... ในวันที่ได้ใกล้และสบตา ( อีกครั้ง 1 )
บนเครื่องบินแอร์บัส เที่ยวบินที่ FD3232 สู่เชียงใหม่ ออกจากท่าอากาศยานสุวรรณภูมิตอนหกโมงเช้า
ของวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ขณะเครื่องบินทะยานขึ้นจากพื้นรันเวย์ ฉันไม่ได้หลับตา
แม้จะนั่งเครื่องบินมาไม่น้อยแต่ฉันก็ไม่ค่อยชอบที่จะมองลงไปยังพื้น เมื่อเครื่อง take off และตีวงเลี้ยว
สำหรับฉันแล้ว เป็นช่วงเวลาที่น่าเสียวใส้ช่วงหนึ่งนะคะ รู้สึกเหมือนตัวเอียงๆ หากตวัดสายตามองไปยังเบื้องล่าง
ประมาณความสูงไม่ได้ รู้แต่เห็น หลังคาบ้าน เห็นถนน ค่อยๆเล็กลงๆ ทุกทีจนเหมือนจิ๊กซอว์ตัวเล็กๆ เท่านั้นเอง
หนึ่งชั่วโมงจากสุวรรณภูมิ ท้องฟ้าไร้ฝน เมฆไม่หนาตา ฉันกำลังจะไปเชียงใหม่ วันนี้ฟ้าเปิดเหมือนเป็นใจ
ช่างดีจริงๆนะคะ ทั้งที่ช่วงนี้ฟ้าฉ่ำฝนโดยตลอด บินมาได้ครึ่งทาง พลันเกิดรอยยิ้มเมื่อมองเห็นรุ้ง
มองรุ้งจากเบื้องบนท้องฟ้า รุ้งจริงๆหรือนี่ ปกติไม่เคยมองรุ้งเท่าระดับสายตา เมื่ออยู่บนพื้นดิน เราต้องแหงนดูมันเท่านั้น แต่นี่ชวนให้ตื่นเต้นจังเลย มองเห็นรุ้งจากบนเครื่องบิน ช่างน่ามหัศจรรย์นะคะ
เมื่อคิดว่านี่คือสิ่งที่ธรรมชาติเท่านั้นเป็นผู้สร้าง เราสร้างมันเองไม่ได้ หรือถึงได้ก็ไม่สวยแบบนั้น
ท้องฟ้าไร้ฝน ฉันแอบคิดในใจว่าฟ้าฝนคงเป็นใจ จริงๆแล้วไม่มีแผนอะไรมากหรอกค่ะ ใครที่ทราบว่าฉันไปเชียงใหม่ด้วยวันเวลาเท่านี้ ทุกคนจะขมวดคิ้วงง แล้วถามว่าไปแค่นี้จะไปไหนได้
อ้าว ไปได้ ไปมาแล้วจริงๆ
รถโตโยต้าวิออสสีบรอนซ์เงินคือพาหนะของฉันในเที่ยวนี้ เช่ามาในราคามิตรภาพ มาอย่างไรก็ไม่สำคัญ สำคัญว่าตอนนี้เราจะใช้มันตะลอนๆ พาเราไปตามถนนตรอกซอกซอย เคยโบกรถแดงมาตลอดเวลามาที่นี่ คราวนี้ไม่ต้องแล้ว เจ้านี่จะช่วยเราในการตามกลิ่นอาหารอร่อยๆที่หมายปอง และพาเราไปเยือนจุดมุ่งหมายที่ไม่เคยไป
ฉันเลือกที่จะเดินทางมาก่อนหน้า high ด้วยเวลาสั้นๆ ติดสินใจไม่นาน แล้วในที่สุดก็มาจริงๆ น้องที่สำนักงานรถเช่าบอกว่า อีกไม่กี่วันรถก็จะขึ้นราคาแล้ว เพราะหน้า high กำลังจะมา เขาเรียกว่าหน้าขายนะสิคะ หน้าขายที่ใครๆต่างก็พากันมาสัมผัสความหนาวกันที่นี่
หน้าขาย อะไรๆก็ต้องขึ้นราคา เชียงใหม่ก็ไม่ต่างจากเมืองท่องเที่ยวอื่นๆ สำหรับฉันแล้วเมื่อได้มาเป็นครั้งที่สี่ และครั้งนี้อะไรๆก็ยังอยู่ในหน้า low ฉันจึงได้เห็นเชียงใหม่ในมุมต่าง
ไม่ว่าคุณจะมาที่นี่คนเดียวหรือมีผู้ร่วมทาง ฉันว่าเชียงใหม่ตอบโจทย์เราได้ทั้งสิ้น คราที่ฉันมาคนเดียวเมื่อต้นปี ฉันได้พิสูจน์แล้วว่าบรรยากาศของเมืองนี้ไม่ได้ทำให้เราเหงาตายอย่างที่ใครๆว่า ค่าที่มันมีอะไรๆให้เราซอกแซกไปเยือนไปดูไปสัมผัส
เอาแค่ร้านเค้ก ร้านกาแฟอย่างเดียว มีให้เลือกนั่งไม่รู้กี่ร้านต่อกี่ร้าน
นี่ยังไม่นับรวมว่า มีตลาดที่เต็มไปด้วยสินค้าแฮนด์เมด และตลาดที่ขายสินค้าพื้นเมืองให้เลือกไปอีกไม่รู้กี่ที่
ฉันว่าเมืองนี้ยังมีอะไรให้เราไปค้นพบอีกเยอะ ไม่ใช่แค่มาเพื่อกราบพระครูบา แล้วเลยขึ้นดอยสุเทพ เพียงแค่นั้น
แต่ในเมื่อใครๆคิดถึงเชียงใหม่ในหน้าหนาว การมาในฤดูฝนก็ไม่ได้ทำให้เชียงใหม่น่ารักน้อยลง ฉันคิดว่ามันดีด้วยซ้ำในแง่ที่ว่า เราไม่ต้องไปสู้รบปรบมือแย่งกันกินแย่งกันเที่ยวกับใคร ร้านที่อยู่ในหนังสือท่องเที่ยว ที่เคยหมายตาไว้จะไปเยือน ก็ไปนั่งได้ง่ายดายไม่ต้องเบียดเสียด อยากจะเชื่องช้าอย่างไรก็ทำได้สบาย
โจ๊กสมเพชร ( อยู่ที่แจ่งศรีภูมิ ) ที่เคยไปทานคราวเมื่อเดือนธันวาคมปีก่อน วานนี้กลับไม่น่าเขื่อว่าร้านจะโล่งตา ในเวลาเดียวๆกัน เราได้ทานโจ๊กหมูอร่อยๆโดยไม่ต้องรอคิวนาน โจ๊กที่นี่เคี่ยวจนตัวข้าวเหลวเป็นเนื้อเนียน ให้เขาใส่ไข่มาด้วยสักฟอง ตีให้โจ๊กสีเหลืองนวล ทั้งช่วยคลายจากความเย็นชื้นแล้วยังอุ่นท้อง
หมูก้อนกลมๆ ของเขาถึงรส หากคุณจะแวะทาน ฉันขอให้ทานเผื่อฉันอีกนะคะ
วิออสตัวเล็กค่อยๆขับซอกซอนไปตามถนน มีเนวิเกเตอร์นำทาง เชียงใหม่สำหรับนักท่องเที่ยว แม้จะสะดวก
หากอยากไปไหนก็โบกรถแดง แต่การขับรถไปเองย่อมได้รสชาติกว่ามาก รับรองว่าสนุก แต่ต้องไม่โกรธ หรืออารมณ์เสียหากเนของคุณจะพาคุณเข้าผิดซอย ผิดถนน เพราะการเข้าผิดเส้นอาจจะเจออะไรดีๆได้
โดยบังเอิญ
ฉันและเนก็เป็นแบบนั้น คือหลง !! แม้จะดูแผนที่ดีแล้ว แต่ไปๆมาๆ เรายังพากันหลงได้ แต่ในที่สุดก็ลัดเลาะ
มาเจอกาดธานินทร์ คืนนี้จะพักที่บ้านอ้ายหล้า อยู่หลังกาดธานินทร์นั่นเองค่ะ อาจจะหายากสักหน่อย
บ้านอ้ายหล้าเป็นเกสต์เฮาส์ที่น่าจะเรียกได้ว่า เล็กแต่คุณภาพคับแก้ว ที่นีมีชาวต่างชาติมาพักเยอะ รวมคนไทยเราด้วย เขาแต่งด้านหน้าได้สวย ส่วนที่พักด้านในก็เล็กๆ มีสามชั้น ห้องหับของเขาไม่ใหญ่มาก
แต่ก็ไม่ได้จัดว่าเล็ก ทุกอย่างสะอาดสะอ้าน เรียบง่ายแต่ดูดี
คืนนี้เราพักที่นี่ แต่เนื่องจากยังหัววันอยู่มาก ไกด์ผู้ได้รับเกียรติให้เป็นไกด์ยามจำเป็นจะพาไปเที่ยวรอบนอกแต่ไม่ลืมว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้องและฉันรีเควสท์ที่จะกินข้าวซอย
ขอบคุณไกด์ด้วยที่พาไปกินข้าวซอย ทำให้รู้ว่าข้าวซอยที่อยู่ในหนังสือท่องเที่ยวบางร้านอร่อย สู้ร้านพื้นบ้านนี้ไมได้เลย ข้าวซอยลุงปั๋น ( อำเภอสันกำแพง ) ที่ได้ทานวันนั้นรสชาติอร่อยเหลือใจ ไม่เลี่ยนเลย แม้แต่น้อย ไก่ที่เขาใช้หั่นมาเป็นคำเล็กๆ ผ่านการเคี่ยวกับอะไรสักอย่างมาแล้ว เมื่อลงไปอยู่ในน้ำข้าวซอย
ทานกับเส้นและผักกาดดอง บีบมะนาว ข้าวซอยรสชาติดีก็ถูกจัดการหมดอย่างรวดเร็ว บอกอีกนิดว่า
รสชาติเขาติดเผ็ดนิดหน่อย แต่ขึ้นจมูกดีแท้
สันกำแพงไม่ได้ไกลจากเมืองเชียงใหม่ ขับรถมาได้เรื่อยๆค่ะ
อิ่มแล้วไกด์พาขับรถเรื่อยๆไปทางอำเภอแม่ออน เราจะไปหมู่บ้าน
โฮมสเตย์แม่กำปองกัน ว่ากันว่าในหน้าหนาว
หมู่บ้านนี้จะหนาวมาก ไม่หนาวอย่างไรคะก็ในเมื่ออยู่ในหุบเขา ขนาดว่าเลขตัวเดียวก็แล้วกันไม่ให้สั่นไม่ให้หนาวไหวหรือคะ ฉันเองทำท่าจะยอมแพ้ตั้งแต่ในมุ้ง เลขตัวเดียวผ้าห่มที่ไหนจะเอาอยู่
หรือหนาวเนื้อต้องแนบเนื้อก็ไม่รู้...
| Create Date : 16 กันยายน 2551 |
| Last Update : 16 กันยายน 2551 7:25:15 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 331 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
@^____________________^@