ฉันมีความเงียบที่แสนหวาน


..................
คุณบี
ความเงียบเป็ยาที่วิเศษที่สุด
เราไม่ได้เหงาเพราะเงียบ
เราไม่ได้อ่อนแอ เพราะไม่มีใคร

เราเหงา เราอ่อนแอ เพราะเราเคยตัว เคยมี เคยได้
พอหายไป ใจก็ดูเหมือนแหว่ง


เริ่มต้นใหม่นะคะ
คุ้ยเคยกับความเงียบ
คุยกับตัวเองอย่างซื่อสัตย์
รัก และ เท่าทันตัวเองให้ถ่องแท้


......
วันนี้ฉันเป็นพี่คุณดีกว่า

มีคนเคยกล่าวว่า...
ความเงียบนั้นอ่อนโยน นอบน้อม ถ่อมตน
ความเงียบคือสิ่งสงบงาม เป็นแรงบันดาลใจ
เป็นกำลังให้ใจเอาชนะความเขลา...

นิ่งและเงียบ ...เพื่อให้รู้และเข้าใจ!
กับสิ่งที่เป็นไป...

ขอพลังมาสู่คุณนะคะ...บีแว

วันนี้พระจันทร์ขึ้น ๑๒ ค่ำ ค่ะ ไม่สวยงามมากนัก แต่ก็พอจะเกือบเต็มดวง

ฉันไม่มีพระจันทร์ตอนกลางคืนมาฝากหรอกคะ แต่มีพระจันทร์เมื่อตอนสัก ๑๖ น. มาฝากคุณ พระจันทร์วันนี้ขึ้นเร็วคะ



พระจันทร์กลางวันยังคงมีให้เห็น ความเศร้าในใจคงคลายได้ในไม่ช้าคะคุณบี


ฉันพูดไม่ค่อยเก่งแต่กำลังใจมีให้เต็มที่โอเชมะค่ะ

คุณบีคะ

ตามอ่านย้อนไปหมดแล้วทุกอัน
ร่วมรับรู้ทุกความรู้สึกไปกับคุณ

ความเงียบช่วยให้เราหาคำตอบที่ดี
เพื่อเยียวยาหัวใจค่ะ

เราเคยอยู่ได้เมื่อไม่มีเค้า
เราจึงต้องอยู่ให้ได้ในวันนี้ที่ไม่มี...

รู้ว่ามันง่ายที่จะพูด
รู้ว่ามันยากที่จะทำ

แต่...ขออนุญาติงดกรี๊ดหนึ่งวัน
อยู่เป็นแรงใจให้คุณเงียบๆจากแดนไกลนะคะ

ความเงียบ
จะทำให้คุณเริ่มรู้สึกได้ว่า
ยังมีสิ่งดีๆ อยู่คู่กับคุณ
คุณเพียงเปิดใจที่จะแลเห็น
เพื่อที่จะก้าวผ่านพ้นอุปสรรคในใจ

ให้คุ้นชินโดยเร็ว คุณทำได้ค่ะ
พูดปลอบคุณไม่ได้
แต่ก็จะอยู่เป็นเพื่อนคุณนะคะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะ

ฉันนั่งเขียนเรื่องยาว และไม่ได้นอนดึกมาก
เมื่อคืนนี้ ฉันแปะให้อ่านแล้ว ตามไปอ่านสิคะ

แวะไปบ้านของบลูจังแล้วได้ประโยคดีๆกลับมา
แม้บางประโยคจะเคยได้ยินมาแล้ว แต่การอ่านทบทวน
ซ้ำๆก็ทำให้กระจ่างในความคิดได้

เช้านี้จะไปวิ่งเล่นที่สนามบิน
เดี๋ยวจะกลับมาค่ะ

คาดว่าจะเขียนหนังสือได้ งั้นเดี๋ยวกลับมาเปิดบล็อกใหม่
สักบล็อก เป็นบล็อกที่ 267

กำลังไต่ระดับอย่างระทึกค่ะ
คิดถึงคุณจัง..

กว่าจะมาอีกที..ตอนนี้คุณก็ไม่เงียบแล้วนี่หน่า

ไว้มาใหม่ตอนคุณอยู่เงียบๆ ดีก่า

เงียบ...แต่ไม่เหงา...
เดี๋ยวก็ชินค่ะ คุณพี่ขา....

ความเงียบบางทีก็ทำให้เราได้คิดนะคะ

อยู่กับตัวเอง
รักตัวเอง
และกอดตัวเองค่ะ คืนนี้...