• ผู้หญิงสีรุ้งปี 53 และก่อนหน้านั้น
• กล่องจดหมาย letter box
• ความเรียงเรื่อยๆ
• นิยายที่พิมพ์แล้ว ดวงดาวดอกไม้
• หวานไหวในบทกวี
• รอยเท้าที่เราย่ำ
• จัดการชีวิตรอบด้าน
• My day
• ปี 2553 - 2555 ชีวิตนี้ดีที่สุด

ความลับระหว่างเรา คุณคะ เขางอนฉัน เขาบอกว่า งอนแล้วนะ !!!! เขาคือ น้องอวบ แมวอายุสองขวบของฉันค่ะ ใครว่านิสัยงอนมีเฉพาะในผู้หญิง และในคนคะ เชื่อไหมว่าในแมวก็มี แมวน้องอวบของฉัน เขานอนเบียดกับฉันทุกคืน น้องอวบมีหมอนเล็กๆ ใบหนึ่ง ตั้งอยู่ข้างๆหมอนฉันเลย ทุกคืนเขาจะรู้เวลา ว่าเวลาไหนคือเวลานอนของเขา ลีลาการล้มตัวลงนอนก็ไม่เหมือนใครอีก เขาจะหันรีหันขวางแล้วล้มลง แปะ !!! ทิ้งตัวอวบ และ หางใหญ่ๆลงทันที โดยไม่แยแสว่า จะมีมือฉัน หน้าฉัน หรือสิ่งอันใดวางอยู่ตรงนั้น น้องอวบนอนด้วยทุกคืน นี่เป็นความลับระหว่างเราสองคน เพราะแม้แต่แม่ฉัน ยังไม่รู้ว่าฉันเอาเขามานอนด้วย ชนิดหายใจเข้าก็ เฮ้อเธอ แบบนี้ ! นอนเป็นเวลา แล้วยังตื่นเป็นเวลาค่ะคุณขา นอนสี่ทุ่ม ไม่เกินนั้น แล้วตื่นตีสาม ตีสามค่ะคุณ แม้หลับฝันไปถึงไหนก็ต้องงัวเงียมาปล่อยเขา ให้ไปวิ่งเล่นนอกระเบียงห้องก่อน แล้วจะกลับมาเรียกตอนหกโมงเช้า วงจรชีวิตน้องอวบเป็นแบบนี้ทุกวัน ฉันจะบอกว่าน้องอวบแสนงอนด้วย เพราะเขาจะรู้ตัว หากโดนแม่ถือคัตตั้นบัดอันยาวๆ มาเพื่อเช็ดหูแล้วละก็ น้องอวบจะเตรียมชิ่งทันที เหมือนจะรู้ ว่าคัตตั้นบัดยี่ห้อสลีคกี้ เป็นภัยต่อความมั่นคงทางอารมณ์ของเขา แค่เห็นเท่านั้น น้องอวบใส่เกียร์เผ่นแน่บ หากถูกจับได้ น้องอวบจะสมยอม แบบกล้ำกลืนเต็มที แล้วก็เดินเชิดออกไปจากห้องโดยไม่มองใครเลย ในคืนที่น้องอวบงอน เขาจะไม่มาร้องเรียกขอนอนด้วย งอนแล้วให้ทำไง ไม่ง้อหรอกนะคะ ปล่อยให้งอน นอนเดียวดายอยู่ข้างล่าง ซะเลย รุ่งเช้า น้องอวบก็ลืมแล้ว แค่เห็นกระป๋องอาหาร น้องอวบก็มาถูขาแม่แล้วล่ะค่ะ เป็นอันว่าหายงอนแล้วนะคะ นั่นน่ะ ปล ฉันไม่อาจเขี่ยน้องอวบออกจากห้องนอนได้ แค่เห็นนอนขดแบบนี้แล้ว ก็อ่อนใจ ฉันรู้นะว่าขนน้องอวบอาจจะชอนไชเข้าจมูกของฉัน แต่ทำไงได้ละคะ ขาดไม่ได้แล้วนี่ !!!   Create Date : 20 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 20 พฤศจิกายน 2550 21:27:33 น. Counter : 448 Pageviews.   9 comment Share Tweet

เด็กซนๆที่วิ่งวนในใจฉัน คุณคะ สิ่งที่ห้ามยากที่สุดในชีวิตนี่คุณคิดว่ามันคืออะไร ฉันว่า ความคิดค่ะ เคยไหมคะ ที่ต้องบอกตัวเอง ห้ามตัวเอง ไม่ให้คิดไปไกล บอกแล้วก็พยายามจะทำ ลองห้ามใจไม่ให้คิดดู แต่มันไม่ง่ายเลยนะคะ ความคิดเหมือนเด็กซนๆ ที่วิ่งเล่นอยู่ในใจเรา กระโดดโลดเต้นอย่างไม่รู้จักเหนื่อย จากตรงนั้นไปตรงโน้น ตรงโน้นไปตรงนี้ มิน่าเล่า ในทางศาสนาจึงมีการพูดถึงเรื่องสติ และ การกำหนดจิตไม่ให้ฟุ้งซ่านไปไหน หากเด็กซนๆคนนั้นไม่กระโดดโลดเต้นมาก หรืออยู่อย่างสงบ เราก็คงไม่เหนื่อยนัก วันทั้งวัน เด็กซนๆคนนี้วิ่งเล่นอยู่ในใจเรา คอยจูงเราให้รู้สึกไปนานา สุข เศร้า หวั่นไหว วิตกกังวล สารพัดแล้วแต่เขาจะคิด จะนำพา ทำยังไงให้เด็กซนๆคนนี้อยู่อย่างสงบได้บ้างนะ หรือว่าต้องใช้ไม้เรียว โอ ท่าจะดีนะคะ ตีตัวเองแรงๆ สักที ให้เข็ดหลาบเสียบ้าง ฐานที่ทำให้ใจนี้เหนื่อยล้า ไม่เป็นสุข เจ็บแล้วไม่จำให้มันรู้ไป ปล 1 เด็กซนๆกำลังทำให้ฉันตกอยู่ในภาวะหวาดหวั่น ฉันจะทำยังดีคะเนี่ย ช่วยกำราบเขาให้ฉันที ปล 2 ตอนนี้มีเด็กซนๆหลายคนค่ะคุณ   Create Date : 19 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 19 พฤศจิกายน 2550 21:24:05 น. Counter : 385 Pageviews.   10 comment Share Tweet

หัวใจของเด็กปั๊มคนหนึ่งที่ไม่ได้ใส่สูท คุณคะ ฉันเชื่อเหลือเกินว่าในแต่ละวันเราต้องมีโอกาสพบเจอคนแปลกหน้า ที่ได้พบกันเพียงครั้งเดียวแล้วผ่านเลยไป แต่ขณะเดียวกันกลับทิ้งความประทับใจให้เราไว้มาก คงมีบ้างหรอกนะคะ ฉันจะเล่าให้คุณฟังว่า ฉันเจออะไรวันนี้ค่ะ เมื่อก่อนเวลาขับรถเข้าปั๊มเพื่อเติมน้ำมัน นอกจากเด็กปั๊มจะมาเติมน้ำมันให้เราแล้ว บางครั้งเขายังมาเช็ดกระจกให้อีกด้วย เป็นที่รู้กันว่าอาจจะมาจากการแข่งขันกันบริการ ลูกค้าที่ไหนก็ชอบ แต่เดี๋ยวนี้อาจจะไม่ค่อยมีแล้วค่ะ ที่เติมน้ำมันแล้วเด็กจะเช็ดกระจกให้ ซึ่งส่วนใหญ่การเช็ดกระจกจะทำเป็นพิธีเท่านั้นใช่ไหมคะ คือเช็ดให้ แต่สะอาดหรือเปล่า ไม่ใช่เรื่องที่เราจะต้องไปยึดติด เพราะถือว่าเขาทำให้เป็นบริการแถม แต่ไม่ใช่กับเด็กคนนี้ที่ปั๊มน้ำมันแถวลาดพร้าวที่ฉันเจอวันนี้ ตอนที่เข้าไปจอดเพื่อเติมน้ำมัน ฉันเห็นแล้วว่าเขามีอุปกรณ์เช็ดกระจก พร้อมผ้า พอเขาเริ่มเติมน้ำมันให้ เขาก็คว้าอุปกรณ์มาเช็ดกระจกทันที เริ่มจากกระจกหลังก่อน ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไรเลย แต่รู้สึกว่า เอ๊ะ ทำไมรถคลอนๆ เงยหน้าขึ้นดู โอ้โฮ คุณคะ เขาเช็ดแรงมาก เช็ดจนสะอาด หน้าแกแทบจะติดกระจกอยู่แล้ว มือไม้แข็งแรงเช็ดย้ำๆไปตรงร่องรอยที่เลอะอย่างเอาจริงเอาจังมาก ตามปกติ เด็กปั๊มจะเช็ดกระจกให้เรา อย่างดีก็แค่กระจกหลังกับกระจกหน้า หรือไม่ก็แค่กระจกหน้าเท่านั้น แต่นี่ไม่ค่ะ พอเช็ดกระจกหลังอย่างสะอาด โดยใช้แรงอย่างเต็มตัวจนฉันลุ้นระทึกแล้ว เขายังขยับมาเช็ดกระจกประตูข้าง แล้วก็เช็ดกระจกทุกบานอย่างสะอาดหมดจด เหมือนมีแรงเท่าไหร่เขาใส่หมดค่ะ นึกสภาพนะคะ รถฉันเลอะมากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้สภาพรถดูแปลกเชียวค่ะ ตัวรถเลอะ แต่กระจกสะอาดรอบคัน ฉันได้แต่อึ้ง เพราะนึกไม่ถึงว่า น้องเขาจะใส่ใจบริการขนาดนี้ ฉันเหนื่อยแทนเขาจริงๆ ทั้งที่เขาไม่จำเป็นต้องเช็ดขนาดนั้นก็ได้ ฉันลองเหลือบมองรถคันอื่นๆที่เด็กปั๊มคนอื่นๆให้บริการอยู่ มีการเช็ดกระจกบ้าง แต่ก็ไม่ถึงขนาดที่น้องคนนี้แกทำให้ฉัน ภาพของน้องชายคนนี้ที่เช็ดๆๆ สุดกำลัง ทำให้ฉันนึกถึงแม่ เวลาแกขัดเตาแก๊สที่เลอะคราบน้ำมัน ให้พวกเราที่ทำงานนอกบ้านทุกวัน ไม่ค่อยมีเวลาดูแลความสะอาดในครัว แม่มีหัวใจที่อยากทำทุกอย่างให้สะอาดตามวิสัยของแม่ ที่อาจจะทนเห็นลูกมอมๆเลอะๆ ไม่ได้ ทำให้ทุกอย่างแต่ขอบ่นหน่อย ส่วนน้องชายคนนี้ ฉันไม่รู้ว่าแกตั้งใจทำให้ขนาดนี้เพราะอะไร แต่ฉันเห็นสีหน้าแววตาของแกขนาดนั้นแล้ว ฉันไม่อาจคิดเป็นอื่นได้ นอกจากค่าน้ำมันแล้ว ฉันเต็มใจจ่ายแบงค์สีเขียวอีกสองใบให้น้องเขา จะยังไงก็แล้วแต่ ฉันเห็นหัวใจบริการของแกค่ะ หัวใจที่ใส่ให้เต็มที่กับงานตรงหน้า ฉันคงไม่มีโอกาสผ่านไปเติมน้ำมันที่ปั๊มนั้นอีก แต่ฉันคงจะไม่ลืมว่ากระจกรถสะอาดๆ วันนี้เป็นฝีมือเขา ไม่ว่าจะมีเกียรติหรือไม่ หัวใจของเด็กปั๊มคนหนึ่งที่ไม่ได้ใส่สูท ก็มีศักดิ์ศรีในตัวเองเหมือนกัน   Create Date : 17 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 17 พฤศจิกายน 2550 20:54:41 น. Counter : 402 Pageviews.   12 comment Share Tweet

เราไม่ได้เจอกันบ่อย แต่เราก็รักกัน คุณคะ ฉันเป็นคนที่ใครๆก็บอกว่ามี ‘โลกส่วนตัว’ สูง หากคุณได้ยินใครพูดว่าคุณเป็นอย่างนี้ คุณจะคิดอย่างไรคะ อาจตีความได้ว่า ถ้าคุณไม่เข้าถึงยาก คุณก็อาจจะเป็นคนที่ไม่น่าเข้าถึง สำหรับคนอื่นใช่หรือไม่คะ สำหรับฉันแล้ว คำว่าโลกส่วนตัวสูง หมายถึงการที่ไม่เปิดให้ใครต่อใครเข้ามาถึงตัวเราง่ายๆ ค่ะ และอาจหมายถึงการที่ฉันหวงความเป็นส่วนตัว พอใจกับการได้ทำอะไร ตามใจตัวเองโดยไม่มีการชี้นำจากคนอื่นมากกว่า ฉันว่าตัวฉันเองน่ะแปลกค่ะ บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าตัวเองน่ะไม่ยากหรอก ฉันไม่ปิดกั้นการรู้จักพบเจอกับผู้คน แต่ฉันก็หวงความเป็นส่วนตัวเข้าขั้น หมายความว่าฉันมีความเป็นตัวของตัวเองมากพอที่จะเลือกทำ หรือ ไม่ทำอะไร อย่างที่ฉันพอใจ ฉันพอใจกับการได้นั่งเงียบๆ อยู่ในมุมเล็กๆ กับเพื่อนที่รู้จักฉันจริงๆ แค่คนสองคนเท่านั้น คนที่ไม่รู้จักฉันดี อาจจะมองว่า ฉันน่ะเข้าถึง ‘ยาก’ นะคะ แต่นั่นก็อาจจะเป็นเพียงความจริงส่วนเดียวที่คนอื่นมองฉัน ฉันว่าทั้งหมดทั้งปวงนั้น น่าจะขึ้นอยู่กับตัวเรามากกว่า หากเรามีความสุขที่ได้ทำอย่างนี้ เราควรที่จะตามใจตัวเอง ไม่ใช่ตามใจคนอื่น ฉันมีน้องอยู่คนหนึ่ง แกเป็นเด็กร่างยักษ์ เรารู้จักกันตั้งแต่ครั้งที่ฉันยังทำงานที่เดิม ฉันกับน้องชอบคุยกันเรื่องชีวิต เรามีรสนิยมคล้ายกัน และแน่นอนค่ะ เราเคารพในเรื่องส่วนตัวของกัน แต่กรอบความสัมพันธ์ระหว่างเราก็มีขอบเขต เราเป็นคู่เพื่อนที่ใครๆก็มองว่าเป็นพวก ‘มีโลกส่วนตัวสูง’ เหมือนกัน แต่เราก็มีความสุขดีนะคะ นอกเวลางานคือเวลาที่เราจะใช้ไปกับอะไรในโลกของเรา ฉันไม่เคยมองว่าตัวเองผิดปกติเลย หากฉันมีความสุขกับการนั่งละเลียดชาอุ่นๆ กับเพื่อนในวงสนทนาเล็กๆ แทนที่จะแห่ไปกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ ซึ่งฉันกับน้อง เราแชร์ความรู้สึกกันบ่อย โลกของฉันรื่นรมย์ดีค่ะ ถึงแม้จะมีคนอยู่ในนั้นไม่มากไม่มายอะไร เราเคยคุยกันว่า จำเป็นไหมที่ในบางครั้งเราจะต้องมีคนเยอะแยะมากมายในชีวิต อาจจะใช่ หรือ อาจจะไม่ใช่ก็ได้ ฉันกับน้อง เราไม่ได้เจอกันบ่อย แต่เราก็สนิทกันในแง่ของความรู้สึก แค่พูดกับอีกคนว่าเหนื่อย... ไม่ต้องบรรยายอะไรกับน้อง น้องก็เข้าใจ บางทีมิตรภาพระหว่างกัน ไม่ต้องอาศัยเสียงเฮดังๆหรอกค่ะ แค่เสียงหัวเราะเบาๆ พอให้อีกคนได้ยินว่าเรายังมีกันอยู่ มันก็อุ่นใจพอ บางทีหายไปหลายๆเดือนกว่าจะได้คุยกันสักครั้ง ไม่มีอะไรนอกจากโทรไปบอกว่า คิดถึง และ รักนะ ด้วยเสียงดังๆ แล้วก็หัวเราะ เราไม่ได้เจอกันบ่อย แต่เราก็รักกัน โลกส่วนตัวของฉันยังเปิดประตูกว้าง รอต้อนรับคุณอีกด้วยค่ะ ฉันไม่ยากเกินกว่าที่คุณจะเข้าใจหรอกค่ะ เข้ามาสิคะ ฉันยินดีที่ได้รู้จักคุณค่ะ   Create Date : 16 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 16 พฤศจิกายน 2550 22:26:54 น. Counter : 415 Pageviews.   13 comment Share Tweet

การมีฉันอยู่ในชีวิต เป็นความชินชาของเธอหรือไร บางทีฉันก็เคยสงสัยว่าระหว่างคนสองคน หากไม่มีความรักเหลืออยู่ มันจะเป็นอย่างไร เธอจะเสียใจไหม หรือเธอไม่รู้สึกอะไรเลย ถ้าอย่างนั้น ฉันจะถามเธอต่อว่า เธอยอมรับความเปลี่ยนแปลงนั้นได้ใช่ไหม ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา ความเฉยชาของเธอมาจากไหน หรือการมีฉันอยู่ในชีวิตไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเลย ว่าเธอมีคนๆหนึ่งควรต้องดูแลความรู้สึกกันในฐานะ ‘คนรัก’ การมีฉันอยู่ในชีวิต เป็นความชินชาของเธอหรือไร ฉันใจหาย หวั่นใจ และสับสน แก้วน้ำใบนั้นของเธอมันพร่องลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน เพราะความสัมพันธ์ทางกายที่ห่างร้างไปตามกาลเวลา หรือเพราะมีอะไรในใจเธอ ที่ไม่เหมือนเดิม ฉันไม่รู้เลย ฉันไม่รู้ตัว ความรักของเธอคืออะไรกันแน่ เป็นเพราะฉันทำใจยอมรับไม่ได้กับการเปลี่ยนแปลงนั้นหรือที่แท้จริงเธอไม่เหมือนเดิมตั้งนานแล้ว แต่ฉันหลอกตัวเอง เราไม่ได้รักกันแล้วหรือ เรายังรักกันอยู่ไหม คือคำถามที่ฉันอยากถามเธอ อยากถามเธอจริงๆ เธอจะมีคำตอบอะไร ให้ฉันบ้างไหม ตอบฉันเถอะ อย่าให้ความเฉยชาของเธอบั่นทอนจิตใจฉันอีกต่อไปเลย การมีอยู่ที่เหมือนไม่มี ไม่ได้ทำให้ใครมีความสุขหรอก ฉันเชื่อ หากจะมีฉันอยู่ โปรดทำให้ฉันกระจ่างสักหน่อยเถอะ ว่าฉันยังมีตัวตน มีความสำคัญ ไม่ใช่คนอื่นสำหรับเธอ อย่างที่ฉันกำลังเข้าใจ   Create Date : 15 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 15 พฤศจิกายน 2550 21:28:37 น. Counter : 611 Pageviews.   15 comment Share Tweet

• bewae1001
• เช้านี้ยังมีเธอ
• li_goro
• I am just fine^^
• - in the deepest mist -
• lnpuu29
• กาแฟสอง
• บลูดานูป
• Mizz A n D
• รันหณ์
• orangebox
• cherydnk
• เพลงฝนต้นลมหนาว
• mameehanako
• Para-Nasi
• raBBitFood
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• รอยยิ้มนางฟ้า
• อย่าิไปคิดมากกับชีวิต
• เต่าตัวลาย
• Karn_theFreeItem
• Lucky in Life
• CCAIS
• engthan
• Webmaster - BlogGang

• ฟ้าพิงดาว
• การ์ด LB สวยๆ
• ปิงฟ้าวิลันดา นวนิยายหญิงรักหญิง
• ชีวิตดีดี
• น้องใหม่
• ธรรมตามใจ / ประชาไท
• letter to my princess
• สวัสดีแปดริ้ว
• OKnation
• leslady
• my hi5
• slow life สูตรความสุข
• BlogGang.com