมจึงยังมีความพยายามได้ถึงขนาดนั้น

ทำไมความล้มเหลวถึงเป็นเพื่อนแท้ของความสำเร็จ




คำถามโดย : เสือย้อมแมว




















เคยมีคนตั้งคำถามกับมหาเศรษฐีคนหนึ่งว่า
อยากเห็นลูกของเขาโตขึ้นมาเป็นคนแบบไหน ?
มหาเศรษฐีคนนี้ตอบว่า

“ผมอยากให้ลูกของผมล้มเหลวเยอะๆในวัยเด็ก
อยากให้เขาลองผิดลองถูก ไปทำธุรกิจแล้วก็เจ๊งครับ”

คนสัมภาษณ์ถึงกับอึ้งในคำตอบที่ไม่คาดคิด....





...........................................





คนเราเรียนรู้จากอะไร ?
เราเรียนไปเพื่ออะไร ?
เราส่งลูกไปโรงเรียนเพื่ออะไร ?
ฯลฯ

ทั้งในฐานะลูกและในฐานะที่เป็นพ่อแม่คน
เคยถามตัวเองดูไหมครับ
ว่า “การศึกษา” ที่แท้จริงนั้นคืออะไร ?

เมื่อพระพุทธเจ้าออกผนวช
ท่าน “สิกขา” หรือ “ศึกษา” ในเรื่องที่ท่านสนใจ
อยากรู้ความจริงที่มี อยากรู้คำตอบที่สงสัย
ว่า “ชีวิตที่แท้” คืออะไร ?

การศึกษาในช่วงแรกที่ท่านทดลองเรียนรู้จากสำนักต่างๆ
จากอาจารย์ ฤาษี นักบวชที่มีชื่อเสียง
ไม่สามารถทำให้ท่านพบคำตอบที่ต้องการ

ที่สุดแล้วท่านจึงเลือกวิธีทรมานร่างกาย เพื่อทดสอบขีดจำกัดของจิต
แต่ยังไม่อาจทำให้ได้รับคำตอบที่เพียรค้นหา

พระพุทธองค์ทรงนั่งลง
หยุด แล้วใคร่ครวญคิด
เมื่อหยุด “ค้นหา”
ท่านกลับได้ “ค้นพบ” คำตอบที่ตนเองต้องการ





...........................................






พี่ก๋าเรียนในระบบการศึกษามาครึ่งชีวิต
โดยไม่เคยรู้ว่าตัวเองเรียนไปเพื่ออะไร
นอกจากเรียนเพื่อจำ เพื่อนำคำตอบไปสอบ
สอบแล้วถูกตีค่าคะแนนว่าเก่งหรือไม่เก่ง
หลังจากเลือกสาขาวิชาที่ตนเองเลือก
เรียนจนจบกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในสาขาวิชานั้น
แต่ไม่เคยรู้เลยว่าเรา “ศึกษา” ไปเพื่ออะไร ?

พี่ก๋าเคยพยายาม “ค้นหา” คำตอบที่ตัวเองสงสัย
ทำไมเราถึงทุกข์ ?
อะไรคือความทุกข์ที่หนักหนาสาหัสที่สุด ?
ทำไมถึงไม่มีความสุขในการทำงาน ?
ทำไมถึงกลัวการจะรักใครสักคน ?
เราเกิดมาทำไม ?
จะใช้ชีวิตยังไงให้มีความสุข ?
ตายแล้วไปไหน ?
ฯลฯ


ช่วงที่ทุกข์มากๆของชีวิต
พยายามค้นหาคำตอบจากหนังสือจำนวนมาก
จากการเดินทางไกลเพียงลำพัง
จากการคิดวนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ว่าทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทำไมชีวิตของเราถึงเป็นแบบนี้

เสียดายที่รู้ช้าเกินไปว่าคนเราศึกษาไปทำไม ?
มารู้หลังจากเรียนจบมานานมาก
และทำให้การศึกษาในชีวิตที่ผ่านมาเป็นเพียงการฝึกฝนตนเองตามหน้าที่
แต่แทบไม่ได้เกิดจากการรักในการเรียนรู้เลย





........................................





“ผมอยากให้ลูกของผมล้มเหลวเยอะๆในวัยเด็ก
อยากให้เขาลองผิดลองถูก ไปทำธุรกิจแล้วก็เจ๊งครับ”


คำตอบของมหาเศรษฐีท่านนี้
คือ คำตอบของการศึกษา

ถ้าก่อนเรียน ระหว่างเรียน จนเรียนจบ
แล้วเรารู้ว่า “การศึกษา” คือ ภาพจำลองของการเรียนรู้ที่จะแก้ปัญหา
จากง่ายไปหายาก และคิดหาคำตอบอย่างมีระบบขั้นตอน

ถ้าเรารู้ในหลักการข้อนี้
ไม่ว่าจะเรียนวิชาอะไร สาขาอะไร
มันจะนำเราไปสู่การเรียนรู้ที่จะแก้ไขปัญหาอย่างมีระบบคิด
รู้จักค้นหาวิธีการเพื่อจะแก้โจทย์ สมการ
และทำให้ได้คำตอบที่ถูกต้องตามหลักการ

ด้วยวิธีคิดแบบนี้เราจะเรียนรู้ผ่านความผิดพลาด
เราจะเริ่มต้นด้วยความล้มเหลว จากนั้นจึงหาวิธีการใหม่ๆ
มาใช้เพื่อแก้ไขปัญหา และนำไปสู่การค้นพบคำตอบที่ถูกต้องในที่สุด

ถ้าได้เรียนในห้อง ได้ฝึกแก้ไขปัญหาต่างๆ
ฝึกมาเรื่อยๆจนกลายเป็นนิสัย เกิดความใฝ่รู้ ความขยัน
ความอดทน ความมีวินัย ฯลฯ

ทั้งหมดจะทำให้เราพัฒนาต่อยอดความคิดไปเรื่อยๆ

เมื่อเรียนจบออกมาแล้วมีวิธีคิดแบบนี้ติดตัวออกมา
เวลาเผชิญหน้ากับปัญหาในชีวิตจริงหรือขณะทำงาน
ย่อมสามารถแก้ไขปัญหาได้ด้วยสติปัญญาและวิธีการที่ถูกต้อง

“คนเก่ง” จึงเกิดขึ้นได้ด้วยการบังคับเคี่ยวเข็ญให้เรียน
และเกิดจากการเป็นคนรักเรียนสนใจใฝ่รู้




.........................................





ความล้มเหลวเป็นเพื่อนแท้ของความสำเร็จ
ความมุ่งมั่นคือตัวทำลายอุปสรรค

วันนี้หากเราล้มเหลวกับการเรียนหรือการทำงาน
ขอให้รู้ว่าเรายังอยู่บนหนทางของการเรียนรู้
ยังมีโอกาสได้ลองผิดลองถูก
ได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์

เหมือนกับที่มีคนเคยบอกว่า

“คนที่ไม่เคยล้มเหลว ก็คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย”




.............................................




พระพุทธองค์ทรงค้นพบ “ความจริง” แห่งชีวิตได้
แล้วเราทำไมจะทำบ้างไม่ได้
โจทย์เลขที่ว่ายาก ก็มีคนแก้ไขสมการได้มาแล้วนับไม่ถ้วน
เมนูใหม่ๆแสนอร่อยเกิดขึ้นบนโลกใบนี้แทบจะทุกวินาที
มีศิลปินผู้คิดค้นงานอันโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์
มีมหาเศรษฐีหน้าใหม่ผู้สร้างตัวจากสองมือเปล่า
ฯลฯ

ถ้าเราเชื่อว่าชีวิต คือ การ “ค้นพบ” สิ่งต่างๆที่อยู่รอบๆตัวเรา
การ “ค้นหา” ก็จะกลายเป็นหนึ่งในขั้นตอน
ที่จะนำเราไปสู่การ “ค้นพบ” สิ่งนี้ในตัวเรานั่นเอง

























Create Date : 26 สิงหาคม 2558
Last Update : 26 สิงหาคม 2558 6:06:18 น. 19 comments
Counter : 1216 Pageviews.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะ คุณก๋า



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:6:42:21 น.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
คงเพราะ ความล้มเหลว ในบางเรื่องราว เป็น แรงงพลักดัน ให้ เรา ก้าว ที่จะเรียนรู้ ต่อไป ใช่มั้ยค้ะ พี่ก๋า


โดย: kwan_3023 วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:6:53:54 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ก๋า รูปสวย ได้อารมณ์เหงาๆ


โดย: sawkitty วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:6:55:47 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะ ยิ้มไว้โลกสดใส

อยู่ รร. เรียนร้อยมากค่ะ


โดย: kae+aoe วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:8:39:26 น.  

 
นอกจากการเรียนจะทำให้เรียนรู้ที่จะแก้ปัญหา และเซ็ตวิธีคิดแล้ว

อย่างที่บอกค่ะว่า เรารู้สึกว่ามันได้เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับคนอื่นด้วย ซึ่งสำคัญต่อการใช้ชีวิตมากนะคะในความคิดของเรา

เราเองเคยเติบโตมาแบบ ไม่เชื่อว่าคนเราต้องมีล้ม ต้องมีแพ้ ถ้าเราทำสุดๆ จริงๆ ทำไมจะแพ้ มันต้องได้ชัยชนะสิ จนได้เรียนรู้ตามวัยที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ หละนะคะ แต่ทุกวันนี้ก็ยังต้องเรียนรู้อะไรต่างๆ มากมายหละค่ะ

ตอนนี้รู้แล้วว่า การประสบความสำเร็จ มันไม่ใช่การล้มไม่เป็น แต่เป็นเรื่องของการรู้จักที่จะลุกทุกครั้งที่ล้มซ้ำแล้วซ้ำเล่าต่างหาก

เราก็พยายามอยู่ค่ะ พยายามต่อไปเนาะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:8:59:19 น.  

 
ทักทายยามสายค่ะพี่ก๋า


โดย: blog pu วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:10:34:39 น.  

 
คำตอบ ให้ข้อคิดและแฝงด้วยคำสอนทางธรรม ที่เป็นแก่นแท้ของศาสนาพุทธ
สอนให้เราล้มได้ แต่อย่าท้อ ใฝ่รู้ ลองผิดลองถูกเก็บเกี่ยวประสบการณ์
นำไปแก้ไขต่อยอดทางความคิดของเรา ให้สู่ความสำเร็จในสิ่งที่มุงมั่น
ที่จะได้ไม่ต้องเจอสภาวะความล้มเหลว ซ้ำๆ
ขอบคุณคะคุณก๋า...

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog


โดย: Tui Laksi วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:10:54:05 น.  

 
นั่นจิ แบบนี้เรียกว่าฟุ้งเฟ้อ ประมาทขาดสติในการใช้ชีวิต
ยิ่งเลือกใช้ชีวิตที่ผิดศีลธรรม ก็ต้องหมดตัว แล้วตอนนี้สำนึกได้ยังเอ่ย
กลับมาสู้ใหม่ก็ได้น๊า น่าจะให้บทเรียนชีวิตไว้ จะได้ไม่ต้องเกิดขึ้นอีกซ้ำเดิมนะคะ


โดย: Tui Laksi วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:11:31:06 น.  

 
พี่ก๋าเรียนในระบบการศึกษามาครึ่งชีวิต
โดยไม่เคยรู้ว่าตัวเองเรียนไปเพื่ออะไร
นอกจากเรียนเพื่อจำ เพื่อนำคำตอบไปสอบ
สอบแล้วถูกตีค่าคะแนนว่าเก่งหรือไม่เก่ง
...
ยิ่งเรียนก็รู้สึกแบบนี้จริงๆ ค่ะ ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเก่งหรือแน่เลย
ถ้าสิ่งที่ทำได้คือสิ่งที่มีคำตอบไว้อยู่แล้ว เลยไม่น่าสนใจเท่าไหร่ค่ะ
555 รู้สึกว่ายังไม่ได้เสี้ยวนึงของโลกเลย

cr.ขอยืมภาพมาสร้างสุข
...
มีความสุขมากมากน๊าคะ


โดย: white in the dark วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:11:33:08 น.  

 
เห็นภาพเลยค่ะพี่ แต่ส่วนใหญ่ปุ๊จะหยุดเล่นไปเลย มันเหนื่อยอ่ะ ทั้งๆที่ก่อนจะพักก็บอกตัวเองว่า พักแป๊บเดี๋ยวมาเล่นต่อ แต่พอได้พักแค่นั้นแหละ เลิกเล่นเลยดีกว่า


โดย: blog pu วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:11:36:57 น.  

 
โหวตให้ครับ

โหวต กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

อยากเป็นลูกมหาเศรษฐีบ้างครับ 55


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:12:54:09 น.  

 
บุญพาวาสนาส่งมังคะ จะรีบออกไปกะพี่ปู
เลยรีบเก็บคอม ก่อนปิดลองแวะเข้ามาสอง
สามบ้าน จะได้มีคนไปเฝ้าบ้านให้มั่ง เจอ
คุณก๋าเพิ่งอัพ เลยเจิมได้หวานหมู

ขอบคุณโหวตด้วยนะคะ



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:13:02:58 น.  

 
ชอบคำตอบของมหาเศรษฐีค่ะ
เราเชื่อว่าการล้มเหลว การผิดหวัง
ทำให้ได้เรียนรู้และเข้มแข็งขึ้น


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Sweet_pills Travel Blog ดู Blog
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น




โดย: mambymam วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:15:40:10 น.  

 
พี่ก๋าตั้งเป้าไว้ที่เท่าไหร่ค่ะ อาทิตย์นึงออกกำลังกาย 5-6 วันมันเยอะมากเลยนะพี่ ได้พักแค่วันเดียวเอง


โดย: blog pu วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:16:11:30 น.  

 
เส้นทาง กว่าจะประสบความสำเร็จของแต่ละคน ก็ไม่เหมือนกัน คนที่ไม่เคยล้มเหลว คงไม่มี แต่เราๆ ประสบความสำเร็จ จากการล้มเหลวมั้ย อันนี้ยังตอบไม่ได้แน่ชัดนัก....




โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:17:12:32 น.  

 
ชีวิตก็คือการเรียนรู้ตลอดเวลานะคะคุณก๋า
ความผิดพลาด ความล้มเหลว ก็เป็นครูที่ดีค่ะ
ถ้านำมาปรับปรุงแก้ไข และเรียนรู้จากความผิดพลาดนั้น
ไม่ให้เกิดซ้ำขึ้นอีก


โดย: เนินน้ำ วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:19:44:04 น.  

 
ประมาณที่ฝาหรั่งว่าไว้

trail and error นั่นเองนะคะ

เรียนผิดๆถูกๆ จะได้รู้เหตุและผลของแต่ละกรณีกันไปเนาะ


สวัสดียามค่ำๆบ้านเราจ้าน้องก๋า


โดย: anigia วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:21:11:51 น.  

 
ถ้ายังจำกันได้ พระพุทธเจ้าก็เคยลองผิดลองถูกเหมือนกัน ตรึงเกิน หย่อนเกิน น่าจะคุ้นๆ กันแล้วใช่มั้ย?

ถึงจะผิดพลาดมากๆ ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเราก็ยังได้ชื่อว่าเป็นผู้เชียวชาญ เป็นผู้เชียวชาญด้านความล้มเหลว ซึ่งถ้าเชี่ยวชาญแล้ว เราก็จะไม่ล้มเหลวง่ายๆ อีก


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:21:34:30 น.  

 
คำถามจากเสือย้อมแมวอีกแล้ว! เสือย้อมแมว! เสือย้อมแมวเต็มไปหมด! ...2557 ปีนั่นนับจากปีที่นิพพานครับ
ช่วงนี้ได้ยินประโยคว่า "เราเรียนรู้จากความล้มเหลวมากกว่าความสำเร็จ" บ่อยๆ ไม่รู้ว่าเริ่มจากไหนนะครับ แต่ก็จริงตามนั้น
บางคนล้มแล้วเลิก ล้มแล้วนอนตายไปเลย ไม่คิดจะเก็บเกี่ยวเป็นประสบการณ์สำหรับครั้งหน้า ก็น่าเสียดายที่ทิ้งโอกาสเรียนรู้ดีๆนี้ไป
แม้แต่พี่เบิร์ดยังร้องว่า "ฉันเจ็บ ครั้งนี้ ฉันมีเธอเป็นดั่งครู ♪ สอนฉันให้เข้าใจ รักร้าวเป็นเช่นไร ขอบใจจริงๆ ♫" (ไม่เกี่ยวสินะ)

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
Tui Laksi Travel Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ชีริว วันที่: 26 สิงหาคม 2558 เวลา:21:52:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]