สวัสดียามเช้าครับพี่ก๋า
ผมอ่านแล้วชอบประโยคนี้ครับ อยู่กับรู้ แต่มิยึดหมายในรู้
เฝ้าดูให้เห็น “เช่นนั้นเอง”
โหวตครับ

ฟังเพลงให้ไพเราะมีหลายองค์ประกอบนะคะ

ทั้งดนตรี เนื้อเพลง และสิ่งที่สำคัญตัวสื่อน้ำเสียงของผู้ขับร้องด้วย

บางคนร้อง ยิ่งฟังยิ่งปวดหัว จากตั้งใจฟังเพลงเพื่อคลายเครียด

บรรเลงขับร้องดีๆ ปวดหัวจี๊ดเลยจ้า

คำสั้น ๆ แต่มีความหมาย เช่นนั้นเอง
เข้าใจแต่ทำยากอีกแล้ว

ช่วง โควิท ให้อยู่บ้านนี่ อ.เต๊ะ อยู่กับปัจจุบันตลอด
ทำงานบ้าน กวาด ถูไปวันต่อวัน
ทำกับข้าวไปมื้อต่อมื้อ
ที่สำคัญ ช็อปออนไลน์มัน ชั่วโมงต่อชั่วโมง เลยละครับ 555

ร้อยเรียง ภาษางดงามมาก.. และแล้วก็จบด้วยความคิด
ที่น่าคิด

ใครอยู่ในห่วงก็ สดชื่น แต่ถ้าใครฉุกคิดแล้ว ต่อไปคือความจริง

ชอบงานเขียนบทนี้ครับ

ผมชอบอันสุดท้ายมากที่สุดเลย
ปล่อยให้เสียงเพลงแห่งความเงียบได้บรรเลง
เหมือนได้อยู่กับตัวเอง ได้ปล่อยวาง

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า
บทเพลงแห่งความ(เงียบ)สงบ

จริงๆ เห็นด้วยเลยค่ะ ปล่อยวางทุกสิ่ง
ให้อยู่กับความเงียบ นิ่งสงบ สักชั่วครู่
อยู่กับลมหายใจเข้า-หายใจออก
จิตเราจะมีพลัง ตั้งสติในการดำรงชีวิตที่ดีต่อไปได้นะคะ
ขอบคุณบทความข้อคิดธรรมดีๆวันนี้ค่ะ

สวัสดีครับ

แวะมาอ่านข้อคิดดีๆครับ ชอบภาพครับสวยดีครับ

พยายามจะฝึกอยู่เจ้า
ใจ๋วอกแวกขนาด

สวัสดีจากบ้านป่าค่ะ คุณก๋า
อากาศดีขนาด ฟ้าใสปิ๊ง
มีเมฆขาวๆเป็นหย่อมๆ
ลมเย็นสบาย คืนนี้น่าจะหนาว
พรุ่งนี้เย็นค่อยกลับไปร้อนที่กรุงเทพฯใหม่
บล็อกเงียบขนาด
หรือคนจะเลิกอ่านบล็อกพี่แล้วเนอะ

เพลงแบบกวีแบบนี้ สมัยก่อน นิยมนะคะ ฟังเพลงแบบมีความหมาย

เขาเรียกว่า จรรโลงใจ

เพลงสมัยนี้ ต้องคำนึงถึง ยอดขายและยอดไลค์ เนื้อเพลงดังกล่าวจึงมีน้อยค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ฝนตกทั้งวันทั้งคืนที่บ้าน
ทำให้นอนสบาย ทั้งคนทั้งสัตว์เลี้ยง
เพลงกับเนื้อเพลง ไพเราะค่ะ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า


"บทเพลงแห่งความสงบ " เป็นบทกวีที่ให้แง่คิดลึกซึ้งดี จ้ะ
ทุกอย่างควรจะจบหรือหยุดอยู่กับ ปัจจุบัน อดีต อนาคต คือสิ่งที่
ผ่านไปแล้ว และยังมาไม่ถึง บทสรุปจบของบทกวีนี้ ครูชอบนะ จบ
และสรุปความได้ดี จ้ะ


อยู่กับรู้ แต่มิยึดหมายในรู้
เฝ้าดูให้เห็น “เช่นนั้นเอง”
ปล่อยให้เสียงเพลงแห่งความเงียบได้บรรเลง
บทเพลงแห่งความสงบ จบกลางใจ


ใครที่สามารถทำให้ ใจ ให้อยู่กับเรา อยู่กับความจริง ได้ คือ
ผู้ชนะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

ให้ความรุสึกเหมือนนอนหลับตาฟังเสียง
ลมพัดเบาๆอยู่ริมทะเลสาบ​ยังไงยังงั้นเรยย

ไม่ยึดติดก็ไม่ทุกข์นะครับพี่ก๋า
วันนี้มาเป็นกลอนเลย

ช่วงนี้ต้องการความสงบมากๆค่ะ

คนเล่นโซเชียลน้อยลง
คนเล่นโหวตก็น้อยลงด้วย
พี่เลิกพยายามใช้โหวตให้ครบสิบแล้ว
เหนื่อยมาก เอาเท่าที่ทำไหวดีกว่า
จะได้ไม่เบื่อเขียนบล็อกนะคะ
พี่คงเขียนไม่ได้อีกนาน
สายตาไม่อำนวย ความจำก็ไม่ดี
ต้องหยุดใช้โค้ดในบล็อก
เพราะบางทีคิดไม่ออกซะงั้น

ตอนนี้ผมรู้สึกว่า เหมือนยังหาบทเพลงนั้นไม่เจอเลยครับ

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
เผลอแป๊บเดียวเกือบครึ่งปีแล้วนะคุณก๋า

พี่อุ้มแวะมายกมือเห็นด้วย
ก่อนไปนอนจ้า

มาดึกอีก
อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับลมหายใจเข้าออก ใจสงบร่มเย็น

ฝนตกหนักตั้งแต่หกโมงเย็น ฟ้าก็แรง ตกหนัก สลับ โปรยปรายถึงห้าทุ่มกว่าๆครับ

ราตรีสวัสดิ์ครับ

สวัสดีค่ะน้องก๋า

เพลงแห่งความสงบ ข้อคิดดีๆ
ชอบรูปสองรูปแรกมาก พื่้นหินสีสวยมาก

ที่เธอถาม ว่าเขตคาม นิยามฟ้า
สิ้นสุดลง ตรงที่ใด ใจตามหา
รู้หรือไม่ ก่อนอาทิตย์ จะลับลา
ความตราตรึง จึงเกิดขึ้น ณ ห้วงยาม.....
ชอบประโยคนี้มาก