กรกฏาคม 2565
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
30 กรกฏาคม 2565

: จุดเปลี่ยนในชีวิตครั้งที่ 1 :


: จุดเปลี่ยนในชีวิตครั้งที่ 1 :














เวลามีคนถามว่าอายุเท่าไหร่
ผมชอบตอบว่า


"27 ปี"


แม้ตอนนี้ผมจะมีอายุ 47 ปีแล้ว
แต่ผมก็ยังคิดอยู่เสมอว่าตัวเองอายุ 27 ปี

ทำไมต้อง 27 ปี ?
มันเป็นปีที่ผมกำลังอยู่ในช่วงทำงานมาสักพัก
และอยู่ในวังวนแห่งความทุกข์ใจ
ชีวิตในช่วงนั้นมีแต่งาน ๆๆๆๆ และงาน
แถมงานที่ทำแล้วไม่มีความสุข
ไม่ใช่งานที่คิดว่าอยากจะทำ
ตอนนั้นผมลังเลใจมากว่าจะมีความรักดีหรือไม่

แล้วผมก็ได้ไปเมืองจีน ซื้อทัวร์ไปเที่ยวเมืองกุ้ยโจว
ไปเที่ยวทั้ง ๆ ที่ใจไม่มีความสุข
นั่งเงียบ ๆ ในรถ เดินถ่ายภาพไปงั้น ๆ
ตั้งคำถามมากมายว่าทำไมเราถึงไม่มีความสุข
แล้วทัวร์ก็หยุดที่สถานที่แห่งหนึ่งซึ่งไม่ได้อยู่ในโปรแกรมเที่ยว
ไกด์บอกว่าเป็นสถานที่ซึ่งสวยงามมาก
ประเทศจีนกำลังพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว
ผมเดินรั้งท้ายอยู่คนเดียว
เดินถ่ายภาพไปเรื่อย ๆ
แล้วผมก็หยุดเดิน ยืนนิ่ง ๆ ปล่อยใจว่าง ๆ
ชั่วขณะนั้นเองผมรู้สึกเหมือนมีอะไรวาบผ่านเข้ามาในความรู้สึก
ผมรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของขุนเขาเบื้องหน้า
ในขณะที่ตัวเองคล้ายฝุ่นผงที่เล็กลง ๆ ไปเรื่อย ๆ
วินาทีนั้นเองที่ผมรู้สึกว่า ตัวเรานั้นเล็กดั่งฝุ่นผงในจักรวาล
ทุกข์ที่เรารู้สึกแบกรับอยู่นั้นมันเล็กลงตามขนาดในความรู้สึกของตัวเอง
จนแทบรู้สึกได้เลยว่ามันหายไปจนหมดสิ้น
ไกด์เดินเข้ามาเรียก ผมถึงรู้สึกตัว
ทุกคนในคณะเดินขึ้นรถกันเกือบหมดแล้ว
ไกด์บอกว่าเห็นผมยืนนิ่งอยู่คนเดียวนานเกือบ 10 นาที

กลับมาจากทริปนั้น
ผมเปลี่ยนตัวเองจนตัวเองรู้สึกได้
ผมรู้สึกว่าการทำงานไม่ได้ทำให้เราทุกข์เลย
แต่เราทุกข์เพราะเราไม่มีความสุขในตัวเองต่างหาก
ผมทุกข์เพราะความคาดหวังว่าสิ่งต่างๆ
มันจะต้องเป็นอย่างที่ตัวเองต้องการ
ซึ่งมันไม่มีทางเป็นอย่างนั้นได้อยู่แล้ว
พอเห็นความจริงในข้อนี้
ผมจึงพบว่า เราไม่จำเป็นต้องทำงานที่เรารัก
แต่เราต้องรักในงานที่เราทำ
และทำมันให้ดีที่สุด
กับคนรอบตัวก็เช่นกัน
เราเปลี่ยนใครไม่ได้หรอก
แต่ถ้าเรารักใครสักคนมากพอ
เราจะอยากเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนที่ดีขึ้น
เพื่อรักใครคนนั้น
หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็ขอภรรยาแต่งงาน


ผมเคยเล่าเรื่องนี้ในหลายครั้ง ในหลายวาระ
วันนี้เปิดไปเจอภาพขุนเขาที่กุ้ยโจวโดยบังเอิญ
เลยหยิบเรื่องเก่ามาเล่าใหม่
ในวันที่ชีวิตกำลังมีการเปลี่ยนแปลง
ผมไม่กลัวการเปลี่ยนแปลงอะไรอีกแล้ว
ผมแค่อยากใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
อยู่กับทุกข์ที่มีอย่างเข้าใจและยอมรับความจริง
และถ้าใครจะถามว่าผมอายุเท่าไหร่
ผมคงจะตอบด้วยคำตอบเดิมว่า


"27 ปี"


















 



Create Date : 30 กรกฎาคม 2565
Last Update : 30 กรกฎาคม 2565 5:51:18 น. 16 comments
Counter : 1916 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณThe Kop Civil, คุณmultiple, คุณโอพีย์คุณนายกุ๊งกิ๊ง, คุณทนายอ้วน, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณปัญญา Dh, คุณกิ่งฟ้า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณตะลีกีปัส, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณNENE77, คุณnonnoiGiwGiw, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtanjira


 
วันนี้มาเจิมเลยครับ คุณก๋ายังกับพระเอกหนังจีน 55


โดย: The Kop Civil วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:8:04:39 น.  

 
ถ้าซูมถอยหลังออกไปไกลโพ้นๆๆๆๆ
ถึง ระบบสุริยะจักรวาล
ตัวเราก็จะเหมือนกับ จุลินทรีย์ ในอวกาศอันเวิ้งว้าง แค่นั้นเองนะครับ

เรื่องการเปลี่ยนแปลงในชีวิตนี่
ถ้าเป็นครั้งแรก เรามักจะวิตกกังวล ในอนาคต สิ่งที่ยังไม่เกิด
ความรักครั้งแรก ตามมาด้วย อกหักครั้งแรก
ย้ายบ้านครั้งแรก ออกจากงานครั้งแรก

พอมีครั้งที่ 2 3 4 นี่เราจะรู้ได้เลยว่ามันไม่น่ากลัวอย่างที่คิด
แล้วเราก็จะผ่านมาได้ทุกครั้งนะครับ

ปล.ไอ้หนุ่มผมยาว แววตาอำมหิตคนนี้
ถ้า อ.เต๊ะ เจอ ต้องเผ่นก่อน เอ๊ย ต้องเปิดก่อนละครับ555
เพราะหน้าเอาเรื่องมากๆ

ว่าแต่พ่อหนุ่ม ใช้แชมพู ยี่ห้ออะไรจ๊ะ น่าเข้าไปหยุมหัวเล่น ซะจริงๆเย้ย 555

คุณก๋าบอก เอ็งอย่าเข้ามานะ ข้ามีพระนะเว้ย 555





โดย: multiple วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:8:25:56 น.  

 
สวัสดีครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:10:39:59 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องก๋า ไปเมืองจีนเลยทำให้จุดเปลี่ยนของชีวิตเปลี่ยนไปในทางทีดดีขึ้นนะคะ อยากเห็นภาพตอนขอแต่งงานกับมาดามจัง อิอิ จะเหมือนพระเอกขอนางเอกแต่งงานมั๊ย

ในภาพน้องก๋าเหมือนพระเอกหนังจันเลยค่ะ 555

โหวต Diarist ค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:10:46:01 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

วันนี้มีนัดจ้ะ ลูกศิษย์นัดมารับไปพบปะสังสรรค์กัน มีการตรวจ
เอทีเค เข้างานด้วย จ้ะ อิอิ ต้องรีบมาอ่านและให้กำลังใจ คืนนี้ดึก
แน่นอน

บล็อกวันนี้ ครูก็จำได้ว่า ก๋าเคยเล่าถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตที่
ทำให้ความทุกข์นั้นหายไป เพราะได้เปลี่ยนแนวคิดเมื่อได้เห็นขุนเขา
ที่สูงลิบลิ่ว เรื่องนี้ ทำให้คิดถึงตอนพระอานนท์สำเร็จเป็นพระอรหันต์
ด้วยเสี้ยวความคิดและจิตที่ว่าง แปล๊บเดียว ครูเชื่อนะว่า จิตที่นิ่ง
ไม่วนและวิ่งหรือจดจ่ออยู่กับเรื่องทุกข์ เมื่อมีช่วงว่างและเห็นสิ่งที่
ประทับใจ มาเปรียบเทียบกับตัวเอง เหมือนเหตุการณ์ที่เธอเล่า จึง
ทำให้เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเธอ นั่นเอง

โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต



โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:11:17:35 น.  

 
ไม่เคยมีโมเม้นท์แบบคุณก๋านะ
เลยไม่ค่อยเข้าใจ เป็นคนไม่คิดอะไรมากมายแบบนั้นหนะ



โดย: หอมกร วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:11:32:12 น.  

 
จุดเปลี่ยนของคุณก๋า แปลกครับ 555 ได้ทำงานแม้จะไม่ชอบ
แต่ก็มีสิ่งที่ จุดประกายหรือมองเห็นความจริงบางอย่าง

ชีวิตและครอบครัวจึงดำเนินไปค่อนข้างดีเลยครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:11:46:24 น.  

 
Artist ทั้งภาพหนุ่มวัย 27 ปี
และความคิดค่ะ

ทัศนคติและกิจกรรมที่ทำ
พี่อ้อก็คิดว่าตัวเองประมาณ 35 ปี ค่ะ
และหยุดแค่นั้น
นอกจากบางวัน..ก็ up ขึ้นมาถึง 55 ปี
เพราะต้องพยายามทำอะไรให้ช้าๆลง


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:12:50:59 น.  

 
ถ้าคุณไม่มีความรัก คุณน่าจะบวชได้เลยนะครับเนี่ย ขอถามได้ไหมครับ ถ้าคุณเลือกที่จะไม่มีความรัก คุณอยากบวชไหมครับ

27 เป็นวัยที่กำลังสนุกอยู่กับการทำงานเลยนะครับ ถ้าได้ทำงานที่รักคงรู้สึกดี แต่ถ้าได้ทำงานที่ไม่ได้รักมากนัก ถึงอย่างไรก็ต้องทำออกมาให้ดีที่สุด

เรื่องของคน เราเปลี่ยนใครไม่ได้จริงๆ ครับ

ถ้ามีใครถามผมว่าอายุเท่าไหร่ ผมอยากตอบว่า 18 ครับ


โดย: ยากันยุง (สมาชิกหมายเลข 7147732 ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:14:20:22 น.  

 
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พี่ก๋าพูดย้ำหลายครั้งเลย เรื่องภูเขาที่เมืองกุ้ยโจว

ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนตัวเอง 72 เลยครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:14:44:53 น.  

 
ทริปนั้นเลยกลายเป็นทริปเปลี่ยนชีวิตเลยนะครับพี่ก๋า
ผมเคยรู้สึกครับว่า ตัวเราของเราเนี้ยจริงๆแล้วโคดฝุ่นผงเลย เราอาจเป็นใครซักคนในบ้าน หรือบริษัท แต่เสียงเราไม่เคยดังในประเทศ และเราเป็นคนจุดเล็ก ๆ ที่มองแทบไม่เห็นบนโลก แล้วเราก็เป็นแค่สิ่งไร้ตัวตนในจักรวาล ทางช้างเผือกยังเล็กเท่าจุด แล้วเราจะเหลืออะไร 555555

แต่ชอบตรงที่อารมณ์นั่นทำให้พี่ก๋าเปลี่ยนความคิดในชีวิตได้นี่แหละครับ ผมคิดแต่ไม่เคยเปลี่ยนอะไร 5555

ตอน 27 ผมไม่มีความคิดเรื่องแต่งงานเคย ชีวิตยังทำงาน ยังสนุก ยังรักอิสระ จริงๆ ตอนนี้ก็ไม่อยากคิดนะครับพี่ 555555 นับถือใจและความเป็นผู้ใหญ่ของพี่ก๋าครับ


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:22:56:07 น.  

 
นับว่าเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตที่ดีมากเลยนะคะ
บทจะเปลี่ยนความคิดก็เปลี่ยนได้ดื้อๆเลย

พี่อายุ27หรือคะ 555

น้อยคนนะที่จะได้ทำงานที่ชอบ ถ้าเทียบสัดส่วนกันจริงๆ
หลายๆคน มีแต่งานที่ไม่ชอบทั้งนั้นเลยค่ะ แต่เขาก็ทำมันได้
และหลายคนทำได้ดี อาจจะเพราะต้องกินต้องใช้นะคะ

เพื่อนทำงานมาสิบกว่าปี เขาบ่นตลอดว่าอยากออก ไม่ดีไม่ชอบนั่นนี่
แต่เขาก็ยังทำอยู่





โดย: NENE77 วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:23:04:27 น.  

 
น้องรู้สึกตอนขึ้นเครื่องบินค่ะพี่ เวลาเครื่องกำลังบินขึ้นสิ่งมีชีวิตข้างล่าง
จะค่อยๆเหลือเล็กนิ๊ดดดดดดเดียวจริงๆ แล้วเราก็ยิ่งกว่าฝุ่นผงอีก


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:23:10:49 น.  

 
มาอ่านจุดเปลี่ยนในชีวิตของคุณก๋าครับ
เรื่องภูเขา ฝุ่นผงในจักรวาลของคุณก๋า ก็เคยอ่าน
ผมเองยังคิดว่าตัวเองอายุ 30 อยู่เลยครับ 55
ช่วงทำงาน 5 ปีแรก บ้านพักอยู่ติดกับวัดพระเดินบิณฑบาตผ่านทุกวัน แต่ผมไม่เคยใส่บาตรทำบุญเลยครับ
กลางคืนก็เที่ยวพับบาร์ เสาร์อาทิตย์วันหยุดก็อยู่แต่ในโรงหนัง
หลังจากย้ายที่ทำงาน(ปีที่ 6) ก็เจอกัลยาณมิตรที่ปฏิบัติธรรม+เริ่มสนใจชีวิตปฏิปทาหลวงปู่โต วัดระฆัง
ตั้งแต่นั้นมาจนปัจจุบัน ก็เข้าวัดวามาตลอดครับ

วันนี้ ช่วงบ่ายๆ ได้ยินเสียงฟ้าร้อง ฟ้าผ่า แต่ไม่มีฝนครับ ฝนน่าจะตกไม่ไกล
คลายร้อนได้บ้าง





โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 30 กรกฎาคม 2565 เวลา:23:43:40 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 31 กรกฎาคม 2565 เวลา:6:15:59 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

การค้นพบทางของตัวเองคือดีงามนะคะ
แล้วยิ่งดีที่สุดคือการพบความสุข ในความสงบนั้น
น้อยนักที่คนเราจะค้นพบได้แบบของก๋า

.....

เมื่อวานพี่เหนื่อยมากกับงานบ้านค่ะ
เลยไม่ได้เข้ามาในบล็อก

จริงๆเหนื่อยตั้งแต่วันที่กลับมาล่ะค่ะ
งานบ้านรออยู่ตรึม

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุข รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 31 กรกฎาคม 2565 เวลา:6:23:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]