ความรักชนิดหนึ่ง..
พรุ่งนี้จะไปทำกิจกรรมปลูกป่ที่เขาใหญ่ ทั้งที่ไม่ใช่ไม่เคย ปลูกต้นไม้
แต่การปลูกป่ากับปลูกต้นไม้ในบ้าน ดูเป็น คนละเรื่องเดียวกัน หรือเปล่าก็ไม่ทราบนะคะ
ปลูกต้นไม้ในบ้านไมได้คำนึงถึงอะไร นอกจากตามใจตน ชอบต้นใด ดอกใด ก็ไปหามาปลูก
ไม่เคยคิดว่าการปลูกป่าจะกลายมาเป็นกิจกรรมที่สังคมต้องนำพา แถมยังดูอินเทรนด์ เพราะโลกร้อนเหลือเกินแล้ว ถามว่าดีไหม ดี แม้จะเฮละโลกันไปปลูกก็ไปเถอะค่ะ
ดีกว่าการไม่ได้ทำอะไรเลยแล้วบอกว่า รักโลกนี้เหลือเกินแล้ว
นอกจากความรักที่พ่อแม่เคยสอนมาตั้งแต่เด็ก ว่าเราต้องรักใครบ้างในโลกนี้
ก็ไม่เคยมีตำราไหนสอนให้รักโลกใบที่เราอยู่ ทั้งที่เราก็ต้องใช้ชั่วชีวิตของเราอยู่บนโลกใบนี้แหละ
แต่เราก็อยู่แบบของเรา ไม่ได้สนใจใยดีอะไรมากไปกว่า มีน้ำ มีอากาศหายใจ วันๆก็ทำงาน เดิน นั่ง นอน กิน
ใช่หรือไม่คะ
เพราะฉันก็เป็นแบบนั้น
มาบัดนี้ คนยุคนี้กำลังถูกสอนให้รักสิ่งอื่นนอกเหนือจากตัวเอง และเพื่อนมนุษย์ นั่นคือ รักโลก
ความรักชนิดหนึ่ง ที่ใหญ่เหนือรักใดๆ นอกจากตัวเอง
กำลังท้าทายความเป็นอยู่ของคนในยุคนี้ค่ะ รักตัวเองอย่างเดียวเห็นทีจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย
แม้เรี่ยวแรงของเราจะทำอะไรไม่ได้มาก แต่อย่างน้อยขอให้ทำความเดือดร้อนแก่ธรรมชาติให้น้อยที่สุด ก็คงจะพอช่วยได้บ้าง
วันที่ไปทุ่งดอกกระเจียว จึงรู้สึกขัดใจนักหนาที่มีคนบางคน เอาทั้งหน้าทั้งตัว ลงไปย่ำพื้นดินแนบหน้ากับดอกกระเจียวเพื่อถ่ายรูป ทั้งที่มีป้ายห้ามอยู่โทนโท่ว่าไม่ให้ล้ำแนวทางเดิน
ก็ฝ่าเชือกลงไป
ทำไมเอะอะเสียงดัง แม้ในขณะที่ผู้อื่นชื่นชมธรรมชาติด้วยใจสงบ
ก็เป็นเสียอย่างนี้นี่คะ หากธรรมชาติเอาคืนบ้างแล้วจะไปโทษใคร เราจะพูดได้เต็มปากเต็มคำหรือว่าเรา รักษา แล้ว
.....
หวังสีเขียวของป่าจะช่วยรักษาใจของฉัน
หวังว่าสองมือของฉันจะทำหน้าที่ของ คนตัวเล็กๆ ที่มีต่อโลกใบนี้ได้อย่างสุดกำลังเช่นกัน
หวังว่า.. เช่นนั้นค่ะ !!
| Create Date : 04 กรกฎาคม 2551 |
| Last Update : 4 กรกฎาคม 2551 22:58:10 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 449 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
