ความโลภของมนุษย์นั่นแหละคือปัญหาของทุกอย่าง
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
บ้านไม่หมุนแล้ว ... เมื่อคืนหลับลึก นอนสบาย แต่รอฟังเสียงฝน ปรากฏว่าฝนไม่มา 'บางพลี' คงหนีไปบางอื่นๆ ที่ได้ยินว่าตกกันถ้วนหน้า
ฉันหยุดสามวัน วานนี้ วันนี้ และพรุ่งนี้อีกวัน วันถัดไปทำงาน และอีกวันก็หยุดอีก แต่ไม่ได้ไปไหนทั้งนี้ไม่มีผลกับอะไรทั้งสิ้น เพราะฉันยังคง 'ขี้เกียจ' เหมือนเดิมค่ะ
วันหยุดก่อนโน้น เอาหนังแผ่นเรื่อง อวตาร มาดู พลาดจากดูในโรง
ต้องบอกว่านี่คืออภิมหา 'หนัง' ในความรู้สึกของฉัน และเท่าที่ทราบ หนังเรื่องนี้ได้รางวัลเยอะแยะจากหลายเวทีใช่ไหมคะ ผู้กำกับ เจมส์ คาเมรอน คนนี้เคยทำ 'ไททานิค' อันลือลั่น
อวตาร .. แรกได้ยินชื่อ ก็งงๆ ว่ามันเป็นหนังอะไรหว่า แต่พอดูแล้ว จึงเข้าใจ คือฝรั่งเขาเก่งตรงนี้นะคะ เขาคิดอะไรใหม่ๆ แปลกๆ ได้เก่ง แล้วก็ใช้เทคโนโลยีอันทันสมัย support สิ่งที่คิดให้ ออกมาเป็นรูปธรรมได้
หนังให้ข้อคิดที่ดีมาก
เราเกิดมาจากอะไร และเราไม่ควรลืมรากเหง้าของเรา
ท้ายที่สุดแล้ว 'ความโลภ' ของมนุษย์นั่นแหละคือปัญหาของทุกอย่าง
นี่คือสิ่งที่คิดว่าหนังได้บอกเราอย่างตรงไปตรงมานะคะ
.....
คุณว่าไหมคะ 'คน' นี่แหละ เป็นตัวปัญหาของทุกๆอย่างบนโลกนี้
ปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งเรื่องสิ่งแวดล้อม การแก่งแย่งแข่งขัน การรบราฆ่าฟัน ทั้งสงครามอาวุธและสงครามเศรษฐกิจ ทุกอย่างล้วนมาจากคน คนเป็นผู้สร้างระบบทุน ( ฉันคิดว่าระบบทุนนิยมคือระบบกอบโกย ) สร้างทุกอย่างโดยไม่คำนึงถึงปัญหา
แล้วเมื่อเกิดปัญหาจากคน เราจะต้องแก้ที่ใคร มันก็ต้องแก้ที่คนนี่แหละ
ความไม่รู้จักพอ ความโลภที่อยากจะเอาชนะทุกอย่าง ความอยากได้ใคร่ดี อยากกอบโกย ( หรืออยากรวยมากๆ ) ทำให้คนเราลืมไปว่า ยิ่งอยากได้ ยิ่งโหยหา ยิ่งต้องแก่งแย่ง นั่นแหละ 'ยิ่งเหนื่อย'
เราไล่ตามอะไรอยู่ก็ไม่รู้ โดยที่เราก็ไม่รู้ตัว แล้ววันหนึ่งเราก็เหนื่อย
นี่คือความจริงในชีวิตของเรา และใหญ่ขึ้นไปจนถึงระดับประเทศ และใหญ่ขึ้นไปจนถึงเป็นความจริงระดับ global เชียวค่ะ
โลกเชื่อมถึงกัน ใกล้กันมากจนเรารู้ว่าประเทศเพื่อนบ้านของเราบางประเทศ เหิมเกริมกับการ 'ทำลายล้าง' ด้วยการทดลองอาวุธนิวเคลียร์
ในประเทศของเรา เขาก็ซัดกันด้วย M79 และอาวุธสงครามอื่นๆ ถล่มกันรายวัน และม็อบนั่นนี่ที่บั่นทอนทำลายชาติทุกวัน ทำลาย 'ความสงบสุข' ที่เคยมีไปจนหมดสิ้น
ทั้งหมดทั้งปวงนี่มาจาก คนทั้งนั้นใช่ไหม
คนซึ่งโลภมาก อยากได้ทุกอย่างไว้ในมือ เลยจ้องทำลายทุกอย่างโดยไม่คำนึงว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่ คือการกระทำที่ปราศจากความรักในทั้งรากเหง้าและตัวเอง
มิพักต้องพูดถึง 'คนเล็กๆ' ในระบบทุนนิยมกอบโกยที่ตายไปกับระบบเศรษฐกิจแบบนี้โดยถ้วนหน้าแล้วนะคะ
แต่เราก็ 'ต้องอยู่' ให้ได้บนโลกเบี้ยวๆ เพราะเขาให้เราเกิดมาแล้ว เท่าที่เวลาของเราจะมี
...
คนเล็กๆ ที่อยู่ในระบบเศรษฐกิจกอบโกยจะอยู่อย่างไรถึงจะมีความสุขได้ละหนอ
คำตอบของมันจึงอยู่ที่คำๆเดียวเองนะคะ คืออยู่แบบที่พระพุทธเจ้าสอนเราว่าให้รู้จัก 'พอ' และเดินบนทางสายกลาง
ในหลวงท่านก็สอนให้เรา 'พอเพียง'
ฉันว่านี่คือคำตอบ ของการที่เราจะหาความสุขในชีวิตได้ จริงๆแล้วถ้าเราไม่วิ่งตามจุดหมายที่มันใหญ่โตเกินไป เราก็จะเหนื่อยน้อยลง เวลาที่เราจะได้มีความสุขแบบ 'ง่ายๆ' คือเวลาที่น่าปรารถนาที่สุดแล้ว
หาอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้นะ .. มนุษย์ทั้งหลาย
แล้วไม่รู้เมื่อไหร่จะหาเจอ หากมัวแต่วิ่งๆๆๆๆ ตาม
ไม่รู้จักเหนื่อยบ้างหรือไร !!!
Create Date : 02 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 2 พฤษภาคม 2553 7:01:57 น. |
|
5 comments
|
Counter : 670 Pageviews. |
|
|
|