: คุรุพเนจร 17 : : คุรุพเนจร 17 : 49 ใดใดในโลก ล้วนอนิจจัง สังขารถูกขังไว้ในกรงกิเลส เมื่อยังยึดอยาก หวงแหนในทุกสิ่งที่ครอบครอง ยังหลงอยู่ในความเป็นฉันเป็นเธอ จึงไม่เห็นอนิจจัง จิตจึงยังถูกขัง ในกรงแห่งภพชาตินี้ ต่อไป 50 ศึกษาธรรม ไม่ใช่เพื่อจำ แต่เพื่อให้รู้ รู้แล้ววาง วางจนว่าง ว่างจนหมดกังวล เมื่อไร้ซึ่งความห่วงหวง เมื่อไร้ซึ่งสิ่งลวงจิตลวงใจ ชีวิตก็ไม่มีสิ่งใดให้ยึดถือมั่นหมาย ชีวิตดำเนินไป ด้วยการยอมรับและเข้าใจ ในความเป็นจริงแห่งชีวิต ก็เท่านั้นเอง 51 ตรัสรู้ ไม่ได้แปลว่ารู้ไปทุกอย่าง แต่ให้วางทุกอย่างที่รู้ เพราะทุกสิ่งที่รู้ ล้วนไม่เที่ยงทน เปลี่ยนแปลงไปตามเหตุปัจจัย ไม่มีสิ่งใดคงทนถาวรตลอดกาล เมื่อรู้ว่าทุกสิ่งไม่เที่ยง ยอมรับว่าทุกอย่างไม่เที่ยง เข้าใจว่าทุกอย่างไม่เที่ยง รู้ได้ดังนี้ จะค่อย ๆ วางทุกอย่างที่รู้ลงได้ นี่คือความรู้ที่แท้จริง นี่คือ ถ่องแท้ในความจริง   Create Date : 28 ตุลาคม 2565 16 comments Last Update : 28 ตุลาคม 2565 5:21:32 น. Counter : 749 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณkae+aoe, คุณหอมกร, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณปัญญา Dh, คุณทนายอ้วน, คุณtanjira, คุณร่มไม้เย็น, คุณSleepless Sea, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณNENE77, คุณnewyorknurse

นั่งอ่านงานเขียนของคุณก๋า... ผมมานั่งคิดตาม อืมมม... ถ้าเราทำตัวให้เป็นที่ยอมรับ หรือคนอื่นยอมรับ น่าจะสบายแก่เพื่อนและตัวเรา แต่จะทำแบบไหนนี่ซิ ต้องคอยสังเกต.. จะใช้วิธีชี้นิ้วบริภาษ แบบลุงคนนั้นไม่ดีแน่ หุ หุ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 28 ตุลาคม 2565 5:52:58 น.

ใดๆ ในโลกล้วนอนิจจังนะคุณก๋า ที่หวังว่าจะได้รับเกียรติหลังพ้นจากตำแหน่ง นั้นอย่าหมาย ทุกวันนี้ได้รับเกลียดแล้วลุงหนะ   โดย: หอมกร 28 ตุลาคม 2565 8:07:26 น.

รู้แล้วต้องปล่อยวางจริงๆ แหละครับ   โดย: รังสิมันตุ์ (สมาชิกหมายเลข 7155446 ) 28 ตุลาคม 2565 9:18:23 น.

ปล่อยวางหนทางสู่ความสุขจริง ๆ ครับ วันนี้ภาพประกอบสวยอีกแล้วครับ   โดย: The Kop Civil 28 ตุลาคม 2565 10:18:02 น.

สวัสดีตอนสายๆ ครับ   โดย: ปัญญา Dh 28 ตุลาคม 2565 10:40:06 น.

ใบโกศลหรือเปล่าครับ   โดย: ทนายอ้วน 28 ตุลาคม 2565 11:44:10 น.

สวัสดีค่ะก๋า เราเรียนรู้การปล่อยวางได้ในทุกวันนะคะ จากคนรอบๆตัวเรานี่แหละ ไม่ต้องอื่นไกล จิตที่ห่วงและหวง ก็จะคลายลง สุดทัายคือว่างเปล่านะคะ ..... จริงๆพี่สงสารหลานชายนะคะ เค้าอาจเป็นคนที่เงียบๆ และไม่ค่อยเปิดใจ เค้าเลยไม่ค่อยปรึกษาใคร แม่เค้าก็ไม่ค่อยใส่ใจรายละเอียด น้องป่านก็บอกว่าพี่ต้องคอยสอนคอยบอกน้องด้วย แต่ด้วยเวลาที่ไม่ค่อยตรงกัน เลยไม่ได้คุยกันมากนักค่ะ นี่หลานชายก็มากรุงเทพด้วยนะคะ มีนัดสัมภาษณ์งานค่ะ การบอกเลิกกันวันนั้นมีผลขึ้นมาแล้วล่ะค่ะ พี่บอกหลานว่า นายต้องมีความกระตือรือร้นในชีวิตให้มากกว่านี้ แต่ก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องที่เกิดวันนั้นค่ะ ปล่อยให้เค้าเรียนรู้ด้วยตัวเองน่าจะดีที่สุดนะคะ พี่อยู่ศิริราชค่ะตอนนี้ คงกลับถึงบ้านดึกล่ะค่ะ ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: tanjira 28 ตุลาคม 2565 12:03:28 น.

ทักทายยามเย็นครับ สิ่งต่างๆบนโลกล้วนแต่อนิจจังจริงๆครับ ภาพใบไม้สีสวย ดูคล้ายกับเป็นภาพวาดเลยครับ   โดย: Sleepless Sea 28 ตุลาคม 2565 17:26:14 น.

เจ้าคุณพ่อเป็นทหารเรือครับ อยู่พรรคนาวิกโยธินด้วย จริงๆเป็นคนตลกครับ เด็กๆมีเรื่องให้ทำร่วมกันเยอะ แต่พอโตๆมาอีโก้ต่างคนต่างสูง แล้วมีนิสัยที่เหมือนๆกันก็เลยห่างๆกัน มาดูแลกันอีกที 4-5 ปีก่อนเจ้าคุณพ่อจะหนีไปเฝ้าเง็กเซียนฯครับ .... คุณนายแม่มาเล่าให้ฟังว่าเจ้าคุณพ่อชมว่าดูแลเรื่องอาหารให้เป็นอย่างดี ไม่ขาดตกบกพร่อง ... วันที่เจ้าคุณพ่อหนีไปเฝ้าเง็กเซียนไม่ร้องไห้เลยครับ เพราะคิดว่า "ทำหน้าที่ลูกสมบูรณ์ที่สุดแล้ว" มีแต่เรื่องดีให้ระลึกถึง ... คืนวันที่สวดคืนที่ 2 เดินเข้าบ้านได้ยินเสียงพ่อเรียกชัดๆเลยครับ คนเดินตามๆกันมาไม่มีคนได้ยินเลย คุณนายแม่บอกว่า "พ่อเค้ารักมากนั่นแหละ" ทุกวันนี้ก็ยังปฎิบัติหน้าที่หาข้าว หาขนม ผลไม้ วางหน้ารูปพ่อครับ เวลากินอะไรแปลกๆกันในครอบครัวก็จะสั่งเผื่อพ่อด้วย ให้รู้สึกว่าครอบครัวเรายังอยู่กันครบไม่ได้จากไปไหน เปลี่ยนสถานะเท่านั้นเองครับ ยังบ่นอะไรต่ออะไรให้พ่อฟังทุกๆวัน ฮ่าๆๆๆ รออยู่ว่าเมื่อไหร่จะมาเข้าฝันครับ จะถามเลข 6 ตัวตรงๆเลยจริงๆ คริๆๆ   โดย: ทนายอ้วน 28 ตุลาคม 2565 20:19:56 น.

ใดใดรอบๆ ตัวเราล้วนเต้มไปด้วยกิเลส บางนอาจศึกษาแล้ววางทันทีเลยก็ได้นะครับ เลยไม่ได้จดจำอะไรเข้าไปในหัวเลย เรื่องบางเรื่องเราควรยอมรับมัน แต่มันก็ยากที่จะยอมรับมันได้จริงๆ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 28 ตุลาคม 2565 20:38:09 น.

กิเลสความกระหายในอำนาจ จนต้องยอมทำทุกทางเพื่อให้คงอำนาจไว้ น่ากลัวมากๆ บางคนอาจไม่เคยศึกษาธรรมแต่มักอ้างธรรมเพื่อบังหน้าในนามของความดี ก็มีเยอะ ช่วงนี้พระงามไส้เยอะเหมือนกัน สิ่งที่เรารุ้ไม่คงทนจริงๆ เพราะความรู้มันมีอัปเดตตลอดเวลา คนจนที่เรารู้จักไม่มีโทรศัพท์ไม่มีเน็ต ไม่มีบ้าน คือเข้าไม่ถึงเลย นโยบายอย่างคนละครึ่งมันก็คือเทศกาลชิงเปรตดีๆ นี่เอง หรืออย่างบัตรคนจน คุณเชื่อมั้ย (ไม่ต้องเชื่อก็ได้) คนที่ได้บัตรนี้เวลาเอาไปใช้ หลายๆ ร้านมองด้วยหางตา ทำท่าทางเหยียดหยามเลยนะ รัฐควรลดระดับค่าครองชีพ แต่ก็ไม่ทำ งบกลางเรารู้ว่าเขาเอาไปทำอะไร แต่พูดไม่ได้ งบนี้เยอะมากก็ไม่เคยนำมาใช้ช่วยประชาชน พอมีภัยพิบัติก็ตั้งโต๊ะบริจาค สรุปเราจะมีรัฐบาลไว้ทำไม วันๆ ก็เห็นเอาแต่ซื้อของเล่นใหม่ เครื่องบิน รถถัง หลังจากที่ซื้อลูกโป่งรั่วมาให้เป็นความอัปยศของชาติ ใครจะด่าเราเห็นแก่ตัวหรือยังไงเราไม่สน แต่เราเลิกบริจาคลักษณะนี้แล้ว (จากที่แต่ก่อนบริจาคช่วยเหลือประจำ) เพราะอะไร มันเหมือนเราเอาเงินให้ขอทานเด็กน่ะแหละ แก้ปัญหาไม่ได้ เด็กยังอยู่ในวงจรหาเงิน ที่สำคัญถ้าคิดในเรื่องบุญบาป ทำบุญในธุรกิจบาปก็ไม่ได้บุญหรอก   โดย: สมาชิกหมายเลข 7115969 28 ตุลาคม 2565 21:02:43 น.

สวัสดีครับคุณก๋า ชอบที่ว่าศึกษาธรรมไม่ใช่เพื่อจำ แต่เพื่อรู้ รู้แล้ววาง ครับ เพราะนี่คือการนำไปปฏิบัติโดยแท้จริง พอเอ่ยถึงเรื่องปล่อยวาง ก็พาลนึกไปถึงการเคลียร์ของในบ้าน ปีนี้(เดดไลน์ปลายปี) ก็ตั้งใจกับการโล๊ะของที่ไม่ใช่อีกเช่นเคย ที่ผ่านมาสำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง แต่จะทำให้ดีกว่าครั้งก่อนครับ ^^ ยิ่งวัยเพิ่มขึ้น การเก็บอะไรต่างๆ มากมาย(ที่ไม่ได้ใช้) ก็คงไม่ใช่เรื่องดีนักครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 28 ตุลาคม 2565 22:01:09 น.

รู้ธรรม รู้โลก แล้ว ปล่อยวาง ไปนิพพาน อากาศยังไม่เย็นครับ ดูข่าวกรมอุตุ ไทยเข้าสู่ฤดูหนาวอย่างเป็นทางการ 29 ต.ค. แถมเย็นกว่าปีที่แล้ว หวังว่าคงได้ใส่เสื้อกันหนาวครับ ปีที่่แล้วซื้อไว้ 2 ตัว ไม่ได้ใส่เลย   โดย: สองแผ่นดิน 28 ตุลาคม 2565 23:07:31 น.

ไร้ซึ่งความห่วงหวง หากทำได้ทุกข์คงเบาลงค่ะคุณก๋า ยังห่วงโน่นกังวลนี่ทางโลกอยู่เยอะค่ะ คุณก๋าฝันดีนะคะ   โดย: Sweet_pills 29 ตุลาคม 2565 0:10:14 น.

ถ้ามีกิเลสคงจะดีไม่น้อย ชีวิตในแต่ละวันน่าจะง่ายขึ้น แต่ในเมื่อยังมีกิเลสมากอยู่ก็ต้องสู้ชีวิตกันต่อไปค่ะ   โดย: NENE77 29 ตุลาคม 2565 0:24:31 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า   โดย: newyorknurse 29 ตุลาคม 2565 4:17:11 น.