images by free.in.th images by free.in.th
Group Blog
 
All blogs
 

เมื่อ ... ไม่รู้จะไปไหน ...ให้หัวใจและสองเท้านำทาง

คุณคะ เคยไหมคะ

ที่คุณไม่รู้จะไปไหน อารมณ์นี้เกิดกับฉัน เมื่อเย็นนี้เอง


ฉันไม่รู้ค่ะ ว่าคนอื่นๆมีจุดหมายอะไรในวันศุกร์
แต่วันนี้ ฉันเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองไร้จุดหมาย
ฉันไม่รู้จะไปไหนค่ะ

เวลาวันศุกร์ทีไร จะต้องมีคำถามว่าวันนี้จะไปไหน
ศุกร์นี้แปลกว่าศุกร์อื่นๆ

ในที่สุด อารมณ์ 'ไม่รู้จะไปไหน'
ก็พาฉันมาถึงดิสเคาน์สโคร์กลางกรุงเทพ ด้วยรถไฟฟ้าใต้ดิน

ผู้คนมากมายนะคะวันศุกร์ ดูเหมือนจะไม่มีใครยินยอมพร้อมใจกับแบกทุกข์
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของทุกคนเหมือนจะนัดกันไว้ แช่มชื่นดีนะคะ

ฉันไม่รู้ว่าอารมณ์รักวันศุกร์มันสำคัญกับคนต่างจังหวัดมากไหม
แต่สำหรับคนกรุงเทพที่เป็นมนุษย์เงินเดือน ร้อยทั้งร้อยโหยหาวันศุกร์ทั้งนั้นค่ะ

จะว่าไปก็ช่างดีที่จู่ๆ ก็มาเดินอยู่กลางที่สาธารณะที่ยังมีแสงสีส่องสว่าง
แม้จะค่ำมืดดึกดื่นแล้ว ชีวิตกลางคืนของใครบางคนเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้นค่ะ สำหรับแถวๆรัชดา มีทั้งคนที่มานั่งรอใครบางคน คนที่ทำมาหากินตอนกลางคืน คนที่ตั้งใจจะไม่หลับไม่นอน ตลอดราตรีอันยาวไกลนี้ คนที่กำลังเดินทางจากที่หนึ่งไปที่หนึ่งที่เรียกว่าบ้าน และอาจจะมีบางคนที่ไม่รู้จุดมุ่งหมายของตัวเอง

ฉันเอามือซุกกระเป๋ากางเกง สะพายเป้ใบเล็กคู่ใจ ใส่หูฟัง MP-3 แนบหู มีเพลงโปรดคลอไปตลอดทาง เดินสวนกับคนเหล่านั้นอย่างสบายอกสบายใจ ทั้งที่เมื่อเย็นเหนื่อยใจอยู่กับงาน และจ่อมจมกับชีวิตที่ยังหาคำตอบไม่ได้ว่า 'ไม่รู้จะไปไหน'

จริงสิ ... ที่บางทีไม่รู้บ้างก็ได้ แล้วก็ปล่อยให้อารมณ์ล่องลอย จะไปไหนก็ปล่อยให้สองเท้าและหัวใจนำทาง

ชีวิตก็ไม่ต้องการคำตอบอะไรมากนะคะ ไม่รู้อะไรเสียบ้าง

บางทีก็เป็นรสชาติชีวิตอย่างหนึ่งค่ะ


วันเวลาที่เราสูญเสียไปเปล่าๆ
ก็คือวันเวลาที่เราไม่ได้หัวเราะ
---- เซบัสเตียน แซมพอร์ท ----





 

Create Date : 05 ตุลาคม 2550    
Last Update : 5 ตุลาคม 2550 23:51:40 น.
Counter : 440 Pageviews.  

นานแค่ไหนหรือจึงไม่เสียดาย...

คำถามบางคำถาม มาในเวลาที่ไม่เหมาะเอาเลย

แม้ว่าจะเป็นคำถามคำถามดาษๆที่ต้องมาพร้อมกับสถานการณ์บางอย่าง บางคำถามชวนอึดอัด เมื่อคนตอบไม่รู้จะตอบคำถามนั้นอย่างไร

ครั้นคิดว่าจะไม่ตอบ ก็ให้อีหลักอีเหลื่อกับสายตาคาดคั้น และคำตอบที่ถูกคาดเดาไว้แล้วอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

สังคมกลืนความเป็นส่วนตัว เมื่อเราไม่ได้อยู่เพียงคนเดียวในโลก หากยังต้องเกี่ยวข้องกับผู้คนอื่นๆจำนวนมาก เรี่องบางเรื่องที่ "ส่วนตัว" อาจกลายเป็นเรื่อง "ส่วนรวม" ที่สาธารณะเอาไปกลายเป็นประเด็น โดยเฉพาะเรื่องของคนสองคน ที่รักกัน แล้ววันหนึ่งไม่ได้รักกันเหมือนเดิม

เหตุผลบางเหตุผลที่ควรเข้าใจ กลับไม่เป็นที่เข้าใจ หากว่าคนฟังจะไม่มองด้วยอคติส่วนตน หากว่ามีความเป็นกลางไม่มากพอที่จะคิดว่า นั่นมันเรื่องของเขา เรื่องส่วนตัว

ความรักแยกคนสองคนเอาไว้ด้วยเหตุผลส่วนตัวของทั้งคู่ ไม่มีใครอื่นมาทำให้เขารักกัน หรือเลิกกันได้หากว่าสองคนไม่ตัดสินใจเลือกทางเดินของตนเอง

คนเราจะทำอะไรสักอย่าง ต้องมีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น ควรหรือที่ไปตัดสินว่าเขาทำถูก ทำผิดหากว่าไม่ได้ไปเดือดร้อนใคร แล้วไม่ได้มาให้ใครต้องเดือดร้อนด้วย

ใครไหนเล่าจะบอกได้ว่า การยุติทางเดินของแต่ละคน มันสมควร มันเพียงพอ นอกจากคนสองคนนั้นเอง และต้องนานแค่ไหนเล่าที่ควรจะเรียกความรู้สึกของคนรอบข้างให้เอ่ยคำว่า "เสียดาย" ออกมาได้ทั้งที่ไม่รู้จริงๆแล้วมันน่าเสียดายจริงหรือ

หนึ่งปี สองปี จนถึงห้าปี สิบปีและยี่สิบปี หากว่าการแยกจากไม่ได้มาจากการหมดลมหายใจ ด้วยเหตุอื่นๆ คำว่า "น่าเสียดาย" จะยังถูกใช้อีกหรือไม่

น่าเสียดายที่บางทีคนถามก็ไม่รู้ "เลิกกันทำไม" "ทำไมเลิกกัน" "อยู่กันมาตั้งนาน" น่าจะได้ถูกเก็บไว้มากกว่าจะปล่อยออกมาให้ทำร้ายความรู้สึกของคนสองคน ด้วยคนที่แวดล้อมทั้งในวงแคบ วงกว้าง น่าจะตอบคำถามเสียก่อนว่า รู้แล้วทำไมหรือ หรือจะรู้ไปทำไม ทำให้กินข้าวได้อร่อยขึ้นหรือเปล่า

ความเคยชินมัดคนสองคนไว้กับเหตุผลที่ต้องจำนน "ความน่าเสียดาย" ตรึงคนเราไว้กับที่เดิม ซึ่งไม่รู้เลยว่าข้างหน้าอาจมี "ที่ใหม่" ที่เหมาะสม เป็นที่ทางของเราเอง ที่รอคอยเราอยู่ หรืออาจเป็นที่ที่เปล่าเปลี่ยวร้างไร้ จนต้องห่มตัวเองด้วยอ้อมกอดของตัวเองจากความหนาว แต่มันก็คือที่ที่เราเลือกแล้ว

นานแค่ไหน คงไม่ใช่เหตุผลเดียว ที่ทำให้คนเราต้องยึดติดกับทุกอย่าง เวลาต่างทำให้ทุกอย่างเพิ่มและลด แต่เวลาก็เพียงเข็มนาฬิกาที่เคลื่อนไปเพื่อให้เราบันทึกทุกอย่างที่ผ่านและผัน เวลาไม่ใช่หลักผูกขาของใคร มันไม่อาจตรึงทุกอย่างไว้ได้ตลอดไป

ระยะเวลาของความรักที่ทอดยาวเหมือนต้นไม้หยั่งรากลึกลงดิน ก็ไม่อาจทานแรงมรสุมได้หากว่ารากและใบไม่พร้อมใจกันต่อต้าน ต้นไม้แห่งความรักนั้นแท้จริงเปราะบางพร้อมหักโค่น มันไม่อาจหยั่งรู้ได้ถึงวันปลดปลง

น่าเสียดาย ที่คำถามบางคำถาม กลับทำให้หัวใจทั้งสองดวงต้องบาดลึก โดยที่คนถามไม่เคยมองเห็นรอยเลือดที่ซึมออกมาจากหัวใจอันเปราะบางนั้น

หยุดถามเถิดเพราะบางคำถาม

ไม่มีคำตอบ.

นอกจากเขียนกลอนแล้ว คืนนี้ฉันยังถือโอกาสรื้อบันทึกที่เคยเขียนไว้ออกมาอ่านอีกด้วย ฉันพบความเรียงบทนี้ค่ะ คุณลองอ่านดูสิคะ

ฉันพบว่าเมื่อกลับมาอ่านอีกที กลับพบว่าตัวเองคิดอะไรได้เปลี่ยนไปทุกวินาที ทุกนาที ทุกชั่วโมง และทุกวัน

คืนนี้สำหรับฉันจึงราวกับการย้อนเวลากลับไปเมื่อหลายปีก่อนค่ะ

แต่ฉันสบายดีนะคะ , ไม่ต้องเป็นห่วงคะ







 

Create Date : 04 ตุลาคม 2550    
Last Update : 4 ตุลาคม 2550 22:29:22 น.
Counter : 495 Pageviews.  

ตอนนี้แค่ขอ.. รักคุณข้างเดียว

มีใครคนหนึ่งคิดถึงคุณอยู่
อยากให้รับรู้ จะได้หรือไม่
ก็แค่พร่ำเพ้อ เถอะนะหัวใจ
อย่าห้ามได้ไหม ก็ใจอยากรัก

อย่าปฏิเสธ ถามหาเหตุผล
รู้สึกลึกล้น จนมันหน่วงหนัก
หัวใจ สั่นไหว รู้ไหมมากนัก
รอให้มารัก อยู่ที่ตรงนี้

อย่านะ ขอเถอะอย่าทำไม่สน
มีใครหมองหม่น ไม่รู้ไม่ชี้
รู้บ้างหรือเปล่า มันเศร้าสิ้นดี
เพียงนิดไม่ตรี แค่นี้ก็พอ

ไม่หวังไม่ฝันจะกลั้นใจไว้
จะรักต่อไปจนกว่าจะท้อ
เห็นใจเมื่อไหร่คงไม่ต้องรอ
ตอนนี้แค่ขอ รักคุณข้างเดียว...


คืนนี้อยากเขียนกลอนบ้างค่ะ
.. จะชวนใครมารักดีละเนี่ย...




 

Create Date : 04 ตุลาคม 2550    
Last Update : 4 ตุลาคม 2550 21:52:17 น.
Counter : 404 Pageviews.  

มาแชร์ความสุขของการแบ่งกันกันเถอะค่ะ

คุณคะ

เวลาไปทานข้าวกับเพื่อน แล้วต้องจ่ายสตางค์ค่าอาหาร
ทุกคนมักจะเต็มใจใช้ระบบแชร์กัน


เพราะมันสบายใจดี
ฉันว่าระบบอเมริกันแชร์มันก็มีข้อดีนะคะ ไม่ต้องมีใครคิดมาก
ว่าใครเอาเปรียบใคร

ในความสัมพันธ์ ถ้าเราใช้คำว่า แชร์ มันก็ดูน่ารักนะคะ
แชร์ความรู้สึก แบ่งปันกัน ฟังดูแล้วอบอุ่น

จริงนะคะที่ว่า การแบ่งปันกันทำให้อะไรๆมันดู งดงาม สดใส
แค่เล็กๆน้อยๆที่ให้แก่กัน ความสุขก็บังเกิดแล้ว

ยิ่งในความสัมพันธ์ระหว่างคู่รัก นอกจากแชร์ความรู้สึกแก่กันแล้ว
เรื่องที่ต้องแชร์กันมีอีกเยอะค่ะ อาจจะรวมถึงเรื่องเงินๆทองๆ

จะมีบ้างไหมคะ ที่ใช้วิธีแชร์กัน ฉันไม่รู้นะคะว่าในคู่รักหญิงชาย
การแชร์กัน จะเป็นลักษณะไหน ผู้ชายอาจจะมีหน้าที่ตรงนี้มากกว่าผู้หญิง
หรือเปล่า ผู้หญิงบางคนก็ถือนะคะ ถือว่าผู้ชายมีหน้าที่ต้องดูแลเธอในเรื่องนี้ด้วย

แต่บางคู่อาจจะชอบแชร์ก็ได้ เป็นแฟนกัน ต่างก็หาเงินได้ ก็ช่วยกันจ่าย
ฉันเคยเห็นค่ะ ก็ดูน่ารักดี ผู้ชายกับผู้หญิงคู่หนึ่ง แย่งกันจ่ายค่าอาหารใหญ่เลยเมื่อเย็นนี้ แต่ฉันได้ยินแว่วๆ ประมาณว่า เมื่อวานเธอจ่ายแล้วนี่ วันนี้ตาฉันบ้างนะ

คู่รักอย่างฉันก็คงไม่ต่างกระมังคะ ฉันเคยเห็นบางคู่ใช้เงินกระเป๋าเดียวกันเลย
แบบนี้ก็คงต้องมีคนเสียสละบ้าง แต่ถ้าไม่คิดมาก ก็มีความสุขดีใช่ไหมคะ
เพราะการแบ่งบันให้คนที่เรารัก ไม่ว่ามากหรือน้อยก็มีความสุขไม่ต่างกันค่ะ

แต่บางคู่ก็ยังพอใจใช้กระเป๋าใครกระเป๋ามัน เพราะอิสระและสบายดี

การแชร์หรือแบ่งปันทำให้ชีวิตเรามีค่า ฉันลองไล่ดูแล้ว การแบ่งปันมีข้อดี
หลายข้อนะคะ

- คุณจะรู้สึกว่าคุณมีความสุขเพิ่มขึ้น ไม่ว่าการแชร์นั้นจะเป็นอะไร แชร์ความรักก็ได้นะคะ
-คุณจะรู้สึกว่าตัวเองโตขึ้น เพราะคุณมีกำลังที่จะแบ่งปัน
-คุณจะรู้จักการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เป็นการฝึกให้ตัวเองใจกว้างค่ะ

เอ... มีอีกไหมคะ

ช่วยฉันคิดหน่อยก็ได้ค่ะ หรือคุณจะเล่าให้ฉันฟังก็ได้นะคะว่าคุณมีความสุขกับการแบ่งปันอย่างไรบ้าง

ถ้ามี ก็มาแชร์กันเถอะค่ะ










 

Create Date : 02 ตุลาคม 2550    
Last Update : 2 ตุลาคม 2550 23:00:18 น.
Counter : 552 Pageviews.  

โลกนี้เหมือนกระจก

The world is like a miror.
You frown it frowns too.
You smile and it smiles too....


------- สุภาษิตแมว -------

โลกนี้เหมือนกระจกเงา คุณรู้ไหม
ดูกระจกตรงหน้าคุณสิ

เมื่อคุณยิ้ม โลกทั้งโลกก็เหมือนจะยิ้มไปกับคุณ
แต่ถ้าคุณเศร้า มันก็จะเศร้าไปกับคุณ

บอกตัวเองนะคะ โลกของคุณจะเป็นอย่างไร
อยู่ที่คุณมองโลกใบนี้

ไม่มีใครเปลี่ยนโลกของคุณให้หม่นเศร้าได้
นอกจากตัวคุณเองค่ะ

---------- คืนนี้ไม่เขียนเรื่องรักนะคะ
ไม่รัก .. แต่คิดถึงค่ะ





 

Create Date : 01 ตุลาคม 2550    
Last Update : 1 ตุลาคม 2550 20:48:46 น.
Counter : 492 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  54  55  56  57  58  59  60  61  62  63  64  65  66  67  68  69  70  71  72  73  74  75  76  77  78  79  80  81  82  83  84  85  86  87  88  89  90  91  92  93  94  95  96  97  98  99  100  101  102  103  104  105  106  107  108  109  110  111  112  113  114  115  116  117  118  119  120  121  122  123  124  125  126  127  128  129  130  131  132  133  134  135  136  137  138  139  140  141  142  143  144  145  146  147  148  149  150  151  152  153  154  155  156  157  158  159  160  161  162  163  164  165  166  167  168  169  170  171  172  173  174  175  176  177  178  

bewae1001
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




***************
// อย่ารอให้ป่วยก่อนแล้วจึงคิดนะคะ

นวภัทร ( บี )
นักเขียนอิสระ และ ที่ปรึกษาแผนประกันชีวิตและการเงิน
โทรศัพท์มือถือ 089-1459977

ความรู้อื่นๆ :
ผ่านการอบรม basic skilsl in counselling psychology กับอาจารย์พงศ์ปกรณ์ พิชิตฉัตรธนา @ ชมรมจิตวิทยาสมาธิ

ขอฝากเว็บไซต์ของอาจารย์พงศ์ปกรณ์ค่ะ http://www.medihealing.com

EMail ของผู้เขียน : Mybusy2004@yahoo.com
Facebook ของผู้เขียน : Parawee Nasaree

สำนักพิมพ์สะพานจัดพิมพ์นิยายหญิงรักหญิงของฉัน ( ดวงดาวดอกไม้ 2 เล่มจบ และนิยายขนาดสั้น ดอกไม้กับดอกไม้ ( ปกหนังสือด้านบน ) สั่งซื้อได้ที่นี่ค่ะ คลิกเลย!!

จำนวนบล็อก ณ ขณะนี้ 1147 บล็อกค่ะ
เริ่มเขียน 6 กันยายน 2548 บล็อกเก่าๆค้นได้จากกรุ๊ปบล็อกผู้หญิงสีรุ้งปี 53 นะคะ

ยินดีแบ่งปันความรู้และสิ่งที่มีประโยชน์ผ่านข้อเขียนในบล็อกนี้ และหากต้องการนำไปใช้ต่อหรือลงเผยแพร่้ในที่ใดก็ตาม กรุณาแจ้งก่อนนำไปใช้ที่ email ด้านบน ขอบคุณค่ะ





Parawee Nasaree

Create Your Badge

New Comments
Friends' blogs
[Add bewae1001's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.