เราพบกันนั้น..ไม่ช้า
กว่าจะเป็นดอกดวง
เจ้าหลงลวงให้พี่รอ
คอยเฝ้าคอยเคลียคลอ
ขอแดดเช้าเฝ้าเอาใจ
หนึ่งปีที่ผ่านเลย
เจ้าก็เผยซึ่งความนัย
แดงเขียวเพริดพิไล
เปรียบประดุจหยุดสายตา
ฟูมฟักรักแต่เจ้า
ราวกับดวงดาริกา
งดงามนามดาหลา
ผลิดอกมาให้ชื่นชม
ฝากรักไว้ให้พี่
ดวงฤดีเจ้าอย่าตรม
ควรหรือจะขื่นขม
เราพบกันนั้น..ไม่ช้า
ดาหลาที่บ้าน บานแล้ว
เลยเขียนกลอนชื่นชมสักหน่อยค่ะ
กว่าจะออกดอก ให้รอจนเหนื่อย ใช้เวลาเป็นแรมปี
ไม่รู้ว่าดาหลาบ้านอื่น จะเล่นตัวแบบนี้หรือเปล่า
แต่ดาหลาบ้านนี้ แหม ให้รอจนเมื่อย
จำได้ว่า เคยเห็นคุณยายคนหนึ่งพายเรือขายของ
กระจุกกระจิก อยู่ริมตลาดน้ำอัมพวา
ของที่เป็นผลผลิตจากสวนของแก เช่นกล้วย หรือส้มโอ
ในเรือลำนั้นมีดอกดาหลาวางขายอยู่ด้วย
ยังช่วยคุณยายซื้อ เอามาปักแจกันที่บ้านอยู่หลายวัน
กว่าดอกนั้นจะเฉา
ดาหลาที่บ้านยังอยู่กับต้นค่ะ
เราชื่นชมเขาด้วยสายตา
และแบ่งปันมาให้คุณชื่นชม ด้วยหัวใจ..
| Create Date : 08 มีนาคม 2552 |
| Last Update : 8 มีนาคม 2552 11:00:18 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 799 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
2หมิงกะอินชอน
ตอน ต้นมะพร้าวกะตู้จดหมาย