ตุลาคม 2565
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
19 ตุลาคม 2565

: คุรุพเนจร 9 :



: คุรุพเนจร 9 :








22

ไม่มีความแตกต่างใด
ในความเป็นเด็ก
ในความชรา
ในความเป็นหญิงเป็นชาย
ในความป่วยไข้ หรือ พิกลพิการ
ในความทุกข์ระทม หรือเปี่ยมสุข ฯลฯ

ไม่มีความแตกต่างใดในพุทธะ
ไม่มี













23

ฉันแบกสังขาร
ไปตามหนทางที่เร่าร้อน
ปล่อยตัว ปล่อยใจ
ไปกับกองกิเลสที่ยั่วเย้า

ไม่มีความกลัวใดใด
ไม่มีความลังเลสงสัย
ไม่มีชั่วขณะแห่งความโง่เขลา

เมื่อเศร้า
ฉันหลั่งน้ำตา
เมื่อปรารถนา
ฉันก่ายกอด

ทำไมต้องปฏิเสธความรัก
ทำไมต้องหักหาญน้ำใจผู้อื่น
ทำไมต้องตื่นในยามที่ง่วงงุน

ต้นทุนแห่งชีวิต
คือ ความคิดทั้งดีและชั่ว

หากยังมีความกลัวอยู่ในใจนั้น
ยิ่งกลัวมากเท่าไหร่
จงเดินเข้าไปหาความกลัวนั้น

กลัว --- จนเลิกกลัว
แล้วความเมามัวในจิตของเธอ
จะหายไป !!!
















24

ตัวตนเกิดขึ้น
เมื่อรับรู้
แล้วปรุงแต่ง

เหมือนมีวัตถุดิบ
แล้วนำมาปรุงอาหาร
แม่ครัวและคนกิน
คือ คนเดียวกัน
ปรุงอาหารรสชาติต่างกัน
ถูกปาก ถูกใจ ต่างกัน

สิ่งนี้ คือ ธรรม
ใครทำ ใครได้
ใครทำ ใครเป็น
ใครทำ ใครรู้

ใครไม่ทำ ไม่ได้
ใครไม่ทำ ไม่เป็น
ใครไม่ทำ ไม่รู้

จะปรุงอย่างไร
รสชาติอย่างไร
ก็ขึ้นอยู่กับจิตของตน
































 




 

Create Date : 19 ตุลาคม 2565
21 comments
Last Update : 19 ตุลาคม 2565 5:27:43 น.
Counter : 693 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณkae+aoe, คุณหอมกร, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณอุ้มสี, คุณจอมแก่นแสนซน, คุณThe Kop Civil, คุณตะลีกีปัส, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปัญญา Dh, คุณnonnoiGiwGiw, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณSleepless Sea, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณกิ่งฟ้า, คุณnewyorknurse

 

ศึกษาทางพุทธแล้ว ต้องทำใจละวาง (ทดลอง) บางอย่างก็
เหมาะกับสถานะการณ์นั้น ๆ ครับ

ไปหัวหินวันแรก เจอแดดแผดเผา เมื่อวานดีหน่อยตอนเช้าไป
ออกกำลังกายชายหาด คนเดียวแถว เลยวังไกลกังวลเพลินดี
กลางวันร้อนนิด ๆ พอไหวครับ

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 19 ตุลาคม 2565 5:38:57 น.  

 

เป้าหมายมีไว้พุ่งชน
ความกลัวเช่นกัน
ต้องหล้าเผชิญ
แล้วความกลัวจะหมดไป..

 

โดย: เริงฤดีนะ 19 ตุลาคม 2565 7:15:19 น.  

 

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

Best of the blog 1 กะว่าก๋า

 

โดย: **mp5** 19 ตุลาคม 2565 9:03:24 น.  

 

พอภาพโทนขาวดำ บรรยากาศมันดูสลดหดหู่
เหมือนประเทศเราที่มองไม่เห็นอนาคตเลยคุณก๋า

 

โดย: หอมกร 19 ตุลาคม 2565 9:26:48 น.  

 

คำสวย
ภาพสวย
โดนใจมากจ้า

 

โดย: อุ้มสี 19 ตุลาคม 2565 9:44:09 น.  

 

ผมชอบเรื่องตัวตนครับ มารับรู้เข้าใจเรื่องตัวตนก็ตอนมีหลาน ตอนเกิดมาใหม่ๆ เค้ารับรู้ได้แค่การมีอยู่ของตัวเอง ยังไม่มีตัวตนเลย พอโตขึ้นรับรู้มากขึ้น สิ่งต่างๆ รอบตัวคือสิ่งที่ค่อยๆ สร้างตัวตนให้เค้า
วันนี้ผมเริ่มเห็นตัวตนของเค้า ที่เป็นปัจเจกมากขึ้น แต่เป็นเรื่องที่ดีมากๆ พี่สาวก็บอกว่านี่แหละสิ่งที่เค้าพยายามสร้างมาตลอดตั้งแต่วันอรกที่หลานเกิด หุยยย มหัศจรรย์มากครับ

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 19 ตุลาคม 2565 9:45:58 น.  

 


สวัสดีตอนเช้าก่อนไปทำงานจ้าคุณ ก๋า

คุรุพเนจร วันนี้ กล่าวดีจัง เลยอะจ้า

แต่ถ้าคนเราทำได้อย่างที่คุณก๋าว่า โลกใบดีจะดูดีขึ้นเยอะ

ภาพประกอบวันนี้ดูเศร้าอะ

 

โดย: จอมแก่นแสนซน 19 ตุลาคม 2565 10:07:25 น.  

 

พอเป็นภาพขาว ดำ ให้อีกอารมณ์ความรู้สึกเลยนะครับ
ต้นทุนแห่งชีวิต คือ ความคิดทั้งดีและชั่ว อันนี้สะกิดโดนใจเลยครับ

 

โดย: The Kop Civil 19 ตุลาคม 2565 10:22:33 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

ภาพขาวดำ เทา สวยค่ะ ให้อีกอารมณ์
ถ้อยคำ หลังๆมาของคุณก๋า จะไพเราะมากขึ้นค่ะ
หมายถึง คำจะมีความสัมผัส และลื่นไหลมากค่ะ
อ่านแล้วไม่สะดุด

 

โดย: ตะลีกีปัส 19 ตุลาคม 2565 10:27:41 น.  

 

ชอบรูปพี่ก๋า สาวเป็นคนที่ชอบดูภาพขาววดำ แต่ไม่กล้าลงสีภาพตัวเอง

 

โดย: sawkitty 19 ตุลาคม 2565 10:34:20 น.  

 

สวัสดีครับ

กิเลส ก็เกิดจากการปรุงแต่งด้วยครับ

 

โดย: ปัญญา Dh 19 ตุลาคม 2565 11:16:54 น.  

 

อ่านแล้วรู้สึกปลง เหมือนชีวิตเรามันก็แค่นี้แหละ แต่กรณีลุงไม่อยากปรุงแต่ง ไม่อยากคิด มันก็อดคิดไม่ได้ ส่วนหนึ่งเพราะมันมีตัวอย่างที่ทำได้ดีกว่ามากด้วยกระมัง

 

โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 19 ตุลาคม 2565 13:59:06 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

ภาพวบล็อกนี้ เป็นขาวดำ ดูขรึมและขลังดี เนาะ อิอิ

ช่วงนี้ เรื่องราวที่เธอเขียน เน้นเรื่อง "จิต" มากเลยนะ จิต
เป็นตัวสำคัญมากสำหรับการดำรงชีวิต คนเราจะสุข จะทุกข์ ก็อยู่ที่จิต
นั่นเอง ขจัดทุกข์ได้ จิตต้องเข้มแข็ง ชนะความรู้สึกใฝ่ต่ำได้ จ้ะ
โหวดหมวด งานเขียน ฯ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 19 ตุลาคม 2565 14:23:19 น.  

 

ช่วงนี้ไม่ได้ฝึกจิตเลยค่ะ อ่อนไหวง่ายเลย

อยากให้อากาศเย็นๆทุกวันเลยค่ะ ขอสัก20องศา สัก3เดือนค่ะพี่ 5555
คืนนี้มาลุ้นบอลกันต่อค่ะพี่

สวัสดีตอนบ่ายๆค่ะพี่ก๋า

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 19 ตุลาคม 2565 14:46:37 น.  

 

หนูนอนเร็วทุ่มหรือ2ทุ่มก็หลับแล้วค่ะ ตี2 ตี3 ตื่นมาดูสบาย
เวลาโปรดหนูเลยค่ะ ดูเสร็จก็นอนไถเฟสอีกแปปก็เตรียมอาบน้ำไปทำงานแล้วค่ะ

แต่คืนนี้เตะเร็ว ตี1.30 บอลจบถ้าตาไม่ค้างหนูอาจจะได้หลับอีกแปปค่ะ

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 19 ตุลาคม 2565 15:48:54 น.  

 

ทุกวัยสามารถเข้าถึงพุทธะได้หมด แน่นอนไม่ว่าจะบานะ หรือเชื้อชาติก็ไม่มีความแตกต่าง ความกลัวมันน่ากลัวจริงๆ แหละครับ การจะมีความกล้ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย จิตเรานี่แหละที่ปรุงแต่งเรื่องต่างๆ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 ตุลาคม 2565 16:42:58 น.  

 

ทักทายยามเย็นครับ

เหมือนภาพเล่าเรื่อง....
หนทางยาวไกล เก็บเรื่องราวบันทึกไว้ในช่วงเวลาครับ
ภาพบนคล้ายภาพเขียนพู่กันจีนครับ

 

โดย: Sleepless Sea 19 ตุลาคม 2565 17:18:48 น.  

 

กลัวก็กลัว อยากก็อยาก
ใครทำใครได้ กลัวเลยไม่ได้อะไร อยากได้โน่นนี่ ถ้าได้ก็สมใจอยาก

คืนนี้ ดูบอลไหมครับ

อากาศเย็นลงครับ ปกติใช้คอม ต้องเปิดพัดลม แต่ต้องปิด

 

โดย: สองแผ่นดิน 19 ตุลาคม 2565 23:40:18 น.  

 

จงเดินเข้าไปหาความกลัวนั้น

ใครทำ ใครได้

ขอบคุณวลีที่เสมือนคำสอนที่น่าจดจำค่ะคุณก๋า
ฝันดีนะคะ

 

โดย: Sweet_pills 20 ตุลาคม 2565 0:04:51 น.  

 

สวัสดียามดึกค่ะน้องก๋า พี่กิ่งมาดึกมากค่ะคืนนี้

คนเราตั้งแต่เด็กจนถึงแก่ชราชีวิตผ่านมาเรื่อยๆจนบางทีเรารู้สึกตัวอีกที โห..นี่เราแก่มากขนาดนี้เลยหรือ เพราะคืนวันผันผ่านไปเรื่อยๆเราแทบไม่รู้สึกตัวนะคะนึกถึงน้องหมิงหมิง พี่กิ่งเห็นตั้งแต่แบเบาะน้องก๋าพามาออกหน้าบล็อกวิวัฒนาการมาเรื่อยๆจนเดี๋ยวนี้น้องหมิงหมิงเป็นหนุ่มน้อยแล้ว นะคะ 555

สรุปสังขารของคนเราเปลี่ยนแปลงไปอย่างช้าๆโดยที่เราแทบไม่รู้สึกตัวเหมือนกับว่าเราไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลยจริงๆ นะคะ

โหวต Literature Blog


 

โดย: กิ่งฟ้า 20 ตุลาคม 2565 0:07:04 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า

รุปขาว ดำ สวยจริงๆค่ะ

 

โดย: newyorknurse 20 ตุลาคม 2565 3:41:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]