เจ็บแล้ว ทำไมต้องจำ.. ก็ไม่อยากจำหรอกครับ แหะ ๆ
ก็มันเจ็บ

แล้วก็ไม่ปล่อยวาง น่าจะใช่

สวัสดีมีสุขค่ะ

มีถ้าไม่ใช้เท่ากับไม่มี...โห..ตรงเป๊ะกับตคิที่ปฏิบัติอยู่ทุกวันนี้ของพี่เลย...ชอบมาก

อีกอันคือ พบคือจากลา..จริงที่สุดค่ะ

สุข-ทุกข์
พบพาน-พลัดพราก
เกิดขึ้น-ดับไป

เป็นของคู่กัน
เป็นธรรมดา

วันนี้รู้สึกปลงเลยครับ ภาพสวยทุกภาพเลยครับคุณก๋า
อาทิตย์นี้รอลุ้นลิเวอร์พูลครับ

ที่บ้านมีของซื้อแล้วไม่ได้ใช้แยะเลยครับ
เพราะสมัยก่อน ซื้อเร็วไม่ค่อยได้หาข้อมูลให้ละเอียด

พอซื้อมาแล้ว เอ้า มีตัวอื่นดีกว่า น่าใช้กว่า ก็เลยซื้อมันใหม่
ตัวที่ซื้ออันแรก ก็เข้าห้องเก็บของ นอนสงบอยู่อย่างนั้น

แต่เดี๋ยวนี้ ไม่พลาดแล้วครับ ก่อนซื้ออะไรนี่ หาข้อมูลอย่างหนัก บางทีเป็นเดือนกว่าจะซื้อได้

คติ อ.เต๊ะ เวลาซื้อของ คือ อย่าซื้อตัวรอง ถ้าอยากได้ตัวท็อป

ไม่งั้น มันไม่จบ สุดท้าย ก็ต้องซื้อใหม่อยู่ดีนะครับ555

เห็นด้วยเลยจ้า
โหวต

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ทั้งหมดทั้งมวลของบทความวันนี้
วาบทางความคิด...เหมือนชื่อเรื่องเลยคร้า
เข้าใจคิดจัง...#14 นี่เราก็เป็นเหมือนกัน
โดยเฉพาะชุดจาน-ถ้วยกาแฟสวยๆ
ใช้ไม่กี่ครั้ง เพราะกลัวแตก
เห็นทีไรก็อดซื้อมาครอบครองไม่ได้
พอรุ่นลูก คิดว่าเขาคงใช้ต่อ
กลับกลายเป็นตกยุุค เขาซื้อใหม่ที่เขาชอบ
เฮ้อ...มีเหมือนไม่มี ทั้งๆที่เต็มบ้านนะคะ

คู่สเปอร์ - แมนยูฯ ก็น่าสนุกนะครับ
ผมว่ามาดามคุณก๋าสายสุขภาพแข็งแรง หุ่นดีแน่นอนครับ ข้อมูลนาฬิกาเยอะมากจริง ๆ ครับ ผมยังใช้ไม่ครบเลยครับ

ยิ่งรวยยิ่งเจ็บปวดเวลาสูญเสีย
จริงครับพี่ ดังนั้นผมไม่ค่อยเจ็บ 55555

เอาจริงจังบ้างละครับ 555
ผมว่าเรื่องเงินมันจะเป็นปัญหาเมื่อเรามีอยู่ในระดับนึงเท่านั้น
เหมือนมีเส้น minimum อยู่ ถ้าเราเป็นคนที่มีเหนือเส้น
เงินจะเป็นปัญหาเสมอ คราวนี้มีน้อย คราวนี้ไม่พอซื้อไอ่นั่นไอ่นี่
ไม่พอทำไอ่นั่นไอ่นี่

ยิ่งมีธุรกิจยังเครียด ไหนจะต้องมีพอเลี้ยงตัวเอง ไหนจะลูกน้อง

แต่ถ้าเรามีต่ำกว่าเส้นนั้ เงินจะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป
เพราะเราไม่อยากได้ เราไม่ได้ทำให้ได้ตามเป้าหมาย
เราไม่มีอะไรให้คิดเลย นอกจากการอยู่รอดไปวันๆ
จะมีเงินหรือไม่มีเงิน ชีวิตแบบนั้นจะผ่านมันไปได้

น้องอยากกินก๋วยจั๊บค่ะพี่ก๋าเกี่ยวไหม 5555+
จริงๆ วาดรูปมันคลายเครียดได้ แต่ว่าเราต้องให้เวลามันค่ะพี่

เป็นกำลังใจให้ครับ

มี
แต่ไม่ใช้
ก็เท่ากับไม่มี
นึกถึงตัวเองเลยค่ะ
แค่เครื่องครัว ไม่ค่อยเอาออกมาใช้ จนลูกบ่นเลย

สวัสดียามเย็นครับ

แวะมาอ่านคำคม กับภาพใบไม้สีสวยครับ

คำถามอยู่ที่ข้อ 16 คำตอบอยู่ที่ข้อ 17

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
วันนี้แวะมาเกือบดึกนะคุณก๋า

สวัสดี จ้ะ น้อง ก๋า

มาโหวดให้ก่อนนอน จ้ะ วันนี้ยุ่งมาก

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

11. ก้อนหินในมือ กลายเป็นเพชรถ้าปาใส่คน มันก็จะกลายเป็นอาวุธ ถ้าคนที่โดนปาเสียชีวิต มันจะกลายเป็นอาวุธสังหาร และคนปาก็จะกลายเป็นฆาตกร

12. คนเรามันก็แบบนี้แหละ ยิ่งบอกให้ลืม เหมือนยิ่งไปย้ำมัน แล้วทำให้ยิ่งลืมไม่ลง

13. ถ้ารู้ตัวมันค่อยๆ ปรับได้ แต่จะว่าไปถึงปรับไม่ทันแต่ถ้ารู้ตัว มันก็ยังพอหาทางรับมือได้ (นั่นก็อาจถือเป็นการปรับได้เหมือนกัน)

14. โดนนะข้อนี้ งั้นผมต้องแก้โมเดลที่ซื้อออกมาเยอะๆ ไม่งั้นมีก็เหมือนไม่มี แต่น่าเสียดายอย่างคือ ตอนนี้ขนาดเวลาทำธุระส่วนตัวยังไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ไม่งั้นอาจต้องลดเวลาก็ใช้บล็อกลง ไม่รู้จะลดตรงไหนดีเลย แต่ที่แน่ๆ ไม่ลดเวลานอนแน่นอน

15. เหมือนยิ่งสูงแหละครับ ตกลงมาก็ยิ่งเจ็บปวด แต่ตอนนี้ผู้คนที่จนน่าจะเจ็บปวดมากกว่า เพราะไม่มีจะกินจริงๆ

16. นั่นสิครับ เราเป็นใคร แต่ถ้าทำได้อยากจะเป็นประมาณนี้ ""e are the warriors that built this town from dust!!"

17. นิพพานในใจตน

18. ใช่ๆ ของธรรมดา เราพลัดพรากจากสิ่งต่างๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นผู้คน สัตว์ สิ่งของ

19. นี่แหละครับสิ่งสำคัญ พริบตาเดียว ชีวีเราก็อาจหาไม่ ดังนั้นคนที่อดยาก อย่าฆ่าตัวตายนะ มันบาป

20. ก็จริงนะ วินาทีแรกที่ท่านเขียนบล็อก ท่านก็กลายเป็นบล็อกเกอร์แล้ว อันนี้ไม่ใช่แล้ว 555

มาดึกเลย
มีแต่ไม่ใช้ มีคนแถวบ้าน ฝังทรัพย์สมบัติไว้ในบริเวณบ้านของตนเอง
เก็บไว้เป็นความลับ ไม่บอกลูกหลาน ปุบปับเสียชีวิตกระทันหัน
เสียดายทรัพย์สมบัติครับ ไม่รู้อยู่ตรงไหน

ช่วงเย็น ค่ำที่ผ่านมา ฝนแค่ตกโปรยๆครับ
เช้าวันเสาร์วันพระไปทำบุญที่่วัดข้างบ้านครับ

ฝันดีครับ

สวัสดีค่ะน้องก๋า