มิถุนายน 2563
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
13 มิถุนายน 2563

: ธุลีเซน 6 :



: ธุลีเซน 6 :

ภาพและคำ : กะว่าก๋า













42

เพราะถูกตวาด
จึงตื่นรู้ในธรรม

เพราะถูกตบ
จึงตื่น

เพราะเฉียดตาย
จึงเห็นคุณค่าชีวิต

เพราะได้คิด
จึงเห็นความจริงอย่างที่เป็น

บทเรียนเคี่ยวกรำยากเข็ญ
มักให้คำตอบที่หวานล้ำแก่ชีวิต

















43

แม้รีบเร่งเดินทาง
แต่เมื่อเห็นดอกหญ้าป่ากำลังแย้มบาน
ฉันก็หยุดเดิน
เผลอชื่นชมความงามนั้นอยู่นานสองนาน

เธอเคยมองดูดอกหญ้าไหว
ขณะเย้าหยอกกับสายลมบ้างไหม

เคยเห็นหยดน้ำบนปลายใบไผ่
ขณะทักทายกับแสงแรกแห่งอรุณรุ่งหรือเปล่า

ความรีบเร่ง
บางครั้งก็ทำให้เราพลาดพบ
กับวินาทีที่สวยงามแห่งการเดินทาง















44

ท่ามกลางความแตกต่าง
ด้านภาษา ศาสนา วัฒนธรรม
สีผิว เชื้อชาติ และฐานะเงินทอง

กลับมิได้มีอันใดต่าง

เสียงหัวเราะ คือ เสียงหัวเราะ
น้ำตา คือ น้ำตา















45

เมื่อเซน มิใช่เซน
ก็มิต้องเป็นสิ่งใด

ง่าย ง่าย
สบายดี !
















46

ชาร้อน ร้อน
ควันฉุย ฉุย
ค่อย ค่อย จิบ
ค่อย ค่อย จิบ

ชาอุ่น อุ่น
ควันจาง จาง
ค่อย ค่อย ดื่ม
ค่อย ค่อย ดื่ม

ก่อนชาเย็นชืด
ถ้วยชานั้น
ก็ว่างเปล่าเสียแล้ว
















47

ฉันคิดว่า
ท่ามกลางความสงบเงียบ
ฉันอาจเขียนบทกวีได้มากมาย
แต่ไม่เลย...
ฉันไม่ได้เขียนสิ่งใดเลย

จนกลับมาอยู่ท่ามกลางความวุ่นวายอีกครั้ง
ฉันกลับลงมือเขียนบทกวีได้มากมายหลายบท

ท่ามกลางความวุ่นวาย
มีความสงบ

ท่ามกลางความสงบ
มีความดื่มด่ำลึกซึ้ง

เมื่อลงมือเขียน
เขียนที่ใด
ย่อมได้บทกวี !




















































 




 

Create Date : 13 มิถุนายน 2563
16 comments
Last Update : 13 มิถุนายน 2563 7:10:41 น.
Counter : 1151 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณmultiple, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณตะลีกีปัส, คุณThe Kop Civil, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณTui Laksi, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณหอมกร, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณอุ้มสี, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณnewyorknurse

 

เจิมๆๆๆ

กับความเงียบสงบ
สมองหลั่งไหลพรั่งพรู..บทกวี

 

โดย: เริงฤดีนะ 13 มิถุนายน 2563 7:57:16 น.  

 

สงสัยมานานแล้วครับ ว่า

เวลาต้นตำลึง จะเอาหนวดมาเกี่ยว มารัด ดึงตัวมันขึ้นไปนี่
มันมีวิธีเลือก ของที่จะเกี่ยวจะรัดยังไง ตัวมันเองมีเซนเซอร์วัดอุณหภูมิ วัดออกซิเจน วัดคาร์บอนไดออกไซด์หรือเปล่า

แล้วทิศทางนี่ จะเกี่ยวไปทางไหน ขึ้นอยู่กับอะไร คุณก๋า ช่วยตอบ อ.เตีะ ที สงสัยมานานแล้ว อิอิ

คุณก๋า บอก เกี๋ยวอะไร ยังไง ไม่สำคัญ เพราะสุดท้าย
ผลลัพท์ของยอดตำลึง ต้องไปจบในหม้อแกงจืด อยู่ดีโว้ย

เอ็งอย่ามาถามข้าให้ปวดหัว 555

 

โดย: multiple 13 มิถุนายน 2563 8:31:11 น.  

 

บัวดินต้นนั้นราคาค่อนข้างแพง พี่เอาลงแปลงไม่ไหวหรอก
ตามสวนเค้าซื้อเยอะๆอาจได้ราคาประหยัด หรือไม้ก็เอามา
ขยายพันธุ์โดยผ่าหัวเป็นอย่างน้อย 4 เสี้ยว เลี้ยงไปสักพัก
ก็จะได้หน่อเพิ่ม เพราะต้นนี้ไม่ติดเมล็ดค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเจิมนะคะ ตอนนี้พี่เล่นโหวตแบบพอเพียง
คือแบบเจียมสังขารน่ะแหละ แล้วก็ไปเดินเล่นที่เฟซบ้าง
พอสบายขึ้น แต่ยังงัยทั้งบล็อกและเฟซก็เงียบมากจริงๆ
ยิ่งวันหยุดยิ่งจำศีลกันหมด

แต่บล็อกก็เป็นที่แจ้งเกิด ไม่ทิ้งกันหรอก

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 13 มิถุนายน 2563 8:35:32 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

วันนี้โหวตภาพนะคะ ไม่อ่านก่อนค่ะ
สมองไม่แล่นเลย ต้องพาเจ๊าะแจ๊ะไปขูดหินปูน

 

โดย: ตะลีกีปัส 13 มิถุนายน 2563 12:37:50 น.  

 

ความรีบเร่ง
บางครั้งก็ทำให้เราพลาดพบ
กับวินาทีที่สวยงามแห่งการเดินทาง
อันนี้ใช่เลยครับ
พรีเมียร์ใกล้เตะแล้วนะครับ 55

 

โดย: The Kop Civil 13 มิถุนายน 2563 13:32:30 น.  

 

ท่ามกลางความสงบย่อมรังสรร บทกวีที่ดี

ความจริงเป็นดังว่าค่ะ

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 13 มิถุนายน 2563 14:39:19 น.  

 

เขาค้อแดดเปรี้ยงมากกกคาะพี่ก๋า

 

โดย: nonnoiGiwGiw 13 มิถุนายน 2563 15:16:41 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า
อ่านไปคำเรียบง่าย เห็นภาพทั้งหมด
จินตนาการผ่านตัวอักษร สวยงามให้คิดดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ...

 

โดย: Tui Laksi 13 มิถุนายน 2563 15:39:00 น.  

 

สวัสดีครับ

วันนี้อากาศร้อน
มาอ่านบทกวีที่ได้แง่คิด กับภาพสวยๆเย็นๆใจครับ

 

โดย: Sleepless Sea 13 มิถุนายน 2563 15:40:59 น.  

 

สวัสดี ต้ะ น้องก๋า

อ่านไปแล้ว วันนี้ชอบบทนี้ มากที่สุด จ้ะ

"ชาร้อน ร้อน
ควันฉุย ฉุย
ค่อย ค่อย จิบ
ค่อย ค่อย จิบ

ชาอุ่น อุ่น
ควันจาง จาง
ค่อย ค่อย ดื่ม
ค่อย ค่อย ดื่ม

ก่อนชาเย็นชืด
ถ้วยชานั้น
ก็ว่างเปล่าเสียแล้ว"

บทนี้ แสดงการการพัฒนาการดื่มชา สามารถนำข้อคิด
นี้ไปใช้กับเรื่องอื่น ๆ ได้ดีเนาะ ชาที่ร้อน เปรียบเหมือน
ความยากได้ พอชาอุ่น น่าจะเปรียบเหมือน การเริ่มปรับตัวได้
แล้ว เราจะสามารถดื่มชาแก้วนั้น ได้มากขึ้น มากขึ้น ๆ กว่า
ชานั้นเย็น ก็หมดแก้ว เหมือนความสามารถที่ผ่านอุปสรรค
ต่าง ๆ ไปได้แล้ว เนาะ อิอิ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 13 มิถุนายน 2563 15:51:12 น.  

 

กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
มาโหวตเสียดึกอีกแล้วคุณก๋า

 

โดย: หอมกร 13 มิถุนายน 2563 22:23:50 น.  

 

42. บทเรียนบางอย่างได้สัมผัสจึงจะรู้ แต่บางอย่างขอรู้โดยไม่ต้องไปสัมผัสกับมันดีกว่า จะได้ไม่หวาดเสียว หรือเจ็บตัว

43. ในสังคมเราได้เร่งรีบน้อยลงสักนิด เราจะเห็นอะไรหลายๆ อย่างจริงๆ ครับ

44. อาจจะรวมถึงความตายด้วยมั้งครับ

45. อันนี้ตีความไม่ออกจริงๆ

46. ถ้าปล่อยไว้เฉยๆ ชาไม่หมด ชาก็เย็นได้เหมือนกันนะ^^

47. มันเหมือนสภาพแวดล้อมในการเขียนมั้งครับ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 13 มิถุนายน 2563 23:52:48 น.  

 

ง่ายง่ายสบายดี
ได้ข้อคิดเลยล่ะจ๊ะ
โหวต

 

โดย: อุ้มสี 13 มิถุนายน 2563 23:55:33 น.  

 

มาดึกอีก
ดูข่าว ฟังข่าว ข่าวรอบตัว ช่วงนี้ มีแต่คนจากไปก่อนวัยอันสมควร
เพราะเฉียดตาย จึงเห็นคุณค่าชีวิต
บางคนไม่ได้แม้แต่เฉียด แต่ไปแบบกระทันหัน

ตำลึงริมรั้วบ้าน กำลังงามเลยครับ ฝนไม่ตกมา 2-3 วัน
พยากรณ์อากาศพายุนูรีเข้าไทยระวังฝนตกหนัก



 

โดย: สองแผ่นดิน 13 มิถุนายน 2563 23:58:47 น.  

 

คุณก๋าบอกว่า"เปิดขายเครื่องหนังฯลฯ"แด่นักท่องเที่ยว ชาวต่างชาติ น่าจะเอามาแนะนำในเวทีแห่งนี้บ้างก็ดีน่ะครับ

 

โดย: ธนูคือลุงแอ็ด 14 มิถุนายน 2563 3:32:32 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

มาอ่านข้อคิดดีๆค่ะ

>>>>

นกสีแดง ตัวนี้เป็นตัวผู้ นกคาร์ดินัน ตัวเมียจะเล็กกว่า
แต่ยังไม่เคยเห็นมาเลย เพือนบอกว่าเขามาเป็นคู่ ชอบมาตอนเช้าๆ
พี่กว่าจะออกไปชมวิวก็บ่ายละ

 

โดย: newyorknurse 14 มิถุนายน 2563 4:11:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]