คัน = ฝึกความอดทน
วันนี้ฝึกความอดทนอดกลั้นด้วยการพยายามนั่งทำงานแล้วทำเป็นลืม
ว่ากำลัง 'คัน'
แหม ยากจังค่ะคุณ
ในยามที่สมองสั้งให้เราคัน คันตรงนั้น คันตรงนี้ สมองก็สั่งให้เราเกาด้วย ยิ่งเกา ยิ่งมัน
ฉันไม่ได้เรียนวิทยาศาสตร์มานะ ที่บอกข้างบนก็อาศัยมั่วเอาค่ะ ( ฮา )
เพราะความที่ต้องอดทน อดกลั้น กับอาการคันของตัวเอง
จนในที่สุด ทนไม่ได้ต้องไปหาหมอ
จากเมื่อวานที่ฉันเล่าแล้วว่าฉันประโคมโลชั่นไป เป็นโลชั่นสำหรับผิวแห้งมาก แถมราดออยล์ไปอีกชั้นหนึ่ง มันยังไม่สามาถสะกัดกั้นได้ นั่นเป็นเพราะว่านี่คืออาการของการ 'แพ้' แล้วนั่นเองค่ะคุณ
ไม่ใช่เพราะผิวแห้งมาก ตามที่เข้าใจเสียแล้ว
บอกไม่ถูกว่าฉันแพ้อะไร มันยากแก่การเดาอย่างยิ่ง เพราะฉันเป็นอาการแบบนี้เอาเมื่อตอนที่อากาศหนาวๆ แล้วความที่เราคัน ทำให้เราเกา ในที่สุดมันก็เห่อเป็นผื่นแดงขึ้นมา
โอย ไม่ธรรมดาจริงๆ
หลังจากทายา และทานยา ขณะนั่งเขียนบล็อกอยู่นี้ ยังต้องฝึกความอดทนด้วยการไม่เกา มันเหมือนกับตอนที่ยุงกัดแล้วคัน แต่นี่มันหนักกว่านั้นอีกนะคะ
เอ่อ ไม่สนุกเลย ฉันคิดว่ามันทรมานมากๆ เพราะเราต้องหักห้ามใจ
ไม่ให้เกา ทั้งที่คัน
หากมองมุมบวก จากเรื่องที่เจอนี้ ก็คือ พึงสังวรณ์ไว้ด้วยว่าเราเป็นคนที่แพ้อะไรง่ายมาก จำเป็นต้องระวังตัวไว้บ้าง และอีกอย่าง
การที่เราต้องฝีกความอดทนด้วยการ พยายามไม่เกา มันก็ต้องอาศัย
การข่มใจ อย่างสูงยิ่ง
ก็ทียุงกัด เรายังห้ามไม่ให้ตบมัน นั่นยังยากเลย
แล้วนี่อะไร คันแล้วห้ามเกา เหมือนห้ามคนไม่ให้รักกันไงคะ
ห้ามยากใช่มั้ย
เอ๊ะ ไม่เกี่ยวกันหรอกนะคะ แต่แค่รู้สึกว่า เวลาถูกห้ามนั่นห้ามนี่
มันยากจะทำน่ะ ใจมันพาลอยากทำในสิ่งตรงข้ามกันทุกทีเลย
เค้าเรียกว่า 'ดื้อ' ใช่มั้ยคะ
แบบนี้น่ะ !!
| Create Date : 19 มกราคม 2552 |
| Last Update : 19 มกราคม 2552 21:54:43 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 375 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
ทำไปเถอะครับ