:: ผู้ถูกทำลายให้หายไปจากความทรงจำ ตอนที่ 2 ::   :: ผู้ถูกทำลายให้หายไปจากความทรงจำ ตอนที่ 2 :: ผลงาน : กะว่าก๋า     Create Date : 17 พฤษภาคม 2564 25 comments Last Update : 17 พฤษภาคม 2564 6:12:55 น. Counter : 990 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณThe Kop Civil, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณหอมกร, คุณnonnoiGiwGiw, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณzungzaa, คุณทนายอ้วน, คุณtuk-tuk@korat, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณเริงฤดีนะ, คุณblue_medsai, คุณInsignia_Museum, คุณcomicclubs, คุณโอพีย์, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณTui Laksi, คุณอุ้มสี, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณnewyorknurse

บอลเมื่อคืนเป็นนัดที่ระทึกใจอีกนัดนึงเลย ผมตะโกนลั่นบ้านเลยครับ 555   โดย: The Kop Civil 17 พฤษภาคม 2564 6:45:45 น.

ต้องบำบัดแล้วค่ะ ใช้สูตรความสุขมาช่วยค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 17 พฤษภาคม 2564 7:19:07 น.

สวัสดีครับ ก๋า เมื่อคืนชนะหวุดหวิด   โดย: เซียน_กีตาร์ 17 พฤษภาคม 2564 7:45:36 น.

บล็อกนี้เนื้อหาคล้ายๆ บล็อกเดิมนะคุณก๋า   โดย: หอมกร 17 พฤษภาคม 2564 8:01:00 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะพี่ก๋า....   โดย: nonnoiGiwGiw 17 พฤษภาคม 2564 8:40:50 น.

สวัสดี ยามสาย จ้ะ น้องก๋า "ทำลายสิ้น" บล็อกวันนี้ ต้องทำลายสิ้นกับอารมณ์ที่เธอ บรรยายมานะ อิอิ อารมณ์เหวี่ยงที่แสดงออกมา ใครก็ไม่อยากเข้า ใกล้แน่นอน ห้าห้า เป็นอารมณ์เสียสุขภาพจิตอย่างแรง อิอิ สรุป เมื่อเกิดอารมณ์เช่นนี้ ถ้าได้รับกำลังใจจากคนรอบข้าง ก็จะค่อยๆ ดีขึ้น เนาะ แต่ถ้าเกิดบ่อย ๆ คนรอบข้างจะหนีหมด นะจ๊ะ ห้าห้า โหวดหมวด งานเขียน ฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 17 พฤษภาคม 2564 9:12:02 น.

เป็นอารมณ์ตอนนี้เลยครับ ฮ่าๆๆๆๆ เลยหนีคนขึ้นห้องนอน เปิดแอร์ นั่งทำรูปโพสบล็อกดีกว่า อิอิ   โดย: ทนายอ้วน 17 พฤษภาคม 2564 9:35:54 น.

สวัสดีเจ้า ต่ะวาได้เข้าไปดู ตนค้นตน ต๋อนปู่จ๋านลองไมค์ ได้วิธีก๋านทำใจ๋จากเปิ่นนักขนาด บรรยายบ่ถูก แต่ดูแล้วมีความสุขเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 17 พฤษภาคม 2564 10:34:26 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า... เป็นนิสัยของปุถุชนคะ.. ดีบ้างร้ายบ้าง.. ขึ้นอยู่กับว่า จิตที่ดีกับจิตที่ไม่ดี.. จิตไหนที่เข้าครอบงำจิตใจเราในตอนนั้นๆ บางทีเราลืมไปล่ะ..แต่คู่กรณีไม่ลืม ก็ลำบากนะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 17 พฤษภาคม 2564 10:53:17 น.

เห็นใจคนตัดเพ้อๆๆ ดีกว่าไม่เอ่ยออกมาให้แน่นอก   โดย: เริงฤดีนะ 17 พฤษภาคม 2564 11:03:10 น.

สวัสดีครับคุณก๋า สิ่งของภายนอก ทรัพย์สิน บ้าน รถ เรายังดูแลรักษาได้อย่างดี แต่บางที คนเราก็อาจละเลยการดูแลจิตใจของตัวเองนะครับ คนเราถ้าปล่อยจิตตัวเองตะเลิดเปิดเปิง ไม่ควบคุมไว้ นานวันเข้า จะกลายเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองได้ครับ การแสดงออกสำหรับการเอาแต่ใจตัวเองนั้น บางคนอาละวาดออกไปภายนอก สร้างความเดือดร้อนไปทั่ว บางคนหดหู่ เศร้าศร้อย น้อยใจตัวเอง ถึงขั้นเป็นโรคซึมเศร้า เหตุผลเพราะว่า ... เอาแต่ใจตัวเองครับ ต้องการให้ทุกอย่างเป็นแบบที่ตัวเองคิด ซึ่งในความจริง มันเป็นไปไม่ได้ครับ เราจะคาดหวังให้ใครมาดูแล “จิต” ของเรา มันไม่ได้แน่ๆ ครับ คำพูดปลอบประโลมต่างๆ มีอยู่มากมากเต็มหน้ากระดาษหนังสือ มีอยู่มากมายบนโลกอินเตอร์เนท ล่องลอยอยู่ในคลื่นอากาศ แต่คนเอาแต่ใจตัวเองนั้น ไม่ต้องการเลย กลับต้องการสิ่งเหล่านั้นแค่จากใครบางคน ที่ตัวเองเรียกร้องเท่านั้น ป่วยได้ ก็หายได้ หายได้ ก็เริ่มใหม่ได้ ที่คุณก๋ากล่าวไว้ยอดเยี่ยมมากครับ คิดบวกสุดๆ “ยา” คือ สารเคมีสังเคราะห์ขึ้น ช่วยเปลี่ยนแปลงเคมีในร่างกายมนุษย์ อาจแก้ไขได้เพียงระดับจิตสำนึก “ธรรมะ” คือ การเข้าถีงกลไลความเป็นจริงของโลก ช่วยแก้ไขได้ในระดับจิตสำนึก ลึกลงไปถึง จิตใต้สำนึก ถ้ายังไม่ถึงขั้นป่วยทางจิต ใช้ธรรมะแก้ไขได้ แต่ถ้าถึงขั้นป่วยทางจิตแล้ว ควรใช้ยาควบคู่กับธรรมะครับ   โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) 17 พฤษภาคม 2564 11:15:21 น.

ขอแก้ไขคำว่า ตะเลิดเปิด เปิงครับ ต้องเขียนว่า เตลิดเปิดเปิง พิมพ์เพลินๆ เหมือนพูดไป มั่วซั่วไปเลย อิอิ เดี๋ยวครูภาษาไทยมาเห็นเข้า จะดุเอาครับ   โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) 17 พฤษภาคม 2564 11:22:19 น.

สวัสดีค่ะ ตอนนี้ก็มะไหวละคะ ร้อนจนใกล้จะบร้าแล้ว ^^   โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 17 พฤษภาคม 2564 11:37:34 น.

ถ้าไม่มีเธออยู่ใกล้ๆ เราก็ต้องดูแลใจตัวเองให้ได้นะคะ   โดย: comicclubs 17 พฤษภาคม 2564 12:31:22 น.

สวัสดีครับน้องแตง งานบล็อกวันนี้พี่ก๋าเขียนมันออกมาจากความรู้สึก ของน้องคนนึงทีเ่ป็นโรคซึมเศร้าอยู่ครับ พี่ก๋าก็ไม่รู้จะช่วยยังไง แค่รู้สึกว่าทุกอย่างมันเริ่มที่ความคิด ถ้าจะจบ ก็ต้องจบที่ความคิดของตัวเรานั่นเองครับ   โดย: กะว่าก๋า 17 พฤษภาคม 2564 15:06:53 น.

คลิบเก่าละเจ้า แต่ตวยไปหาคนแต่ง จากเพลง ตราบธุลีดิน - หน้ากากหอยนางรมเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 17 พฤษภาคม 2564 15:41:24 น.

วันนี้ผมไปพบแพทย์ตามนัดไว้ล่วงหน้า..ไปตรวจตามปกติ แล้วก็รับยา.. ที่ รพ.คนน้อยลง แสดงว่าคนพยายามรักษาตนเองมิให้เป็น อะไร เป็นเล็กเป็นน้อยอดทนเอา เช่น 555 โรคไอพวกนี้ สังเกตอีกว่า พอเสร็จจากธุระแล้วก็รีบกลับบ้านทันทีต่างไม่ อยากอ้อยอิ่งที่ รพ. ... รอ วัคซีนไปก่อน.... ดีที่ตัดสินใจ ให้นำเข้ามากยี่ห้อเหมือน การตัดสินของ รัฐบาลตปท.อื่น ที่คนวิตก/และคิดอยู่มาระยะหนึ่งว่า ตัวเลขผู้ป่วยน่าจะไม่ตรง กับความเป็นจริง เพราะมันขัดแย้งกันเสมอ คงจะมีบางจุดที่ เฉื่อยแฉะไม่แจ้งหรือมองไม่เห็นความสำคัญ ข่าวภายในบางจังหวัดมาจำนวนนั้นจำนวนนี้ แต่ทาง กท. เพิ่มนิดเดียวก็ฟัง ๆ กันไว้ก่อน แล้วก็โผล่มาที่ เรือนจำ ชลบุรี เชียงใหม่เป็นก้อนโต เฮ้อ...   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 17 พฤษภาคม 2564 15:47:40 น.

เราเริ่มใหม่ได้ทุกวัน แต่การที่จะทำให้ 0 กลายเป็น 1 นั้นยากจริงๆ ครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 พฤษภาคม 2564 15:59:46 น.

ไม่รู้ทำไมครับพี่ก๋า ยิ่งอ่านยิ่งเศร้าอ่ะครับพี่ก๋า ตอนนี้เครียดเรื่องโควิด เครียดเรื่องวัคซีนมาก ๆเลยครับ อยากฉีด แต่กัวมาก ๆ เพราะมีประวัติแพ้อาหาร แพ้ยา เครียดไปหมดเลยครับ T_T   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 17 พฤษภาคม 2564 17:16:28 น.

สวัสดีครับคุณก๋า หนึ่งคนย่อมมีหลายอารมณ์ ขึ้นอยู่กับจิตใจที่ถูกกระทบ และสถานการณ์ช่วงนั้นๆ คนที่เข้าใจเราแม้ในยามที่เราร้ายๆ คนนั้นน่าคบที่สุดครับ จำได้ว่าคุณก๋าเล่าว่าทำงานกิจการครอบครัว หมายถึง ณ ตอนนี้ก็ยังถูกหยุดอยู่ใช่ไหมครับ และงานที่หาใหม่ เป็นงานประจำ หรือขอบเขตใดครับ แต่ก็ขอให้ภารกิจสำเร็จตามที่ตั้งใจโดยเร็วครับ โควิดนับวันยิ่งแรง ผ่านมันไปพร้อมๆ กันนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 17 พฤษภาคม 2564 17:47:20 น.

คิดถึงเชียงใหม่ คิดถึงแม่ริม คิดถึงสวนกล้วยไม้ต่างๆครับ ชอบไปถ่ายรูปครับ สดชื่นดีจริงๆ   โดย: ทนายอ้วน 17 พฤษภาคม 2564 20:42:40 น.

ทักทายยามค่ำค่ะคุณก๋า วันนี้โดนขยายม่านตาพบจักษุแพทย์ ตามัวทั้งวันเลยคร้า แต่อัพสเตตัสในเฟสได้ อิ อิ อารมณ์เหวี่ยงแบบนี้ เขาเรียกไบโพลาร์ ป่ะคร้า นั่นจิเวลาป่วยแล้วยังไม่หาย ก็เกิดอารมณ์วิตกจริตอยู่อ่ะ โลกที่เคยสดใส หมองลงไปครึ่งหนึ่งเลยละ บอกตัวเองให้สู้ๆ บางทีก็ทำใจยากจังคร้า ...ต้องมองคนอื่นที่เจ็บแย่กว่าเรา มาปลอบใจตัวเอง...อันนี้ละ ฮึดสู้ขึ้นมาทันที   โดย: Tui Laksi 17 พฤษภาคม 2564 21:25:34 น.

เลิศจ้า   โดย: อุ้มสี 17 พฤษภาคม 2564 22:03:07 น.

สังคมอยู่ร่วมกัน ชีวิตมีสีสัน แยกตัวออกไปอยู่โดดเดี่ยว เดียวดาย จมอยู่กับปัญหาของชีวิต ทุกปัญหามีทางออก ทางแก้ อยู่ที่จะยอมรับมัน ยุคนี้ ภูมิต้านทานชีวิตคนเราอ่อนแอ เปราะบาง ปลอยโยนปลอบใจ ยังไงก็ไม่สู้ หงส์เหลืออีก 2 นัด ลุ้นไปยูฟ่า   โดย: สองแผ่นดิน 17 พฤษภาคม 2564 22:49:56 น.

สวัสดีน้องก๋า   โดย: newyorknurse 18 พฤษภาคม 2564 4:12:31 น.