images by free.in.th images by free.in.th
Group Blog
 
All blogs
 
ไม่มีอะไรต้องเสียใจ...

เมื่อวานเช้าขณะรอเรือข้ามฟากที่ท่าพระอาทิตย์เพื่อข้ามไปที่โรงแรม praya palazzo

ปลายทางที่ฉันนัดพบกับพี่ที่เคารพรักท่านหนึ่ง

มองดูจากฟากสวนสันติชัยปราการ ทางขวามือเป็นสะพานพระราม 8
กลางคืนหากมองจากตรงนี้ จะเห็นสะพานพระราม 8 ในแสงไฟยามค่ำ ผิวน้ำเจ้าพระยาราวกับกระจกสะท้อนแสงไฟ สวยงามมาก

จากสายตา อาคารสองชั้นสีเหลืองตรงหน้าที่เห็นนั่นแหละ คือที่ตั้งของบูติคโฮเท็ลเล็กๆริมน้ำเจ้าพระยาที่ชื่อ praya palazzo โรงแรมขนาดเล็กของพี่เขา

ตลอดเวลาที่ได้ติดต่อกัน ฉันได้ยินเรื่องราวจากพี่เขามาบ้างประปราย ว่ากำลังเหนื่อยกับการบูรณะบ้านเก่าหลังนี้ให้เป็นโรงแรมเล็กๆ ก่อนหน้านี้ฉันได้เห็นเพียงแค่รูปในเว็บไซด์ แค่นั้นฉันก็รู้สึกว่ามันจะต้องสวย

และมารู้ทีหลังอีกว่า ระหว่างที่กำลังเหนื่อยกับการทำโรงแรมนี้ จู่ๆพี่ผู้ชายก็ล้มป่วย

พี่เขาต้องคอยดูแลทั้งสามีและลูกสาวคนเดียว และเมื่อปลายปีก่อนที่แทบไม่ได้คุยกันเลย

วันหนึ่งก็ได้รับข่าวว่า พี่ผู้ชายได้จากไปแล้ว ระยะเวลาที่เหลือโดยที่ไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะเป็นสองเดือนสุดท้าย

พี่คนนี้แหละค่ะ เจ้าของวลีเด็ดที่ฉันจำขึ้นใจมาเสมอ ‘อย่าให้ใครทำให้เราป่วย’

ฉันเคารพรักในน้ำใจของเธอตลอดมาที่เธอเมตตาเอ็นดูเด็กอย่างฉัน พี่เขาจะคอยส่งความรู้สึกดีๆ และกำลังใจในยามที่ฉันบ่น ท้อ เหนื่อย ต่อทั้งระบบและทั้งคน .. เป็นห่วงนะ.. คำสั้นๆที่ส่งผ่านมาทางเมล
หรือแม้แต่คำอื่นๆ ที่เธอมีให้ฉันตลอดมา

เราคุยกันแม้ไม่บ่อยครั้งนัก แต่เราถึงกันเสมอ ด้วย ‘ใจ’

อาคารสองชั้นสีเหลืองที่อยู่ตรงหน้า คือสิ่งสุดท้ายที่อาจจะเหมือนเป็นของขวัญที่สามีพี่เขาทำทิ้งเอาไว้ เหมือนตัวแทนของความรักของพี่เขา เพราะฉันทราบมาว่า เป็นความตั้งใจของอาจารย์ที่อยากบูรณะบ้านเก่าหลังนี้ให้ฟื้นกลับมามีชีวิต เป็นอนุสรณ์แห่งความรัก เพราะบ้านหลังนี้กำเนิดมาจากความรักของท่านเจ้าบ้านเดิม

บ้านเก่าตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ห้า ซึ่งกลายมาเป็นโรงแรมเล็กๆริมน้ำเจ้าพระยาแห่งนี้จึงอบอวลด้วยความรักของผู้ครอบครองต่อเนื่องเรื่อยมา

ทุกยุค ทุกสมัย

...

ฉันไม่ได้ไปงานสุดท้ายของพี่ผู้ชายหรอกค่ะ แต่ในเวลานั้นงานที่ฉันได้ช่วย rewrite ให้ คือเรื่องอาคารสูง ซึ่งพี่เขาส่งมาให้ฉันทำก่อนหน้าที่จะทราบว่า พี่ผู้ชายไม่สบายหนักและได้จากไปแล้ว งานชิ้นนี้พี่ผู้ชายได้เห็นก่อนที่แกจะสิ้น ฉันดีใจที่ได้ทราบภายหลัง ว่าพี่เขาได้ทำเป็นเล่มให้พี่ผู้ชายได้ดูด้วยความอิ่มเอิบใจ

จริงๆ แล้วฉันไม่ได้อยากจะรับค่าเหนื่อย แต่เธอก็มีน้ำใจแก่เด็กอย่างฉัน โดยการขอและให้ค่าเหนื่อยเพิ่มขึ้นอีก และขอเพียงเมื่อฉันทำบุญไม่ว่าคราใด ให้ช่วยอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับอาจารย์ด้วย

คำร้องขอแค่นี้ช่างน้อยนิดเมื่อเทียบกับน้ำใจของเธอ

แล้วมีหรือที่ฉันจะไม่ทำ

ฉันเคยร้องไห้น้ำตารื้นเพราะเหตุนี้นะคะ

..

และอีกครั้งที่ได้น้ำตาไหล ก็เพราะอ่านหนังสือเล่มที่คุณเห็นนี่แหละค่ะ
ฉันเห็นความรักของพี่สองคนนี้ ตลอดเวลาที่พี่ผู้ชายป่วย แล้วเธอคอยดูแลเขา

แม้อ่านเพียงแค่ตัวหนังสือ ฉันยังอดซึ้งใจไปด้วยไม่ได้ .. นี่ใช่ไหมคู่แท้ ทุกข์สุขเคียงข้างกันเสมอ แม้ในยามที่ป่วยไข้ไม่สบาย

คนเราจะเห็นใจกันก็ยามนี้ใช่ไหมคะ

แต่นี่ไม่ใช่ เพราะสำหรับครอบครัวเล็กๆนี้ เขาเห็นใจกันเสมอในทุกยาม แม้จะป่วยหรือไม่

หนังสือเล่มนี้กระชากหัวใจฉันให้สะเทือน สั่น ใจหวิวเหมือนกำลังเผชิญเรื่องราวในนั้น ราวกับมันอยู่ตรงหน้า

ผู้ชายคนหนึ่งทื่ทำเพื่อครอบครัวไม่ว่าเวลาไหน รอยยิ้มของพี่ผู้ชายที่ฉันเห็นในหนังสือ ทำให้ฉันคิดถึงผู้ชายคนเดียวในชีวิตฉันด้วย นั่นคือพ่อค่ะ

เพราะพ่อฉันกับพี่เขาช่างละม้ายคล้าย พ่อทำเพื่อครอบครัวเสมอ ทุกยาม ไม่ต่างอะไรกับพี่ผู้ชายที่เขารักพี่ผู้หญิงและลูกสาวคนเดียวอย่างเหลือเกิน

น่าเสียดายคนดีๆ..

แต่ ‘ไม่มีอะไรต้องเสียใจ’

ฉันรู้ว่าลึกๆแล้วเราทุกคนต่างเสียใจ ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องอย่างนี้ ไม่มีใครคิดทั้งนั้น แต่มันเป็นเรื่องของอะไรล่ะคะ ชะตากรรมหรือ.. หรือว่าอะไร เขาให้เวลาคนดีๆ น้อยไปใช่ไหม เวลาของเราทุกคน
มีเท่ากันจริงๆหรือ ..

ไม่ใช่ ใช่ไหมคะ ...

แม้ฉันไม่ชอบเขียนเรื่องราวที่สะเทือนใจแบบนี้ ทั้งที่รู้ว่ามันคือสัจธรรมของชีวิตแท้ๆ แต่กับคราวนี้ฉันรู้สึกว่าเรื่องราวที่สั่นสะเทือนหัวใจนี้กลับสวยงามเกินกว่าจะละเลยได้ เขียนเถอะ ให้มันสวยงาม ให้มันเจือจารในหัวใจของผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง ที่ได้รับน้ำใจจากเธอ พี่ที่แสนดีคนนี้มาตลอด

ฉันตระหนักเสมอว่าลมหายใจของเราหาได้ยืดยาวไม่

และคงไม่มีอะไรต้องเสียใจเลยจริงๆ เมื่อเราทำทุกอย่างดีที่สุดแล้วเท่าที่เราจะทำได้

ให้กับโลกนี้

ให้กับคนที่เรารัก..




บ้านเก่าหลังนี้แหละ คือ ความรักที่ถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น
จนถึงมือของพี่สองคนนี้ ..




Create Date : 30 มีนาคม 2553
Last Update : 30 มีนาคม 2553 22:03:15 น. 1 comments
Counter : 954 Pageviews.

 
whenever you felt that your heart is going to breakdown
feel it with the love of God ask for his and then you will
find out what is the truth love in Your life as he does for me!

GOD always forgive your mistake
the one that you cant even forget,
he always does it and always being with us
to help and blesss us for us whose heart is full of him


โดย: da IP: 124.120.6.112 วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:23:03:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

bewae1001
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




***************
// อย่ารอให้ป่วยก่อนแล้วจึงคิดนะคะ

นวภัทร ( บี )
นักเขียนอิสระ และ ที่ปรึกษาแผนประกันชีวิตและการเงิน
โทรศัพท์มือถือ 089-1459977

ความรู้อื่นๆ :
ผ่านการอบรม basic skilsl in counselling psychology กับอาจารย์พงศ์ปกรณ์ พิชิตฉัตรธนา @ ชมรมจิตวิทยาสมาธิ

ขอฝากเว็บไซต์ของอาจารย์พงศ์ปกรณ์ค่ะ http://www.medihealing.com

EMail ของผู้เขียน : Mybusy2004@yahoo.com
Facebook ของผู้เขียน : Parawee Nasaree

สำนักพิมพ์สะพานจัดพิมพ์นิยายหญิงรักหญิงของฉัน ( ดวงดาวดอกไม้ 2 เล่มจบ และนิยายขนาดสั้น ดอกไม้กับดอกไม้ ( ปกหนังสือด้านบน ) สั่งซื้อได้ที่นี่ค่ะ คลิกเลย!!

จำนวนบล็อก ณ ขณะนี้ 1147 บล็อกค่ะ
เริ่มเขียน 6 กันยายน 2548 บล็อกเก่าๆค้นได้จากกรุ๊ปบล็อกผู้หญิงสีรุ้งปี 53 นะคะ

ยินดีแบ่งปันความรู้และสิ่งที่มีประโยชน์ผ่านข้อเขียนในบล็อกนี้ และหากต้องการนำไปใช้ต่อหรือลงเผยแพร่้ในที่ใดก็ตาม กรุณาแจ้งก่อนนำไปใช้ที่ email ด้านบน ขอบคุณค่ะ





Parawee Nasaree

Create Your Badge

New Comments
Friends' blogs
[Add bewae1001's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.