6 นาฬิกา
นั่งคุยกับตัวเอง : 6 นาฬิกา เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 2 พฤศจิกายน 2550
บินอยู่บนฟ้า
หลับตาลง เมื่อรู้ว่าทุกข์นี้เจ็บนัก พักใจวาง รอเวลา ให้ช่วยกลับฟื้นคืนพลัง
คืนแห่งความเศร้ากำลังผ่านพ้น และเช้าวันใหม่กำลังเดินทางมาสู่
...................
บนฟ้ามีเมฆลอย แสงแรกจากดวงอาทิตย์สาดแสงแรงฝัน คนเราอยู่ไปเพื่อผ่านวัน และอยู่เพื่อสร้างคุณค่าให้กับใครรายรอบกาย
.......................
เราตื่นขึ้นทุกเช้า เพื่อใช้ชีวิต เจ็บอย่างไร จำต้องเดินต่อ ขอเพียงใจเราอย่าท้อ อย่าปล่อยให้ใครคอยกำหนดโชคชะตา
เช้า สาย บ่าย ค่ำ อย่าปล่อยให้ชีวิตถูกย่ำเหยียบ ยิ่งเจ็บ ยิ่งทุกข์ ยิ่งได้เปรียบ เพราะนั่นยิ่งทำให้เราเข้าใจชีวิต
บินอยู่บนฟ้านั้น ลมบนพัดแรงแช่มชื่น แม้อยากหลับใหลหรือตื่นฟื้น สุดท้ายแค่ความหมายให้คนทรงจำ
………………………………
หลับลงตรงฟ้านั้น ไม่นานคงได้พบกัน เรามาเพื่อสร้างความฝัน วันสั้นๆ...แต่ค่ำคืนยาวนาน
...................................
ชีวิตก็คือชีวิต พบพรากจากลาเป็นปกติ กลัวอะไร อย่ากลัว สบตาสิ ความกลัว ความหวั่นหวาด จงทุ่มทิ้ง
เกิดมามีใครไม่ตาย อยู่อย่างไรให้มีคุณค่า สิ—สำคัญกว่า อยู่อย่างยาวนานอาจไม่เข้าท่า หากมิได้อยู่เพื่อทำให้ใครเติบโต
……………………………….
บินนะ..ไปลอยอยู่บนฟ้าด้วยกัน นอนเล่นบนปุยเมฆขาว นั่งเล่นให้สายลมพัดพราว ให้ชีวิตเป็นนิรันดร์อยู่บนนั้น.
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2550 |
|
67 comments |
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2550 7:11:37 น. |
Counter : 1136 Pageviews. |
|
|
ย่าน...เป็นนิรันดร์ คือ ยายวรนาถ แห่งทายาทอสูร