ยี่สิบสี่ชั่วโมง .. ฉันว่ามันน้อยไป
เมื่อบ่ายได้ดูรายการของอาจารย์เสรี วงษ์มณฑา ทางยูบีซี
น้อยหนที่ฉันจะเปิดทีวีดูในวันหยุด พลาดที่จะได้ดูตอนต้นรายการค่ะ
ที่ได้ดูคือตอนท้ายๆแล้ว
ที่อาจารย์เสรีเล่าว่า แกไม่ชอบไปงานแต่งงาน เพราะเหตุผลว่า
เพราะชาตินี้ยังไงแกก็ไม่ได้แต่งงาน
ไม่ชอบไปเดินร้านหนังสือ เพราะอยากเขียนหนังสือแต่ไม่มีเวลา
แล้วไปเห็นหนังสือของใครต่อใคร แกบอกว่าเกิดอาการแสลงใจ
ทำไมแกไม่มีเวลาได้ทำในสิ่งที่อยากทำ
ฟังอาจารย์เสรีพูดแล้วรู้สึกไหมคะว่า เวลาเป็นสิ่งมีค่า น่าหวงแหน
คนเรามีเวลาวันละ 24 ชั่วโมงเท่ากัน แต่บางคนใช้มันอย่างไม่น่าหวงแหน
เท่าไหร่เลย
ยิ่งวัยล่วงเลยมาเรื่อยๆ รอยย่นบนใบหน้าเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ยิ่งรู้สึกว่าเวลาในชีวิตนั้นเหลือไม่มากหรอก
และในความเป็นจริงเราก็ไม่รู้ด้วยว่าเวลาของเราเหลืออยู่เท่าไหร่กันแน่
ระยะหลังฉันมักจะเขียนและคิดอยู่เสมอว่า เรามีเวลาไม่มาก
อยากทำอะไรควรทำเสียตั้งแต่ตอนนี้
อย่าไปคิดมาก ว่าจะอย่างนั้น อย่างนี้ เพราะเราก็ไม่รู้จริงๆนั่นแหละว่า
อะไรจะเกิดขึ้น
สมัยที่เรายังเด็ก เรามักจะไม่คิดอะไรอย่างนี้หรอกค่ะ เพราะเหมือนว่า
วัยเด็กจะเปิดโอกาสให้เราเล่น อย่างไม่ต้องคิดอะไรมาก
เปิดโอกาสให้เราฝันได้ไกลๆ เพราะเรายังมีเวลาเดินตามฝันอีกนาน
มารู้ตัวอีกที ก็คือเลขวัยที่เพิ่มขึ้นนั่นแหละค่ะ ที่มันผกผันกับเวลา
ในชีวิต แล้วก็หยุดมันไม่ได้เสียด้วย
มีอะไรในชีวิตที่อยากทำอีกไหมคะ นึกดูสิว่ายังไม่ได้ทำอะไรบ้าง
น่าจะทำนะคะ
ฉันก็ยังมีอีกหลายอย่างที่อยากทำค่ะ ในวัยเท่านี้แล้วคุณเชื่อไหมฉัน
ยังไม่เคยขึ้นภูกระดึงเลย กระดูกกระเดี้ยวไม่ได้แข็งแรงเหมือนสมัย
สาวๆ ไม่รู้จะขึ้นไหวไหม
ก็สมัยที่ยังสาวๆ ดันไม่ยอมไปน่ะสิคะ
ยังฝันอยากทำอะไรอีกหลายอย่างเชียวค่ะ แต่อย่างน้อยสิ่งที่ฝันแล้วเป็น
จริงในเวลานี้ก็คือ การมีเวลาให้ตัวเองได้เขียนหนังสือนี่แหละ
มานึกอีกทีก็ดีใจ ที่เป็นคนธรรมดา เวลาของเรา เป็นของเรา
และเราได้ใช้แบบเต็มๆ จะใช้ไปกับอะไร อย่างไร ได้ทั้งนั้น
ยี่สิบสี่ชั่วโมง ฉันว่ามันน้อยไปค่ะ
ฉันว่าอาจารย์เสรีก็อาจจะคิดแบบนี้เหมือนกันนะคะ คุณว่าไหม !!!
| Create Date : 26 เมษายน 2551 |
| Last Update : 26 เมษายน 2551 18:15:32 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 407 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
