ได้เจิมด้วย

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า

เรื่องความรักพูดยาก ขอไม่เม้นท์ดีกว่า

มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย

^
^
^



"แต่เราเจ็บปวดจากการไม่ได้ครอบครอง"

นู๋รอให้ต้นไม้เติบโตไม่ไหว
เพราะความรักมันล้นนนนนนอยู่ในหัวใจนู๋ อิอิ




ความสุขยามเช้าเป็นของพี่ก๋า+มาดาม+น้องของดี.
ดีดีจัดให้แว๊วววววว

วันก่อนพี่ถามดี.ว่าชอบเรนใช่ไหม
วันนี้พี่พูดถึงคนไข้โรคจิต

เดี๋ยวรอให้ผ่านงานบุญ
กับเสร็จธุระบางอย่างของดี.ไปก่อน
ดี.จะเขียนถึงทั้ง 2 เรื่อง ในเรื่องเดียวกัน

เขียนเสร็จแล้วดี.จะมาตามพี่ไปอ่านล่ะน๊า

คุณครูก๋าพี่วาไม่ทันใบไม้อะว่าจะมาเจิมมั่แต่แปรงฟันเลยไม่ทันอะค่ะ

มาดามเป็นไงบ้างจ๊ะ

รูปประกอบหวานมากคร้าบ
ไม่รู้ว่าภาพดอกไม้คู่และเดี่ยวแฝงความนัย
เรื่องการเริ่มที่จะรักตัวเองให้ได้เสียก่อนรึเปล่า


ตอนที่ผมโดนบอกเลิกครั้งนั้น
มีลูกติดมาตัวนึง เป็นมิเนเจอร์พินเชอร์สีดำครับ
(ที่เหมือนเก้งตัวเล็กอ่ะพี่)
เพื่อนๆ ไม่มีใครคิดว่าผมจะเลี้ยงมันต่อได้

แต่ทุกวันนี้มันก็เป็นคู่หูผมเลย
พาเดินเช้าเย็น
ทำอาหารมให้มันกิน
เล่นกับมัน
อาบน้ำ พาไปหาหมอ
เรียกว่า มันเหมือนลูกติดผมจริงๆนั่นแหละ

...เพราะหมามันไม่มีความผิดนี่ครับ
ทำไมเราต้องไปโกรธมันด้วยจริงไหม....

....และจริงๆแล้วเรื่องทั้งหมดก็ไม่มีใครผิด เพราะความถูกและผิดมันทับซ้อนกันจนแยกไม่ออก....

เพราะโลกนี้ไม่มีขาวสุด ดำสุด
.......มีแต่สีเทา........จริงมั้ยครับ....

รักอย่างปรารถนาดี รักอย่างเมตตา

จะได้ไม่เป็นทุกข์ ...

.
.

สุขสันต์ วันกลางสัปดาห์ค่ะ คุณก๋าแอนด์มาดาม

แรงบันดาลใจของชีวิตที่ดีที่สุดคือ ความรัก แต่ผลิตภัณฑ์ที่แสนจะเวิล์ดไวด์อย่าง"ความรัก" ด้านหน้ากล่องบอกสรรพคุณว่า

"ความรักเหมาะสำหรับผู้บริโภคทุกเพศทุกวัย"

แต่ด้านหลังกล่องบรรจุธรรมชาติซึ่งเป็นโปรดิวเซอร์เขามีคำเตือนซึ่งเราไม่ค่อยอ่านติดไว้ด้วยว่า

" โปรดใช้สินค้าอย่างระมัดระวัง สินค้าอาจแตกหัก และเป็นพิษได้หากผู้บริโภคลุ่มหลงสินค้า"

แป้งหอมใช้คำว่าลุ่มหลง เพราะ"ความรัก" นั้นไม่ผิด คนที่ใช้มันไม่ถูกต่างหากผิด

ในโลกนี้ถ้าไม่ใช่เพราะความรักเป็นแรงบันดาลใจ งั้นความเกลียดหรอที่สร้างสรรโลกนี้ได้..ไม่มีทาง จริงไหมคะ

ชอบดอกไม้วันนี้จังเลยค่ะ กุหลาบอ่ะเป่าคะ

เข้ามาบล็อกนี้ทีไร นู๋ชอบลอกเลียนแบบ555+
มะเอาขึ้นบล็อกดี.หรอก
เดี๋ยวโดนแซวว่าดีแต่คร่ำครวญเรื่องความรัก
ชิดีดีเขียนเรื่องอื่นก็เป็นนะ...จะบอกให้



"แม้จะมีกลิ่นอายงานเขียนของนักเขียนหล่อก็ตาม"

นู๋รู้สึกเชื่อๆไงไม่รุ๊...
ดีดีเชื่อคนง่ายจริงๆเลย555+

สวัสดีค่ะ

ถ้าจะให้เลี้ยงต้นไม้เพื่อให้รักใครเป็น ชาตินี้ทั้งชาติเห็นทีเสี้ยวคงไม่ได้รักใคร อิอิอิ ไม่รู้ทำไม พอลงมือปลูกทีไร เป็นต้องได้ตายทุกที แม้แต่ต้นหญ้าเล็กๆที่เขาไว้ประดับห้อง แบบสำเร็จรูปมาแล้ว แค่ให้เรารดน้ำเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร มันยังอยู่ได้แค่สัปดาห์เดียว

พอจะมีวิธีอื่นแนะนำมั้ยคะ

จ่อยว่าเราเจ็บปวดในการ "หากันไม่เจอ" มากกว่าเด๊ะอ้ายยย

กลับมาอ่านบล็อคและอ่านเม้นท์ตัวเองอีกรอบ อิอิ เขียนด้วยความรักไงคะ

--
ชอบเรื่องเอาหูไปรองเกี๊ยะค่ะ เคยได้อ่านนิทานเซ็นมาบ้างแต่เรื่องที่คุณกะว่าก๋าเล่าวันนี้ยังไม่เคยอ่านค่ะ^^

หวัดดีค่ะ

ดอกไม้สวยจังค่ะ

แล้วเริ่มลงมือเลี้ยงดูมันอย่างเอาใจใส่
ครบหนึ่งปี...ถ้ามันไม่ตาย
คุณก็สามารถเริ่มต้นรักใครสักคนได้เลยครับ”
^
^
เสร็จล่ะสิ...
ชีวิตนี้ฉานไม่ต้องรักใครกันพอดี



เพลงติด ชัดแจ่ม เสียงอ้วนๆอีกเช่นเคย
(ฟังดูเหมือนเสียงจะอ้วนกว่าปกติด้วยซ้ำไป)

สวัสดีตอนเช้าครับอาเฮีย....



มาชวนไปเที่ยววัง....



.............................











เฮีย...ผมสามารถปลูกโหระพาที่แถมมากับยำแหนมขึ้นแล้ว..และยังมีชีวิตดีอยู่
แสดงว่าผมมีความรักแล้วใช่มั้ย...

ไม่อยากฟัง ๆ ๆ

ชอบจริงๆเลยคุณก๋า..บทความอันนี้...
เราจะไม่มีทางรักใครได้ถ้าเราไม่รักตัวเองก่อน

บล็อกนี้เขียนได้จับใจแล้วก็โดนมากค่ะ
ชอบนะเนี่ย ตรงที่ว่า

เราไม่ได้เจ็บปวดจากการสูญเสียความรัก
แต่เราเจ็บปวดจากการไม่ได้ครอบครอง
.............................
เมื่อวานไม่ได้เข้ามาเยี่ยม กิจสบายดีนะคะ
ตอนนี้อากาศทางเชียงใหม่คงหนาวแล้ว ชอบหน้าหนาวจัง คิดถึงอ่ะ
ทางบ้านพี่ช่วงนี้น่าเบื่อมาก ๆ ฝนตกทุกวันเลย แล้วก็ตกทั้งวันด้วย
วันนี้ก็ยังมืดตึ๊ดตื่อ ชีวิตก็เลยพลอยมืดมนเพราะไม่ค่อยมีลูกค้า
แวะมาบ่นให้ฟังแล้วก็ไปแล้วนะคะ
มีความสุขมาก ๆจ้า

เห็นชื่อบล็อกแล้วนึกไปอีกทาง...
อาจจะเพราะเจ้าของบล็อกกำลังเป็นว่าที่คุณพ่อ

เพราะรู้สึกว่าลูกเป็นความรักจากชึวิตของพ่อแม่
เป็นความรักของพ่อแม่ซ่อนอยู่ในชีวิตของลูก

ปล. แวะเอาคำตอบมาแปะให้อ่านด้วย
คุณก๋าช่างคิดจริงๆค่ะ

เงาหน้าบ้านในรูปปกติไม่เคยเห็นหรอกค่ะ เพราะจะทอดเป็นลักษณะนี้ก็สายมากๆ ไปทำงานก่อนทุกที
วันนั้นเป็นวันเสาร์ ออกไปเดินเล่นตอนสายๆ ขากลับจะเข้าบ้านบังเอิญเห็นเข้า

เงาต้นไม้สายๆก็หายไป
แต่เงาใจอยู่ประจำไม่อำลา..

ใช่ไหมคะคุณก๋า...

เราต่างป่วยไข้จากความรักกันอยู่ใช่ไหม ?
จะดีไหมหากลองหาโอกาสเลี้ยงต้นไม้สักต้น
แล้วเฝ้าดูมันเติบโตและงอกงาม
ก่อนคิดที่จะรักใครสักคน .

น่าลองดูนะคะพี่ก๋า..
มาดามคนสวยเป็นยังไงบ้างค่ะ
พี่ก๋าแพ้ท้องหนักมั้ย อิอิ

คุณภรรยาแพ้ท้องรึยังค่ะ หรือว่าคุณสามีแพ้แทน
รักษาสุขภาพทั้งสองท่านเลยนะคะ

สวัสดีค่ะ ชอบรูปกุหลาบมาก ๆ
แล้วได้แนวคิดดี ๆ ก่อนออกไปด้วยค่ะ

ถ้าเรารดน้ำ ใส่ปุ๋ย พรวนดิน
แล้วรู้ว่า ต้นไม้ชนิดนี้ชอบน้ำ ชอบแดดมากน้อยเพียงใด
ต้นไม้ก็จะเติบโต
เช่นเดียวกับความรัก
เพราะทั้งหมดนี้คือการแสดงถึงความใส่ใจ
^^

สวัสดีค่ะ ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมนานเลย สบายดีนะคะ อิอิ บล็อคของตัวเองก้อไม่ได้ทำ เง้อ
รูปสวยมากค่ะ ชอบๆๆ

พระเจ้ารักเรา...
สอนให้เรารักเพื่อนบ้าน....
ไฉนเลยประทานความทุกข์มากับความรัก......
พระเจ้าคงไม่อยากให้เราว่างงานเกินไป....
หัดทุกข์ ๆ สุข ๆ ....ชีวิตมีรสชาด....ดีนะ


ขออนุญาตย้ายข้อความรับพี่ม้าห้อ
เพื่อมิเป็นการถ่างงงงงงงงครับ อิอิอิ

5555 พี่ก๋า แบบนี้กว่ามาดามจะคลอด พี่ก๋าไม่ต้องเปลี่ยนไซส์กางเกงเหรอ 5555 เอิงเคยเจอคนที่แพ้แทนภรรยา
น้ำหนักขึ้น 5-6 กิโลเลยค่ะ อิอิ

ถ้ามีเวลาว่างก็ลองหยิบถนนนักเขียนที่ซื้อไว้นานแล้วมาอ่านดูสิครับ


รับรองว่าไม่ผิดหวัง

ช่วงนี้ผมยังอยู่บนเกาะปันหยี

เดินนั่งนอน เขียนอ่านเล็กๆน้อยๆก็เพลิดเพลินดีครับ

...เม้นท์ ที่ 34 เท่าอายุพี่ก๋าเลย

ระวังเหอะ ฟังแต่เสียงตัวเอง เดี๋ยวหูจะป็นมะเร็ง

ว่างจัง ว่างจัง ว่างจัง
ว่างจัง ไปนอนกลางวันดีก่า โย่ โย่

5555+ เปิ้นเป็นคนเลี้ยงต้นไม้ไม่ค่อยเป็นอ่า
แล้วอย่างนี้ชาตินี้จะรักใครเป็นหรือเปล่าน้า
ขอรักดอกไม้ที่มีคนปลูกไว้แล้วได้อะเปล่า
แบบว่ารักเจ้าของดอกไม้อะไรประมาณนี้อ่าค่ะ ฮิๆ

มีความสุขมากๆนะคะ

เห็นด้วยเลยครับ
เราส่วนใหญ่กำลังป่วยไข้เพราะความรัก

ความรักคืออะไร อย่างไรที่เรียกว่ารัก
ความรักคือการได้ครอบครองเป็นเจ้าของ หากเราได้เป็นเจ้าของเขา แล้วเราจะมีความสุข ... หรือ ...
ความรักคือการเห็นเขามีความสุข จะกับใครที่ไหนก็ตาม แค่เห็นเขามีความสุข เราก็มีความสุขแล้ว

ถ้าเป็นแบบแรก ก็คือเรารักตัวเองมากกว่ารักคนที่เรารัก
ถ้าแบบที่สอง เรารักคนที่เรารัก มากกว่าตัวเราเอง

ลองมองดูตนเองซิครับ ว่าเรารักแบบไหนกันแน่

ผมเอง ผ่านความรักมาหลายครั้งและหลายรูปแบบ
บางครั้งก็รักในแบบแรก บางครั้งก็รักในแบบที่สอง
บอกไม่ถูก เพราะมันขึ้นกับอารมณ์ความรู้สึกในแต่ละขณะ

และอีกอย่างนึง เวลาที่ผมเขียนเรื่องเกี่ยวกับความรักในบล็อกผมเอง
ส่วนใหญ่มักเป็นความรักอันบริสุทธิ์ที่พึงมี ระหว่างครอบครัว ระหว่าง พ่อ-ลูก
ส่วนความรักแบบ หนุ่ม-สาว หรือ หญิง-ชาย นั้น สำหรับผมมันกลายเป็นเรื่องรองไปแล้ว
ไม่ใช่ว่าไม่มีความรักแบบนั้นนะครับ ก็มีแหละ แต่ว่า ... มันดูเหมือนจะวางอะไรต่อมิอะไรได้มากขึ้นเยอะเลย
หลังจากผ่านประสบการณ์ชีวิตและความรักมาอย่างโชกโชน

ป.ล. คุณมาดามและน้องตัวน้อยเป็นไงมั่ง บำรุงสุขภาพทั้งกายและใจให้สมบูรณ์ดีนะครับ

มาเยี่ยมช่วงบ่าย เสื้อที่เห็นอ่ะ เอาไหมค่ะ? ให้ใส่เป็นยูนิฟอร์มไปเลย 5555 รักเมียแล้วรวยนะคะ

คุณก๋า
นั่งคุยกับตัวเอง วันดีคืนดี มีทุน น่าจะพิมพ์รวมเล่มนะ
เสียดายหลากหลายความคิดดีดีที่จะมีผู้ได้อ่านเพียงแค่ในบล็อก
ชอบมุมมองแนวคิดและการใช้คำ
ชอบและถูกใจ ได้ใจ จริงๆ

สวัสดีครับป้ากุ๊กไก่


ขอบคุณครับป้ากุ๊กไก่สำหรับคำชมที่มีมาให้อย่างสม่ำเสมอ
เรื่องตีพิมพ์ยังไม่คิดเลยครับ
จริงๆสามารถแยกหมวดหมู่ได้ไม่ยาก
เพราะผมวนเวียนเขียนอยู่ไม่กี่เรื่องที่ตัวเองสนใจครับ
ความรัก ความตาย ชีวิตและเรื่องราวรอบตัว

แต่ถ้ารวมก็คงเป็นหนังสือที่หนาพอสมควรครับ

นี่ผมเขียนมาเกือบครบปีตามที่ตั้งใจไว้แล้วครับ
ปีหน้ายังไม่คิดว่าจะเขียนทุกวันแบบนี้แล้วครับ
อาจเปลี่ยนไปทำบล็อกอื่นบ้างครับ เช่น บล็อกวัด
หรือบล็อกเพลงที่เกี่ยวกับครูจรัล

เขียนให้ได้ทุกวันนี่ยากมากเหมือนกันครับ
555 เหนื่อยทีเดียวครับ
ผมไม่ได้เป็นคนที่วัตถุดิบในชีวิตมากพอที่จะเขียนอะไรเยอะ
และต่อเนื่องแบบนี้ครับ

ขอบคุณป้ากุ๊กไก่อีกครั้งครับ
ที่ติดตามและให้กำลังใจผมมาโดยตลอด

ไม่เจ็บปวดจากการไม่ได้ครอบครอง

แต่การครอบครองนำมาซึ่งความเจ็บปวดเสมอ

แวะมาเยี่ยมเจ้า...
มาเยี่ยมพี่กิจ พี่ดา และคุณน้อง
โฮ๊ะๆๆ
อยากอัพบล๊อกมั่ง
แต่ยังไม่มีเรื่องจะอัพ
ว่าจะเขียน ก้ยังไม่ว่าง(มาก)ขนาดนั้น

หนังสือเป็นตั้งเลย เหอๆๆๆ
เทอมนี้เรียนวรรณคดีวิจักษ์
ต้องทำตัวให้ซาบซึ้งกับมันก่อน
อิอิ
ได้ข่าวว่าเชียงใหม่หนาวมาก
รักษาสุขภาพนะค้า...
กลับมาคราวหน้า
จะส่งผลงานชิ้นใหม่ให้บก. พิจารณาด้วยค่ะ
ขอให้น้องโตเร็วๆ แข็งแรงๆ ด้วย
รออุ้มด้วยคน

โอ๊ะ โอ....วันนี้ป้านวนมาเยี่ยมความรักของคุณก๋า บ่ายแก่ๆแล้ว...อากาศยังเย็นอยู่เลย..ขนาดไม่ใช่ที่เชียงใหม่ นะเอ้อ...

เหตุ........รัก........ผล

เหตุ....ที่ทำให้รัก ร้อยแปดพันอย่าง

รัก .....ก็เป็นความสุขใจนี่นะมีอย่างเดียว

ผล .....ที่ตามมาจากรักตัวเดียว ห้าพันสิบหกอย่าง........



คุณก๋า ละคะ คิดว่า รัก ของคุณก๋า มีกี่แบบ....

บล็อกข้างล่าง ของดเมนต์ค่ะ...จำๆได้ว่า ตอนนั้นเป็นสาวรุ่น...555

หายไปซะหลายวัน เพิ่งจะว่างเล่นบล็อค

เห็นคุณก๋าบอกว่าชอบเพลง ปู้เหลี่ยวฉิง เลยเอามาฝาก เป็นเพลงที่ชอบมากที่สุดของไช่ฉินเลยนะเนี่ย อ่านเนื้อภาษาจีนแล้ว เศร้าจริงๆอ่ะ

อะไรทำให้ขำได้มากมายขนานนั้น
พรรค 1 โหล เค้าบอกเค้าหาเสียงง่ายดี...
อันนี้ก็ฮาใช้ได้ทีเดียว...55555

โอ้..เรื่องที่เฮียเขียนวันนี้


โดนใจนินเต็ม ๆ เลยค่ะตั้งแต่อ่านมา

เหมือนกับเขียนให้นินเลย ยังไงยังงั้น ....อ๊ากกกก ข้าเกิดมาเพื่อสิ่งนี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



...นินไม่รู้เหมือนกัน นินเองก็เคยลองซื้อต้นไม้มาปลูกหลายต้น

ผลปรากฎว่า ตายเรียบ



อย่าว่าแต่ต้นไม้เลยค่ะ สัตว์เลี้ยงก็เหมือนกัน

พี่ก๋าคะ..

เห็นด้วยกับประโยคนี้มากๆ
"เราไม่ได้เจ็บปวดจากการสูญเสียความรัก
แต่เราเจ็บปวดจากการไม่ได้ครอบครอง"
เราจึงเสียใจทุกครั้งเมื่อคนรักเดินจากไป

ตอนนี้กำลังดีใจเป็นพิเศษค่ะ พี่ก๋า เพราะกล้วยไม้ที่เพิ่งจะเลี้ยงไว้ไม่นาน ออกดอกให้เห็นเป็นช่อแรกค่ะ ไว้จะถ่ายภาพมาให้ดูนะคะ แหะ แหะ อย่างนี้แล้ว นกคิดที่จะรักใครสักคนก็ได้แล้วสิ ใช่ป่าวคะ พี่ก๋า

เตรียมรับเคมีความสุขจากชีวิตใหม่
รวมทั้งเรื่องปวดหัวจากเด็กๆด้วย อิอิ

ตอนนี้ปลูกต้นไม้เต็มหน้าบ้านเลยค่ะ
พอมีเวลาว่าง ก็ถอนหญ้า รดน้ำ ใส่ปุ๋ย ... ออกดอก ถ่ายรูปเก็บไว้ดู
แถมน้องหมาหน้าสั้นอีกสองตัว ....อ้วนท้วนสมบูรณ์ดี

เวลารักใคร มักจะรักมากเกินไป คือรักจนไม่คิดถึงตัวเอง
และรัก อย่างคาดหวังด้วยเสมอ - เสมอ
เหตุผลนี้หรือเปล่าคะ ที่ทำให้ "ความรัก" มักทำให้เจ็บปวด

ใครรู้จักหน่วยงานที่ช่วยเหลือ คนที่อุปการะเด็กกำพร้าบ้างไหม
ช่วยบอกแม่น้องรันมาที
หน่วยงานที่ช่วยเหลือคนเบาหวานและโรคไตด้วย

แวะมาทักครับ

ถ้าเราสามารถดูแลเลี้ยงดูต้นไม้ให้เติบใหญ่ งอกงาม สดใส แล้ววันหนึ่งความงามของต้นไม้ เติบโต แผ่กิ่งก้านสาขา หยั่งรากลึก ฝังดินแน่น เกินกว่าที่เราจะดูแลมันได้จะทำไงดีครับ...

คุณพี่ก๋า

แฮะๆๆ หญิงไลมาแสดงความยินดีด้วยคนนะคะ
พอดีไม่ค่อยสบายเลยหยุดอัพบล๊อกชั่วคราว
เลยรู้ช้ากว่าคนอื่น

ยังไงก็ดีใจด้วยนะค้า

โอ้โห บทความอันนี้ขอเซฟเลยนะครับ
ชอบมากมาก ถึงมากที่สุด
อ่านแล้วเหมือนกระตุ้นให้รู้สึกตัว
ให้รู้สึกอะไรบางอย่าง

ความแตกต่างระหว่างความรัก
และการครอบครอง

แวะมาแอ่ว เจ้า ^^

เป๋นใดผ่อง เจียงใหม่หนาวรึยัง

ความรักอู้ยาก
แต่พอรักใครก็ต้องช่วยกันประคับประคอง
ปรับเปลี่ยน
เพิ่มเติม
ให้รักดำเนินต่อไป

มีความสุขากๆนะเจ้า

ByeBye

ชอบดอกกุหลาบสีนี้มาก ๆ
ประกอบข้อความแล้ว
นึกถึงน้อง "บัวลอย" นะเนี่ย

อ้อ...ยินดีกะ baby ในท้อง มาดาม ด้วยค่า

ชอบดอกกุหลาบสีนี้มาก ๆ
ประกอบข้อความแล้ว
นึกถึงน้อง "บัวลอย" นะเนี่ย

อ้อ...ยินดีกะ baby ในท้อง มาดาม ด้วยค่า

หวัดดีค่ะพี่กิจ

..
..
ฉึ่ก!!
..
..
คือว่า เอ่อ .. กระบองเพชรที่เลี้ยง
เพิ่งลาโลกร้อนไปอ่ะค่ะ
งั้นก็หมายความว่า .. .. .. ..




ปล แบบนี้เรียกว่าแทงใจดำ .. ฉึ่ก .. โอย >_<

ลองปลูกต้นไม้แล้วมันก็งามดีค่ะสวยมีดอกมีใบ

แต่ทำไมความรัก.....ได้ครอบครองแต่ไม่เห็นสุขเลย

ได้ครอบครองก็ทุกข์

ไม่ได้ครอบครองก็ทุกข์

อยู่คนเดียวดีกว่าไหมค่ะเป็นโสดสบายดี

รักแท้จะมีไหมในโลกนี้ มีแต่น้อยค่ะ มองความรักในแง่ร้าย เพราะยังไม่เจอรักจริง สงสัยชาตินี้คงไม่เจอแล้วค่ะ
หมดสิทธิ์ ขอเป็นชาติหน้าแล้วกัน

เรื่องความรัก
ถ้าเล่ามีหวังยาวววววววว อิอิ
ขอเก็บไว้ในความรู้สึกเพียงคนเดียว

----------------------------

มาดามไม่ค่อยได้อ่านบล๊อกหรอกครับ
งานเค้ายุ่งมากครับ
.
.
งั้นสรุปว่าพวกเรา คือ พวกว่างงาน
ถึงได้มีเวลาอ่านบล๊อก
แต่ !!! ไม่ร่วมพี่นะ

---------------------------------

เวลามีปัญหาแก้ไม่ตก
พี่จะชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ

แต่ถ้ามีเวลาจะขับรถไปเรื่อยๆ
แล้วไปจอดดูป่าเขาลำเนาไพร
เห็นดอกไม้ ต้นไม้ ธรรมชาติ
ทำให้สบายใจขึ้นเยอะ

ถ้าอยู่เมืองไทยเวลาไม่สบายใจ
พี่จะชอบไปวัด เงียบสงบดี

-------------------------------------

คุยกับคุณกิจมีความรู้สึก
เหมือนได้คุยกับน้องชาย

พี่คิดว่าคุณกิจและน้องดา จะมาพบพี่ก่อน
แต่ตอนนี้สงสัยี่พี่จะพบกิจกับน้องดาก่อน
แล้วมันจะต่างกันไหมเนี่ย 55555

<
<
วันที่ 9 ผมไปทอดกฐินที่วัดอมรินทร เเล้วจะเอาบุญมาฝากเสี่ยครับ

เลี้ยงต้นไม้คนเดียวมานานแล้วค่ะ
ตอนนี้เริ่มกลัวๆว่าจะไม่กล้าเลี้ยง"ต้นรัก"กับใครซะแล้วล่ะ

มาอรุณสวัสดิ์ค่า ว่าที่คุณพ่อคนใหม่

บล็อคความรักมาแนวปรัชญาอีกละ
ป้าแป๋วชอบรักแบบหวาน ๆ
นึกว่าครูก๋าจะเล่าตอนปิ๊งกะมาดามครั้งแรก
บรรยายจนเห็นภาพ 555
มาแนวปรัชญา ป้าแป๋วต้องอ่านหลายรอบอ่ะถึงเข้าใจ

ครูก๋า กล้าเล่าก็กล้าอ่านนะคะ อิอิ
แล้วจะได้เม้นต์ว่าหวานแค่ไหน อิอิ

Hello krab.

I have been reading your blog for a while now and really enjoy reading as well as seeing pictures.



thanks a lot krab.