:: วน - แวด - เวียง 3 ::
:: วน - แวด - เวียง 3 ::ภาพและคำ : กะว่าก๋า
โควิดทำให้เมืองเชียงใหม่ คล้ายคนแก่หง่อม ตึกรามบ้านช่องดูทรุดโทรม หลายมุมเต็มไปด้วยสายไฟรกเรื้อรุงรัง อาคารเก่า ๆ ทรุดโทรม ป้ายให้เช่า หรือขายกิจการผุดขึ้นเต็มเมือง โรงแรมแทบจะปิดถาวร เสียงบ่นก่นด่าของคนในแวดวงธุรกิจดังขึ้นเรื่อยๆ ว่าไม่ได้รับการเหลียวแลจากรัฐบาล การช่วยเหลือไม่เคยมาถึง ทั้งๆที่ธุรกิจท่องเที่ยวเคยสร้างรายได้ให้ประเทศมากมาย แต่ถึงวันนี้เงินช่วยเหลือไม่เคยมี คนงานในธุรกิจท่องเที่ยวจำนวนมากตกงาน เงินช่วยเหลือจากประกันสังคมมีเพียงแค่ 6 เดือน เจ้าของธุรกิจปิดกิจการพร้อมหนี้
ใช่ --- ไม่มีใครรู้เลย ว่าจะเกิดมหาวิกฤตโควิดขึ้นบนโลกนี้ หรือจะส่งผลกระทบยาวนานเช่นนี้
แต่หลายประเทศลงมือแก้ไขปัญหาอย่างรวดเร็ว ช่วยเหลือประชาชนทุกภาคส่วนอย่างทั่วถึง หลายประเทศพยุงธุรกิจท่องเที่ยวเอาไว้ เพราะรู้ว่านั่นคือเส้นเลือดใหญ่ของประเทศ พยายามแก้ปัญหาให้เร็วที่สุด หาวัคซีนที่ดีที่สุดให้ประชาชนได้มีทางเลือก น่าเสียใจ --- ที่นั่นไม่ใช่ประเทศไทย
"วัคซีนจะได้เมื่อไหร่?" คือคำถามแรก ส่วนคำถามที่สองที่คนไม่ค่อยถามคือ "คุณภาพวัคซีนเป็นอย่างไร?" การบอกว่าฉีดๆไปเถอะเพื่อชาติ เหมือนการบอกว่าทำอะไรได้ก็ทำไปเถอะ ทั้งๆที่เราก็ยังเคลือบแคลงและสงสัยว่าสิ่งที่เราทำมันถูกต้องหรือเปล่า แถมไม่มีทางเลือกให้เลือก แม้อยากฉีดวัคซีนยี่ห้อที่มั่นใจและคิดว่าปลอดภัยมากกว่าก็ตาม
โควิดเข้ามา พร้อมๆกับความพินาศสันตะโรของธุรกิจท่องเที่ยว เจ้าของธุรกิจซึ่งเกือบทั้งหมดเป็น SME ถูกทอดทิ้งไม่เหลียวแลจากรัฐบาล ทั้งๆที่เคยเป็นธุรกิจทำเงินให้รัฐบาลและประเทศมาโดยตลอดหลายปีที่ผ่านมา จนถึงวันนี้ก็ไม่เคยมีเงินเยียวยาสักบาทเดียวที่ถูกส่งมาถึง นี่คือความเจ็บปวดของการนั่งมองคนไม่มีความสามารถมาบริหารประเทศ แถมพอเกิดดวิกฤตในรอบสาม ก็โบ้ยให้เป็นความผิดประชาชนที่การ์ดตกไม่ระวังตัวเอง ทั้งๆที่คนที่ต้องดูแลระวังมากที่สุดก็คือหน่วยงานของรัฐ สุดท้ายก็ผลักภาระทั้งหมดให้หมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่สาธารณสุข และประชาชน ส่วนตัวเองก็เตรียมกู้เงินมาใช้และแจกด้วยวิธีที่กระจายงบประมาณไม่ทั่วถึง และไม่ได้ช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจระดับมหภาคอะไรเลย
ถ้าเรามีรัฐบาลที่ดีกว่านี้ มีผู้นำที่ดีกว่านี้ ประชาชนจะไม่ลำบากแบบนี้ ใช่ --- การปิดกิจการเป็นความเจ็บปวด ผมเชื่อว่าเจ้าของธุรกิจทุกคนคิดแบบนี้ สร้างธุรกิจมา 20-30 ปี ถูกเจ้าโควิดทำลายย่อยยับในปีกว่าๆ แต่ถ้า “การบริหารรัฐกิจ” ไม่ล้มเหลวแบบนี้ ทุกคนจะยังเหลือความหวัง ว่าอีกไม่นานก็กลับมาเริ่มต้นใหม่ได้ แต่ตอนนี้มันคือการ "รอไปวันๆ" และไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจะดีขึ้นได้อย่างไร ภายใต้การบริหารงานที่ล้มเหลวในทุกๆด้านแบบนี้
Create Date : 22 พฤษภาคม 2564 |
Last Update : 22 พฤษภาคม 2564 6:27:43 น. |
|
17 comments
|
Counter : 932 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณทนายอ้วน, คุณmultiple, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณTui Laksi, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณblue_medsai, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณhaiku, คุณnewyorknurse |
โดย: หอมกร วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:7:01:14 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:7:59:43 น. |
|
|
|
โดย: SertPhoto วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:8:26:54 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:9:56:10 น. |
|
|
|
โดย: Tui Laksi วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:14:48:50 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:16:29:07 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:17:06:46 น. |
|
|
|
โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:18:19:46 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 22 พฤษภาคม 2564 เวลา:23:47:12 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 23 พฤษภาคม 2564 เวลา:0:09:00 น. |
|
|
|
| |
งวดหน้าจะเป็นฉันใด มันคือแป้งก็ช่วยไม่ได้นะคุณก๋า