อาจจะเจ็บปวดกว่า...
บ่ายๆวานนี้ ฉันไปดูหนังเรื่อง 'รถไฟฟ้ามาหานะเธอ' มาค่ะ
ใครไปดูมาแล้วบ้างคะ จะบอกว่าหนังเรื่องนี้น่ารักจัง แต่ประเด็นของฉัน ไม่ได้เกี่ยวกับพระเอกเคน ที่ดูน่ากรี๊ด น่ารัก น่าใคร่ น่าหลงใหล
ก็อย่างที่รู้แหละค่ะ ต่อให้หล่อแค่ไหน ก็ไม่รู้สึก เพราะใจมันไม่ได้ชอบคนหล่อ (ฮา )
แต่ชอบความเป็นธรรมชาติของนางเอกคริส หอวัง และชอบที่หนัง
ถ่ายทอดความจริงบางประการออกมาได้แบบ ไม่ฝืนใจคนดูเลย
สงสัยคนดูจะชอบนางเอกแบบนี้แหละ
สาวออฟฟิศวัยทำงาน ชีวิตเช้าเย็นอยู่บนรถไฟฟ้า เจอหนุ่มหล่อในฝัน อะไรจะบังเอิญขนาดนั้นเมื่อหนุ่มหล่อก็ไม่มีแฟน ปฏิบัติการจีบหนุ่มก็เกิดขึ้น
ฉันเชื่อว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นแรงบันดาลใจให้สาวๆวัยทำงานที่กำลังหารถด่วนขบวนสุดท้าย มีกำลังใจขึ้นอีกเยอะ
รถด่วนขบวนสุดท้ายมีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะ ที่แน่ๆ กว่าเราจะรู้ว่า
รถขบวนนี้ ใช่หรือไม่ใช่
เราคงไม่อาจรู้ได้ภายในเวลาแค่สองชั่วโมง
..
ตกเย็น ฉันไปดูละครเวที ลมหายใจเดอะมิวสิคัล ละครเวทีที่ผูกเรื่องจากเพลงของบอย โกสิยพงษ์
อารมณ์เช้ากับเย็นช่างเป็นคนละเรื่องเดียวกัน
หากว่ารถไฟฟ้ามาหานะเธอจะสดใสเหมือนแดดในยามเช้า ลมหายใจเดอะมิวสิคัลก็เหมือนฟ้าสลัวตอนพลบค่ำ
วันทั้งวัน เรามีสิทธิ์เจอทั้งแดดยามเช้าที่สวยงาม ทำให้อยากมีชีวิตอยู่เพื่อรักใครสักคน แต่ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อเรารักใครสักคนแล้ว เราจะมีวันเวลาที่เหลืออยู่อีกกี่มากน้อย เพื่อจะได้ทำในสิ่งที่เราต้องทำ เราอาจจะไม่มีเวลามากพอก็ได้ ใครจะไปรู้
นี่คือความเป็นจริงของชีวิตที่เราต้องพบต้องเจอ
เราไม่รู้ชีวิตหลังจากที่เราหมดลมหายใจใช่ไหมคะ ว่าเราจะเดินต่อไปที่ไหน แต่ก่อนที่เราจะต้องไปจริงๆ ทำไมเราไม่ทำในสิ่งที่เราต้องทำก่อน
ในเมื่อลมหายใจของเราบอบบางขนาดนั้น มันจะขาดไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
..
เช้าและเย็น ทำให้ฉันรู้สึกได้ว่าความรักเป็นเรื่องใหญ่
ถ้าชีวิตนี้ไม่เคยได้รักใครเลย คนเราจะมีแรงบันดาลใจที่จะมีชีวิตอยู่ไหม
เราจะลุกขึ้นมาทำสวย ทำตัวเองให้ดูดี เพื่อให้ใครสักคนมารักไหม
และถ้าเรามีความรักแล้ว เราจะอยากรักษา อยากให้มันสวยงาม อยากให้มันอยู่กับเรานานๆไหม ( ต้องอยากแน่ๆ )
แต่หากเวลาของเราเหลือน้อยเต็มทีแล้ว และเรายังไม่ได้บอกคนที่เรารัก ไม่ได้ดูแลเขาดีๆ ไม่ได้ทำในสิ่งที่เราอยากทำ เราจะโทษ ก่นว่าโชคชะตาว่าไม่ยุติธรรมไหม
โอกาสในชีวิตของเรา เราไม่รู้ว่าเรามีมากน้อยแค่ไหนค่ะ
..
'คนที่ตายแล้วไม่เจ็บปวดหรอก แต่คนที่ยังอยู่นี่สิ ที่ยังต้องเจ็บปวดต่อไป'
การเจ็บปวดอยู่กับความทรงจำเดิมๆ โดยไม่ให้โอกาสกับชีวิต ก็เป็นเรื่องน่าเสียดาย
แต่การไม่ไปคว้าโอกาสเพื่อจะได้รักและดูแลใครสักคนก็เป็นเรื่องน่าเสียดาย
บางอย่างเรารู้ แต่เราไม่ได้ทำ อันนั้นยิ่งน่าเสีนดาย
และอาจเจ็บปวดกว่านั้นหลายเท่านัก !
| Create Date : 25 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 25 ตุลาคม 2552 8:39:25 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 406 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
