วันนี้คืนนี้ ยังคงอยู่ที่เดิมค่ะ ชาร์จล็อตวิล เมืองเล็กๆของ รัฐเวอร์จิเนีย...

ฉันอยู่คนเดียว จนชาชิน ซะแล้วซิ.. อิๆ

เฮ้อ!! ใครๆก็ไม่รัก... เรามันไม่ดีตรงไหนหว่า..

เพลงก็อยู่คนเดียวค่ะพี่บี

มีเพลงนึงที่ฟังบ่อยๆ ในช่วงย่ำแย่
เพลง "ผ่าน" ที่ฟังพร้อมกับพาตัวเองผ่านไปยังต่างที่ต่างถิ่น

คืนวันจันทร์ที่ผ่านมา...เพลงกลับเข้ากรุงเทพฯ
ทั้งๆ ที่รู้สึกว่าตัวเองเข้มแข็งขึ้นแล้ว
เพราะการเดินทางที่ผ่านมา การสงบนิ่งทบทวน
มันช่วยให้เพลงผ่านวันคืนที่โหดร้ายมาได้
เพลงเข้าใจความย่ำแย่ช่วงนั้นดีค่ะ
ทุกค่ำคืนหากเพลงไม่กินยาเพื่อให้ตัวเองหลับ
เพื่อหลบเลี่ยงความคิดที่ต้องเผชิญ
เพลงก็จะเมามายในอ้อมปลอบของเพื่อนฝูง
และสุดท้ายไม่ว่าจะแบบไหน
ยามเช้าเราก็ต้องตื่น...และชีวิตก็ต้องเดินต่อไป

อากาศเชียงใหม่หนาวมั้ยคะ
ไม่มีมือให้จับไม่เป็นไร
ใช้สองมือจับกล้องมองความคิดบันทึกความทรงจำ
หรือไม่ก็ใช้มันโอบกอดตัวเองดีมั้ยคะ

เห็นคุณถามว่า

เช้านี้ของคุณเป็นอย่างไรบ้าง
สบายดีไหมคะ

ฉันจะตีขลุมว่าคุณถามถึงฉันแล้วกันนะคะ
เช้านี้ของเทวดา ยัง มีเธอเหมือนเดิมค่ะ



คุณบี
ฉันว่า แค่เราไม่มีใครนี่ยังไม่เท่าไหร่หรอกนะคะ
แต่ถ้าเราไม่มีตัวเอง คงแย่แน่ๆ

ฉันนี่ที่เชียงใหม่ คุณยังได้ยินเสียงหัวใจตัวเองใช่ไหมคะ
ถ้าใช่ เดินหน้าค่ะ

ได้ยินว่าพี่เราสบายดี ก็ดีใจ นึกว่าไปหลงที่อยู่ดอยไหนซะแระ
คืนนี้จะอยู่คนเดียว...เหมือนกัน จะร้องไห้มะเนี่ยเรา

คืนนี้คุยกันนะพี่บี...เหอๆๆ

เห็นคุณถามว่า

เช้านี้ของคุณเป็นอย่างไรบ้าง
สบายดีไหมคะ

ฉันจะตีขลุมว่าคุณถามถึงฉันแล้วกันนะคะ
เช้านี้ของเทวดา ยัง มีเธอเหมือนเดิมค่ะ



คุณบี
ฉันว่า แค่เราไม่มีใครนี่ยังไม่เท่าไหร่หรอกนะคะ
แต่ถ้าเราไม่มีตัวเอง คงแย่แน่ๆ

ที่เชียงใหม่ คุณยังได้ยินเสียงหัวใจตัวเองใช่ไหมคะ
ถ้าใช่ เดินหน้าค่ะ


(((แก้คำผิด พักนี้ทำบ้านคุณเลอะเทอะบ่อยเลยฉัน)))

ขอบคุณทุกคน
ที่เป็นห่วงฉัน

คุณเพลงคะ
ขอบคุณ....

คุณโอ๋คะ ขอบคุณ..
น้องสาวพี่ พี่อยู่ได้จ้ะ

คุณ Ooh คุณกระต่ายคะ
ฉันยังไหวค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ...

วันนี้ใหม่อยู่โตเกียวค่ะ เช้านี้เป็นเช้าที่ง่วงนอนค่ะ สำหรับอาหารมื้อเช้าไม่ได้กินค่ะ... นอน 55 แต่อาหารมื้ออื่นพี่บีดูได้ที่บล็อกใหม่ค่ะ

รักษาสุขภาพตัวและสุขภาพใจดีๆนะคะ คิดถึงเช่นกันค่ะ

คุณบีคะ..ฉันไม่ได้หายไปไหน
แอบเข้าบ้านคุณทุกๆวัน
วันนี้แค่อยากบอกว่า ถ้าคุณ
ต้องการใครสักคนเพื่อนั่งอยู่ข้างๆ
บอกฉันนะคะ ฉันจะรีบไปอยู่ตรงนั้น
ฉันจะออนอยู่หน้าบ้านคุณเนี่ยะแหละคะ
รับรองว่า..ฉันจะนั่งเงียบๆ
ถ้าฉันต้องร้องไห้ ฉันจะไม่ให้มีเสียงสะอื้นรบกวนคุณเลยคะ..ฉันรับรอง

คุณคะ

นึกว่าคุณหายไปไหนเสียแล้ว
เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ ฉันติดใจประโยคสุดท้าย

วันนี้ฉันไม่สบาย การพักผ่อนช่วยฉันได้มาก

คุณไม่สบายด้วยหรือเปล่าคะ
ฉันช่วยอะไรคุณได้บ้างไหม