ชอบรูปที่ 3 เกือบสุดท้ายค่ะ คุณลุง ...

เข้ามาชมรูปแล้วสบายใจ
ในนาทีที่ไม่อยากจะเข้าใจใครเลย
นอกจากตัวเองล่ะน๊า

18.44 น.

๐ ก้าวที่กล้าพาให้เราก้าวเดิน
พาดำเนินเดินพลางทางวิถี
ทุกย่างก้าวก้าวย่างทางชีวี
ก้าวอย่างมีสติย้ำนำจิตตน

ก้าวคราใดใจคงดำรงมั่น
มิหวาดหวั่นครั่นคร้ามทุกแห่งหน
มุ่งมั่นก้าวต่อไปไม่วกวน
มิอับจนหนทางพรางชีวี

เพียงไม่ย่นระย่อต่อสิ่งไหน
ก้าวเดินไปไม่ท้อรอถอยหนี
รวมพลังก้าวไปไม่ใยดี
ทางหมื่นลี้หาใช่จะไกลเกิน

19.21 น.

ย่ำค่ำ พร่ำสวัสดี อิอิ

ชอบเหมือนคุณหยุ่ยยุ้ยค่ะ รูปเล็กๆที่ 3 ก่อนสุดท้ายค่ะ

และรูปที่ 6 และ 7 แนวตั้ง ทั้งสองรูปน่ะค่ะ สวยมากๆ

ชอบรูปดอกหญ้าค้าบ ดาว่าการเข้าใจตัวเองเป็นเรื่องยากที่สุด เพราะบางครั้งแม้เราจะรู้ว่าเราทำไปทำไม แต่ก็มักหาเหตุผลมาแก้ตัวให้ตัวเองรุ้สึกดีเสมอ แม้สิ่งที่ทำลงไปมันจะไม่ดีก็เถอะ

รูปสวยค่ะพี่ก๋า

ก้าวที่ย่างแม้ทางจะขรุขระ
ไม่ยี่หระหากใจไม่ท้อถอย
ก้าวด้วยหวังด้วยพลังการรอคอย
ก้าวเพียงน้อยแต่เปี่ยมสุขทุกก้าวเดิน

...เดี๋ยวแว๊บไปอีกบล็อกก่อนค่า

ฮูปงามขนาด

แล้วไปแซวไผ ว่าผลิตหยังที่ทะเลเจ้าคุณน้อง
บ่หมานซักกำนะ..ฟั่งไปตั๊กเปิ้นน้อ..น้องก๋าก่ดาย
ไผจะไปเหมือนน้องก๋า กำนี้อ่ะ..ต้องบอกน้องเปิ้น
ว่าหื้อไปเกาะไหน เปิ้นจะได้ไปผลิตถูกที่ก่ะ

ชีวิตก็เท่านี้.............

ตอนนี้พี่ไม่ค่อยสบายเลยไม่ได้เข้ามาทักทายบ่อย

เดี๋ยวนี้ภูมิต้านทานน้อย ป่วยบ่อยจริงๆ

หรือมันเป็นสัญญาณของความแก่ หุ หุ

ว่าแล้วพี่ก็ขอลาน้องชายไปทานยาแก้เครียด เอ๊ยแก้ไข้ แก้อักเสบ และวิตามินรวมชะลอความชรา 555

ประกาย...สายแห่งแสง
จ้าสำแดงแข่งเวลา
ก่อนเร้นหายจากสายตา
ทิ้งฟากฟ้าลาตะวัน

เมฆขาวราวทะเล
จับแสงเห่โพล้เพล้นั้น
อาบไล้ไออุ่นกัน
ก่อนแสงจันทร์จะล่วงมา

คืนหนาวร้าวสายลม
ใจจำข่มความโหยหา
แสงจันทร์นวลควรเยียวยา
หากน้ำตายังรื้นรอย


อิ่มมากๆเลยขอรับลุงก๋า เดี๋ยวต้องไปเดินวนรอบบ้านซะหน่อย
กินอย่างนี้อีกไม่นานคงกลิ้งได้อ่ะนะ หุหุ

เมฆรูปที่ 2 เหมือนทะเลเลยเนอะ ริมๆด้านขวาน่ะค่ะ
บางทีเมฆก็ดูเบาๆลอยๆ บางทีก็ดูมีพลัง....สวยทั้งนั้นเลยค่ะ

อดเหยียบอีกแล้วงานนี้

ภาพถ่ายท้องฟ้าชุดนี้สวยมากๆ
ดูแล้วจินตนาการรู้เลยว่าขนาดท้องฟ้ายังมีหลายอารมณ์
แล้วคนเราย่อมแน่นอนที่จะตกอยู่ในห้วงของอารมณ์ต่างๆได้เสมอ

ปล.ที่บ้านเมื่อเย็นก็มีฝนครับตกลงมาพอแฉะๆเลอะๆ
แล้วก็อบอ้าวต่อ

พิมพ์เม้นท์ไปตั้งเยอะ เนทตัดซะ
เบื่อเรยยย
ไม่เม้นท์ล่ะ
.......
สวยมากถึงมากที่สุด แค่นีแหละ

ชอบบทแรกเหมือนกันค่ะ
ความจริงแค่ บทแรกบทเดียวก็เพียงพอและนิ อิอิ
อ้อ ก๊ะก๋า หลังไมค์ ด้วยค่ะ หุหุ

อัพบล็อกแล้วค่ะพี่ก๋า
เชิญได้เลยค่า

สวัสดีเจ้าอ้ายก๋าเจ้า

นุชก๊ากิ๋นข้าวปิ๊กมา ฟั่งมาผ่อฮูปงามๆตามคำเชิญ
ถ่ายฮูปงามแต้งามว่า เจ๋งดีเจ้า เจ้าอ้ายก๋า

......................

สุข เศร้า ไผกำหนด ? นุชเจื่อว่า

ตั๋วเฮาเองนั่นหละเจ้าตี้เป๋นผู้กำหนดตัวเก่าเอง

......................

ก่นะ นุชก่อก้านปั๊มขนาดนาเจ้า
มันก่อบ่าติดซักเตื่อ เจ้า
บ่าเด่วนุชกับอ้ายตี๋ ก่อเป๋นถอดใจ๋กันละเจ้า
ปล่อยหื้อเป๋นธรรมชาติ มีก่อมีม่มีก่อม่เป๋นหยัง
เพราะปัญหามันมีตี้นุชเจ้า มียาก ขนาดเพราะเหลือ
แค่ข้างเดียวเจ้า เปอร์เซ็นต์จะมีน้องน้อย มันน้อยเจ้า
ว่าละก่อเศร้า เห้อ

มาดูคนหล่อ

พี่ก๋าคะ ภาพสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
สวยมากเลยค่ะ บลอคนี้ ปอยชอบจังเลย ชอบมากมาย ๆ
เป็น HDR อีกหรือเปล่าคะอันนี้ ฟ้าเป็นฟ้า เมฆเป็นเมฆเลย
อย่างนี้อยากไปหา action มาลงไว้บ้างแล้วจังเลย งือ ๆ

ชีวิตคือการทับซ้อนของห้วงอารมณ์จริง ๆ เหรอคะ
เราตกหลุมพรางของอารมณ์อยู่เสมอจริง ๆ เหรอ
แล้วการเป็นหนึ่งเดียวกับก้าวนั้นที่เราก้าวไป........
มันพอจะช่วยเยียวยาไม่ให้เราตกลงไปได้บ้างไหมคะ

เฮ้ออ....

ไม่มีจริง ๆ เหรอคะพี่ โลกที่ไม่ยึดติดน่ะ
แล้วถ้าอย่างนั้น....จะยึดยังไงคะ ยึดให้ถูกวิธี
จะได้ปล่อย เมื่อถึงเวลาได้ถูก



พี่ก๋าและมาดามสบายดีน้า...

เดี๋ยวแวะไปอ่านบลอคเก่า ๆ ค่ะพี่

คืนนี้ ทั้งกลอนทั้งกาพย์เข้าตาหมดเลย

คุณลุงไม่อัพบล็อกหรือคะ

ใช้หลักอะไรในการเลือกภาพเนี้ย
เหมือนผลงานเด็กมัธยม ผสม ผลงานมืออาชีพ ไงไม่รุ



เปล่า ไม่ได้บอกว่าไม่สวย
สวย แต่ดูแล้วมันประมาณ
วู้.. ว้าว ... อ้าว... วู้ ... อ้าว... ว้าว.. ว้าว

เงี้ยเข้าใจป่ะ

พรุ่งนี้คงเข้ามาก่อนสามทุ่มแน่นอน
พ้นสามทุ่มขอลุ้นบอลล์พรีเมืยร์นัดสุดท้ายหน่อย

อุตส่าห์ลงทุนทำบีจีสีแดงขนาดนั้น
ถ้าผีแดง แมนยูฯ ไม่ได้แชมป์จะเปลียนสีบีจีเลย

กาพย์ยานีคุณลำดวน ไพเราะมากค่ะ

หุหุ แค่บอกเฉยๆ

เก่งฉกาจขึ้นทุกวัน ...

ขอบคุณเจ้าอ้ายก๋า

5555555555 นะบางเตื่อนาก่อเบื่อแต้

ถามละถามแหม มันแป๋งละม่ได้อ่ะ ย่จะใดหล่ะเนาะ

.........

สาตุ๊ๆๆๆ ขอหื้อพรตี้อ้ายก๋าปั๋นปอนหื้อนุช

แม่นๆๆกำเต๊อะเจ้า

จะได้มีตี๋น้อยกับเปิ้นซักกำมอ

ดีจังค่ะ ความทรงจำที่ดีที่สุด
.....
เมฆตระกูลพวกนี้สวยมาก แต่วันหลังถ้าพอเริ่มครึ้มฟ้าเมฆฝน ถ่ายเจ้าพวก cumolonimbus ก้อนโต มาฝากบ้างนะคะ

ภาพสวยจังค่ะ พี่ก๋า สบายดีทั้งพี่และพี่สะใภ้ รวมทั้งหลานก๋าน้อยนะคะ

มาราตรีสวัสดิ์นะคะ พี่

หวัดดีตอนค่ำค่ะ


แวะมาดูรูปสวย....อยากถ่ายรูปเก่งบ้าง....แต่แค่ถือกล้องเฉยๆมือยังสั่นเลย


ชอบ blog เรื่อง...นักสังเกตุการณ์ชีวิตค่ะ


เห็นด้วยเรื่องคนที่ชอบตั้งเงื่อนไขค่ะ โอเค มันต้องมีบ้างไม่งั้นคงวุ่นวาย ทำอะไรไม่มีกรอบ ไม่มีกฏเกณฑ์


แต่กำหนดกรอบจนมากไป....ตั้งโจทย์ตลอดเวลา....คอยแต่จะสร้างสมมุติฐานเพื่อการทดลอง....มันเครียดค่ะ


ชอบเฝ้ามองดูสิ่งที่เป็นไปตามธรรมชาติ แก้ไขปรับปรุงบ้างถ้าจะช่วยให้มันดีขึ้น.....แบบนั้นมากกว่านะ

ฝันดีค่ะ พี่ก๋า มาดาม ก๋าน้อยด้วย
ดี.ยังทำงานอยู่เร้ยยยย

อ๊าย ก้อเม้นท์ไปแล้วเนทอยากตัดนี่นา พอมาอีกก็อยากบอกสั้น ๆ พิมพ์ผิดป่าวว้าตู เด๋วเช็คคำก่อนนะ ภาษาไทยก็ คิวมูโลนิมบัส เมฆสวย ๆ ก่อนฝนตก ถ้าคุณก๋าถ่ายภาพเมฆพวก อัลโต กับเซอรัสนี่ได้ แปลว่ามีมุมกว้างให้สามารถมองเห็นเมฆสวย ๆ ได้ตลอดเวลา
เจ้าคิวมูโลนิมบัสนี่มันของโปรดนี่คะ คุณก๋าต้องเคยเห็นแหละ เมื่อฝนตกตรงโน้น แต่ตรงเราไม่ตก แต่เรามองไปไกล ๆ แล้วเมฆดำทะมึน มีฝนพร่างลงมาเป็นสาย แถวเชิงเขาน่าจะได้เห็นบ่อยค่ะ

ฝันดีนะคะพี่ก๋า
อิอิ นาห์ขอแว๊บไปอ่านนิยายก่อนค่ะ
ได้นิยายมาใหม่สองเล่มจากพี่แจงเพิ่งถึงมาวันนี้เองค่ะ

ฝันดีนะคะ

หงส์แดงผมก็เชียร์นะก๋า
แต่พรุ่งนี้ไปเยือนสเปอร์คงหนักเอาการ
แต่ยังไงก็อยู่อันดับสี่ของตารางแน่นอนแล้วหมดห่วง
ได้ไปเล่นยูฟ่าแชมเปี้ยนส์ลีกรอบคัดเลือกแน่นอน

ปอยก็ไปเดินเล่นอยู่บลอคคนนึงอยู่นานเหมือนกันค่ะ
คนที่เขาว่าตัวเขาหล่อ ๆ อ่ะพี่ รู้จักม่ะ

อันนี้อยู่ใกล้...ขอเรียก "อาจารย์" แล้วกันนะคะ

นอน นอน นอน

..
สวยทุกภาพเลยล่ะค่ะ

สวยมากๆ


..
ขอบคุณที่แนะนำนะคะไว้จะลองเข้าไปดูค่ะ



..
ปล ห้านาทีของแสงสุดท้ายน่าสนใจจังค่ะคุณก๋า

สุข ทุกข์ เหงาหรือเศร้า เราเลือกเอง

ชอบรูปนี้คร๊าบบบบ เหงาดี

ภาพสวยมากค่ะได้บรรยากาศ
อยากเขียนกลอนแต่
ง่วงนอนเสียก่อน
อิอิ วันนี้รับบทหนักค่ะ
เลยมาชมบรรยากาศ
งามยามดึก อิอิ
ฝันดีค่ะ
คุณก๋า หลานก๋า มาดามก๋า

แม้คนเดียวกัน ก็ไม่สามารถก้าวเหมือนกัน
แต่ คงสามารถเป็นหนึ่งเดียวกับก้าวนั้นได้

ขอบคุณเฮียก๋ามากครับ ช่วงนี้รักษาไปเรื่อย ๆ ก่อนครับ จะพยายามใช้งานมันให้น้อย ๆ (ซึ่งลำบากอยู่ เพราะผมต้องทำงานหน้าคอมพ์ตลอด)

ขอบคุณมากฮะ

ชีวิตก็แบบนี้คะ

ชีวิต คือ การซ้อนทับของห้วงอารมณ์
และเราตกหลุมพรางของอารมณ์ตลอดเวลา





มันเป็นเช่นนั้ยเจงๆๆๆ





^ ^

ชอบ ภาพฝืนดินที่ขรุขระ
มากค่ะ