ยิ้มได้กว้างที่สุดเมื่อไหร่ .. นอนไม่หลับไปกี่คืน .. น้ำหนักลดไปกี่ขีด
1 ตุลาคม 2551 วันแรกของเดือนตุลาคมแล้วสินะ
เดือนเดียวกันนี้ของปีที่แล้ว เกิดแผ่นดินไหวในใจฉัน แน่นอนค่ะ มันคือเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
ผ่านมาถึงหนึ่งปีแล้ว นับจากเดือนตุลาคมนั้น ชีวิตฉันเข้าสู่ การเปลี่ยนแปลงระลอกแล้ว ระลอกเล่า
หากนี่คือมรสุม คนตัวเล็กๆ อย่างฉันคงมิอาจต้านทาน
แต่หากหวนหรือย้อนคืนกลับไปได้ ฉันแน่ใจว่า มันคงต้องเกิด ใช่ มันคงต้องเกิดแน่ๆ
หากคุณเชื่อว่าการมาถึงของใครบางคน ไม่ใช่เหตุบังเอิญ การจากไปของใครบางคนก็คงไม่ใช่เหตุบังเอิญเช่นเดียวกันใช่ไหมคะ
มันต้องมีเหตุ และที่สุดก็มีผล
แม้ไม่เชื่อว่าทั้งหมดทุกอย่างในชีวิตจะถูกกำหนดมาแล้วโดยมือที่มองไม่เห็น เพราะเราควรเลือกได้ด้วยก็ตาม
แต่ฉันก็ไม่แข็งขืนกับคำว่า อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด
เพราะมันคือ สัจธรรม
...
หนึ่งปีที่ฉันจำไม่ได้ว่า เสียน้ำตาหรือร้องไห้ไปกี่ครั้ง ยิ้มได้กว้างที่สุดเมื่อไหร่ นอนไม่หลับไปกี่คืน น้ำหนักลดไปกี่ขีด
แต่แง่ดีของมันก็คือ
การได้เรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเอง เติบโตภายใน ได้รู้จักชีวิต
เรียนรู้ที่จะพบว่า เมื่อเราผิดหวังเหมือนตกจากที่สูง มันเจ็บอย่างนี้ แต่หากเราผ่านพ้นมันไปได้ เราจะได้บทเรียนชีวิตที่สวยงามอีกหนึ่งบท
....
ก่อนหน้านี้
ฉันยอมรับว่า เคยนั่งถามตัวเองซ้ำๆ หลายคราว ว่า เรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นกับฉันได้อย่างไร ( เกิดได้ เพราะนี่คือเรื่องธรรมดาของโลก )
คำถามว่า ทำไม ทำไม ทำไม ดังก้องอยู่ในหัวฉันซ้ำซาก เวียนวน หาคำตอบไม่ได้เลย
วันหนึ่งร้องไห้ วันหนึ่งยิ้มได้ สติเสียเหมือนคนไม่เต็มคน คว้าง ร่วง เสียหลัก โมโห โกรธ และ ขื่นขม
มันไม่ใช่นิยาย
ตอนจบของมันไม่สวยงาม และ ฉันไม่อาจเขียนให้มันเป็นได้ดั่งใจ
....
ท่อนหนึ่งของเพลง ชีวิตลิขิตเอง ( ธงไชย แมคอินไตย์ ) บอกไว้อย่างมีพลังว่า
ไม่ยอมให้ฟ้าให้ดินลิขิต ไม่ปล่อยชีวิตให้ผ่านไป ไม่ว่าจะสูงจะไกลเท่าไหร่ จะไขว่จะคว้าจะฝ่าฟัน
ท่อนหนึ่งของเพลง ไม่ยอมหมดหวัง ( เจนนิเฟอร์ คิ้ม ) บอกไว้อย่างทรนงว่า
.
แม้ว่าจะต้องเสียความรักไป แม้ว่าจะไม่เหลือใครสักคน มันจะเจ็บจะช้ำกี่หน แต่คนๆนี้ ไม่ท้อใจ
จริงหรือไม่ว่า สิ่งที่มองไม่เห็นกำหนดเราได้แค่เพียงบางอย่าง
แต่สุขหรือทุกข์
เราควรเลือกเอง !!!
Create Date : 01 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 1 ตุลาคม 2551 20:14:21 น. |
|
8 comments
|
Counter : 427 Pageviews. |
|
|
|
เราต้องเป็นคนเลือกเอง