:: ก๋าราณีตอบคำถามจากน้องเสือย้อมแมว ::
:: ก๋าราณีตอบคำถามจากน้องเสือย้อมแมว ::
ทุกข์เพราะความรักที่เคยหวาน กลายเป็นขม คนที่คอยชื่นชม เหยียบถมซะไม่เหลือดี คนที่คิดว่านี่แหละใช่ เธอก็จากไปไม่ใยดี
ผมควรจะมีคนรักไหมครับ ผมควรต้องเข้าไปหาความรักอีกไหมครับ หรือผมไม่ควรยุ่งกับใครอีกครับพี่ก๋า
คำถามโดย : เสือย้อมแมว
ความรักเหมือนของเล่นที่เด็กๆครอบครอง ก่อนจะได้มานั้นเด็กจะตื่นเต้นมาก ยิ่งรู้ว่าราคาแพง หายาก ยิ่งตื่นเต้น และรอคอยการได้มาอย่างใจจดใจจ่อ แต่พอได้ของเล่นชิ้นนั้นมาแล้ว ความตื่นเต้นก็หายไป เล่นไม่กี่ครั้งก็เบื่อ และรอคอยของเล่นชิ้นใหม่อีกครั้ง
ความรักที่ผู้ใหญ่ต้องการ บางครั้งไม่ต่างอะไรกับของเล่นในมือเด็กเลย เราแค่ต้องการของเล่น ต้องการที่จะครอบครอง แต่เราก็พร้อมจะเบื่อและลาจากของเล่นชิ้นนั้นไป เมื่อได้พบของเล่นชิ้นที่ถูกใจกว่า
ความรักที่เรามีอยู่ (หรือเคยมีอยู่) จะทำให้เราตื่นเต้นมากที่สุดตอนก่อนจะได้มันมา ช่วงเวลานั้นอะไรก็ดูดีเป็นที่สุด ตดยังว่าหอม ผอมก็ว่าสมส่วน อ้วนว่าดูดี มีเงินมากน้อยก็อยากจะซื้อของประเคนกัน
พอได้มา พอได้รัก ได้อยู่ด้วยกัน ถึงได้รู้ว่า "ความชอบ" ในตอนเริ่มต้น กับการประคับประคอง "ความรัก" ในเวลาต่อมานั้น เหมือนหนังคนละม้วนกันเลยทีเดียว
..................................
ไม่มีหรอกครับ "คนรักที่ใช่" มีแต่คนที่เราถูกใจในเวลาที่เหมาะสม
เรามองคนรักเหมือนของเล่นหรือเปล่า เมื่อเขาหรือเธอเป็นอย่างที่เราคิด เราจึงยังรัก แต่พอเขาแสดงตัวตนที่แท้จริงออกมาเรื่อยๆ และนั่นไม่ถูกใจกัน ความรักจึงพังลงไปอย่างง่ายดาย
มีหลายคนเคยถามพี่ก๋าว่า คนรักที่ดี หรือ รักแท้มีอยู่จริงๆหรือเปล่า ทำไมถึงไม่เคยเจอคนๆนั้นเสียที ทั้งๆที่รอมานานมาก
"ความเชื่อ" ในใจเรานี่ล่ะครับ ที่จะเป็นตัวบอกว่าคนที่เรารอคอยนั้น ใช่คนที่เราควรใช้ชีวิตร่วมกันหรือไม่
และสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากๆ คือ เราได้เรียนรู้ที่จะ "เข้าใจ" และ "ยอมรับ" ในสิ่งที่คนรักของเราเป็นอยู่แล้วหรือยัง
ความรักไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงด้วยการเรียกร้องหรือคาดหวัง แต่ความรักที่ดีจะต้องยอมรับในสิ่งที่อีกฝ่ายเป็นอย่างเข้าใจ แม้ไม่ชอบ แต่ต้องพร้อมยอมรับ จากนั้นจึงค่อยปรับเปลี่ยนตัวตนของแต่ละฝ่ายด้วยความเต็มใจ
ที่เราทนอยู่กันไม่ได้ ไม่ใช่เพราะเกลียดชังกันในเรื่องใหญ่โต แต่เป็นการสะสมความไม่พึงพอใจในเรื่องเล็กๆ
พอถึงวันหนึ่งที่สะสมเก็บไว้ในใจมากเข้า ก็กลายเป็นพิษที่ทำให้รักขมใจ
.........................................
อกหักรักขม ทุกข์ระทมปวดร้าวใจ มันเหมือนเด็กวิ่งหกล้มน่ะครับ
แรกๆมันก็เจ็บ เป็นแผล ร้องไห้โยเย แต่สักพักเดี๋ยวก็หาย
ยิ่งไม่เอาใจไปหมกมุ่นอยู่กับบาดแผล มองไปมองมาจะเห็นว่าชีวิตไม่ได้มีแต่บาดแผลจากการหกล้ม แต่ยังมีอะไรที่สนุกสนานและน่าสนใจมากมาย
ชีวิตมีอะไรมากกว่าความรักหรือคู่ครอง โสดก็มีความสุขได้ ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนไปหาใครมาเป็นแฟน เพียงเพื่อจะได้ไม่ต้องโสด
ใช้ชีวิตให้ดี แล้วถึงเวลา...คนที่ดีจะเดินเข้ามาในชีวิต
สำคัญตรงเราต้องอย่าทำตัวเป็นเด็กเบื่อของเล่น ที่ได้ของใหม่ก็ตื่นเต้น พอไปนานๆก็เบื่อง่ายหน่ายเร็ว แล้วก็คอยมองหาของเล่นชิ้นใหม่ต่อไป
Create Date : 05 สิงหาคม 2558 |
|
26 comments |
Last Update : 6 สิงหาคม 2558 7:26:20 น. |
Counter : 1340 Pageviews. |
|
|