อย่าเครียดนะคะ
เพราะว่าการทำงานก็ต้องเจออย่างนี้ทุกคนละคะ
เพราะว่าเจอมาเหมือนๆกันเลย
ดีแล้วที่เอามาระบายอย่างนี้จะได้ไม่อึดอัดจนเกินไป
เอาใจช่วยนะคะ

คุณบี...คะ

คุณเป็นคนน่ารักค่ะ เพราะ ...

คุณมีคำสารภาพ...(ฉันมีเรื่องอยากจะสารภาพ)
คุณรู้ตัวว่าผิดพลาด...(ฉันรู้ว่าตัวเองทำพลาด)
คุณมีคำขอโทษ...(ฉันขอโทษจริงๆนะ)
คุณจริงใจ...(ช่วยเตือนสติฉันหน่อยนะคะ เวลาพลั้งเผลอ)

คุณน่ารักที่สุดเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

แวะมาสวัสดีตอนเช้า ก่อนไปทำงาน
เมื่อวานเป็นศึกวันแดงเดือดหรือคะคุณ
ใจเย็น ๆ ค่ะคุณ
คุณรู้ตัวว่าตัวคุณเดือด และกวนตะกอนให้ลอยตัว
ฉันว่าครั้งต่อ ๆ ไป
ดีกรีความเดือดของคุณน่าจะค่อย ๆ ลดลงแล้วล่ะค่ะ
อีกนิดค่ะอีกนิด

แวะมาให้กำลังใจค่ะ

อัพบล๊อกก็ไม่ได้ ล๊อกอินยังไม่ได้เลย
ไม่รู้เกิดไรขึ้น

หงุหงิ หงุหงิ
กลัวว่าจะทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่(ด้วยคน)

คุณบีอย่าคิดมากเลยค่ะ
แค่คุณรู้สึกผิดได้ ไม่ว่าใครก็น่ายกโทษให้คุณแล้วค่ะ

ฉันเรียกบล็อกวันนี้ว่าบล็อกสารภาพบาปได้ไหมเนี่ย
ตอนนี้ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ ที่ได้รับการให้อภัย

เหมือนเด็กทำผิดไงคะ
แต่รู้ตัวนะ ก็ต้องยอมรับผิดกันไป

คุณ mizz กลับมาแล้ว
ขอบคุณนะคะที่ไม่หายกันไปไหน

คุณทำให้ฉันเขินไปแล้วค่ะคุณนารถรวี ฉันเป็นแค่เด็กเกเรคนหนึ่งค่ะ

ดูคุณประดับดาวใช้คำว่า ศึกวันแดงเดือด แล้วฉันขำ
คือฉันน่ะ ชกอยู่คนเดียว ตีอกชกตัวน่ะค่ะ

ฉันเป็นจอมโวยวายอันดับหนึ่ง
เดี๋ยวต้องหาคนมายืนยัน

คนเรามีโหมดงอแงเป็นฟังก์ชั่นพิเศษที่แถมมากันทุกคน
ขึ้นอยู่กับว่าจะมีใครมาเปิดโหมดนั้นขึ้นมาใช้งานเมื่อไหร่ ถ้าเปิดขึ้นมามันจะทำงานอยุ่ยาวนานแค่ไหน และตัวเรามีประสิทธิภาพพอที่จะปิดมันกลับไปตามเดิมได้หรือไม่
ปิดเองก็ปิดยาก ใช้เวลานานหน่อย
แต่ถ้าคนที่เปิดโหมดนี้ขึ้นมาเป็นคนช่วยปิด คงสงบได้ง่ายและเร็วขึ้น

โหมดงอแง ขี้โวยวาย เปิดมาใช้บ้างก็ได้ นานครั้งก็ดูน่ารักดี แต่เมื่อไหร่ที่มันบ่อยไป มันจะน่ารำคาญขึ้นมาทันที ว่ามั้ย?

โอย .. คุณเขียนแทนฉันหมดแล้ว
เสียดาย ที่เทวดาของฉันไม่สามารถมาอ่านได้

คุณคะ
เทวดาของคุณฝากฉันมาบอกว่า ยกโทษให้ค่ะ

เห็นไหม ฉันว่าแล้วคุณบัวต้องมีคอมเมนท์แหวกแนวมาให้ฉันอ่าน

โหมดที่ไม่น่ารักของฉันก็มีเป็นระยะ
โดยเฉพาะช่วงก่อนวันนั้นของเดือน

ทำใจได้ไหมคะนี่

คุณ mizz คะ เกิดอะไรขึ้นกับบล็อกของคุณคะ
ฉันไม่เข้าใจว่าเป็นช่วงทดลองอะไรน่ะค่ะ
หรือจะปิดบล็อกคะ โอย อย่าปิดนะคะ คงมีคนคิดถึงคุณน่ะ น้องโม และ น้องอื่นๆอีกล่ะ

ไม่ยอม ไม่ยอม

แต่ก่อนเป็นค่ะพี่ เรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เนี่ย
นิดๆหน่อยๆ กิลก็โวยวาย ไม่ค่อยเก็บอารมณ์
แต่พอ..เจอเรื่องต่างๆมากขึ้น กิลก็เปลี่ยนไปเลย
ออก ...จะเก็บกดแทน เรื่องที่ว่าเล็ก หรือใหญ่
ปล่อยมันไป ... แต่ ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ เรื่องเล็ก
อาจทำให้ใหญ่มาก ก็ได้..อันนี้ไม่แน่ใจตัวเอง

ขอบคุณที่เตือนน่ะพี่

คุณจะน่ารักมากกว่านี้นะคะ ถ้าคุณเอ่ยคำว่าขอโทษกับคนที่อยู่ในกองไฟที่คุณก่อขึ้น
เพราะถ้าฉันเป็นเขา ฉันคงโกรธไม่ลง

เราก่อเรื่องเป็นประจำ

เบื่อกับนิสัยเริ่มก่อน แล้วต้องมาจบเองทุกที
ตอนเริ่มนี้ ช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ค่ะ แต่พอนานไป
มานั่งคิด "เรารักเค้านี้หว่า" ทำไมต้องมาทะเลาะกันด้วย เราก็เลยต้องเป็นฝ่าย ขอโทษก่อนทุกที