พฤศจิกายน 2550
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
12 พฤศจิกายน 2550

เปลือกที่ซ่อนตัวอยู่ในชีวิต ชีวิตที่ซ้อนอยู่ในเปลือก





นั่งคุยกับตัวเอง : เปลือกที่ซ่อนตัวอยู่ในชีวิต
ชีวิตที่ซ้อนอยู่ในเปลือก
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
12 พฤศจิกายน 2550







ฉันแอบรักเธอ
แต่ฉันไม่กล้าบอก
เพราะการบอกความรู้สึกที่ฉันมีต่อตัวเธอ
คือ การเสี่ยงที่จะต้องเสียเธอไป

ฉันจึงได้แต่เฝ้าแอบมองดูอยู่ห่างๆ
มีความสุขที่ได้แอบคิด แอบฝัน แอบหลงรักเธอ


..........................


ฉันเฝ้าเก็บงำความไม่พอใจที่มีต่อพ่อกับแม่
เก็บไว้ในใจมาเนิ่นนาน
พ่อแม่คาดคั้นให้ฉันเดินตามทางที่ท่านขีดไว้
โดยไม่เคยสนใจความรู้สึกของฉันเลย
ฉันต้องทนเดินอยู่บนเชือกบางๆของความคาดหวัง
ด้วยความเครียดขึ้ง ด้วยความไม่เต็มใจ
บ่อยครั้งที่ฉันแอบน้อยใจและคิดว่า
ชีวิตมันเป็นของฉันไม่ใช่หรือ
พ่ออยากให้ฉันเป็นหมอ
แม่อยากให้ฉันเป็นวิศวะ
ยายอยากให้ฉันเป็นครู
แต่ฉันอยากเป็นตัวของฉันเอง


..............................


ภายใต้รอยยิ้มและคำพูดตอบรับ
ใจฉันเกลียดเจ้านายจนเกินทนไหว
“แม่ง...สั่งอยู่ได้”
“เขี้ยวฉิบหาย”
“งานโคตรหนัก เงินเดือนก็ไม่เคยขึ้น”
ประโยคเหล่านี้ผุดพรายในสมอง
ฉันทำงานที่นี่มา 7 ปีแล้ว


.................................


เปลือกที่ 1 :

ฉันคิดไม่ออก ตัดสินใจไม่ได้
ว่าควรเดินเข้าไปบอกคนที่ฉันแอบมอง
“ฉันชอบคุณ”
หรือควรเก็บคำๆนี้เอาไว้ในใจ
เพราะบางครั้ง….
“การได้รัก ก็ดีกว่าการได้ครอบครอง”




เปลือกที่ 2 :


จินตนาการว่า
ทั้งพ่อและแม่ของคุณเกิดอุบัติเหตุ
เสียชีวิตทั้งสองท่าน
วินาทีที่คุณร้องไห้เสียใจจากการจากไปไม่กลับของท่าน
คุณยังโกรธแค้นเรื่องที่ท่านคาดหวังในตัวคุณอยู่อีกไหม

คุณตั้งคำถามกับตัวเอง...
หรือแท้จริงแล้วฉันควรเดินเข้าไปบอกถึงความต้องการที่แท้จริงของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา

หรือจะก้มหน้าก้มตาทำตามความฝันของพ่อแม่
จากนั้นก็หาเวลาและโอกาสทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆ
รักษาทั้งน้ำใจของพ่อแม่
และรักษาความฝันของตัวเองไปพร้อมๆกัน



เปลือกที่ 3 :


ทำไมฉันถึงทนทำงานที่ฉันเกลียดได้นานตั้ง 7 ปี
คุณแอบถามตัวเอง
ฉันกลัวการเปลี่ยนแปลง
หรือแท้ที่จริงแล้วฉันแค่ไม่สนุกกับงานที่ทำ
7 ปีทำให้งานซ้ำๆเดิมๆไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้นอีกต่อไป

ฉันเกลียดเจ้านายจริงๆหรือ
วันที่ฉันป่วยหนัก นอนโดดเดี่ยวในโรงพยาบาล
เจ้านายเป็นคนแรกที่มาเยี่ยมด้วยความห่วงใย
นอกจากไม่หักเงินค่าแรง ยังแอบยัดเงินใส่มือฉันไว้อีกห้าพัน....



.................................



เราต่างมีเปลือกบางๆหุ้มห่อชีวิตและจิตใจอยู่
แต่ไม่เคยคิดจะทุบมันให้แตก
เพื่อให้ใจเป็นอิสระอย่างแท้จริง.


















Create Date : 12 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2550 7:17:49 น. 76 comments
Counter : 1176 Pageviews.  

 
emo เจิมและเจิม emo


โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:21:49 น.  

 
^
^
^

emoemo


โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:23:06 น.  

 
เราก็เคยรู้สึก เกลียด โกรธ แต่คนเหล่านั้นเป็นคนที่เราคิดถึงมากที่สุดตอนจากมา กับเจ้านายแบบบ่นแกทุกวัน แกเอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล อยากได้ไรก็จะเอาๆๆ สั่งๆๆๆ ขี้โกงก็แค่นั้น แต่ทำงานกะแกมาสามปี จากมาคิดถึงแกที่สุดเลย


โดย: kawao F วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:25:46 น.  

 
กะว่าก๋า มาอ่านบทกวีปรัชญายามเช้าเจ้า...
อ่านย้อนไป 3 บล็อกที่แล้วด้วยแหละ
เขียนได้ เขียนดีจริงๆนะ
ปล.ชอบแขวนหอย เอ็ย ภาพหอยแขวนนี่จังจ้ะ
อยากไปชายทะเลยามลมหนาวมาเลยคะ


โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:34:31 น.  

 
น้องกับพี่ อยุ่กันละที่ แต่ชีวิตเหมือนกัน พี่ไม่เคยอยากจะทำงานราชการ แต่ก็ต้องถูกบังคับให้ทำ จนเวลาผ่านมา 20 ปี พี่ยังไม่เข้าเลยว่า ชอบหรือไม่ อยากทำหรือไม่อยากทำ แต่ก็ทนมานานมากแล้ว และคิดว่าจะทนต่ออีก 5 ปี แล้วก็จะขอลาออกเพราะเบื่อมากแล้ว ชีวิตนี้ใครกำหนดก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าต้องทำตามพ่อแม่ บางครั้งก็แอบร้องไห้คนเดียว เพราะไม่รู้จะไปร้องไห้กับใคร ชึวิตมันก็แค่ชีวิต ทำแต่ละให้ดีทีสุดก็แค่นั้นเอง พ่อแม่เขาจะมองว่าดี ภูมิใจในตัวเรา แต่หารู้ไม่ว่า เราต้องทนเจ็บปวดแค่ไหน ทุกข์แค่ไหน ไม่มีใครรู้เลย ฉะนั้นชีวิตนี้ท่านให้มา ถือว่าแทนคุณ ชาติหน้ามีจริงอย่าได้มาเป็นพ่อแม่ลูกกันอีกเลย ขอใช้กรรมกันในชาตินี้ก็พอแล้ว


โดย: ตา IP: 58.147.64.66 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:36:44 น.  

 
คำนี้อ้ายก๋าเว่าแม่นบ่ คอยบนคาน 5555


โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:39:05 น.  

 



ถ้าเปลือกแบบนี้
ดี.โชคดี...ที่ตัวเองไม่มี
ดี.พูดหมด
รัก....ดี.ก็บอกเลยว่า...รัก
ไม่พอใจอะไร ถ้าพูดเพื่อให้ดีขึ้นก็จะพูด
พูด....บนพื้นฐานไม่ทำร้ายใจใครเกินไป
(ถ้าไม่จำเป็น อิอิ)

และบางครั้ง...
การพูดจะแรง...เพื่อโยนหินถามทาง

มีกฏว่า...ถ้าอยากได้ข้อมูล...ต้องป้อนข้อมูลล่ะน๊า

วันนี้วางความสุขไว้ที่บล็อกดี.ค่ะ...
ดี.รู้ว่าพี่แวะไปอยู่แล้ว





โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:42:38 น.  

 

หวัดดีตอนเช้าวันจันทร์ ค่ะ
มินไม่ได้มา 3- 4 วัน ต้องไล่อ่านบานเลย..5555+++
ช่วงนี้ป่วยค่ะ และงานตรึม
ทานยาแก้หวัด จนหูอื้อแล้วเนี่ย
มีความสุขกับวันจันทร์นะคะ


โดย: มิน (มินทิวา ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:48:06 น.  

 
เรื่องที่สาม เจ้านาย คือ คุณก๋าหรือเปล่าคะ

จริงๆคนเรามีเปลือกกันทั้งนั้น ไม่มากก็น้อย

แต่ที่คุณก๋ายกตัวอย่างมา ไม่เป็นคร๊าบบบ ขอโบกกกก ...


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:17:42 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณครูก๋า emoemo

เปลือกแบบที่ 2 คิดว่าพ่อแม่ใคร ๆ ก็เป็น เพียงแต่จะมากน้อยแค่ไหนแล้วก็ขึ้นอยู่กับตัวลูกเอง เรื่องนี้ผ่านสบายเพราะพ่อแม่ไม่บังคับอยู่แล้ว emo

แบบที่ 3 ไม่ชอบก็ไม่ทน ออกแนวไม่มีความอดทน แต่เรื่องงานไม่เกี่ยงนะคะ emo

แต่ตอนนี้ก็มีเปลือกส่วนตั๊วส่วนตัวต้องกำจัดค่ะ emo

มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย emoemo


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:37:31 น.  

 
เอื้อยแหม่มหนูนะหัวอ่อนเอื้อย อ้ายว่าจั่งได๋หนูก็เห็นนำ เนาะอ้ายก๋าเนาะ emoemo


โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:44:32 น.  

 
เรื่องนี้ดีมากเลยเสี่ย อ่านเสร็จผมก็อมยิ้มเลย....emo


โดย: มหาสำลี วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:52:12 น.  

 
อืม นะ บางครั้ง

เราก็จำเป็นตัองอยู่ในสังคม

และเราก็ต้องทำตัวให้กลมกลืน

บางอย่างเราไม่อยากรู้และไม่อยากทำ

แต่ก็ต้องอดทน(เกี่ยวกันไหมเนี่ย)


โดย: เชอรี่ (JAN_CHERRY ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:14:19 น.  

 
ไม่รู้สินะ...เราว่า...

ถ้าหอยโดนทุบเปลือกแล้ว...

มันน่าจะหนาวๆ..แล้วก็ ...โป๊ๆๆ นะ..


เกี่ยวป่าวเนี่ย...

กุดมอนิ่งวันจันทร์ ขยันทำงานเด้อ..



โดย: ซซ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:14:20 น.  

 
สะท้อนชีวิตความเป็นจริงได้ดีแต๊ๆเจ้า


โดย: thaispicy วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:14:44 น.  

 
สวัสดีอาเฮียที่ร๊าก........


emoemo


วันนี้งานยุ่งเล็กน้อย...มาทักทายแล้วก็จากไป...
บ่ายๆ..ค่อยมาอ่าน...


โดย: big-lor วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:24:40 น.  

 
emoemoemoemo

*************************************emoemoemoemo


โดย: มหาสำลี วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:31:05 น.  

 
โห...คุณก๋า...ชอบมากเลยวันนี้เรื่องที่คุณเขียน..
มัรโดนใจจริงๆโดยเฉพาะเรื่องเจ้านาย...มันโด๊น..โดนมาก
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆทั้งหมดขอบคุณจริงๆ


โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:35:12 น.  

 
พี่ตาครับ

ผมรู้จักพี่ไหมเนี่ย....
พี่มีบล็อกด้วยหรือเปล่า


..................................



ใหม่ๆผมก็ไม่ค่อยชอบงานที่ทำนะครับ
มันไม่ตรงกับจริตผมสักเท่าไหร่

แต่ก็นั่นแหละครับ ถ้าชีวิตเราออกแบบได้อย่างใจเราหมดก็คงดี

หลายปีที่ผมทรมานกับการตื่นเช้าแล้วทำงานในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ
โชคดีที่ผมได้รู้ว่า

ผมสามารถชอบงานที่ผมทำอยู่ได้
ด้วยวิธีคิดแบบการทำงานในสิ่งที่ผมชอบ
ผมลองเอาความรู้สึกที่ตัวเองชอบตอนวาดรูป
มาใช้กับงานในร้านที่ผมไม่ชอบ
ผมพบว่ามันไม่ต่างกัน


นั่นทำให้แทนที่ผมจะทรมานกับการตื่นไปทำงานที่ผมไม่ชอบ
กลายเป็นการตื่นขึ้นในทุกเช้า
เพื่อไปทำในสิ่งที่ผมอยากเรียนรู้

งานก็งานเดิมที่ทำมาตลอด
แต่แค่เปลี่ยนวิธีมองมัน งานซ้ำซากก็กลายเป็นงานที่สนุกขึ้นมาทันที

ชอบในสิ่งที่ทำ
ไม่ใช่ทำในสิ่งที่ชอบ

พี่เชื่อไหมว่าประโยคนี้ "ธรรมชาติ" เป็นคนสอนผมครับ


..........................................


ฟังดูเศร้านะครับ
ที่เราต้องเกลียดคนที่เรารัก

บางทีในมุมที่เราไม่พอใจที่ท่านกำหนดชะตาชีวิตเรา
ไม่รู้ว่าพี่มองเห็นหรือเปล่า
ว่าท่านทำไปก็เพราะ "รักเรา"
หวังดี และปรารถนาดีอยากให้เรามีความสุข

แต่ที่เราทุกข์ เพราะเราไม่สามารถทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ


.......................................


ผมเคยทุกข์ แต่ไม่ได้ทุกข์เพราะไม่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก
แต่ทุกข์เพราะว่าผมไม่เข้าใจตัวเอง

ผมมารู้ในทีหลังว่า
ถึงเราจะทอดไข่เจียวอร่อยที่สุดในโลก
แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องเปิดร้านขายไข่เจียว
ถึงเปิดขาย ก็ไม่แน่ว่าจะขายดี

ผมอาจเป็นหมอที่ทอดไข่เจียวอร่อยที่สุดในโลกได้
ผมอาจเป็นนักทำบัญชีที่ต่อเลโก้ได้เก่งที่สุดในโลก
ผมอาจเป็นข้าราชการที่ตกปลาเก่งที่สุดในโลก
ผมอาจเป็นผู้จัดการที่ร้องเพลงเพราะที่สุด

เราไม่จำเป็นต้องเลือกที่จะเป็น
แต่เราเลือกทำได้ และทำสิ่งต่างๆอย่างดีที่สุด
ทำมันอย่างมีความสุข


...........................................



การเปลี่ยนชีวิตเป็นเรื่องที่ยาก
แต่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

เปลี่ยนวิธีคิด
ชีวิตเปลี่ยนทันที

ถ้าพี่ตาคิดว่าผมเขียนประโยคเหล่านี้เพื่อหวังให้ใครสักคนเปลี่ยนชีวิตตัวเองได้ในชั่วข้ามคืน
พี่คิดผิดครับ....

ผมเปลี่ยนชีวิตใครไม่ได้
ตัวอักษรของผมก็เปลี่ยนชีวิตใครไม่ได้

แต่พี่เปลี่ยนชีวิตตัวเองได้
เปลี่ยนความคิดของตัวเองได้
พี่เปลี่ยนได้....

และพี่ต้องเป็นคนที่เปลี่ยนมันเองครับ









โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:35:21 น.  

 
ใช่ ๆ ๆ ๆ emo
นานๆ กะก๋า จะเขียนอะไรที่แม่น้องรันอ่านแล้วไม่นึกค้านในใจ emo
บทนี้อ่านแล้วรู้สึกเลยว่า ใช่ emo


ขนาดไอ้เปลือกที่เรียกว่า "แม่บ้านที่ดีต้องตื่นแต่เช้า"
แม่น้องรันยังทุบกระจายมาแล้วเรย emo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:44:39 น.  

 
hmmm Is it wrong if I'm sayin non of it are mine.

My life likes an open road and I 'll do it my way.


โดย: The Zephyr วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:56:29 น.  

 
จะว่าไปแล้วเพราะว่า "ภาวะสังคมและบทบาท หน้าที่" มันเป็นสิ่งครองงำเราอยู่ทุกวันก็ได้ค่ะ เราเลยแอบหยวนๆ
ให้กับบางสิ่ง จนไอ้หยวนๆ ที่ว่านี้มันก็เลยแปลงร่างกายเป็น
เปลือกที่ครอบคลุมเราเอาไว้ และกว่าจะคิดทำให้เปลือก
แตกได้มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย เพราะว่าเปลือกมันเริ่ม
จะหนาขึ้นเรื่อยๆ


..........................


อิสระภาพทางกายและทางความคิด ใครๆ ก็อยากมีนะคุณก๋า
แต่ว่าบางครั้งเราไม่สามารถจะทำได้ มันขึ้นอยู่กับความสามารถ
ของแต่ละคนในการคิดและการทำ บางคนพ่อแม่ครอบมาตั้งแต่
ไหนแต่ไร การแหกกฏจากการเป็นตัวของตัวเองเลยกลายเป็นเรื่อง
ยากที่ใครๆ ต่างก็งงว่ายากตรงไหน

อันนี้พูดแล้วนึกถึงเพื่อนเลยคะ เพราะว่าเป็นแนวพ่อแม่ข่มเอาไว้
ในพื้นฐานของความรักนั่นล่ะคะ เพราะจะมองแต่ว่า "ฉันก็อยากให้
สิ่งดีๆ กับลูกชั้นนะ" ...

แต่เค้าลืมไปว่า เค้าเองไม่ได้อยู่กับลูกไปตลอดเวลาหนิ
การให้เค้าหัดตัดสินใจอะไรเองบ้าง มันคงเป็นเรื่องถูกต้อง
มากกว่าจะไปนั่งมองว่า นี่ก็ดี นั่นก็ดี ให้ลูกฉัน โดยไม่นึกล่ะว่าลูกเค้าน่ะ
ต้องการหรือเปล่า


ว่ายากเหมือนกันค่ะเรื่องนี้ เพราะว่าพ่อแม่เราก็ยังมีเหมือนกัน
แต่เสียใจค่ะตอนนี้เราแหกกฏมาได้หลายร้อยแล้ว บางอย่างก็
ทำตามได้หรอก แต่ว่าบางอย่างก็ขอกันไปแล้ว ดีหน่อยว่า
โตแล้วคุยกันด้วยเหตุผลได้มากขึ้น เพียงแค่ยกให้ถูกหน่อยเท่านั้นเอง


....................


สักวันจะให้แม่เรากับแม่คุณก๋าดวลไมค์กันล่ะคะ เพราะว่าขานี้ก็ชอบ
ไปเหมือนกันเลยคาราโอเกะน่ะคะ ไอ้เราเคยไปส่งมาสักพัก
เพลงไหนไม่รู้จักก็ได้รู้จักกันแระ อย่างเพลงสุนทราภรณ์ รวงทอง ทองลั่นทม เพียบเลย จนแบบว่าถ้าแม่คอแห้ง
จิ๋วนิดคว้าร้องได้ทันทีเลยล่ะค่ะ emo


โดย: JewNid วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:00:35 น.  

 
ปกติแม่น้องรันก็เป็นคนที่ไม่ค่อยจะยอมรับความคิดใครง่ายๆอยู่แล้ว
โดยเฉพาะถ้ามาในแนว "สั่งสอน"
แม่น้องรันจะคิดค้านในใจ โดยอัตโนมัติ (แบบว่าคนมานนิสัยดี)

ไม่รู้คนอื่นเค้าเป็นงี้กันรึเปล่า emo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:16:41 น.  

 
cut and paste this for u. ...

*เครื่องคอมพิมพ์ไทย ไม่ได้

ต้องคอยพีง //www.learningthai.com/thaikeyboard/index.html

ทั้งสามอันข้างบนไ่ม่ตรงกะเราคะ

ok....ชีวิตเหมือนถนน กำหนด้วยตัวเองว่าอยากไปทางไหน


โดย: The Zephyr วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:17:59 น.  

 
“การได้รัก ก็ดีกว่าการได้ครอบครอง”
ชอบคำนี้ค่ะพี่ก๋า...
ถ้าทำได้ คงไม่ต้องทุกข์เพราะความรักนะค่ะ...


โดย: Madam_Hatyai วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:18:02 น.  

 
อ่านเรื่องนี้แล้วไหงน้ำตาซึมก็ไม่รู้สิ
โดนเข้าจัง ๆ เลย ไม่ใช่น้ำตาซึมเพราะเศร้านะคะ
แต่มันซึ้งอ่ะ
มาคิด ๆดูพี่เองก็มีเปลือกนะ หลายเปลือกอยู่เหมือนกันแฮะ
อยากทุบมันทิ้ง แต่ก็ไม่อยากให้แตกหัก ก็เลยต้องทนอยู่ในเปลือก
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เสียความสุขที่ควรจะมีและควรจะเป็นอ่ะนะ
..........................
ขอบคุณเรื่องดี ๆ ในเช้านี้ค่ะ
เป็นเรื่องหนึ่งที่ชอบมากเลย

myspace codes
Myspace Comments: MyCommentSpace



โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:18:16 น.  

 
รีบแวะมาบอกเลย..ว่า..
ในฐาน่ะลูกจ้าง...ที่เห็นลูกจ้างด้วยกันมักชอบเป็นอย่างที่คุณก๋าว่า...มันเลยโด๊น..โดน...


โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:26:59 น.  

 
เที่ยงวันนี้จะออกไปประชุมผู้ปกครอง อดนอนกลางวัน ได้นั้งหาวแน่เรย
emo
มาดามหายแพ้ท้องรึยัง เมื่อเช้าได้ยินเสียงคนข้างบ้านโอ้กอาก เลยนึกถึงมาดามขึ้นมา


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:55:53 น.  

 
แวะมาเยี่ยม คุณกะว่าก่า ครับ

เปลือก ก็คือเปลือก ... เปลือกเป็นเพียงสิ่งที่อยู่ภายนอก เป็นสิ่งที่ห่อหุ้มอะไรบางอย่างไว้เพียงเท่านั้นเอง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือสิ่งที่อยู่ข้างในเปลือกนั้น

เอาสิ่งนั้นออกมาเถอะครับ อย่าได้ซ่อนไว้ภายในเปลือกนอกเลย

อิอิ

จะบอกว่า ...

ผมกลับมาจากทำบุญทอดกฐินกับเพื่อน ๆ ชาวบล็อคแก๊งค์แล้วนะครับ ไปทอดกฐินคราวนี้ได้ทั้งอิ่มบุญ อิ่มท้อง และได้มิตรภาพที่ดี ๆ จากเพื่อนสมาชิกที่ไปร่วมทอดกฐินด้วยกันครับ

ไว้รออ่านเรื่องราวเกี่ยวกับการไปทอดกฐินครั้งนี้นะครับ (แต่ว่าตอนนี้ต้องขอทำงานก่อน) คุณกะว่าก่าและเพื่อน ๆ จะได้รับบุญกุศลจากการไปทอดกฐินครั้งนี้ด้วยกันครับ

เอาบุญมากมายมาฝากคุณกะว่าก่าและเพื่อน ๆ ชาวบล็อคแก๊งค์ทุก ๆ ท่านนะครับ

อิอิ


โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:48:34 น.  

 
ทำไมฉันถึงทนทำงานที่ฉันเกลียดได้นานตั้ง 7 ปี
ฉันเคยแอบถามตัวเอง
ฉันกลัวการเปลี่ยนแปลง
หรือแท้ที่จริงแล้วฉันแค่ไม่สนุกกับงานที่ทำ
7 ปีทำให้งานซ้ำๆเดิมๆไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้นอีกต่อไป

ฉันเกลียดเจ้านายจริงๆหรือ
วันที่ฉันป่วยหนัก นอนโดดเดี่ยวในโรงพยาบาล
เจ้านายเป็นคนแรกที่มาเยี่ยมด้วยความห่วงใย
(หรือเปล่า...หรือแค่เพียงแสดงให้เห็นว่าไม่ได้ทอดทิ้งลูกน้อง)

นอกจากหักเงินค่าแรงแล้ว ยังแอบกระซิบที่ข้างหูว่า

.....หายแล้วรีบมาทำงานนะ..ไม่ต้องหยุดเต็มตามใบสั่งแพทย์ก็ได้....



ความจริง...ที่เกิดกับตัวเอง
emoemoemo


โดย: big-lor วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:50:48 น.  

 
โธ่ๆๆๆๆๆ บิ๊กน้อยผู้น่าสงสาร
ทีทิ้งงานมานั้งเล่นเน็ตไม่เห็นบ่นมั้งเรย


อย่างมาดามนับว่าแพ้น้อยน่ะ มีเดินห้างแล้วหายแพ้ด้วย มหัศจรรย์การเดินห้าง จิงเรย
ของแม่น้องรันอ้วกทั้งวันตลอด4เดือนแรก ต่อให้เอาพี่เบฯมากองตรงหน้าก็อ้วกอยู่ดี
เรียกว่าไม่มีอะไรหยุดอยู่เลยแหละ

มีอะไรมาบอกให้เหงายิ่งขึ้น
พรุ่งนี้แม่น้องรันต้องพา ปันปัน ไปตรวจหัวใจตามหมอนัด
บายตั้งแต่วันนี้เลยล่ะกัน
ดีใจจังได้มีเรื่องยุ่งๆให้ทำอย่างชาวบ้านบ้างล่ะ เย้ เย้
emoemo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:03:17 น.  

 
อ้ายก๋า มีกระทู้มาให้อ่าน**

//www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X6006456/X6006456.html

และ


//www.dailynews.co.th/web/html/popup_news/Default.aspx?Newsid=145662&NewsType=1&Template=1



........ชื่นชมในประโยค “ความฝันกับความจริงมันต่างกัน และบางทีใจรักอย่างเดียวก็ไม่ช่วยอะไร”



หนูว่ามีบางมุมที่เกี่ยวเนื่องคล้ายคลึงในเนื้อหาของพี่ (หนูคนเดียวนะ) ชีวิตการทำงานยังไม่ได้ลงสนามจริงก็ยังมองไม่เห็นภาพชัดเจนเท่าไร แต่เมื่อวันนั้นมาถึงก็หวังว่าโตจ่อยจะมีสติในการพาตัวเองเป็นอิสระและอยู่บนสมดุลของโลกการงานให้ได้ดีที่สุดเท่ากำลังวังชาและสติปัญญาพึ่งมีพึงปฎิบัติได้ค่ะ **

เราต่างมีเปลือกบางๆหุ้มห่อชีวิตและจิตใจอยู่

แต่ไม่เคยคิดจะทุบมันให้แตก

เพื่อให้ใจเป็นอิสระอย่างแท้จริง.



โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:38:33 น.  

 
อีกไม่นานอ้ายก๋าจะรวมเล่มแล้วแม่นเบาะค่ะ จ่อยอยากเขียนคำนิยมอ้าย....ขอสักสองหน้าโทษฐานเป็นแฟนพันธุ์แท้บล๊อคอ้ายก๋า น๊านนนทำเนียนไว้แต่ต้นๆ ดังมาย่านบอกบ่จัก จ่อย โขงเจียม


โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:42:17 น.  

 
อาเฮียสวัสดีค่า

เห็นด้วยกับสิ่งที่พี่เขียนมาทั้งหมดเลย ชีวิตเจอมาแบบนี้เหมือนกัน

แต่ถ้าเราทำให้สนุกกับมันเราก็ทำได้ อย่างที่พี่บอก เปลี่ยนความคิดมองในมุมดีๆของมันแล้วเราก็จะแฮปปี้ลั้ลลาได้ อิอิ

อาเฮียท่านพี่เมารักอะไรอ่ะนั่น มาสวัสดีอาเฮียที่ร๊าก จึ้ย ขนลุก อิอิ


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:47:25 น.  

 
อืม.....ขดอยู่ในเปลือกเหมือนกัน

ก็มันทาสีง่าย ล้างออกก็ได้ ป้องกันภัยได้ด้วย ถูกเขี่ย ถูกเตะ ก็นิดหน่อย......ก็มะเป็นไร....

อย่ามายุ่งกะเปลือกเรานะ ตะเอง.....หวง


โดย: nu-an วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:22:59 น.  

 
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แม้แต่สิ่งที่เป็นบางครั้งเราก็เลือกไม่ได้ แต่เรามีฝัน ซึ่งแจ่มชัดในใจเสมอ และไม่เคยทอดทิ้งมัน และหวังว่าวันหนึ่งฝันนั้นจะเป็นจริง


โดย: เนระพูสี วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:34:25 น.  

 
แก้ข่าวครับ...ตั่วเจ้..งานที่ทำอยู่ปัจจุบัน...
งานน้อยเงินเดือนมาก..

แต่ที่เก่า(ที่ลาออกเพราะเหตุผลดังกล่าวมาแล้ว) งานมากเงินเดือนน้อย...
ไม่มีโอกาสจะได้มาแตะต้องเน็ตหรอกครับ...
ทำแต่งาน หลับยังเอาไปละเมอ....


emoemo


โดย: big-lor วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:45:53 น.  

 
งานครั้งแรกในชีวิต
ทัศนคติไม่ตรงกับเจ้านาย ไม่ศรัทธา
แต่เมื่อเวลาผ่านไป และได้ออกมาทำงานที่ใหม่
เพิ่งรู้ความจริงว่า
เจ้านายเป็นคนที่น่าเคารพศรัทธาเป็นที่สุด


โดย: รุ้งสีที่แปด IP: 61.19.124.43 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:47:33 น.  

 
วันนี้ได้ฤกษ์มาเยี่ยมคุณก๋าแต่วัน
ได้อะไรดี ๆ กลับไปคิด
โดยเฉพาะเปลือกที่สาม

ฉันเกลียดเจ้านายจริงๆหรือ

จริง ๆ แล้ว ในชีวิตเรา เกลียดคนจริงๆ น้อยมาก
ติดจะเคืองพ็อพแพ็พเสียมากกว่า
เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เก็บมาใส่ในความทรงจำเกี่ยวกับคนคนนั้น
จนทำให้คนคนนั้นมีความทรงจำร่วมกันกับของเรา
พิเศษกว่าคนอื่นทั่ว ๆ ไป
จนบางที พิเศษจนไม่แน่ใจว่าเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ พวกนั้น
เป็นเรื่องที่ทำให้ดี ๆ ไปซะทั้งหมด

เรื่องเจ้านาย .. มีเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
ไม่ชอบที่เจ้านายให้ใส่สูท ใส่รองเท้ารัดส้น
ให้หวีผม เติมแป้งให้เรียบร้อย สำหรับประชุมบ่ายข้างนอก
ให้ทานผักให้หมด ไม่เขี่ยออก
ให้หัดร้องเพลงเวลางานสังสรรค์
ให้หัดรำไทย หัดทำอาหารง่าย ๆ เวลาออกร้านประจำปี

ไม่ใช่ไม่สนุกหรอกนะ ก็ทำทุกอย่างที่ให้ทำ
เพียงแต่ ของบางอย่างรู้สึกไม่เข้ากับตัวเอง
เวลาทำก็ทำไปเขินไป (แต่ก็ทำ)
แล้วก็มักจะติดปาก บอกว่า ไม่ชอบ ๆ เสียทุกทีเวลาต้องทำ

ตอนได้อ่านเปลือกที่สาม
เออ เนาะ ..ตอนไม่สบาย กระเช้าเจ้านายมาก่อนเลย
ฝากแม่มาให้ด้วยตัวเอง .. เพราะยังมาเยี่ยมไม่ได้
ที่วิ่ง ๆ หนีเจ้านาย (วิ่งจริงๆ นะ)
ก็ไม่ได้วิ่งเพราะเกลียดจริงๆ เลยซักครั้ง

p.s.

ผมคิดว่าบางครั้งที่เที่ยวที่สนุกและเจ๋งที่สุด
ไม่สำคัญเท่ากับใครสักคนที่ไปเที่ยวกับเรา
และทำให้เรารู้สึกดีนะครับ

อันนี้ เห็นด้วยกับคุณก๋า
ไม่รู้คุณก๋าได้อ่านไดฯ วันที่ 11 ของเราอีกอันรึเปล่า
เมื่อวานได้เพื่อนใหม่ที่ทำให้วันเราสนุกมาก ๆ
แต่เค้าจะสนุกด้วยรึเปล่าก็ไม่รู้

คุณก๋าน่าจะทำงาน field เดียวกับเค้า
ไม่รู้ว่า ถ้าคุณก๋าพาไปดูบ้าน ดูงานที่คุณก๋าทำ
แล้วเราไม่ค่อยกรี๊ดกร๊าด ทำท่าถูกใจมาก ๆ
คุณก๋าจะ upset มากไม๊หนอ

ช่วงหลาย ๆ เดือนมานี้
เราติดใจเรื่องนี้มาก
เพราะรู้สึกว่าตัวเอง upset คนที่เอาใจใส่กับเรื่องที่เราอยากได้ อยากทำ
ไว้เสียหลายคน

พูดขอบคุณแล้ว
แต่หน้าตาเรา ไม่รู้ว่า ดูตรงกับที่คำพูดที่ให้ไปมั้ย
จะให้ทำหน้าแบบดีใจมาก ๆ
ก็เป็นเรื่องเดียวกับเรื่องที่เขิน ๆ เวลาเจ้านายให้ทำข้างบน
ถ้าหาก คนที่เราไปด้วยเมื่อวาน
เค้ารู้ว่าเรารู้สึกยังไงก็คงจะดี



โดย: แ ม ง ป อ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:19:06 น.  

 


พี่ก๋าคะ..

ตามมาอ่านเรื่องราวของเปลือกค่ะ แม้เปลือกจะมีข้อเสียตรงที่เราไม่ยอมเปิดรับข้อมูลหรือสิ่งดีดีบางสิ่งที่ผ่านมาในชีวิต แต่เปลือกก็มีข้อดี

ข้อดีของเปลือก...ทำให้เราทนได้ต่อแรงกระแทกของสังคมและคนรอบข้าง ไงคะ



โดย: น้องนก (Nok_Noah ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:39:39 น.  

 
วันนี้เรื่องหนั๊กหนัก
...ขอเดินส่ายเขาไปคิดต่อระหว่างเคี้ยวเอื้องนะก๊ะ

emo


โดย: เป๋อน้อย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:58:19 น.  

 
พี่ก๋า...เอิงไม่รู้ความสุขจะอยู่กับเอิงนานเท่าไร ตอนนี้ขอเก็บความทรงจำดีๆไว้ก่อนคะ...

ขอให้พี่ก๋ากับมาดามมีความสุขมากๆๆค่ะ...

มาดามอยากทานอะไรเป็นพิเศษบ้างหรือป่าวคะ...
ถ้าอยากทานอาหารทางใต้แท้ๆบอกเอิงนะคะ...เอิงจะฝากไปทางเครื่อง วันเดียวถึงค่ะ...


โดย: Madam_Hatyai วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:04:24 น.  

 
สวัสดีค่ะ..เจ้านาย

..ก่อนอื่นต้องขออภัยอย่างสูงที่หายไป..
..โดยไม่ได้เขียนใบลา..
..อันเนื่องจากลูกน้องมีภารกิจที่ใหญ่หลวง..
..หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเจ้านายคงเข้าใจและให้อภัย555+

..ขอโทษน่ะเจ้านาย..พีอาร์จ๋าไม่ได้เข้ามาเม้นท์เลย..
..แต่ระลึกถึงบล๊อคเจ้านายซำเหมอ..อิอิ (มีประจบเล็กน้อย)

..วันนี้มารายงานตัวก่อนน่ะค่ะ..

..มาดามกะเจ้านายสบายดีน่ะค่ะ...
..ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ..
...อากาศหนาวแล้วดูแลสุขภาพน่ะค่ะ..

จ๋า---กทม.


โดย: พีอาร์จ๋า IP: 124.120.166.127 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:05:05 น.  

 
หวัดดีเจ้านางเอกเกาหลีคนใหม่
.....คอยบนคาน

พี่ว่าเปลี่ยนเป็น "คอยข้างคาน"
ก็ดีนะ 55555

หนุ่มๆจะได้ไม่ต้องแหงนคอมองและป่ายปีนยากลำบาก
หุหุหุ

emoemo


ตามมาเพราะขำนี่ละครับ


โดย: ปุ๋งเหน่ง วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:15:38 น.  

 
มาจากห้อง BL เสี่ยก๋ารู้จักศิลปะเชิงสังวาสหรือเปล่าครับ

ที่มุมโบสต์วัดที่ BL ไปมานั้น มันมีงานชิ้นนี้อยู่เเต่ไม่ค่อย

ได้รับการเผยเเพร่เท่าไร ตอนนั้นผมต้องไล่ที่ละตาราง

เมตรเพื่อที่จะได้สังเกตุเห็น รู้สึกว่ามีอีกทีนึ่งก็วัดสุวรรณฯ

งานชิ้นนี้ต้องสังเกตุจริงถึงจะได้เห็น เป็นกุศโลบายของ

คนโบราณอย่างหนึ่งครับ....


โดย: มหาสำลี วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:20:57 น.  

 
คุณพีอาร์จ๋าครับ

ผมพยายามติดต่อแล้วนะครับ
แต่เมล์คุณผมเข้าไม่ได้โดยไม่ทราบสาเหตุ
ร่ำๆว่าจะเขียนจดหมายไปหาแล้วครับ

คุณจ๋าสบายดีนะครับ

มาดามสบายดีครับ
โอ๊กอ๊ากนิดหน่อยพองาม 5555

ขอบคุณครับที่คิดถึงกัน
มีความสุขมากๆนะครับ





โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:32:07 น.  

 
คุณปุ้งเหน่งครับ

ยินดีที่ได้รู้จักครับ
ตามมาจากบล้อกจ่อย โขงเจียมเหรอครับ

หนูนีลนี่ "คอยข้างคาน" ก็พอแล้วครับ 5555
คอยบนคานสูงไป..... 55555


ผมเข้าไปที่บล้อกคุณไม่ได้เพราะไม่สามารถถอดรหัสได้
55555


ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกัน



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:35:40 น.  

 
คนในเปลือกที่สองทำงานในสิ่งที่ตัวเองไม่รัก แต่พอดีเจ้านายในเปลือกที่สามเป็นคนที่เค้าแอบรักในเปลือกที่หนึ่งเรื่องเลยลงตัว


โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:56:26 น.  

 
ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคุณนี่มันสุดยอดจริง....นับถือ


โดย: มหาสำลี วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:09:04 น.  

 
ชอบบทความนี้จังค่ะ ^_^

เมื่อวานไปทอดกฐินมา เอาบุญมาฝากค่ะ


โดย: Beee (Beee_bu ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:11:49 น.  

 
พี่ก๋าขา!!
พี่รู้ป่ะ?? เวลารุ้งจะเม้นพี่อ่ะ
ต้องลง ลง ลง ลง มาข้างล่างสุด
แบบว่า แฟนคลับที่เยอะมาก มากอ่ะ
ทักทายค่ะ
มาทีรัยนึกว่าได้อ่านหนังสือกวี สัก 10 เล่ม
อิอิ


โดย: ซานาโกะจัง วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:24:48 น.  

 
เข้ามายิ้มแฉ่งรับคำชม อิอิ ถ้าครูก๋ารู้จักคำว่าจิ้น จะเข้าใจว่าป้าแป๋วทำไมช่างคิด อิอิ


โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:44:16 น.  

 
ศิลปะเชิงสังวาส
เท่าที่แม่น้องรันจำได้มีอยู่ 5 รึ 7 วัดน่ะ
แม่น้องรันเคยตามเก็บมาล่ะ
มีท่า..... กะท่า..... ด้วยแหละ


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:49:25 น.  

 
นั้นน่ะสิ
แม่น้องรันก็ว่า
"อย่างกะก๋าไม่น่าพลาด" emo


กะก๋า ตรงใต้คำว่า
[Profile ทั้งหมด]
ของแม่น้องรันมีอะไรโผล่มาไม่รุ


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:03:52 น.  

 
ครูก๋า พูดถึงจิ้น คำเมืองแล้วหิว

พูดถึงจิ้น เสียงวรรณยุกต์เอก เป็นส่วนหนึ่งในสมองป้าแป๋วไปละ แต่ไม่เหมือนครูก๋านะ ของป้าเชียร์ให้คนมีความรัก แต่ครูก๋าออกแนว เจ้าชู้ให้มาดามตีหัว อิอิ


โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:07:52 น.  

 
อืม ของป้าแป๋วก็มี ทำไมหว่า

ไปทำกับข้าวก่อน เดี๋ยวอิลุงหิวกลับมาจะเม้งเอา


โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:27:51 น.  

 
ตกลง จิ้น นี่คืออะไร กินได้เปล่า รึเป็นชื่อคน emo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:35:49 น.  

 
วันนี้เหมือนว่างจัด อ่านเม้นท์ใครก็อยากเข้าไปตอบ
แบบว่าทุกทีอยากทำแต่ว่าบางทีก็ทำไม่ได้เพราะว่า
เวลามันหายไปไหนไม่รู้หมดค่ะ หรือว่าไม่ก็เป็นเพราะ
เน็ทเต่าๆ ช้ามากก็ไม่ค่อยอยากนั่งหน้าคอมเท่าไหร่
เพราะว่าโหลดแต่ละหน้า คางงี้แทบจะสับกับแป้น
คอม เพราะว่านั่งเงกรอนาน

แต่ว่าเดี๋ยวนี้ดีหน่อยนะค่ะ เพราะว่าเน็ทเร็วมานิด
สงสัยเพราะว่าเด็กๆ รร.เปิดเทอมแล้ว บ่นหนก่อน
กับเจ้า Maxnet ตอนนี้ก็สะดวกโยธามาติ๊ด แย่
เหมือนกันเน๊อะว่า รร.ปิดเทอมทีไร เน็ทจะช้า
แบบนี้ก็แย่อ่ะคะ เพราะว่าบริษัทไม่ค่อยรับผิดชอบ
จะโบ้ยให้ว่าคนใช้เยอะ ทั้งที่เราก็ยังจ่ายเงินเท่าเดิม
กับช่วงนั้น แน่จริงทำไมไม่ลดราคาให้เราเดือน
นั้นๆ ไปเลยก็ไม่รู้เน๊าะคุณก๋า ...

กรั่กๆ มาบ่นบล็อกนี้ เหมือนว่าคุณก๋าจะพาเรา
ไปโวยแทนซะแล้วมั้งเนี่ย emo


..............................

พูดเรื่องความสุขอยู่ที่เราและอยู่ที่ใจเรา จริงนะคะ
จริงๆ ถ้าเรามีความสุข ไม่คิดมาก อะไรๆ ก็มอง
ดูดีหมดนั่นล่ะ แต่ว่าแหม๊ บางทีช่วงเวลาแบบนี้
มันหายากเหมือนกันนะคะ อะไรดีๆ นี่มักอยู่กะเรา
ไม่ค่อยได้นานเท่าไหร่เลย ...



เรื่องคุณแม่ ... อ่ะแฮ่ม ถ้าหากว่าเข้าประกวด
AF เมื่อไหร่ อย่าลืมบอกเราด้วยนะคะ จะไปช่วย
เชียร์ติดขอบเวทีเลย ... emo


โดย: JewNid วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:39:14 น.  

 
emoemoemoemoemoemo


โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:01:31 น.  

 
ประชุมผู้ปกครองเด็กออทิติกที่ รพ. สนุกมากเรย
มีแต่เรื่องป่วนๆของเด็กๆ
คือถ้าเด็กที่เป็นหนักๆ ก็คงปวดหัวอ่ะน่ะ
แต่ปันปันเป็นอ่อนๆ ก็เลยเป็นเรื่องขำๆซะมากกว่า
emo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:20:56 น.  

 
พรุ่งนี้หาหมอเหมือนกันเลย
งั้นขอให้เราโชคดีด้วยกันทั้งคู่เลยเนอะ
ไม่เอาดีก่า ขอให้โชคดีกันทุกๆคนเลยดีก่า
บาย emo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:31:58 น.  

 
อยู่ ตจว.ก็แบบนี้ล่ะค่ะคุณก๋า จะเรียกร้องอะไรที
ก็ลำบาก เหมือนอะไรมันก็มีจำกัดจำเขี่ย แล้ว
แบบนี้มันจะดีได้ยังไง ในเมื่อเมืองเชียงใหม่ก็
เหมือนเมืองกรุงของภาคเหนือ ยังไม่ได้รับการตอบ
สนองจากพี่ ทรู ลำปางอย่างเราจะไปเรียกร้อง
ได้จั๋งได เพราะว่าแม่น้ำวังยังเล็กน้อยกว่าน้ำปิง
มากนัก ... งือๆ emo


.......................


ฮ่า ฮ่า พูดถึง KFC ไม่ได้กินมานานแล้วเหมือนกัน
อ้อ ไม่ใช่สิ เพิ่งกินมาได้ไม่เกิน 2 อาทิตย์มานี่เอง
ไปกินที่เมืองสิงห์บุรี แต่ดันเจอไก่เก่า มันฝรั่งทอด
ก็เก่า เหนียวหนืดๆ เหมือนกับที่เค้าเอายางที่ทำ
ของเล่นเด็กมาล่อเราอ่ะคะ กินได้สองคำก็วิ่งลี้
ไปเหมาบะหมี่ปูที่ตลาดโต้รุ่งคนละ 2 ชามแน่ะค่ะ ... emo


..............


ยังไม่ถึงหนึ่งทุ่มเลยตอนนี้ จัดการมื้อเย็นหรือยังเอ่ย


โดย: JewNid วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:48:45 น.  

 
ตามมาอ่านเรื่อศิลปะในวัดต่อค่ะ

น่าสนใจจิงๆ emo


โดย: เป๋อน้อย วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:50:46 น.  

 
“ผมอาจเป็นหมอที่ทอดไข่เจียวอร่อยที่สุดในโลกได้
ผมอาจเป็นนักทำบัญชีที่ต่อเลโก้ได้เก่งที่สุดในโลก
ผมอาจเป็นข้าราชการที่ตกปลาเก่งที่สุดในโลก
ผมอาจเป็นผู้จัดการที่ร้องเพลงเพราะที่สุด

เราไม่จำเป็นต้องเลือกที่จะเป็น
แต่เราเลือกทำได้ และทำสิ่งต่างๆอย่างดีที่สุด
ทำมันอย่างมีความสุข
..........................................

การเปลี่ยนชีวิตเป็นเรื่องที่ยาก
แต่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

เปลี่ยนวิธีคิด
ชีวิตเปลี่ยนทันที”



คุณก๋า
วันนี้นอกจากชอบข้อเขียนที่นำเสนอแล้ว
ยังชอบส่วนที่คอมเม้นต์ด้วย

เพียงแค่พลิกมุมมอง ความทุกข์ก็เปลี่ยนเป็นสุขได้ทันที

ง่ายสำหรับการคิด
แต่อาจจะยากสำหรับการทำ
ใครคิดได้ ทำได้ คำว่าโชคดีมีบุญ ก็ถือว่ายังน้อยไป


โดย: ป้ากุ๊กไก่ IP: 124.121.57.2 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:01:49 น.  

 



นำบุญเยื่อนหา..ในงานกฐินที่ได้ไปมา..สู่มิตรยาใจที่ใจใฝ่ถึง
เราระลึกถึงกัลยาณมิตรทุกคนในงานกฐินนี้..ค่ะ
อนุโมทนา...ค่ะ


กลับจากงานบุญแล้วค่ะน้องชายคนดี
แวะหาค่ำเลยนะค่ะ
ขอให้ทุกคนในครอบครัวได้บุญครั้งมีความสุขสมปราถนานะค่ะ



โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:33:42 น.  

 
อืม เป็นความจริงทีเดียวเลยครับ
เรื่องนี้ก็ชอบจัง

แต่ที่ปิ๊งที่สุด...
คือเพลงประกอบ เพราะเหลือเกิน


โดย: Unravel วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:19:48 น.  

 
หวัดดีตอนค่ำเจ้าอ้ายก๋า

สมพรปากเน้อเจ้าตี่อวยพรมา.....สาตุ

อ่านแล้วก็ย้อนนึกถึงตัวเก่าตี่มีหลายเตื้อตี่เป๋นจะเจ้า
จ่มฮั้น จ่มนี้ แต่พอมากึดดูแล้วก่ได้มุมมองใหม่ๆ

ซำเตื้อก่ดีใจ๋ตี่ตุบเปลือกออกไปได่
ยะฮื้อได่ปะอะหยังดีดี

มีความสุขนักๆ เน้อเจ้า

มาส่งเข้านอนตวย

ฝันดีเจ้า


โดย: weraj วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:20:35 น.  

 
โอ๊ยเรื่องวันนี้น่ารักอีกแล้ว (เขียนขายได้อีกแล้วครัยท่าน!!) แต่ขอเป็นแบบเรื่องสั้นนะเฮีย ท่าทางจะสนุกดี เพราะมันหักมุมตอนจบนี่แหละ

เออ พูดถึงเปลือก นู๋มีข้อสงสัยอย่างรุนแรงค่ะ

ไม่ทราบว่าเฮียจรู้รึเปล่า แต่ที่นู๋มาถามเฮีย เพราะคิดว่าเฮียดูเป็นคนฉลาดดี...ง่ะ

คือว่าปูเสฉวนเนี่ย กินได้รึเปล่าคะ???? (เอ๋า อยากรู้จริง ๆ)


โดย: Ninniko วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:13:38 น.  

 

The Road Not Taken

Robert Frost (1874–1963). Mountain Interval. 1920.

TWO roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.

การเป็นคนที่แตกต่างจากคนอื่น ยากพอๆกะการเป็นตัวของตัวเองแหละเน๊าะ


โดย: เพลงเสือโคร่ง วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:03:00 น.  

 
อ่านแล้วเหมือนตัวเองเป๊ะเลยค่ะ

แต่มันผ่านมานานแล้ว...
ตอนนี้เข้าใจชีวิตมากขึ้น

แม้ยังไม่ดีที่สุด...แต่วันนี้ดีกว่าเมื่อวานค่ะ


โดย: ~Baan_Ohana~ วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:03:27 น.  

 
ปล เคยได้ยินวลีนี้มั้ยน้อง(ต้องเคยแน่)

..form follows function...ขอยืมท่านสถาปนิกคนนี้เน้อ

ถึงจะเป็นเปลือก รูปร่างก็มีที่มา


โดย: เพลงเสือโคร่ง วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:06:03 น.  

 



.....นอนหลับฝันดีนะครับคุณก๋า.....



โดย: doctorbird วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:20:00 น.  

 
ไม่ได้เข้ามาทักทายหลายวัน เนื่องจากลูกไม่สบาย วันนี้ลูกครบรอบ สอง ขวบแล้ว ขอเชิญร่วมอวยพรหน่อยจ้า


โดย: Mooky Miracle Mom วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:38:05 น.  

 
นับถือมากค่ะ ไม่ดื่มไม่สูบ พี่ก็ดื่มเข้าสังคมทั่วไปน่ะ อิอิ แต่ไม่สูบนะ

แฟนไปฝากท้องยังคะ


โดย: thaispicy วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:52:49 น.  

 
สวัสดียามดึก

เขียนได้ดีม๊าก มาก
เหมือนกับอ่านเรื่องราว
ของผู้เขียนเลย


ตอนนี้น้องดาเป็นงั้ยบ้าง
ทานได้เหทือนเดิมหรือยัง
พยายามดื่มนมทุกๆวัน
แม่-ลูกจะได้แข็งแรง
ลูกออกมาจะด้ายเหมือนแม่ อิอิอิ


ไอศครีมเขาออกสวย
ไปนึกเป็นอย่างอื่นด้ายยังงั้ย

วันนี้ปวดท้องแน่นจุกเสียด
เลยไม่รู้จะบรรยายอาราย
แคนี้หล่ะ


โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:4:08:53 น.  

 

hi5 comments
Get Free HI5 Comments

แวะมาเอาบรรยากาศเย็นๆ..ของลมเหนือค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ..
ฝาก Say Hi..เจ้าตัวเล็ก..ในครรภ์พระมารดา


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:5:51:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]