แค่ค่ำคืนหนึ่งที่ฉันยิ้มได้
ค่ำวานนี้ วันฮาโลวีน จริงๆฉันว่าน่าจะเป็นฮัลโหลวีนมากกว่า เพราะผู้คนเยอะแยะมากมายพากันออกจากออฟฟิศเร็วขึ้น ทั้งยังเป็นวันเงินเดือนออกด้วย
อะไรๆก็เป็นไปตามที่คาดนะคะ เหมือนผึ้งแตกรังน่ะค่ะ มองไปทางไหนๆ ผู้คนเยอะแยะ
นี่หากฉันเพิ่งเข้ามาเมืองหลวงใหม่ๆ ในคืนวานนี้ คงเกิดอาการหลายๆ อย่างกับภาพที่เห็น น่าตะลึงพรึงเพริดที่ได้ยินมาว่าตีสองตีสามแล้ว รถยังติด คงคาลายกับผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา
แต่ดีอยู่อย่างนะคะ ทุกใบหน้าเปื้อนยิ้ม กระเป๋าหนากันทั้งนั้นนะคะ กระเป๋าไม่แบนก็ทำให้อิ่มสุขได้ 555
วานนี้ฉันไปเดินเล่นหลังเลิกงานที่สีลมคอมเพล็กซ์ ในเซ็นทรัลคนเยอะ ตามคาดค่ะ แวะไปดูชุดชั้นใน ได้เสื้อข้างในมาสองตัว น่ารักดี แต่ที่งงๆ ก็คือเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งมายืนเลือกชุดชั้นในลำพัง เป็นภาพที่บอกไม่ถูกค่ะ ไม่รู้อารมณ์ไหน
เพราะมันเป็นที่ที่ผู้ชายไม่น่าจะไปยืนอยู่ลำพังได้ หรือว่าเขาไปเลือกให้ someone ของเขา หากเป็นอย่างนั้นก็น่ารักดี ฉันคิดว่าเขากล้ามากด้วย หากเขาทำอะไรอย่างนี้ได้
......
ดูเหมือนว่าทุกคนจะพยายามหาที่ไปในวันศุกร์สิ้นเดือน ทุกคนกลับบ้านก่อนเวลา ส่วนใหญ่มีนัด และมักจะถามกันเสมอว่าไปไหนในค่ำนี้
น้องๆฉันพากันไปคาราโอเกะ พวกเขาสนุกกัน ที่พิเศษกว่าก็เพราะมันเป็นวันฮาโลวีน วันที่ใครๆก็คิดว่ามันต้องไปต่อ ต้องไปหยุดที่ผับไหน หรือคาราโอเกะ ไหนสักที่
สำหรับฉันแล้วการเที่ยวกลางคืนเป็นเรื่องไม่ปกติ มันไม่ใช่วิสัยที่ฉันจะทำเพียงแค่เมื่อมองกลุ่มน้องๆแล้วเห็นความสดใสของพวกเขา มันก็คงเป็นไปตามวัยนะคะ ฉันเบนเข็มจากการเที่ยวกลางคืนมานานแล้ว เหล้า บุหรี่ เบียร์ กลายเป็นของที่จะไม่แตะต้องหากไม่จำเป็น
ไม่สนุกแล้ว ไม่อร่อยแล้ว กับชีวิตแบบนั้น เป็นกันหรือเปล่าคะ กับการที่เราเต็มอิ่มแล้ว เอียนแล้ว เมื่อเรารู้สึกว่าเราพอ เราจะไม่อยากได้อะไรอีก
....
เมื่ออกหัก เมื่อก่อนต้องไปดื่ม ต้องหาเพื่อนไปดื่มด้วย ไม่รู้เหมือนกันว่าสนุกตรงไหน รู้แต่ว่าอารมณ์อย่างนี้ต้องเมาๆๆๆ เท่านั้น
เมาเพื่อให้ลืมกระมังคะ
แต่คุณก็รู้ว่ามันไม่จริง มันลืมไม่ได้ ต่อให้นาทีนั้นคุณจะเมา แต่เมื่อสร่างเมาแล้วสิ่งที่ยังไม่ลืม มันก็ยังคงอยู่ มันไม่ได้หายไปไหนเลย
บางทีการปล่อยให้เวลาช่วยเรา คือสิ่งที่ดีที่สุด
แต่ก็นั่นแหละค่ะ นาทีที่คิดว่าอะไรก็ช่วยเราไม่ได้ บางทีการเมาๆๆๆ มันอาจจะดีที่สุดแล้ว
ค่ำวานนี้นกน้อยหลายตัวยังไม่ยอมกลับรังแม้ดึกดื่น ก็อาจจะด้วยเหตุผลข้างต้นนี้
แค่ค่ำคืนที่จะไม่ต้องอยู่เดียวดาย อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนร่วมชะตากรรม รถติดอยู่บนถนนสายเดียวกัน ท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตา สมกับเป็นคืนฮาโลวีนที่หลอนกันตั้งแต่หัวค่ำยัน ตีสองตีสาม
ไม่ได้อยู่ในบรรยากาศกลางคืนมานาน อย่างที่บอกไงคะว่าฉันไม่เที่ยว แต่ค่ำคืนวานนี้ช่างดึงความรู้สึกบางอย่างให้กลับมา
แค่ค่ำคืนหนึ่งที่ฉันยิ้มได้ แม้จะเป็นหนึ่งในรถที่ติดอยู่บนถนนสายนั้นด้วย
ก็ตาม...
Create Date : 01 พฤศจิกายน 2551 | | |
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2551 20:12:48 น. |
Counter : 384 Pageviews. |
| |
|
|
|