ชีวิตก็คงแบบนี้แหละ มีสาระเกินไปก็ไม่สนุก
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
เช้านี้ท้องรวนแต่เช้า ระบายดีเกินไปหรือไร ทำให้นึกถึงตอนที่กินอะไรผิดสำแดงแล้วต้องไปนอนให้น้ำเกลือที่สมิติเวช นั่นหนักที่สุดแล้วค่ะ แค่ทานไส้กรอกในตู้เย็นที่ไม่ได้ลวกก่อนทาน อีกครั้งหนึ่งก็ ทานก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ทั้งที่ปกติไม่ค่อยจะชอบน้ำตกอยู่แล้วแต่ก็ตามน้ำไป
เพราะเราสั่งว่า ไม่ตกก็จริงนะคะ แต่บางร้านก็จะไม่สนที่ลูกค้าสั่งหรอกค่ะ มาเสิร์ฟเราตรงหน้า ก็เอ๊า ฉันสั่งไม่ตก เธอก็ยังตกมาให้ เราก็เอาน่ะ ไม่อยากเรื่องมาก แค่เตี๋ยวเรือขามเล็กๆชามเดียว ปรากฏว่าถ่ายไปสิบกว่าหน โชคดีว่าไม่ต้องไปนอนให้น้ำเกลือเหมือนคราวก่อนนั้นอีก
ทานอะไรก็ระวังนิดหนึ่งนะคะ
บังเอิญเมื่อคืนทานก๋วยเตี๋ยวลุยสวน เออ น้ำจิ้มอร่อยดีถึงขั้นว่าเก็บทีเหลือเอาไว้เผื่อจะทำซีฟู้ดลวกจิ้ม แต่เช้านี้ระบายดี ก็น่าจะเพราะฤทธิ์ของน้ำจิ้มนั่นล่ะค่ะ
จริงๆ ฉันชอบทานเผ็ด อาจเพราะเราเป็นคนใต้ แต่นิสัยการทานเผ็ด ก็เปลี่ยนไปแล้วค่ะ คิดว่ามันสัมพันธ์กับวัย
จำได้ว่า สมัยสิบกว่าปีก่อนนั้น ฉันทานเผ็ดได้เก่งกว่านี้มาก เรียกว่า เผ็ดขนาดเคยสั่งส้มตำพริกเป็นกำมือเลยก็เคยมาแล้ว ทานไป ซี๊ดไป แหม อร่อย เรียกว่าส้มตำหนึ่งคำ น้ำหนึ่งอึก อร่อยสะใจ แต่หารู้ไม่ว่าอะไรที่มันมากเกินไปมันก็ไม่ดี แล้วเราก็ไม่รู้ด้วยว่า สิ่งที่เราทำมันเป็นการทำร้ายร่างกายของเราเองนะ
ช่วงที่ป่วยเป้นโรค IBS เหมือนที่เล่าในบล็อกเมื่อคืน คือรู้ตั้งแต่เจ็ดแปดปีก่อนแล้วค่ะว่าตัวเองเป็นโรคนี้ เพราะหมอหาสาเหตุในสิ่งที่ฉันเป็นไม่ได้ สรุปก็คือ โรค IBS ที่เป็นนี่ นอกจากไม่รู้ว่ามันมาจากอะไร แต่สันนิษฐานว่ามาจากความเครียดทำให้ระบบย่อยอาหารแปรปรวนแล้ว ยังเป็นโรคที่ต้องคอยดูแลตัวเอง โดยเฉพาะในเรื่องอาหารการกิน เพราะมันคือโรคของระบบย่อยอาหารโดยตรง
และการงดทานเผ็ด ก็คือหนึ่งในวิธีการดูแลระบบย่อยอาหารและเป็นข้อห้ามของโรคนี้ด้วยค่ะ
ฉันทานเผ็ดได้น้อยลงเรื่อยๆเมื่ออายุมากขึ้น จึงสันนิษฐานว่า วัยก็มีส่วนจริงๆในการทำให้นิสัยการทานอาหารเปลี่ยนไป แม้ว่าของเผ็ดๆหลายๆอย่างจะเป็นของชอบ ของโปรด แต่กลับกลายเป็นว่า เดี๋ยวนี้ ภูมิต้านทานเรื่องการกินเผ็ดจะน้อยลงเรื่อยๆ
วันก่อน น้องสาวคนหนึ่งกริ๊งกร๊างมาแต่เช้าเลย บอกว่าอยู่ที่ร้านอาหารคนใต้ พี่อยากทานอะไร เดี๋ยวจะหิ้วไปให้ ด้วยความเกรงใจเลยบอกว่าไม่เอา แต่เขาบอกว่าร้านนี้ คั่วกลิ้งอร่อยมาก ทำให้เราตาโตเลย
รู้จักคั่วกลิ้งไหมคะ มันก็คือหมูสับผัดเครื่องแกง โรยใบมะกรูด แต่จะเป็นการผัดแบบแห้งๆ เวลาทานก็คลุกข้าวสวยร้อนๆ ทานกับผักสารพัดชนิด ฉันน่ะชอบทานคั่วกลิ้งมาก แต่หาร้านที่ทำอร่อยๆ ไม่ค่อยได้ ขนาดว่าบางร้านคนใต้แท้ๆทำ ยังไม่จัดจ้านถึงใจเลย แล้วย่านที่ฉันอยู่ในปัจจุบันนี้ หาอาหารใต้ทานยากมาก หรือจะพูดง่ายๆคือ ไม่มีนั่นแหละ หรือแม้กระทั่งแถวสีลมที่ว่ามีของกินมากมายนานาสารพัดแล้ว ก็ยังไม่มีอาหารใต้ให้ทาน
คือ หาส้มตำได้ง่ายกว่าอีกค่ะ
ดังนั้นเมื่อน้องเอ่ยคำว่า คั่วกลิ้ง ฉันก็ตะหงิดๆแล้วนะ ผลสุดท้ายก็เลยได้ทานคั่วกลิ้งฝีมือแม่ครัวใต้จริงๆ อร่อยมากด้วย เพราะเขาทำแบบแห้งสนิทใจเลยค่ะ นอกจากนั้นยังมีปลาทอดขมิ้น และขนมจีนน้ำยาใต้ อร่อยมาก
แม้จะทานเผ็ดไม่เก่งแล้วแต่ก็ขอนิดหนึ่ง มื้อนั้นกว่าจะผ่านมาได้ก็สาหัส พยายามไม่ทานน้ำคั่นระหว่างทานเพราะรู้ว่า จะยิ่งเพิ่มดีกรีความเผ็ดร้อนในปาก แต่มีความสุขจัง เพราะได้ทานของอร่อยที่เราถวิลหา
สุดท้าย เราก็หนีรากเหง้าของเราไปไม่พ้นหรอก เห็นไหมคะ ลูกข้าวเหนียวก็ชอบทานข้าวเหนียว ลูกคนใต้อย่างฉันก็ยังรักอาหารใต้ สิ่งแวดล้อมกลืนเราไปไม่ได้ 100 % หรอก เพราะรากเหง้าของเรา มาจากตรงไหน เราก็จะมีความรู้สึกฝังอยู่ตรงนั้น
แต่ในรอบอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันทานเผ็ดไปหลายครั้งอย่างไม่เกรงใจท้องเลยจริงๆ ก็เอาน่ะ บางทีการทานจืดๆทุกวัน ชีวิตมันก็เลี่ยน ชีวิตคงต้องมีขึ้นๆลงๆบ้าง ก็เป็นเรื่องปกติ มันคงไม่สนุกเอาเลยหากเราจะกินแต่อาหารสุขภาพทุกวัน
บางทีเราก็อยากกินมาม่าน่ะ ประมาณนั้นเลย
ชีวิตก็คงแบบนี้แหละ มีสาระเกินไปก็ไม่สนุก
ใช่ไหมคะคุณ !!??!!
Create Date : 19 กันยายน 2552 | | |
Last Update : 19 กันยายน 2552 8:47:14 น. |
Counter : 443 Pageviews. |
| |
|
|
|