ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณnonnoiGiwGiw, คุณหอมกร, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณTui Laksi, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSleepless Sea, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtoor36, คุณเนินน้ำ, คุณmcayenne94, คุณสองแผ่นดิน |
| |
โดย: หอมกร 20 ตุลาคม 2563 8:59:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 20 ตุลาคม 2563 12:47:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 ตุลาคม 2563 19:48:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 20 ตุลาคม 2563 20:23:31 น. |
|
|
|
| |
แล้วขำเลย นึกถึงตัวเอง เมื่อสองสามวันก่อนค่ะ
มันมีเรื่องให้ใจมันขุ่น มันขุ่นแต่เรายังมีสติ ก็เลยนั่งรับรู้มันไป
ว่า... เออมันขุ่นว่ะ ขุ่นจริงๆ ตามที่พระท่านเคยว่าไว้
ไอ้ความขุ่นในจิตใจเนี่ย มันก็กระเพื่อมเหมือนคลื่นในน้ำ
ยิ่งใจมันขุ่นน้องก็ยิ่งนึกไปถึงคลื่นในแม่น้ำมั่งในคลองมั่ง
ยันไปถึงคลื่นทะเล..... แล้วก็นั่งดูไอ้คลื่นบ้าในใจอยู่แบบนั้นอะพี่
มันก็เป็นความรู้สึกที่แปลกดี แล้วก็บอกตัวเองว่า
ถ้ารู้สึกแบบนี้อีกเมื่อไร ก็ให้คิดซะว่านั่งดูทะเลอยู่บนหาดทราย
ก็แล้ว ได้ฟิลไปอีกแบบ นั่งนิ่งๆ อยู่บ้านก็เหมือนเที่ยวทะเลได้
พอแม่มคิดแบบได้ปั๊บก็ขำตัวเองคูณสองไปทั้งที่ใจมั่นขุ่นนี่แหละ
เหอๆ