• ผู้หญิงสีรุ้งปี 53 และก่อนหน้านั้น
• กล่องจดหมาย letter box
• ความเรียงเรื่อยๆ
• นิยายที่พิมพ์แล้ว ดวงดาวดอกไม้
• หวานไหวในบทกวี
• รอยเท้าที่เราย่ำ
• จัดการชีวิตรอบด้าน
• My day
• ปี 2553 - 2555 ชีวิตนี้ดีที่สุด

บทสนทนาจากโต๊ะกินข้าว คุณคะ จู่ๆวันนี้ฉันก็นั่งคิดถึงตัวเองในวัยหกสิบ ป่านนั้นฉันคงกลายเป็นคุณย่า ของหลานๆ ไปแล้วล่ะค่ะ เย็นนี้ฉันมีนัดทานอาหารกับพี่ที่เคารพนับถือ จากโต๊ะกินข้าว บทสนทนาเต็มไปด้วยเรื่องชีวิต หลากหลายแง่มุม ในฐานะที่ผ่านประสบการณ์มามากกว่า พี่สอนฉันหลายอย่าง คำของพี่ทำให้ฉันนึกถึงตัวเองในวัยหกสิบ ป่านนั้น ฉันจะอยู่ตรงไหน ทำอะไร จะเป็นคนทำงานวันเกษียณ แล้วจะฟุ้งซ่านหรือเปล่า ลูกก็ไม่มีด้วย จะสับโขกใครได้ละเนี่ย ไม่บ่อยครั้งนักที่เราจะนึกถึงตัวเองในวันข้างหน้า เพราะเราถูกสั่งสอน มาให้อยู่กับปัจจุบัน การทำปัจจุบันให้ดีที่สุด คือสิ่งที่ควรจะต้องทำ เป็นปกติอยู่แล้ว แต่การ imagine ข้ามช็อต เราคาดการณ์ได้เพียงเล่นๆเท่านั้นใช่ไหมคะ แก่แล้วจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ จะอยู่ทีนั่นที่นี่ ฉันเคยฝันว่าจะแก่ตายแบบมีคุณภาพด้วยนะคะ แบบที่ไม่ต้องทรมาน อย่างใครเขา พับไปเลยก็ได้ บ๊าย บายละนะ แต่ก็นั่นค่ะ เรามองช็อตข้ามช็อตไปได้ไม่ไกลนัก เพราะการคิดถึง อนาคตที่มาไม่ถึงในแง่ที่ไม่ดี เท่ากับมันจะบั่นทอนใจเราเอง พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนให้อยู่กับปัจจุบัน ฉันทำได้แค่ส่วนเสี้ยวจากคำสอนนั้น ฉันอาจจะยังไม่เก่งพอที่จะไป สั่งสอนคนอื่นได้ เอาแค่ตัวเองให้รอดได้ก็น่าจะเป็นบุญแล้ว วันนี้ออกแนว 'ปลง' เสียแล้วสิ !!!! เฮ้อออออ ........   Create Date : 04 มีนาคม 2551     Last Update : 4 มีนาคม 2551 22:52:02 น. Counter : 420 Pageviews.   6 comment Share Tweet

สีขาว ดำ เทา น้ำตาล ในชีวิตฉัน... มีมากเกินไปแล้ว คุณคะ ฉันเคยเขียนเรื่องสีที่ฉันชอบ หากจำได้ฉันจะบอกว่าสีฟ้าคือสีที่ฉันโปรดที่สุด อาจเพราะฉันรักทะเลและท้องฟ้า หากเลือกซื้ออะไร สีที่ฉันมักจะมองก่อนคือสีฟ้า หากไม่ได้สีฟ้า ฉันเลือกสีขาวอย่าง ไม่ต้องลังเล แม้จะคิดและทำอย่างนั้นแต่กับของบางอย่างในชีวิตก็ไม่ได้เป็นสีฟ้า กลับกลายเป็นสีที่อยู่ในชีวีตส่วนใหญ่ จะเป็นสีดำ เทา ขาว น้ำตาล สีเอิร์ธโทน หลุดมาอย่างเดียวที่เป็นสีแดง คือรถที่ฉันใช้อยู่ในปัจจุบัน แม้แต่เสื้อผ้าในวันธรรมดา ฉันยังไม่หนี ขาว ดำ เทา น้ำตาล วันดีคืนดี ใส่เชิ๊ตสีชมพูไปทำงาน ทุกคนยิ้ม มองด้วยสายตามีคำถาม ถามว่าวันนี้ จะไปเดทเหรอ จึงใส่สีชมพู เปล่าเลยค่ะ ไม่ได้ไปเดทที่ไหน กับใคร เพียงแค่รู้สึกว่าสีสันในชีวิตมันน้อยไป และเสื้อสีชมพูก็แปลกตาดีออก ใส่แล้วรู้สึกว่าโลกสดใสดี มันอาจจะเป็นไป ตามอารมณ์ก็ได้ คนเราก็มีอารมณ์กุ๊กกิ๊กกันได้ทุกคน ฉันยังมีเลย บาทีข้างนอกไม่กุ๊กกิ๊ก ก็ขอข้างในกุ๊กกิ๊กมั่งก็ได้ ไม่แปลกไม่ใช่หรือคะ แอบหวานอย่างตั้งใจ มันก็ไม่ได้ผิดกติกาหรอก สี ขาว ดำ เทา น้ำตาล ในชีวิตน่ะ มีมากเกินไปแล้ว วันก่อนที่แผนกชุดชั้นใน ฉันยังสอยอันเดอร์แวร์สีชมพู เขียว เหลือง มาไว้ ในครอบครองเลย ก็เพราะรู้สึกว่ามันสวยดี สีสวยๆมีผลต่อจิตใจ เวลาเรา ได้ทำอะไรในสิ่งที่มันแปลกๆไป หรือหยิบเอาสีสวยๆเหล่านี้มาใช้งาน มันก็มีผลต่อจิตใจเหมือนกัน ละเลงสีสันลงไปบ้าง ชีวิตก็ไม่จืดชืดดีนะคะ สนุกดีออก !!!   Create Date : 03 มีนาคม 2551     Last Update : 3 มีนาคม 2551 7:19:03 น. Counter : 399 Pageviews.   8 comment Share Tweet

ปั้นมดให้ตัวเท่าช้าง... คุณคะ สิ่งที่มองไม่เห็นมักทำให้เรากลัว และคิดตีความไปต่างๆนานา ว่ามันจะต้องน่ากลัว อย่างนั้นอย่างนี้ คนเรากลัวสิ่งที่มองไม่เห็น และยังมาไม่ถึง คงไม่แปลก เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะเจอกับอะไร เราเตรียมใจไม่ถูก เราไม่รู้จะรับมือกับมันอย่างไร เพราะเราไม่รู้อะไรเลย สิ่งที่มองไม่เห็น บางทีอาจเป็นก้อนกลมๆที่เราปั้นให้มันเกิด ปั้นมดให้ตัวเท่าช้าง ปั้นชามใบเล็กๆ ให้เป็นโอ่ง ฉันก็เป็นอีกคนที่ไม่สามารถหนีพ้น สิ่งที่เรียกว่าความคิดนั่นได้ ฉันไม่ได้เก่งนี่คะ อะไรที่มองไม่เห็น ฉันเองก็ไม่รู้ ความคิดที่มากมาย ก็ส่งเสริมให้ฉันคิดไปได้เรื่อยๆ และไกลๆ บางทีฉันว่าตัวเองใช้ความคิดเปลืองไปหน่อย มดที่ตัวเท่าช้างของฉัน เอาเข้าจริงมันก็เป็นแค่มด และบางทีมันก็ ไม่เป็นอะไรเลย สุภาษิตจีนบอกว่า พรุ่งนี้ยังมาไม่ถึง กลุ้มทำไม บางทีฉันก็ไม่รู้ว่าเราจะกลุ้มทำไม คำตอบมันไม่มี และพรุ่งนี้ที่มาไม่ถึง เราก็ไม่อาจรู้ว่าจะเจออะไร แต่ความคิดของเรานั้น เราห้ามยากที่สุด แต่อย่ากระนั้นเลย ปั้นมดก็ยังดีกว่าปั้นน้ำนะคะ อันว่าปั้นน้ำเป็นตัว ไม่เห็นผล วันนี้ มันก็เห็นผลวันหน้า หากอยากปั้นมด ก็ให้ปั้นแค่มด มดตัวเล็กๆไม่น่ากลัวอะไรค่ะ แค่กัดเจ็บเท่านั้นเอง   Create Date : 02 มีนาคม 2551     Last Update : 2 มีนาคม 2551 23:01:09 น. Counter : 447 Pageviews.   3 comment Share Tweet

อย่าเพิ่งยื่นดอกไม้ใดๆให้ฉัน .. จนกว่าฉันจะอยากชื่นชมดอกไม้นั้น คุณคะ บางทีการใช้ชีวิตที่ผ่านมาอย่างไร อาจไม่สำคัญเท่ากับ จะใช้ชีวิตที่เหลืออย่างไร หากว่าตรงหน้าฉันมีจิ๊กซอว์ และฉันได้ต่อมันจนเป็นรูปเป็นร่างสวยงาม บัดนี้ จิ๊กซอว์ตรงหน้าก็มีชิ้นส่วนที่ขาดหาย และมันกระจัดกระจาย จนอาจไม่เป็นรูปสวยเหมือนเดิม ชีวิตก่อนหน้าที่เคยใช้ สุข เคล้า ทุกข์ และมาถึงจุดที่ฉันคิดว่า สุขมากกว่าทุกข์ อยากยึดเอาไว้ แต่สัจธรรมของชีวิตก็สอนฉันว่า ไม่มีอะไรใดๆที่เราสามารถยึดติดได้ การสูญเสียอะไรก็ตาม คงเป็นเรื่องที่ยากต่อการหลีกเลี่ยง ฉันเจอค่ะ เจอแบบไม่ได้ตั้งตัว ฉันเคยวิ่งไล่ตามความรัก วิ่งจนเหนื่อย และคิดว่านั่นคือความสุข การได้ทำอะไรตามอารมณ์ตัวเองคือความสุข หากว่านั่นคือการใช้ชีวิต ฉันก็ใช้มันอย่างสิ้นเปลือง นอกจากใช้ชีวิตอย่างสิ้นเปลืองแล้ว สิ่งที่เรียกว่า 'อารมณ์' ก็บงการชีวิตฉันด้วย ฉันมักจะทำอะไรตามอารมณ์เกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีความรัก เหนื่อยนะคะ มองย้อนกลับไปแล้วพบว่า เหนื่อยอย่างนั้นได้อย่างไร เหนื่อยแล้วได้อะไรกลับมา ใช่ความสุขหรือเปล่า.... แต่ละครั้งที่ผ่านการเลิกรา ฉันอาจจะเป็นฝ่ายเจ็บน้อยกว่าเสมอ อาจเพราะ เป็นฉันทีเป็นผู้เลือก แต่ไม่ใช่กับบางคราวที่ฉันเป็นฝ่ายถูกเลือกเสียเอง แต่เราเลือกไม่ได้ เราเลือกให้สิ่งนั้นสิ่งนี้เป็นไปตามใจเราไม่ได้ บางครั้ง เราอยากได้ดอกไม้ชนิดนี้ กลับมีคนบอกว่าอีกดอกหนึ่งสวยกว่า ใจเราอาจจะปฏิเสธมัน เราอยากได้ดอกไม้ดอกนั้นเท่านั้น ดอกอื่นไม่อาจทดแทน อย่าเพิ่งยื่นดอกไม้ใดๆให้ฉัน จนกว่าฉันจะอยากชื่นชมดอกไม้นั้น เพราะฉันไม่อาจคาดเดาได้ว่า เมื่อไม่ได้ดอกที่ฉันต้องการ ฉันจะถนอมรักษาอีกดอก ให้มันสวยงามเหมือนกันได้หรือไม่ บางทีชีวิตก็เป็นแบบนี้เองกระมังคะ ข้างหน้าไม่รู้ว่ามีทางโค้งอีกหรือเปล่า สะดุดกับอะไรอีกไหม จะหน้าคว่ำ สักกี่ครั้ง มีเพื่อนร่วมทางรออยู่ตรงไหน หรือต้องวิ่งไปคนเดียว จนกว่าจะหมดลมหายใจ ดอกไม้ที่หอมหวานนั้นอยู่ตรงไหน ฉันจะชวนคุณไปเก็บมันด้วยกัน..   Create Date : 02 มีนาคม 2551     Last Update : 2 มีนาคม 2551 8:35:13 น. Counter : 512 Pageviews.   8 comment Share Tweet

ก็มันไร้อารมณ์... คุณคะ จะบอกว่าฮอร์โมนเพศหญิงนี่เวลามันแปรปรวนนี่ มันเอาเรื่องเหมือนกันนะคะ จู่ๆฉันก็รู้สึกว่า ตัวเองไร้อารมณ์ทำอะไรใดๆ ฉันเพิ่งบอกคุณผิงดาวว่า ฉันไร้อารมณ์ในการทำอะไรจริงๆนะคะ แม้แต่ดูทีวี ฉันยังรู้สึกว่าไร้อารมณ์ สภาพแวดล้อมภายนอกมันก็เดิมๆนั่นล่ะ หรือฉันจะอยู่นิ่งกับที่มากไป ฉันหยุดเดินทางมาสองสามสัปดาห์แล้ว ทำให้ลมฟ้าอากาศรอบๆตัวมันไม่พัด ลมไม่พัดไปถึงใจ ทั้งที่แดดยังส่อง ฝนยังตก ฟ้ายังร้อง เคยไหมคะ สภาพไร้อารมณ์นี่ เป็นแล้วแก้ไขกันยังไง ช่วยเล่าแจ้งแถลงไขที วันนี้ ฉันอุตส่าห์ทำอะไรไม่เหมือนเดิมแล้วนะคะ ทำไมยังไร้อารมณ์อยู่นั่นล่ะ แต่ก็ยังดี ที่ฉันไม่ไร้อารมณ์ในการเขียนหนังสือ ไม่อย่างนั้นฉันเดือดร้อนอีก ก็เพิ่งบอกว่าจะลงแดงถ้าไม่ได้เขียน แล้วหากจู่ๆมาไร้อารมณ์ไม่ยอมเขียน ฉันว่าคุณคงเข่นเขี้ยว อยากเตะก้นฉันแน่ๆล่ะ ก็แหม มันไร้อารมณ์กันมั่งสิคะคุณ ใครไหนเลยจะอารมณ์ดีเหมือนคนกำลังมีความรัก ที่พูดนี่หมายถึงใครก็ไม่รู้ โยนเผือกร้อนให้แล้ว ช่วยรับด้วย แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่ฉัน !! อย่าเกี่ยงกันนะคะคุณ   Create Date : 01 มีนาคม 2551     Last Update : 1 มีนาคม 2551 22:25:45 น. Counter : 374 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• bewae1001
• เช้านี้ยังมีเธอ
• li_goro
• I am just fine^^
• - in the deepest mist -
• lnpuu29
• กาแฟสอง
• บลูดานูป
• Mizz A n D
• รันหณ์
• orangebox
• cherydnk
• เพลงฝนต้นลมหนาว
• mameehanako
• Para-Nasi
• raBBitFood
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• รอยยิ้มนางฟ้า
• อย่าิไปคิดมากกับชีวิต
• เต่าตัวลาย
• Karn_theFreeItem
• Lucky in Life
• CCAIS
• engthan
• Webmaster - BlogGang

• ฟ้าพิงดาว
• การ์ด LB สวยๆ
• ปิงฟ้าวิลันดา นวนิยายหญิงรักหญิง
• ชีวิตดีดี
• น้องใหม่
• ธรรมตามใจ / ประชาไท
• letter to my princess
• สวัสดีแปดริ้ว
• OKnation
• leslady
• my hi5
• slow life สูตรความสุข
• BlogGang.com