• ผู้หญิงสีรุ้งปี 53 และก่อนหน้านั้น
• กล่องจดหมาย letter box
• ความเรียงเรื่อยๆ
• นิยายที่พิมพ์แล้ว ดวงดาวดอกไม้
• หวานไหวในบทกวี
• รอยเท้าที่เราย่ำ
• จัดการชีวิตรอบด้าน
• My day
• ปี 2553 - 2555 ชีวิตนี้ดีที่สุด

ใจน้อย เพราะหัวใจดวงน้อยๆ ถูกรังแก.. คุณคะ ฉันสงสัยว่า นิสัยขี้น้อยใจเนี่ย เป็นนิสัยเฉพาะผู้หญิงหรือเปล่า แล้วคุณ .. เป็นกันบ่อยไหมคะ เพราะอะไรนะ เราจึงน้อยใจ เพราะรัก เพราะห่วง เพราะแคร์ คนที่เรารู้สึกว่า เรารัก เราแคร์เขา แล้วเขาไม่สนใจใยดีความรู้สึกเรา ใช่ไหมคะ แล้วอาการ ‘งอน’ กับอาการ ‘ใจน้อย’ นี่มันเรื่องเดียวกันหรือเปล่าเนี่ย ใจน้อย เพราะหัวใจดวงน้อยๆ ถูกรังแก.. คิดไปคิดมา ฉันประเมินตัวเองไม่ถูกแล้วล่ะค่ะว่า ฉันน่ะ อยู่ในขั้นปกติหรือเปล่า ก็เพราะฉันมักจะน้อยใจได้ง่ายๆ แฉตัวเองเสียแล้วสิคะ คุณที่รัก อย่าเพิ่งเผ่นไปก่อนนะคะ น้อยใจ – ใจน้อย ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นหนหนึ่ง จะเป็นอยู่สามสี่วัน มาง้อสิคะ.. นิดเดียวก็หายแล้ว นี่ความลับของฉันนะคะ ฉันโกรธง่าย หายเร็ว ง้อง่ายจะตายค่ะ ฉันน่ะ ไม่มีดอกไม้ก็ไม่ว่า ไม่ต้องการอะไรมาก ไปกว่า แค่ใส่ใจ.. ไหนใครเป็นเหมือนกัน ฉันขอมือหน่อย มาเข้าชมรม ‘คนใจน้อย’ ด้วยกันไหมคะ คนใจน้อยอยากแข็งแรง อยากให้คนที่รักรู้ว่าเราแคร์ อยากได้ความ รู้สึกที่เท่ากันจากคนที่รักค่ะ ต้องการแค่นี้ - - ไม่มากไปใช่ไหมคะ   Create Date : 10 เมษายน 2551     Last Update : 10 เมษายน 2551 21:36:34 น. Counter : 381 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ฉันไม่อยากแห้งเหี่ยวเหมือนดอกไม้เฉาแดด หมู่นี้งานมีปัญหาเยอะเลย หนักและเหนื่อยค่ะ.... เวลาทำงานวันละแปดชั่วโมง เหมือนแบกอะไรไว้จนหลังแอ่น ยอมรับว่า บางวันเมื่อนาฬิกาถึงเลขหก ฉันอยากสับสวิตซ์ไฟให้ตัวเอง ถ้าหายตัวได้.. ฉันคงทำไปแล้ว ฉันว่าการทำงานที่ดูดพลัง ทำให้เราเฉาเหมือน ดอกไม้โดนแดดเผา ฉันคิดว่าตัวเอง กำลังเป็นแบบนั้น แม้จะชาร์ตแบตมาเท่าไหร่ก็ตาม มันก็ไม่เต็มสักที ในหนึ่งวันมีเรื่องให้ยิ้ม เก็บเอาไว้สู้กับความล้าในใจ แต่บางครั้งต้านไม่อยู่ พาลหมดแรงแล้วอยากให้มีโหมดหายตัวที่ว่า ไปไหนก็ได้ ไปดาวอังคารก็เอา... ทำไงดีละคะเนี่ย... ฉันไม่อยากแห้งเหี่ยวเหมือนดอกไม้เฉาแดด หรือพาลเกลียดวันจันทร์ ซึ่งเป็นโรคของมนุษย์ทำงาน เพราะการทำงานคือสิ่งที่ทำให้ชีวิตมีคุณค่าที่สุดแล้ว หากชีวิตมีตาชั่ง ฉันว่าบางด้านของฉันต้องเอียงแน่ๆ สงสัยต้องหาอะไรถ่วงแล้วล่ะค่ะ หัวใจเต้นเร่า ข้างซ้าย imagine เห็นทรายขาวๆ น้ำใส ฟ้าสีฟ้าจัด 'ฉันอยากไปทะเล' ข้างขวา ร่ำร้อง ยกมือสนับสนุน ว่า 'เอาเลย ๆๆๆ ...' โอ.. นี่ฉันจะเป็นเอามากจริงๆด้วย รอก่อนนะ ทะเลที่รัก... ตอนนี้ต้องวิ่งวนในทะเลใจก่อน เอาให้รอดก่อนเถอะ อีกสองวันจะได้หยุด ต้องท่องคาถาฮึดเสียแล้วล่ะคะ ขอให้ผ่านไปอีกวันนะคะ... วันนี้ ส่งใจมาช่วยด้วยนะคะ   Create Date : 10 เมษายน 2551     Last Update : 10 เมษายน 2551 7:18:34 น. Counter : 477 Pageviews.   9 comment Share Tweet

ถ้าซ้อนท้ายเขา ... อย่าลืมสวมหมวกกันน็อกนะคะ หลังหกโมงเย็น ฉันกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์ไป รพ.ศิริราช โมงยามเช่นนี้ จะมีอะไรดีไปกว่าพาหนะที่เรียกคล่อง ว่องไวอย่างสองล้อ เหล็กนี่ได้ จะเอาเร็ว ก็ต้องยอม 'ร้อยยี่สิบ' คนขับบอก ฉันพยักหน้า ซ้อนท้ายวินหนุ่ม มีการแวะเติมน้ำมัน ก่อนจะพาซอกซอนไปจนถึงโรงพยาบาล ชั่วโมงเศษหลังจากเยี่ยมคนป่วย ฉันกลับออกจากศิริราช บรรยากาศ แถวนั้นไม่เลวเลย อาหารการกินเยอะไปหมดจนลายตา ฉันแวะซื้อข้าวต้ม เครื่องร้อนๆใส่ถุงกลับบ้านด้วย ยิ้มสิคะ ท่าทางจะอร่อย หน้าตาดี แถมราคาสบายกระเป๋า ฉันมองหาวินมอเตอร์ไซค์อีกรอบ จะกลับแล้วนี่คะ ดูเวลาแล้วหากจะเอาเร็วก็ต้องยอมอีก 'ร้อยห้าสิบ' หนุ่มวินหน้าตาดี ( ดีจริงๆ ) บอก แหม สะดุ้งเลย.. แพงนะคะ ทำไงได้ล่ะคะ ต้องไปอยู่ดี ขืนรอแท็กซี่ กว่าจะกลับไปถึงที่หมายได้ ต้องใช้เวลายิ่งกว่านั่งซ้อนท้ายหนุ่มนี่อีก ไม่มีทางเลือกอีกแล้ว ไปก็ไปค่ะกระนั้นไม่วายข้องใจเรื่องราคา ขอต่อสักหน่อย เท่าขามา ก็ยังดี วินหนุ่มอิดออดเล็กน้อย แต่เจอลูกอ้อนของฉัน แกเลยยอมลดราคา แถมยังแสดงความมั่นใจเมื่อฉันถามหาหมวกกันน็อก 'ไม่ต้องหรอกพี่ ผมเคลียร์ได้' หนุ่มน้อยบอก พลางสตาร์ทเครื่อง เอาสิคะ ไปก็ไป เห็นหน้ามั่นอกมั่นใจขนาดนั้นก็ไม่อยากขัด หิ้วถุงข้าวต้มด้วย ในมือมีหนังสือด้วย ไม่ต้องลังเลแล้วค่ะ กระโดดขึ้นรถอีกรอบ ถุงข้าวต้มร้อนค่ะ ฉันหิ้วไม่ถนัดเลย พักหนึ่งจึงตะโกนถามเขาว่ามีตะกร้าหน้ารถไหม เขาบอกว่าไม่มี ฉันบอกไปว่าแขวนถุงได้ไหม มันร้อน เขาน่ารักนะคะ พอเลยแยกที่ติดไฟแดง ก็จอด พลางรับถุงข้าวต้มเอาไปผูกไว้ด้านหน้าอย่างเรียบร้อย แล้วออกรถต่อ ไปได้อีกเกือบห้าร้อยเมตรก็เจอดีค่ะ 'ตำรวจนี่' ฉันบอกช้าไปแล้วเพราะเขาถูกโบกให้จอด วินหนุ่มน้อยหน้าตาดีของฉันมีลีลาการอ้อนตำรวจด้วย แต่อ้อนอีท่าไหนก็ไม่สำเร็จ เพราะตำรวจหน้าเหี้ยมคนนั้นไม่ยอมท่าเดียว นี่ขนาดอ้างว่ารู้จัก ท่านอดีตรัฐมนตรีนะคะ บอกชื่อด้วยนะ พอตำรวจส่ายหน้า แกก็ยังมีชื่อ คนอื่นๆทยอยมาอีกแน่ะ อ้อนอยู่พักนึงพี่ตำรวจก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะใจอ่อน ฉันอดรนทนไม่ได้แล้วสิ จึงช่วยอ้อนด้วย แหม ขนาดฉันไม่สวยนะคะเนี่ย พี่ตำรวจยังหันมาทำหน้าเจ้าชู้ ทำเสียงอ่อนหวานกับฉัน แต่...ไม่สำเร็จค่ะ ฉันช่วยน้องเขาไม่ได้ 'เห็นไหม บอกแล้วว่าให้พี่ใส่หมวก นี่ถ้าใส่ก็ไม่โดนจับหรอก' ฉันตะโกนแข่งกับเสียงรถ 'ไม่ใช่หรอกพี่ ยังไงก็โดนอยู่ดีแหละ ไม่ใช่แค่เรื่องพี่ไม่ใส่หมวกหรอก' เขาตะโกนสวนกลับมา 'แล้วไหนว่าเคลียร์ได้ไง' ฉันอดยิ้มไม่ได้ เมื่อนึกถึงท่าทางยิ้มกริ่มอารมณ์ดีขณะที่ฉันต่อราคากับเขาได้ แล้วเขาอวดกับฉันแบบนั้น ชายหนุ่มหัวเราะแหะๆ แทนคำตอบ ฉันไม่ว่าอะไร แต่ขณะนั้นก็อดยิ้มขำไม่ได้ เขาจะขาดทุนไหมนี่ เท่าที่ฉันได้ยินพี่ตำรวจเขียนใบสั่ง บอกให้เขาไปจ่ายค่าปรับสองร้อยบาท แต่เขา จะได้ค่าโดยสารจากฉันร้อยยี่สิบ 'โดนบ่อยไหมเนี่ย' ฉันถอดหมวกกันน็อกให้เขา ขณะที่รถจอดสนิทที่จุดหมายปลายทาง หนุ่มน้อยยิ้มตาหยี เขาหน้าตาดีจริงๆนั่นแหละค่ะ 'อย่าลืมไปเคลียร์กับตำรวจล่ะ' ฉันบอก ส่งแบงค์ร้อยหนึ่งใบ แบงค์ยี่สิบอีกหนึ่งไปให้เขา ไม่เคยนั่งมอเตอร์ไซค์แพงอย่างนี้เลย แต่ก็สนุกนะคะ เป็นค่ำคืนที่ฉันได้ยิ้ม แล้วยังได้เจออะไรที่แสนจะเซอร์ไพรส์ด้วย ไม่รู้เขาไปเคลียร์กับพี่ตำรวจหน้าเหี้ยมได้หรือยัง ฉันทั้งขำ ทั้งสงสาร และก็ไม่รู้เหมือนกันว่าขากลับจะเจออีกกี่ด่าน เจอวินหนุ่มหน้าตาดีแถวศิริราช ให้คุณรู้นะคะว่า.. เขาล่ะ ถ้าซ้อนท้ายเขา อย่าลืมสวมหมวกกันน็อกนะคะ   Create Date : 08 เมษายน 2551     Last Update : 8 เมษายน 2551 22:42:46 น. Counter : 356 Pageviews.   7 comment Share Tweet

สามสิบหกเอง ไม่ใช่หกสิบสาม จะอกหักบ้างก็ช่างเถอะ 1. ฉันกำลังรอขึ้นรถทัวร์กลับบ้าน ทายสิคะ ว่าฉันอยู่ที่ไหน ที่นี่มีรถทัวร์หลายสายที่สามารถเข้ากรุงเทพได้ และมีตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเสียด้วย นั่งรถรอทัวร์ คิดนั่นคิดนี่ไปได้เรื่อย คิดแล้วอย่าเสียเปล่า เขียนบล็อกให้คุณอ่านดีกว่า ขึ้นรถได้สะดวกแบบนี้ แต่ก็มีเวลาในใจแล้วว่าจะกลับห้าโมงเศษๆ พอไม่ให้ถึงดึกเกินไป สถานีขนส่งนี่คะ มีอะไรให้ดูเยอะแยะ ผู้คนมากมาย ต่างคนต่างจุดหมาย ปลายทาง บางคนกลับบ้าน บางคนจากบ้าน แต่ไม่ว่าจะอย่างไร การมีจุดหมายปลายทางให้ไปและให้กลับ คือสิ่งพิเศษ 2. รถด่วนขบวนสุดท้าย ที่ใครๆว่ากัน ฉันไม่รู้ว่ามันมีจริงหรือเปล่า สำนวนนี้ตลกดีนะคะ ฉันว่า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองรอรถด่วนขบวนนั้นอยู่หรือเปล่า ก็ก่อนหน้านี้ ฉันยังงงๆ กับชีวิต เมื่อนั่งนึกทบทวน ว่าอะไรกันนี่ อายุสามสิบหกแล้ว แต่ฉันเพิ่งอกหัก !! แล้วก็ขำ แล้วก็ขื่น ที่มาถูกทิ้ง ให้รู้จักรสชาติของความเจ็บปวดเอาเมื่ออายุ ปูนนี้ คุณว่า ความรักมันเล่นตลกกับคนเราหรือเปล่าคะ ฉันว่านะ มันทั้งเจ้าเล่ห์ และทั้งน่ารักในเวลาเดียวกันเลยแหละ อายุสามสิบหก แล้วฉันจะไปเกาะรถด่วนขบวนสุดท้ายที่สถานีไหน แหม ไม่ใช่จะหากันง่ายๆสักหน่อยนะคะ คนรักสักคนน่ะ แล้วดูที่อกหักสิ ผ่านเลยมาถึงสี่ปีจนคิดว่าไม่แล้วเชียวนะ ไม่แล้ว ไม่แล้ว เหมือนตกจากหลังม้าแน่ะค่ะ !!! 3. ช่างเถอะ... ฉันสรุปง่ายๆ หลังจากผ่านช่วงเวลาลำบากอย่างนั้นมา นี่ก็หลายเดือนแล้วนะที่ฉันกลายเป็นคนอกหักสมบูรณ์แบบ หลายอย่างช่วยฉัน ทั้งเวลา และ 'มือที่มองไม่เห็น' ขอบคุณจริงๆนะคะ ทั้งสิ่งมีชีวิต และไม่มีชีวิตทั้งหลาย ที่ช่วยประคองจนฉันผ่านช่วงทุกข์ลำเค็ญมาได้ อยากขอบคุณทั้งหมด รวมถึงบล็อกนี้ ฉันวางใจลงได้แม้ไม่ทั้งหมด แล้วก็บอกตัวเองว่า อายุสามสิบหก เพิ่งจะอกหักน่ะ ธรรมดา คนปูนนี้หรือปูนไหนก็อกหักได้ทั้งนั้นแหละ แล้วก็ใช่ว่าจะไม่สามารถมองหารถขบวนใหม่ได้ ถ้าจะไม่ได้ มันก็มีสาเหตุเดียวคือ ไม่อยากมอง ปิดตา และ ปิดใจ สามสิบหกเอง ไม่ใช่หกสิบสาม จะอกหักบ้างก็ช่างเถอะ เรียนรู้กันไปนะคะชีวิต มันไมได้หยุดแค่นี้นี่นา วันเวลายังมีอีกมาก ให้แสวงหา ทุกข์หรือสุขจะเดินมาชน ก็ยิ้มรับมันไป 4. จะออกเดินทางแล้วนะคะ จุดหมายปลายทางรออยู่ ของฝากเต็มมือ เดี๋ยวกลับมาใหม่ อ๊ะ อย่าถามนะว่าใครมาส่งฉัน จ้างให้ก็ไม่บอก เจอกันคืนนี่.. ที่กรุงเทพนะคะคุณ....   Create Date : 07 เมษายน 2551     Last Update : 7 เมษายน 2551 15:46:39 น. Counter : 468 Pageviews.   11 comment Share Tweet

คงไม่แปลกใช่ไหมคะ ...ที่ฉันจะเดินจูงมือ 'เธอ' .... ฉันกลับมาจากตลาดแล้วค่ะ เดินกินปาท่องโก๋ร้อนๆสบายใจจังเลย ต่างจังหวัดนี่คะ สบายๆ ไม่เร่ง ไม่รีบ อยากอ้อยอิ่งอย่างไรก็ได้ ไม่ต้องกลัวรถติด ห้านาที สิบนาที ผ่านไม่กี่ไฟแดง สี่ล้อคันเก่งก็พากลับมายังที่พักได้ ยังไม่ทันเหนื่อย ไม่ต้องโอดครวญ แหม อยากบอก ฉันน่ะ ไปนั่นไปนี่มาแม้ไม่มาก แต่ก็ไม่น้อย เกิดข้อสังเกตอย่างหนึ่งค่ะ ไม่เกี่ยวกับของกิน หรือ ตึกแถวอะไร นะคะ แต่เกี่ยวกับคน คุณเคยสังเกตเหมือนฉันหรือเปล่า ฉันว่าเดี๋ยวนี้ 'ประชากร' แบบเรา นี่เยอะแยะไปหมดนะคะ หากพูดถึงอัตราส่วน ฉันว่ามันไม่ใช่สิบคน จะเห็นหนึ่งคนแล้วล่ะ เผลอๆในสิบหน สามสี่ห้าคนด้วยซ้ำไป อาจจะมีทุกหัวถนนด้วยซ้ำไปนะคะ สังเกตดูสิคะไม่ว่าเดินไปไหน ภาพคู่รักหญิง-หญิงเดินเกี่ยวก้อยกัน คู่รักทอมดี้ ทอมก็แสดงออกชัดๆ ดี้ก็ควงทอมให้เห็นชัดๆ ภาพเหล่านี้มีให้เห็นเกลื่อนไปหมด จนชินตา ไม่ต้องพูดถึงในกรุงเทพนะคะ นั่นน่ะเยอะ เปิดเผย หาได้ทั่วไป ทุกออฟฟิศ ทุกห้างสรรพสินค้า ทุกหอพัก ทุกบริษัท โอย... เยอะ แต่ฉันยังหมายถึงตามต่างจังหวัด หัวเมืองใหญ่ๆ เมื่อกี้ในไนท์บาซาร์ ก็เห็นตั้งหลายคู่แน่ะ ยิ่งตอนไปเชียงใหม่คนเดียวเมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมา นั่นก็เห็นเยอะแยะไปหมดเหมือนกัน ถามว่ารู้สึกอะไร อย่างไร ตอบในความรู้สึกที่เป็นแบบนี้เหมือนกัน ก็ไม่ได้รู้สึกแปลกนะคะ แต่ฉันไม่รู้ว่าคนอื่นคิดอย่างไร ที่แน่ๆ และที่รู้ๆ สมัยนี้อคติและการรับรู้ของสังคมถึงการมีอยู่ของความรัก 'อีกแบบ' เช่นนี้ น่าจะไม่ใช่เรื่องประหลาดอะไรนักแล้ว จะรักใครก็รัก ไปเถอะค่ะ แค่เพียงรักให้ดี และอย่าให้ตัวเองต้องทุกข์ ทำให้คนอื่นเดือดร้อนเป็นพอ ความรักไม่มีผิดถูกหรอกค่ะ ไม่มีอะไรมารองรับ มันเป็นเรื่องของอารมณ์ และความต้องการของแต่ละบุคคล ไม่มีอะไรกำหนดด้วยซ้ำว่ามันควรเป็นกี่ชนิด กี่แบบ สิ่งที่ฉันเห็น และสิ่งที่ฉันเป็น ก็คืออีกแบบของความรักชนิดหนึ่งที่มีอยู่บนโลกนี้ มีอยู่จริงและจับต้องได้ ก็พื้นที่ของโลกนี้มีไว้สำหรับมนุษย์ทุกเพศไม่ใช่หรือคะ คงไม่แปลกใช่ไหมที่ฉันจะเดินจูงมือมนุษย์ผูหญิงเหมือนกันไปบนถนนเส้นเดียวกับคนอีกหลายๆคน ขอบคุณนะคะ... ที่เข้าใจ   Create Date : 06 เมษายน 2551     Last Update : 6 เมษายน 2551 22:47:59 น. Counter : 375 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• bewae1001
• เช้านี้ยังมีเธอ
• li_goro
• I am just fine^^
• - in the deepest mist -
• lnpuu29
• กาแฟสอง
• บลูดานูป
• Mizz A n D
• รันหณ์
• orangebox
• cherydnk
• เพลงฝนต้นลมหนาว
• mameehanako
• Para-Nasi
• raBBitFood
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• รอยยิ้มนางฟ้า
• อย่าิไปคิดมากกับชีวิต
• เต่าตัวลาย
• Karn_theFreeItem
• Lucky in Life
• CCAIS
• engthan
• Webmaster - BlogGang

• ฟ้าพิงดาว
• การ์ด LB สวยๆ
• ปิงฟ้าวิลันดา นวนิยายหญิงรักหญิง
• ชีวิตดีดี
• น้องใหม่
• ธรรมตามใจ / ประชาไท
• letter to my princess
• สวัสดีแปดริ้ว
• OKnation
• leslady
• my hi5
• slow life สูตรความสุข
• BlogGang.com