ตอนนี้ดี.เดินอย่างงง งง

มีบางเรื่อง...
ดี.เดินไปกับคนสามคน
ดี.เดินไปเป็นเพื่อนเขา
ดี.ไปอย่าง ไม่รู้จุดหมายปลายทาง
รู้แต่ว่าระหว่างทาง
อุปสรรคมากมายเหลือเกิน

เหนื่อย

แต่ออกเดินแล้ว
ดี.ไม่หันหลังกลับล่ะ
ยากตรงที่

ต้องเดินฝ่าความมืด คลำทางไปเรื่อยเรื่อย

และสุดท้าย
พอคนสามคนถึงที่หมายแล้ว
ก็ไม่รู้เหมือนกันชีวิตตัวเองจะอยู่ยังไง

ดี.แค่เป็นเพื่อนร่วมทาง
ไม่ได้เป็นเนื้อหนังไม่ได้เป็นชีวิตของพวกเขา

ดี.คงเดินไปสู่...
ก้าวที่ว่างเปล่า อย่างพี่ว่า




.....................


ตอนนี้...
น้องแกงประกวดอยู่
พี่ดูช่อง 3 หน่อยจิ

ดูรูปแล้วคิดถึงบ้านคับ

ตอนนี้เวลาเดินต้องระมัดระวัง

อาจล้มหัวฟาดได้ เพราะอาจมีใครคอยเอาขามาขัดไว้

แทนที่จะต่างคนต่างเดินเน๊อะ คุณลุง

.
.

ไม่ชอบไปเลือกตั้งเหมือนกันค่ะ

แต่แมวคงบริหารประเทศไม่ได้มั๊ง

บางทีก็กลัวที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า
กลัวสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
และก็กลัว...ความเปลี่ยนแปลง

เฮ้อ..อ...
ความว่างเปล่าที่ไม่รู้อะไรเลยก็ทำให้เรากลัว

ก้าวที่ว่างเปล่า...
คงเป็นจุดหมายสุดท้าย..
ของทุกคน

รูปแรกเหมือนเคยเห็นที่ไหนเลย

กำลังก้าวไปเรื่อยๆ แต่ยังไร้จุดหมาย



ตอนนี้กรุงเทพฝนตกหนักมากเลยน้องก๋า
ฟ้าร้องดั้ว ดีที่เน็ตยังใช้ได้

สื่อได้ดีจริงๆ ทั้งภาพและคำ

ภาพ - สวยซึ้ง
คำ - เจาะใจ
.................

ป้ามีบ้านแล้วนะ
อยากได้คำแนะนำของผู้ชำนาญการ
รออยู่จ๊ะ

ลืมบอกว่า.........

ขอ add blog นะ

บ้านหนูไม่มีตะเว่นค่ะฝนตกอยู่แม่ะ

ว่าจะแอบอ่านเฉย ๆ
แต่สะดุด & ชอบเมนท์ของคุณ หยุ่ยยุ้ย

555

ผมเพิ่งเห็นถนนแถวเกาะเต่าชัดๆเมื่อกี้นี้เอง

เพราะว่ามีคนเกาหลีตกจากรถกะบะ

ขาหัก โทรให้ทางคลินิกไปรับ

น้องพนักงานไม่อยู่ หมอกับพยาบาลสาวสองคนเลยต้องไปลุยกันเอง

ทุลักทุเลมากมายเลยครับคุณก๋า

เส้นทางที่เดินทางไปเนี่ย สวยงามมาก

แต่ว่าอันตรายสุดๆเช่นกัน

เพิ่งรู้ความลำบากของพนักงานรับส่งคนไข้ก็วันนี้แหละครับ

เพราะปกติอยู่แต่ในออฟฟิศ รับตรวจอย่างเดียว

แต่ก็ดีครับ ทำให้เรามองเห็นในต่างมุมมากขึ้น

แล้วว่างๆผมจะเก็บภาพถนนไปฝากน่ะครับ

ช่วงนี้กล้องยังแช่อยู่แถวๆคลินิกอยู่เลยครับ

รูปที่สี่นับจากท้ายสุด สวยค่ะ
.......
ถ้า "ก้าวที่ว่างเปล่า" นำไปสู่การเดินทางอันแท้จริงของชีวิต
......
ผู้ที่ก้าวตามรอยนั้นได้ จะไม่ต้องเดินทางอีกต่อไปนะคะ
......
ฮ่า ฮ่า แอบตื่นเต้นล่ะซี่ว่าที่คุณพ่อกะคุณแม่....
ช่วยลุ้นเดือนหน้าแล้วเนอะ

สวัสดีครับคุณแมงปอ

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

ภาพสวยจัง
ชอบภาพที่มีแสงสีส้ม

แอบมาๆๆๆ
ที่นี่เค้ามีสัญญาณ wireless สะใจพี่จริงๆ

จัดการแระ อาจกลับไปนนทบุรีสามคน หรือสี่

ฮี่ๆๆๆๆ

ไปแระ มาคราวนี้ทำเป็นเด็กดี ไม่สนใจน้องแม่ค ฮ่าๆๆๆๆ

แต่ตอนนี้อีกคนเข้าห้องน้ำ อิอิ

ปล. ี่นี่ฟ้ารั่วตั้งแต่เที่ยงแล้วก๋า
ที่นั่นเป็นยังไง คาปูบอกว่าที่นนทบุรีบ้านพ่อบูก็ฝนตกตั้งแต่เย็น
ตกทั้ง กทม เลยจ้า

ไปก่อนนะ พรุ่งนี้กลับเด้อ

ก๋า กู้เม้นท์พี่ด้วย

พี่ทำผิดอะไรนี่ งง

แกงเข้ารอบค่ะ...
ตอนนี้เป็นหนุ่มน้อยคนเดียวที่เหลืออยู่
นอกนั้นที่เข้ารอบเป็นสาวน้อยหมดเลย

สวัสดีค่ะครูก๋า ป้าแป๋วเป็นโรควิตกจริตไปแล้วค่ะ 555
วันนี้ตื่นมาก็ไม่มีอาการปวดหัวอะไร ยังบอกอิลุงว่าวันนี้ไม่ปวดหัว
อิลุงบอกว่า ก็ป้าเอาแต่เล่นเน็ต ไม่ก็อ่านหนังสือจนดึกดื่น
ไม่ยอมนอนเร็วๆ พอนอนดึกๆ กว่าจะข่มตานอนมันไม่ง่าย
เหมือนสมัยก่อน พอนอนดึกก็ต้องตื่นสายก็ปวดหัว

ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและมิตรภาพดีๆ ที่มีให้เสมอนะคะ

ทุกๆ ภาพที่ก๋าลงในครั้งนี้ คือแสงสีทอง เป็นลำแสงสวย
แม้หมู่เมฆหนาทึบปิดบัง มิได้ทำให้ลำแสงสวยจางหาย
หากแต่ทอประกาย ลำแสง กว้าง สวยงามตากว่าเดิม

หากเปรียบเป็นชีวิต ใครคิดว่าชีวิตมืดมิดเพราะถูกบดบัง
จงอย่าคิดเช่นนั้น หากใจเรา เข้มแข็ง แรงกล้า เปรียบ
เป็นดั่งอาทิตย์แล้ว เมฆเพียงเท่านี้ มิอาจบดบังได้

อุปสรรคทำให้คนแกร่ง
เป็นกำลังให้เพื่อนๆ ทุกคนที่กำลังก้าวเดิน
ไม่ว่าก้าวไปทางไหน อย่างไร ชีวิต.....มีเพื่อก้าวต่อไป

วันนี้ออกไปผจญภัยนอกบ้านทั้งวันเลย

ฝนก้อตกตลอด หมอกก้อลง ขับรถก้อลำบาก

เหนื่อยจัง

ถ้าคุณก๋า สนใจ ลองหาให้หมื่นตา ใช้มั่งสิค่ะ
เปลี่ยนลุค สักช็อต อิอิ ไม่สงวน
ค่ะ มีความสุขกะวันนี้ นะค่ะ
พรุ่งค่อยว่ากันใหม่ อิอิ..
บายค่ะ

สวัสดียามเช้าจ้าน้องก๋า

มาดามเป็นจั่งได่มั่ง
เตรียมกระเป๋ากันรึยังจ๊ะ

ก้าวที่ว่างเปล่า
พระอาทิตย์ฉายแสง...ทำให้หัวใจไม่ว่างเปล่า...

ชอบภาพที่สี่นับจากข้างล่างค่ะ
สีฟ้าตัดกับดำสวยจัง

ก้าวที่ว่างเปล่า
แต่ สายตาของก๋าไม่ว่างเปล่าแน่......

เพราะมองเห็นภาพสวยๆ ผ่านเลนส์ตลอดเวลา
และเห็นมาดามคนงามผ่านจอเรตินาตลอดเวลาด้วย

อาการพี่เริ่มดีขึ้นบ้างแล้วล่ะ ยังพอพิมพ์คอมไหว

วันนี้วันแม่ของอเมริกาจ้า
คุณครูพี่อเล็กซ์พาเด็กๆทำ
มีบราวนี่มาฝากด้วย 1 อัน
แต่เจ้าตัวมาด้อมๆมองๆ
ถามว่าบราวนี่อร่อยมั้ย
ทำเป็นถามที่แท้ก็อยากกินซะเอง



ซื้อของเผื่อโตด้วยรึเปล่า
เบบี้โตเร็วนะ
แป๊บๆเสื้อผ้าคับแล้ว

ตอนแฝดเกิด เพื่อนๆวื้อชุดเด้กอ่อนให้ลูกๆพี่ตั้ง 3 โหล
ใส่ไม่ทันเลยน้อง
ต้องเอาไปแจกต่อ

ตุ๊กตา CJ7 ของสะสมน่ารักๆ จากภาพยนตร์เรื่อง CJ7 คนเล็ก ของเล่นใหญ่ ค๊า

อิอิ ก๋า พี่ตกคำว่า "ใจ" ไปด้วยค่ะ

อุปสรรคทำให้คนแกร่ง
เป็นกำลังใจ...ให้เพื่อนๆ ทุกคนที่กำลังก้าวเดิน
ไม่ว่าก้าวไปทางไหน อย่างไร ชีวิต.....มีเพื่อก้าวต่อไป

อ๋ฮ เม้าส์แบบที่เขาเรียกว่า Touch Ball ใช่ไหมครับเฮีย เมื่อก่อนผมเคยลองใช้ดูครับปรากฏว่าไม่ถนัดเลย แต่ถ้ามันเป็นหนักสงสัยผมคงต้องหามาใช้แล้วล่ะครับ

ขอบคุณเฮียก๋ามากครับ

ภาพชุดใหม่ใช่ไหมค่ะ
แต่ยังเป็นสถานที่เดิมรึเปล่าเนี่ย

“ก้าวที่ว่างเปล่า” ต่างหาก
ที่นำเราไปสู่การเดินทางอันแท้จริงของชีวิต.
จริงเหรอ??..

น้องก๋า..ส้อเล่นค่ะ
อายุสามสิบสี่เองเหรอ
อย่างนี้ต้องเรียกว่า..."ก๋า แอ๊บแบ๊ว"

วันนี้..ก๋าน้อยกับมาดามเป็นอย่างไรบ้างคะ
หวังว่า...คงสบายดี..เมื่อวานโทรหาพี่สาว
ภูเก็ต...ฝนตกทั้งวันเลย..ทางบ้านคุณก๋า เป็นอย่างไรบ้างคะ?
ที่นี่ อากาศดีเชียว...แดดร้อน...แต่ลมเย็น...งงไหม

ผมก็เป็นครับพี่แป๋ว
เวลานอนไม่พอ
หัวจะมึนๆ หมุนๆทั้งวันเลยครับ





โดย: ก๋า เก็กเสียง

***********************

อ้าวเป็นโรคเดียวกัน แสดงว่าแก่ละ อิอิ

มายุ ให้ถ่ายรูปตอนฝนตกอ่ะค่ะ...

กลับมาแล้วค่ะพี่ก๋า
แปลกดีวันนี้ไปสงขลาๆฝนดันตกแต่ที่บ้านกลับไม่ตกซะงั้น

...ก้าวที่ว่างเปล่า
ใครเขาต่างเมินเฉย
สนใจแต่ก้าวที่คุ้นเคย
ละเลยก้าวที่ว่างเปล่า

จุดหมายที่ก้าวเดิน
เผชิญร้อยแปดปัญหา
ก้าวเท้าย่ำไปจนถึงเวลา
ปัญหาต่างๆสะสางไป

อดทนจึงได้พบ
ก้าวที่บรรจบกับความสดใส
อดทนทนรอไม่เร่งก้าวเกินไป
หัวใจจึงพบก้าวที่แท้จริง

เดินอย่างรู้ตัวทั่วพร้อม

ชอบประโยคนี้ค่ะ จะมีซักกี่คนที่จะเดินได้แบบนี้กันนา

มาทักทายยามดึกและก็ขอราตรีสวัสดิ์ไปด้วยเลยพร้อมเพรียงกัน

คนเฮาเริ่มเดินจากจุดๆเดียวกั๋น

แต่อยู่ตี้แต่ละคนว่า

จะเดินไปหื้อถึงจุดหมายของตั๋วเก่าตังใด

เห็นภาพแบบนี้แล้ว จะคิดอยู่เสมอว่าเป็นภาพ พระอาทิตย์ขึ้น หรือพระอาทิตย์ตก

ถ้าให้เดา พระอาทิตย์น่าจะกำลังขึ้นนะครับ

ภาพสวยเหมือนเดิม

To เฮียก๋า ..... ไม่ต้องแย่งกันครับไม่ต้องแย่งกัน ..... ซื้อให้ผมทั้งสองคนนั่นแหละครับ

เออเนอะพี่ ไหงวันนี้นาห์ลืมผีแดงไปได้ เหอๆ
ดีนะที่แชมป์ไม่หายไป เหลือให้ลุ้นอีกแชมป์อิอิ
ทริปเบิลแชมป์รอยู่ สู้ๆ

..ชอบหรือค่ะ งั้นนาห์ให้พี่ก๋าไปเลยค่ะ วันนี้ใจดี มีความสุข

ฝันดีเช่นกันค่ะพี่ก๋า มาดามและก๋าน้อย
นาห์ก็จะเข้านอนแล้วค่ะ ต่อไปนับจากวันพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่หกโมงเพื่อแต่งตัวหลานๆไปโรงเรียน

ไม่มีลูก ไม่มีสามี แต่มีหลานเยอะ เหนื่อยพอกัน
วันนี้พาไปส่งกลับแล้วหนึ่งคนดีนะที่ไม่ได้อยู่ด้วยตลอด
มาเฉพาะปิดเทอม ไม่งั้นนาห์คงอ่วม แต่ละตัว เอ้ยคน ซนยังกะลิง (ถ้านึกหน้าพวกลิงๆไม่ออกเปิดไปบล็อกเที่ยวน้ำตก นั่นละคะปิดเทอมทีบ้านนี้วุ่นวายไม่น้อย)

ลืมไปวันดี ไปฉลองแชมป์ด้วยการนอนดีกว่า

หวานไม่หวานเดี๋ยวเดิอนหน้าเห็นดีกัน

ฮ่าๆๆๆๆ


สามคนอลหม่าน

ขัณฑสกรยังเรียกพี่ อีควลยังหลีกทางให้

มิตรผลจะไปเหลืออะไร กลับไปลุ้นกันดีกว่าเอย

อิอิ

รูปสวย ได้อารมณ์เหงาจังนะคะ

ยิ่งมาประกอปกับบทความ ก้าวที่ว่างเปล่า

เหมือนกับเดินแหงนมองฟ้าไปสู่ความว่างเปล่าจริงๆ

555 ผิดเต็มเต็ม

ว่าแล้วว่าพี่ก๋าไม่น่าจะตื่นเช้าได้

ครูก๋า รับสถานภาพลุงได้ละ 555 แก่น้อยกว่าป้าแป๋วนิสสสสสสสสสเดียวเอง

มาส่งน้องก๋ากับมาดามเข้านอนจ้า
ฝันดีน่ะ

พี่ก๋า ยังหล่อคงเส้นคงวาเหมือนเคยนะคะ
รูปพี่ก๋าถ่ายเองหรือเปล่าคะ

ถ้าใช่ พี่ก๋าคงหล่อขึ้นอีกหลายโลเลยค่ะ
ก็รูปสวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อ้อ หนูอ่านหมื่นตาตอน 2 แล้วค่ะ ความหมายดีเหมือนตอนแรกเลย

พี่ก๋าแวะไปอ่านอะไรขำๆ ที่บ้านหนูหน่อยนะคะ อย่าลืมปิดตะหมูกด้วยค่ะ

ฝันดีนะคะพี่ก๋า มาดาม ก๋าน้อย...
นู๋จะสลบคาคอมแร้วววว

สวัสดีครับคุณลุงแอ็ด


ตอนผมเด็กๆ
เพื่อนพ่อที่เป็นซินแส
บอกพ่อผมว่า ให้เลี้ยบงดูผมให้ดีดี
ไม่งั้นมันจะเป็นเสือร้าย 55555


จนถึงวันนี้ก็ยังไม่ได้ปล้นใครเลยครับ
นอกจากปล้นหัวใจมาดาม คริคริคริ






โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า)
***************************

อยากรู้จัง เวลาครูก๋าคุยกะมาดาม
ใช้มุขแบบนี้บ้างหรือเปล่าคะ

สวัสดีค่ะ
มาดึกค่ะวันนี้
ถ้าทางที่เราเดินราบเรียบเกินไป คงน่าเบื่อ
แต่อุปสรรค บางครั้งก็ใหญ่หลวงนัก จนหวั่น ๆ ว่าจะก้าวข้ามไหวมั้ย
ปัญหาจะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น

สวัสดีเจ้าอ้ายก๋าเจ้าต๋อนนี้ตังเพ้ ตี๋2ป๋ายเล็กน้อย

อ้ายก๋าเฮาท่าจะนอนขนผืดๆละ ฮิ้ววววววววว

จวนไปแอ่วทะเล หาดกะรนเจ้า บ่อใจ่เกาะเต่านา

ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววว

ก้าวที่ว่างเปล่า ที่เป็นหนึ่งเดียวกับก้าวนั้นอีกแล้วเหรอคะ

รอพี่ "หมื่นตา" มาไขให้กระจ่างนะคะ

สวัสดียามเช่าค่ะพี่ก๋า
กว่าจะได้นอนเกือบตี 2
ตี 5 แหกกกกกตาตื่นมานั่งโงกกก
ตอนนี้ต้องทำงานแว๊ว







ชีวิตนู๋เศร้าทั้งวันล่ะวันนี้
งานตรึมๆๆๆๆ
ยังมะเสร็จสักอย่าง

ใครโทรมาตามงาน
จะบอกว่าไม่เสร็จค่ะ
เมื่อวานปวดหัว ตัวร้อน ท้องเสีย เป็นไข้
เลยไม่ได้ทำงาน
(ทั้งๆที่ทำท๊างงงงวัน แต่ไม่เสร็จ)

พูดว่าทำงานมะด้าย
เดี๋ยวจะโดนว่าทำแล้วทำไมไม่เสร็จ

ก็นู๋น่ะทำงานนี้ แต่ไปกิ๊กกับอีกงาน
แถมยังด๊านนนน
โดนทรยศคนไม่ส่งงานให้ตามเวลาอย่างที่เล่า
ชะตานู๋เลยขาดเช่นนี้เอง





คร่ำครวญเสร็จไปแระ
เดี๋ยวเหนื่อยๆจะมาคร่ำครวญใหม่

รอ up

สวัสดียามเช้าวันจันทร์ค่ะ
คงรออัพมะไหวแหล่ะ ต้องรีบไปทำงานก่อนนา

สวัสดีค่ะคุณกะ...
ภาพสวยดีนะค่ะ ชอบค่ะ

ตอนนี้ก็ก้าวค่ะ ไม่รุ้ว่าก้าวแบบไหน
แต่ก็ก้าวไปเรื่อยๆค่ะ

สวัสดียามเช้าค่ะ
ท้องฟ้า สวยจัง
ขอให้มีความสุขนะค่ะ

ระหว่างเดินพี่ชอบดูวิวข้างทาง บางทีก็พักเหนื่อย

ในทุกๆก้าวที่ย่างเดินล้วนเป็นร่องรอยของประสบการณ์
เท้าที่พลิกเพราะก้าวพลาด เป็นเครื่องเตือนให้ก้าวต่อไประแวดระวังขึ้น

ทยอยอ่านทีเดียว รวด หลายๆบล๊อก
รู้สึกชุ่มชื่นหัวใจดีแท้
เหมือนการอดเปรี้ยวไว้กินหวาน ยังไงยั่งงั้น
ชอบรูปท้องฟ้าอันว่างเปล่านี้จิงๆ

..เหนื่อยนะคะ กับการที่เราจำเป็นต้องก้าวต่อไป

ทั้งๆที่เราไม่มีความรู้สึกเลย

ไม่รู้ ไม่เข้าใจ ..และไม่เปิดใจ..

.
.
.

คนละก้าวกับสิงโตหมอบเลย