อย่ากลัวที่จะรัก อย่ากลัวที่จะฝัน ชีวิตเราคือวันนี้ และพรุ่งนี้ยังมาไม่ถึง จงทำในสิ่งที่ฝันแล้วทุกอย่างจะสวยงามอย่างใจเรา

อยู่อย่างไม่มีเปลือก ใครว่าทำได้ง่ายๆ
มิหนำซ้ำ คนที่อยู่อย่างไม่มีเปลือก
กลับถูกมองเป็นคนประหลาดเสียอีก

ก็จริงอยู่ว่า
ชีวิตที่ปลอดภัยในเปลือก ไม่เห็นสนุกเลย
แต่ชีวิตในนั้นมันก็ปลอดภัย

มันก็อยู่ที่เราเลือก ว่าเราอยากจะพบเจออะไรๆ
หรือว่าอยากจะอยู่อยากปลอดภัยในเปลือกนั้น

ไม่ใช่ดีหรือไม่ดี อยู่ที่เราอยากทำอะไร
แล้วก็เราพร้อมเมื่อไหร่แค่นั้นเอง

แปลกนะ ... เรามีเปลือกที่คล้ายกันเหลือเกิน

ฉันชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ

เขาบอกว่า ตัวเรานี่ล่ะค่ะ ที่เป็นเปลือกห่อหุ้มป้องกันตัวเอง เมื่อโตขึ้นแกร่งขึ้น เปลือกหุ้มเราก็แข็งขึ้น อิอิ คนเราเข้มแข็งเสมอค่ะ

ความผิดหวัง...จะทำให้เรียนรู้ถึงความสำเร็จ
ความเจ็บปวด... จะทำให้เรียนรู้ถึงบทเรียนไปสู่ความสุข
ความเศร้า... จะทำให้รู้จักจิตในในส่วนลึกของตัวเอง
การทรยศ... จะทำให้รู้จักความภักดี
และความรัก........คือทุกสิ่งทุกอย่างในตอนสุดท้าย

คุณอ่อนแอกว่าที่ฉันคิด
ลุกขึ้นสู้สิ....ตอนนี้คุณกำลังแพ้ใจตัวเองอยู่นะคะ

คราวนี้ไม่ได้คิดทวงนิยายนะคะ มาเป็นกำลังใจให้อย่างเดียวคะ ไม่ต้องร้อนตัวคะคุณ
เปลือกของฉันคือเลือกที่จะรักเค้าโดยไม่คิดหวังสิงตอบแทนคะ ฉันกล้าที่จะรักหมดหัวใจเพราะไม่ว่าอย่างไรฉันก็ห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้ แค่ได้รักและทำในสิ่งที่พอจะทำได้คะ ฉันไม่ได้มักน้อยนะคะ แต่ฉันไม่กล้าพอที่จะออกจากเปลือกอันนี้คะ ได้แต่คิดแบบนี้ต่อไปก็พอคะ
แฟนๆที่รักของคุณยังคงเชียร์คุณอยู่คะ

เมื่อคืนเว็บปิงฟ้ามีปัญหากระมังคะ
ฉันไม่สามารถเข้าบอร์ดได้

มีตอนที่ 21 แล้วค่ะ
เตรียมแปะ

เลยอดแปะ

เปลือกของคุณ แปลกดีค่ะ

ลมพัดมาใบไม้ก็ปลิว หัวใจฉันก็ไม่ได้หนักหนาเป็นก้อนหิน
มันก็มีตกเป็นระยะๆ

ยังทำน้ำหนักไม่ถึงเสียที ขึ้นชกไม่ได้เต็มที่ค่ะ

ใครทวงนิยาย ได้อ่านคืนนี้แน่นอนค่ะ หาก board bbz เข้าได้

เย้ !!!

คุณบีตื่นเช้าจังคะ ส่วนฉันยังไม่ถึงเวลานอนคะ
เข้าบอร์ดไม่ได้เหมือนกัน ต้องภาวนาให้เข้าได้ไวๆเสียแล้วสิ อืม...ขอถามนะคะ แล้วทำไมคุณบีถึงเลิกแปะนิยายที่บ้านตัวเองด้วยหละคะ เห็นลงไปได้หลายตอน แต่ก็หยุดไปเฉยๆ อันนี้สงสัยคะ

เวลานอนของคุณสวนกับชาวบ้านหรือคะ
ฉันนั่งโต๊ะแล้วนะเนี่ย

แปะนิยายในบล็อกได้ค่ะ
แต่พื้นที่ในบล็อกมันยาวและแคบ
หากแปะอะไรยาวๆ มันไม่ชวนอ่าน

ดังนั้นจึงแปะที่ปิงฟ้า
และเพราะว่ามีคนตามอ่านอยู่แถวนั้น
และเพราะเป็นบอร์ดที่มีนิยายแนวนั้น
จึงแปะตรงนั้นค่ะ

ไม่ต้องแอบแล้วค่ะ ออกมาเถอะ

เวลานอนของฉันคืออีกราวๆสามชั่วโมงถึงจะถึงเวลาเข้านอนคะ แต่เมื่อกี้แอบหลับเพราะว่าวันนี้เหนื่อยเป็นพิเศษ แต่ตอนนี้ตาสว่างแล้ว ต้องลุกมาทำงานต่อเสียหน่อย

ฉันเข้าใจคะ เพราะว่าเวลาที่ฉันเห็นตัวหนังสือยาวๆก็ไม่อยากอ่านมันเหมือนกัน แปะที่เวปปิงฟ้าก็ดีแล้วคะ เพราะเดี๋ยวนี้นิยายดีๆให้อยากติดตามเหลืออยู่ไม่มากเท่าไหร่

ตอนนี้ไม่ได้แอบแล้วคะ แต่ไม่มีblog ที่นี่ เลยไม่มีlog in เคยสมัครไปหลายครั้ง ทำไมไม่ทราบไม่สำเร็จซักที พอเค้าส่ง link กลับมา กลับ activate user ไม่ได้ซะงั้น เลยไม่มีบ้านเป็นของตัวเองซะที

คุณไม่แอบ

ยังไงคืนนี้ฉันจะพยายามแปะให้ได้ค่ะ
เข้าใจว่า บอร์ดอาจจะล่มชั่วคราว

หากไม่มีปัญหาดังกล่าว เจอกันแน่ค่ะ

โอยยย อิ่มจัง ทานข้าวกันหรือยังคะคุณๆ
บ่ายๆฉันต้องออกไปทำงานข้างนอก

เดี๋ยวกลับมาใหม่นะคะ

ไม่แน่ใจว่านี่ใช่เปลือกหรือเปล่า รู้แต่ว่าถ้าเจออะไรที่ทำให้ซวนเซ ก็จะมีสถานที่หลบภัย อันได้แก่บ้านค่ะ พวกราศีปูจะเน้นบ้านค่ะ ให้ความรู้สึกปลอดภัยสุดๆ เป็นที่ตั้งหลักอันดีเยี่ยม

ส่วนเปลือกในความหมายของการห่อหุ้มตัวเอง ยิ่งโตขึ้นมันก็ยิ่งไม่มีค่ะ หลุดร่วงไปตามกาลเวลา

ตอนวัยรุ่นๆ เหมือนก้อนหิน มีที่มุม มีเหลี่ยมคม บาดคนนั้นคนนี้เขาไปทั่ว ฮ่าๆ โตขึ้นเหมือนมันก็ค่อยๆ มน กลม ทีละน้อย ถูกขัดเกลาด้วยเวลากระมัง

ตอนนี้เลยค่อนข้างเบาสบายดีค่ะ

ฉันว่าดีออกที่คนเรารู้จักสร้างเปลือกขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง

แต่บางครั้งก็แยกไม่ออก ระหว่างเปลือกที่หุ้มเพื่อป้องกัน กับเปลือกที่หุ้มเพื่อกักขัง

มาให้กำลังใจในยามดึกค่ะ

เมื่อตอนเล็ก ๆ ชอบนอนขดนอนเล่นในลังกระดาษ
รู้สึกที่นั้นเป็นที่ที่ปลอดภัยค่ะ