:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::
:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::
ปัญหาของความรักที่อยากให้เขาทำอย่างใจเราคิด เขาต้องเป็นอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ พอเขาไม่ทำ ทำไม่ได้ ก็ไม่พอใจ มันคืออะไรครับ ถ้าพี่ก๋าอกหักซ้ำซาก พี่ก๋าจะทำอะไรครับ ทำไมรักจึงต้องเจ็บเมื่อจบ
พี่ก๋าอยากลบความทรงจำของตัวเองไหมครับ ถ้ามันทำให้เราหายเจ็บปวด
คนที่ป่วยใกล้ตายเค้าคงไม่ต้องการอะไร แต่คนยังไม่ตายนี่สิ มีอะไรให้ทำจนปวดหัว ปล่อยๆ ไปให้ใจเราสุขก็พอเท่านั้นพอหรือ
คำถามโดย : เสือย้อมแมว
ปัญหาของความรักที่น่ากลัวที่สุด คือ ความคาดหวัง ยิ่งคาดหวังสูง ยิ่งเสี่ยงต่อความเจ็บปวด แต่พอบอกว่ารักแล้วอย่าคาดหวัง เราก็คงไม่เชื่อใช่ไหมครับ เกือบทุกคนเวลารักใคร มักจะหวังว่าคนรักจะเป็นอย่างที่เราพอใจ ต้องทำอย่างที่เราพอใจและต้องการ คำถามคือแล้วถ้าเขาทำไม่ได้ล่ะ เราจะยังรักคนรักของเราอยู่ไหม ?
ถ้าเราตอบว่า ไม่ได้ เราคงต้องเปลี่ยนคนรักอีกหลายคนเลย กว่าจะพบคนรักที่ถูกใจ หรืออาจจะไม่พบคนๆนั้นเลยก็ได้ตลอดชีวิต
เหมือนเวลาเรามองดูภาพที่สวยงามภาพหนึ่ง เราคิดว่าภาพนี้สมบูรณ์แบบและลงตัว แต่พอมองไปทุกวันกลับรู้สึกเบื่อ และคิดว่ามันน่าจะมีภาพที่สวยกว่าภาพนี้อีก แล้วเราก็ทิ้งภาพนี้ไป เพื่อหาภาพใหม่ที่สวยกว่า แต่ความจริงที่ได้พบก็คือ ความงาม มันคงอยู่แค่ชั่วขณะหนึ่งเท่านั้นเอง พอเราเบื่อ ความงามก็คลายตัวลงไป ภาพนั้นไม่ได้สวยน้อยลงหรอกครับ แต่เราไม่ลึกซึ้ง ไม่ได้รู้สึกกับมันมากเหมือนในตอนแรกที่ได้มันมาเท่านั้นเอง
ความรัก ก็เป็นเช่นนั้น เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนคนรักทุกครั้งที่รู้สึกมีปัญหา หรือคนรักไม่เป็นไปอย่างใจ
แต่ต้องเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนมุมมองที่มีกับตัวคนรัก ไม่ใช่คาดหวังว่าจะเปลี่ยนเขานะครับ แต่หัดเปลี่ยนตัวเองให้ยอมรับตัวตนอย่างที่คนรักเป็นเสียบ้าง รักเขาในแบบที่เขาเป็นได้ ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น
เมื่อไหร่ที่เราคิดแบบนี้ได้ เราควรมีชีวิตคู่ และแต่งงานได้เลยครับ
................................
ความทรงจำที่เลวร้าย อาจเป็นครูที่ดีที่สุดของชีวิตก็ได้ ความสุขและความสมหวัง อาจทำให้เรายิ้มและสบายใจ แต่ความสุขทุกสิ่งในชีวิต มีสิ่งไหนที่อยู่กับเราไปตลอดบ้างครับ ไม่มีเลยนะครับ สุขแค่ไหน ถึงเวลาหนึ่งมันก็จากไป
เช่นเดียวกัน ความทุกข์ที่ว่าทุกข์ที่สุด ติดหนึบในความทรงจำชนิดแกะยังไงก็ไม่หลุด ลบยังไงก็ลบไม่ออก ถึงวันหนึ่งมันก็จะจากไปเหมือนความสุขนั่นล่ะครับ
ขอเพียงเรา คิดได้ และ "คิดเป็น"ขอเพียงรู้และยอมรับความจริงให้ได้ว่า ทั้งสุขและทุกข์ที่มี ไม่มีอะไรที่คงทนถาวรตลอดไป ได้มาเสียไป เกิดและตายตลอดเวลา
ความทรงจำ ของเราก็ไม่ต่างกันเลย มันดำรงอยู่ตราบใดที่เรายังคง คิด
ที่พูดมาไม่ใช่ไปห้ามไม่ให้คิดนะครับ ให้คิดได้ --- แต่ต้องรู้ทันสิ่งที่คิด รู้ทันความจริงของโลกว่า ทุกสิ่งที่เรามีและเป็นอยู่ มันแค่ของชั่วคราว มันมาแล้วก็ไป มาแล้วก็ไป อย่าไปอาลัยอาวรณ์มากเกินไป อย่าไปยึดว่านี่ของฉัน นั่นของกู นี่ของคุณ
ยิ่งคิด ยิ่งหวงมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเจ็บปวด และ ทรมานใจตนเองมากเท่านั้น
................................
คนเราเกิดมาเพื่อทำ หน้าที่ ขึ้นอยู่กับว่าในวินาทีนั้นเรากำลังรับ บทบาท อะไร
ถ้าเราเป็นลูก เป็นลูกที่ดีแล้วหรือยัง ถ้าเราเป็นนักศึกษา ตั้งใจเล่าเรียนอย่างดีที่สุดแล้วหรือยัง ถ้าเป็นนักการเมือง ทำหน้าที่อย่างดีที่สุดแล้วหรือยัง เป็นพ่อ เป็นแม่ เป็นครู เป็นทนาย เป็นทหาร เป็นคนรัก ฯลฯ
เรารู้หน้าที่ของตนเองหรือไม่ และทำหน้าที่ของตนอย่างดีที่สุดแล้วหรือยัง
ความสุข ในชีวิตคนเรา ไม่ได้เกิดจากการได้รับสิ่งที่ตนเองพึงพอใจตลอดเวลา หรือการได้ทำในสิ่งที่ตัวเองใฝ่ฝัน
การทำหน้าที่ในสิ่งที่ตัวเองเป็นได้ และพัฒนาตนเองไปเรื่อยๆต่างหากครับ ที่ทำให้เราค้นพบว่าตัวเองต้องการออะไร และทำสิ่งใดได้ดีที่สุด
เมื่อได้ทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ ต่อให้เป็นงานที่เราไม่ถนัด ถ้าเราทุ่มเท ตั้งใจ หมั่นฝึกฝนตน งานนั้นเราก็ทำได้ดีครับ ไม่ต้องไปรอจนเจองานที่อยากทำ แล้วถึงจะตั้งใจทำ เราตั้งใจทำในทุกสิ่งที่เราทำได้เลย แล้วสิ่งนั้นจะกลายเป็นนิสัยติดตัวเราไปตลอด
ถ่ายภาพไม่เก่ง ฝึกเอากล้องมาจับบ่อยๆ กดชัตเตอร์เยอะๆ ศึกษาดูงานดีดีจากคนที่เก่งกว่า ตั้งใจฝึกฝนไปเรื่อยๆ มีหรือฝีมือการถ่ายภาพจะไม่พัฒนา
รักใครคนหนึ่ง เคยถามตัวเองไหม ว่าเราเป็นคนรักที่ดีพอแล้วหรือยัง อะไรที่เป็นข้อเสีย ตรงไหนที่เป็นจุดบกพร่องในตัวเรา เคยได้ลองปรับเปลี่ยนนิสัยต่างๆเหล่านั้น เพื่อจะได้เป็นคนรักที่ดีก่อนที่จะไปรักใครหรือเปล่า หรือมัวแต่เพ้อฝันไปว่าถ้าใครรักเรา เขาหรือเธอจะต้องรับตัวตนของเราได้ เราจะไม่เปลี่ยนตัวเองเพื่อรักใคร ถ้ายังคิดแบบนี้อยู่ ยังไม่ควรรักใครเลยครับ
การใช้ชีวิตเป็นสิ่งที่สำคัญมากนะครับ แล้วถ้าเราไม่ใช้มันให้ดีที่สุด วันสุดท้ายของชีวิต เราจะทำได้เพียงมานั่งนึกย้อนมองกลับไป แล้วก็เสียใจในสิ่งที่ตัวเองยังไม่ได้ทำ
บางสิ่งอาจทำแล้วไม่ใช่ รักใครแล้วอาจยังไม่คลิก คำถามคือ อย่างน้อยที่สุด ถ้าได้ทำ ถ้าได้ลองคบหาเรียนรู้ ทุกประสบการณ์ที่ล้มเหลวมันจะทำหน้าที่เหมือนครู ที่สอนให้รู้ว่าทางที่ถูกต้อง คือ ทางใด แล้วเราก็ก้าวเดินไปตามเส้นทางนั้น
การเรียนรู้จากความผิดพลาดและล้มเหลว เหมือนการขับรถหลงทาง เส้นทางที่ผิด ก็ทำให้เรารู้ว่าเส้นทางที่ถูกต้องคือทางใด
ชีวิตที่แท้จริงไม่มีทางลัด ไม่มีชีวิตที่สบายๆ ชิลๆ นอนหลับไปแล้วตื่นมาเป็นมหาเศรษฐี มีสาวๆห้อมล้อม ไม่ต้องทำงาน มีลูกน้องเป็นพรวน ฯลฯ
ชีวิตที่แท้จริงต้อง ใช้ และต้องใช้ให้เป็นด้วยนะครับ
ใช้เพื่อให้ตัวเราได้ค้นพบคำตอบของชีวิต ใช้เพื่อให้เราได้มั่งมีเพื่อจะได้เหลือเผื่อแผ่คนอื่น
ชีวิตถ้าไม่ใช้ มันไม่ใช่ชีวิตที่แท้จริงหรอกครับ
Create Date : 02 สิงหาคม 2558 |
|
20 comments |
Last Update : 2 สิงหาคม 2558 6:18:41 น. |
Counter : 1386 Pageviews. |
|
|