อยากให้บ้านนี้มีรัก..
สวัสดียามดึกค่ะ
ใครที่อ่านบล็อกฉันติดๆ คงสังเกตว่า พักนี้ฉันมีเรื่องไม่สบายใจมาบ่นในบล็อกอยู่บ่อยๆ ซึ่งทั้งหมดทั้งปวงนั้นฉันก็รู้สาเหตุของมันดีว่ามาจากไหน
วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันบังเอิญเปิดดูละครเรื่องบ้านนี้มีรัก ทางช่อง 9 พอดี แม้จะไม่รู้ว่าตัวละครในเรื่องคือชายหนุ่มคนหนึ่งเขามีปัญหาอะไร แต่ฉันเห็น กัปตัน ในบทพี่ชายของหนุ่มคนนี้ ดูแลน้องชายเขา ทั้งรับฟังความรู้สึก และคอยปลอบใจ ให้กำลังใจ
ฉันรู้สึกว่าบ้านในละครอบอุ่นจังเลย จริงๆบ้านในชีวิตจริงของฉันก็อบอุ่นอย่างนั้นเหมือนกันนะคะ ฉันเคยรู้สึกอย่างนั้นมา
แต่ในยามนี้บ้านหลังนี้ของฉัน มีแต่รอยร้าว และหาความสุขไม่เจอ
ใครหนอพูดกับฉัน ว่าครอบครัวของเรานั่นแหละสำคัญที่สุด จงรักษาเอาไว้เถอะ ครอบครัว คนรัก คือสิ่งที่ได้มาแล้วหากสูญสลายไปคุณเรียกกลับคืนมาไม่ได้นะ
เพราะอะไร เพราะไม่มีใครทดแทน พ่อเรา แม่เรา พี่เรา น้องเรา ลุกเรา ได้หรอก
ในขณะที่งาน หรือ แม้แต่เงิน เรามีสิทธิ์และมีกำลังที่จะหาใหม่มาทดแทนได้ง่ายกว่า
ครอบครัวคือจุดแรกที่จะสร้างให้เราแข็งแรง ออกไปเผชิญโลก และเป็นอ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุด ในยามที่เราออกไปเผชิญโลกภายนอก แล้วต้องกลับมาอย่างนกปีกหัก
ไม่มีอะไรทดแทนได้จริงๆนะคะ
ในยามที่เราหลงคิดว่า คนอื่นที่เราหลงใหลได้ปลื้ม รักเท่าฟ้า รักล้นทรวง คือความรักที่แท้จริงนั้น เราลืมไปหรือเปล่าว่ามีความรักชนิดหนึ่ง ที่จะไม่มีวันเอาเปรียบเราเลย นั่นคือความรักของคนในครอบครัว ที่อาจจะประกอบด้วย คนเพียงหนึ่งคน สองคน หรือแม้แต่สี่ขาสักตัว ครอบครัวของเราอาจไม่สวยงาม เพียบพร้อม อาจไม่สามารถบันดาลให้เราเป็นเจ้าหญิงเจ้าชายได้ แต่ครอบครัวของเรา ก็สร้างให้เราเป็นเรา เติบโตมาเพื่อแบ่งปันความรักให้คนอื่นอยู่นี่ไงเล่า
ในวันที่หลายคนมีความรัก มีสังคมใหม่ๆ มีสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ มีใครต่อใครให้สนใจ หลายๆคนอาจจะลืม ครอบครัวของเราไปแล้ว
อย่าลืมว่า คนรักในวันนี้ของเรา เขาอาจกลายเป็นคนอื่น แต่ครอบครัวของเรา อันประกอบด้วยพ่อแม่พี่น้องของเรา ไม่ใช่คนอื่น และไม่มีวันเป็นอื่น
ในวันที่หลายๆคนหลงลืมไปว่า มีใครรักเราอย่างเหลือเกิน หวังดีกับเราอย่างที่สุด แต่เรามักไม่เสียน้ำตาให้กับเขา เรากลับไปเสียน้ำตาให้คนอื่นที่เราคิดว่า เขารัก แต่เขากลับเดินจากเราไป หลายคนหลงลืมคนในครอบครัว เพราะความรักบังตา
ไม่น่าเลยจริงๆ
..
เชื่อไหมคะว่าฉันเคยฟังเพลง พี่ช่ายที่แสนดี แล้วฉันน้ำตาร่วง
แม้ในยามที่ฉันได้ทำหน้าที่ของพี่ ฉันก็ทำอย่างดีที่สุดแล้วเช่นเดียวกัน
หวังว่าเขาจะเข้าใจฉันบ้าง
หรืออย่างน้อยในวันที่เขาเข้าใจชีวิตได้ดีขึ้นมากกว่านี้ เขาจะรู้สึกเสียดาย เหมือนกับที่ฉันเสียดายความสุขที่มันเคยอบอวลอยู่ในบ้านหลังนี้
ฉันคิดถึงรอยยิ้ม และ เสียงหัวเราะที่มันเคยเวียนวนอยู่ที่บ้านนี้จังเลย
เมื่อไหร่นะ
มันจะคืนกลับมา...
Create Date : 21 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 21 ธันวาคม 2552 23:19:42 น. |
|
1 comments
|
Counter : 753 Pageviews. |
|
|
|
ย่างเข้าปีใหม่สุขใจทุกวัน
ไม่ว่าปีไปวันไหม่เวียนผ่าน
กาลเวลาแสนนาน
ขอให้ยังเบิกบานในใจ
ขอให้มีความสุขตลอดปี
ไม่ว่าปีนี้หรือปีไหนๆวันเปลี่ยนเวียนไป
ขอให้สุขใจจริงเอย