• ผู้หญิงสีรุ้งปี 53 และก่อนหน้านั้น
• กล่องจดหมาย letter box
• ความเรียงเรื่อยๆ
• นิยายที่พิมพ์แล้ว ดวงดาวดอกไม้
• หวานไหวในบทกวี
• รอยเท้าที่เราย่ำ
• จัดการชีวิตรอบด้าน
• My day
• ปี 2553 - 2555 ชีวิตนี้ดีที่สุด

ไม่เสียแรงที่ตะกายมา... คุณคะ ฉันเขียนเรื่องแม่ฮ่องสอนมาหลายตอน จบตอนล่าสุดที่ฉันอยู่ที่บ้านรักไทย ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ว่าทำไมหนาวนี้จึงผ่านตาเมืองแม่ฮ่องสอนในทีวี ในแมกกาซีน ในหนังสือพิมพ์เยอะแยะมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กิตติศัพท์ที่เล่าลือถึงเมืองปาย ใครๆก็ไปปาย ปายไม่ธรรมดาแล้ว ไม่เหมือนปายเมื่อแปดปีก่อนที่เคยเห็น คุณต้องลองไป และน่าจะได้ไปรู้เห็นความสวยงามที่ซ่อนอยู่ในเมืองสามหมอกแห่งนี้ ไม่น่าเชื่อว่าเวลาเพียงสามวันไม่เพียงพอสำหรับการท่อมเที่ยวในเมืองที่ว่าเล็ก แต่ งาม เช่นนี้ค่ะ ไปให้ได้สักครั้งในชีวิต ผ่านให้ได้ 1864 โค้ง เพื่อพบความสวยงามที่ซุกซ่อนอยู่ .. จากบ้านรักไทย นอกจากได้ชิมชาตามร้านต่างๆ ให้อุ่นท้องอุ่นใจแล้ว ฉันกับน้องๆเดินขึ้นไปตามทางเรื่อยๆ ไปพบเจอตลาดย่อมๆในหมู่บ้าน ที่นั่นมีร้านค้าที่จำหน่ายชามากมายหลายร้าน มีร้านก๋วยเตี๋ยว และอาหารพื้นเมือง เราได้ชิมก๋วยเตี๋ยวยูนนาน รสชาติไม่เหมือนก๋วยเตี๊ยวปกติที่เราทานกันนะคะ ดูเหมือนเขาจะมีซอสอะไรสักอย่างราดบนก๋วยเตี๋ยว ส่วนเส้นจะว่าคล้ายข้าวซอยก็ไม่ใช่ จะว่าคล้ายบะหมี่ก็ไม่เชิง ที่อร่อยกว่าก๋วยเตี๋ยวคือเต้าหู้ทอดค่ะ เต้าหู้ทอดที่แม่ค้าทอดวางไว้ในกาละมังขนาดย่อมตรงหน้าถูกพวกเราเหมาหมด สามชิ้นห้าบาทค่ะ กินไปคนละสามสี่ชิ้น เผลอแป๊บเดียวหมดเกลี้ยง จากตลาดที่ขายของในหมู่บ้านรักไทย เราเดินย้อนกลับลงมาตามทาง อากาศหนาวแม้แดดจะลงแล้ว เดินผ่านร้านชาหลายร้าน ทุกร้านมีคนเต็ม แสดงให้เห็นความนิยมของคนที่เดินทางมาท่องเที่ยว เรายังคงมุ่งมั่นที่จะเข้าไปในปางอุ๋งค่ะ รถตู้พาเราย้อนตามทางขึ้นไปถึงจุดทางเข้า ในเวลานั้นยังมีรถจอดรอคิวจำนวนมาก แต่เราต้องรอค่ะ หากไม่รอเท่ากับว่าการมาแม่ฮ่องสอนคราวนี้จะเสียเปล่าทีเดียว เพราะไฮไลท์ของทริปนี้อยู่ที่ปางอุ๋ง เพราะภาพต้นส้น สายหมอก สายน้ำ ท้องฟ้าที่เห็นจากอินเตอร์เน็ต และในแมกกาซีนจำนวนมากนั่นเอง ที่นำเรามา ฉันกับน้อง เราตั้งใจแล้วว่าจะต้องเข้าไปให้ได้ แม้ว่าจะเลยโมงยามที่มีหมอกลงอย่างที่เราคาดว่าจะเห็นไปแล้ว สิบโมงกว่าๆแล้วนะคะ เข้าไปจากปากทางไม่ทันไร ก็เจอรถติด และเจอปัญหาว่า ต้องหยุดรถ ไปได้นิดเดียวก็ต้องหยุดแล้ว และที่ไม่คาดคิดก็คือว่า รถที่สวนมาก็ลงมาไม่ได้ด้วย ในภาวะนั้นเหมือนทุกอย่างหยุดชะงักงันไปหมด ทำอะไรไม่ได้ คนขับรถของเราออกอาการหงุดหงิดแล้วค่ะ ทุกคนที่สวนทางลงมาได้พูดไม่เหมือนกัน บางคนบอกว่าไปได้ บางคนบอกว่าหาทางลงมาโดยไม่ได้เข้าข้างใน คนขับรถตู้ของเราหงุดหงิด แต่คนโดยสารอยากจะไป เอาสิคะ งานนี้เราใหญ่เพราะเราเป็นลูกค้านี่คะ ยังไงก็ต้องเดินหน้าขึ้นไปจนได้ ไม่น่าเชื่อว่าทางขึ้นปางอุ๋ง ซึ่งสูงชัน จะแคบขนาดรถสวนกันลำบากแบบที่เห็นตรงหน้าขณะนั้น ไม่คิดเลยว่าเจอรถติดที่กรุงเทพมาแล้วจะได้มาเจอรถติดบนดอยสูงอีก คามรายทาง สองข้างทางเป็นบ้านชาวบ้านค่ะ บางจุดเป็นเหว บางจุดเมื่อมองออกไปจะเห็นทิวเขาสลับซ้บซ้อน อากาศดีมากค่ะเมื่ออยู่บนดอยสูง เราสี่คนไม่มีใครเหนื่อย มีแต่ใจที่มุ่งมั่นอยากจะไปให้ถึง แม้คนขับรถจะออกอาการแบบนั้น แต่พวกเราก็พยายามใจเย็น ในที่สุด ใช้เวลาประมาณชั่วโมงเศษๆ เราก็ขึ้นไปจนถึงปางอุ๋งจนได้ คุ้มไหมเนี่ย ฉันรำพึงในใจ ยังไม่ได้ถอดหมวกไหมพรมออก ยังไม่ได้ถอดถุงมือและเสื้อกันหนาว แต่เมื่อลงจากรถและเดินเข้าไปเรื่อยๆด้านใน อากาศก็ยังเย็นๆ ทว่าภาพตรงหน้าที่ตระหง่านแก่สายตานี่สิ สวยจริงๆ..... นี่หรือปางอุ๋ง ( ดูรูปในบล็อกหัวใจหล่นบนทะเลหมอก นะคะ ) จากภาพที่เห็นผ่านตา เมื่อมาได้เห็นของจริง หัวใจมันชื้นค่ะ มันฉ่ำใจบอกไม่ถูก ตรงหน้าเราคือทะเลสาบกว้างใหญ่ ทิวเขาตระหง่านสายตา แนวสนที่ล้อแสงแดดสาดส่อง ผืนน้ำที่ใสราวกระจก ตัดกับท้องฟ้าสีฟ้าจัด ไม่เสียแรงที่ตะกายมา... !!!!   Create Date : 28 ธันวาคม 2551     Last Update : 28 ธันวาคม 2551 21:18:52 น. Counter : 397 Pageviews.   0 comment Share Tweet

อะไรเอ่ย ไม่เหมือนปลาสักหน่อยแต่กินอร่อยเหลือใจ... อะไรเอ่ย ไม่เหมือนปลาสักหน่อยแต่กินอร่อยเหลือใจ... ตอบค่ะ ปลาหมีก !!! อรุณสวัสดิ์นะคะคุณ ฉันอยู่ใกล้ทะเลค่ะ ที่ปราณบุรีเช้านี้อากาศดี ฟ้าแจ่มทีเดียว ที่นี่เป็นเมืองแห่ง 'ปลาหมึก' ค่ะ ที่พูดนี้ไม่ได้ไกลเกินจริง เมืองนีมีของดีคือ ปลาหมึก ไม่ว่าจะเป็นปลาหมึกที่นำมาทำเป็น หมึกแดดเดียว หรือปลาหมึกแห้งแบบต่างๆ ฉันน่ะชอบกินปลาหมึกที่สุด ถึงจะรู้ว่ามันทำให้โคเลสเตอรอลพุ่งเพียงใด แต่ไม่เคยตัดใจจากปลาหมึกได้สักที เมนูปลาหมึกที่ชอบก็มีหลายอย่างค่ะ ไม่ว่าจะนำมาผัดไข่เค็ม นำมานึ่งมะนาว หรือเบสิคที่สุดก็คือ ปลาหมึกปิ้งย่างกินกับน้ำจิ้มซีฟู้ด เมื่อวานได้ทานปลาหมึกแดดเดียวแสนอร่อย หลังจากไม่ได้ทานมาหลายปีดีดัก ไม่ค่อยได้มาที่นี่บ่อยๆถึงมันจะไม่ไกลกรุงเทพก็เถอะ ชาวบ้านดั้งเดิมที่นี่ทำประมงเป็นอาชีพ ตามบ้านเรือนต่างๆที่ใกล้ชายหาด จะมีการตากปลาหมึกไว้แบบที่เห็นในรูปค่ะ ตื่นตาตื่นใจจริงๆ ปลาหมึกที่ตากเป็นแพเหล่านี้มีทั้งตัวเล็กตัวน้อย ปลาหมึกกล้วย ปลาหมึกกะตอย ไปจนถึงตัวใหญ่ที่นำมาทอดเป็นปลาหมึกแดดเดียว ทะเลปราณยังสวยเหมือนเดิม แม้วานนี้จะคลื่นแรงไปสักนิด ตามประสาคนชอบทะเลแต่ไมได้มาเหยียบทรายเต็มเท้าแบบนี้มานานเป็นปี เมื่อมาอยู่บนผืนทราย ใกล้น้ำ ใกล้ฟ้า รู้สึกได้ถึงความโปร่งโล่งใจ มีความสุขท่ามกลางน้ำกับฟ้า ความทุกข์ที่แบกมา ขอโยนทิ้งที่ทะเลตรงหน้าแล้วกันนะคะคุณ ฉันจะไม่เอาอะไรกลับนอกจากความสุขเพียงอย่างเดียว เย้ !!!!!   Create Date : 28 ธันวาคม 2551     Last Update : 28 ธันวาคม 2551 7:41:48 น. Counter : 1393 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ขอบคุณที่อ่าน และเราจะผ่านมันไปด้วยกันค่ะ !!! อีกสามสี่วันจะสิ้นปี เมื่อเช้านี้ได้ทิ้งบล็อกไว้ บอกคุณว่าฉันจะไปทำบุญล่วงหน้าก่อน วันเกิด ก็ได้ไปทำบุญสองที่ค่ะ ไปที่มูลนิธิร่วมกตัญญูแถวบางพลี ไหว้พระไหว้เทพขอพร บริจาคโลงศพ และไปทำสังฆทานที่วัดบางบ่อ จริงๆวางแผนว่าจะไปมูลนิธิบ้านสัตว์พิการด้วยแต่เวลาไม่เอื้อ จึงขอยกยอดไว้วันหลัง ช่วงขณะที่ไปไหว้พระและทำบุญ มีคนมาบริจาคทำบุญกันเรื่อยๆ ขณะเลยไปซื้อชุดสังฆทานที่โลตัสบางพลีแถวบ้าน คนเยอะแยะมากมายไม่รู้มาจากไหน เหมือนกับวันนี้เป็นวันหยุดอย่างนั้นล่ะ ไม่รู้สึกเลยค่ะว่า ทุกคนจะทุกข์ร้อนกับสภาพการณ์ในปีหน้า ทุกอย่าง เหมือนปกติ เหมือนว่าเป็นเทศกาลแห่งความสุข ก็ควรจะสุข ก่อนจะไปเผชิญกับทุกข์เข็ญอะไรก็ตามที่รออยู่ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะหนักหนาแค่ไหน แต่ป่วยการคิดใช่ไหมคะ ในเมื่อวันนี้คือวันนี้ วันนี้ไม่ใช่พรุ่งนี้ และวันพรุ่งนี้ก็ยังมาไมถึง แต่อีกอึดใจเดียว ปฏิทินของปีใหม่ก็จะถูกเปิดใช้งานแล้ว ปีหน้าค่อยว่ากัน .... วันพรุ่งนี้สำหรับฉัน ตั้งใจจะให้มันเป็นวันที่ดีและประเสริฐ ทุกปีเมื่อถึงวันเกิด ฉันจะทำอะไรอยู่ไม่กี่อย่าง อย่างแรกคือโทรไปกราบพ่อแม่และย่า เพื่อขอพรจากท่าน ทำอย่างนี้มาทุกปี สิบเจ็ดสิบแปดดีแล้วค่ะที่ตัวมาอยู่ไกลถึงกรุงเทพ อย่างที่สองคือไปทำบุญที่ใดก็ตามแล้วแต่ใจจะไป แค่นี้ค่ะ เล็กๆ เรียบๆ ง่ายๆ ฉันมักจะเขินๆ หากจะต้องมีการเป่าเค้กวันเกิด ซึ่งก็ไม่ค่อยจะอยากให้ใครมาทำเซอร์ไพรส์อะไรแบบนั้น ไม่ใช่อะไร ก็เขินจริงๆค่ะ .... ฉันอยากขอบคุณ หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นในปีนี้ อยากขอบคุณหลายๆคนที่อยู่ในชีวิตฉัน อุปสรรคนานา ที่ทำให้พบเห็นความเป็นจริงของชีวิต ปัญหาที่ประดังประเด ที่ทำให้พบว่าชีวิตไม่ได้เรียบง่ายเหมือนโรยกลีบดอกไม้ ความสุขในบางช่วงบางตอน จากใครบางคนที่ทำให้ยิ้มได้ทั้งน้ำตา มือที่มองไม่เห็นบางมือ ที่คอยโอบอุ้มคุ้มครอง ว่าไม่ได้อยู่ลำพังในโลกใบนี้ โทรศัพท์จากที่ใกล้และที่ไกล คนที่อยู่ต้นทางที่คอยส่งความห่วงใยกันอยู่เสมอ ให้รู้ว่าปลายสายอบอุ่นใจแค่ไหน ยามที่ได้รับกำลังใจดีดี ตลอดจนกำลังใจจากทุกคนที่กำลังอ่านข้อความของฉันอยู่ ปีนี้เหนื่อยและหนัก แต่ฉันก็ผ่านมันมาแล้ว แม้จะผ่านแบบสะบักสะบอมไปบ้าง มีแผล มีน้ำตา มีรอยยิ้ม แต่ยังมีความหวังเสมอ ฉันชอบข้อความในหนังสือของคุณวิกรม กรมดิษฐ์ ที่เมื่ออ่านครั้งใด ก็รู้สึกดีทุกที there is a will ... there is a way ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้พบ way ของตัวเองอย่างที่ใจปรารถนา และหวังว่าคุณทุกคนจะพบ way ที่งดงามของตัวเองด้วยเช่นกันนะคะ ขอบคุณที่อ่าน และเราจะผ่านมันไปด้วยกันค่ะ !!!   Create Date : 26 ธันวาคม 2551     Last Update : 26 ธันวาคม 2551 20:18:43 น. Counter : 458 Pageviews.   26 comment Share Tweet

เหมือนลมพัดผ่านเท่านั้นเอง.... ก่อนวันเกิดหนึ่งวัน ตั้งใจจะไปทำบุญ คิดไว้หลายอย่างมากมายค่ะว่าจะทำอะไรที่ไหน อย่างไร ปีที่แล้ว ฉันไปทำบุญกับน้องหมาน้องแมวที่บ้านป้าสำรวย นครนายก ปีนี้ไม่ได้ไปถึงที่นั่น เลยคิดว่าจะไปที่บ้านสงเคราะห์ สัตว์ปากเกร็ด แถวบ้านมีมูลนิธิร่วมกตัญญูด้วย ว่าจะไปทำบุญโลงศพ ไม่ว่าจะทำอะไรอย่างไร คงจะทำด้วยใจปิติเป็นสุข อยากให้ผลบุญทำให้ชีวิตร่มเย็นเป็นสุข และเผื่อผลบุญถึงคุณ ที่ผ่านเข้ามาอ่านด้วยนะคะ หนึ่งปีที่ฉันผูกด้ายหลายสีที่ข้อมือเอาไว้ จำได้ว่าพระท่านเคยพูดว่า ผูกไว้เตือนตน ให้ใจเย็นและมีสติ ( ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ) และ หนึ่งปีที่ด้ายนี้อยู่บนข้อมือ ก็เจอเรื่องหนักหนาจริงๆ จะครบหนึ่งปีที่พระท่านบอกไว้แล้ว ว่าหลังจากวันเกิดปีนี้ไปทุกอย่างจะดีขึ้น หนึ่งปีนั้นผ่านไปเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ เหมือนลมพัดผ่านเท่านั้นเอง ด้ายหลากสีที่พระท่านผูกให้จากเชียงใหม่ยังอยู่บนข้อมือ ตั้งใจว่าจะ ผูกไว้จนกว่ามันจะหลุดออกไปเอง ทุกอย่างที่ผ่านมาในชีวิตก็เหมือนกัน เหมือนลมพัดผ่านเท่านั้นเอง เดี๋ยวมันก็ผ่านไปแล้ว .... ขอให้คุณยิ้มได้ สดใสทุกๆวัน เหมือนกับวันนี้ที่ฉันตั้งใจจะทำสิ่งดีๆ ตลอดทั้งวันในวันนี้นะคะ .... new year is coming ค่ะ   Create Date : 26 ธันวาคม 2551     Last Update : 26 ธันวาคม 2551 9:51:15 น. Counter : 438 Pageviews.   1 comment Share Tweet

เทวดาตัวจริงของฉัน.. เมื่อเย็นคุยกับแม่ รู้สึกไม่ดีที่เอาเรื่องไม่สบายใจไปให้แม่ แต่ในยามที่ทุกข์ใจ คำปลอบใจของแม่คือของขวัญที่แสนวิเศษ แม่ก็อย่างนี้ ความทุกข์ความสุขของลูก คือที่หนึ่ง คือเรื่องสำคัญ ฉันไม่เคยเป็นแม่คนและคิดว่าชีวิตนี้คงเป็นได้แต่แม่แมว ไม่ได้ลึกซึ้งถึงมุมของคนเป็นแม่ได้เท่ากับแม่ซึ่งเลี้ยงลูกมาสามคน จนบัดนี้เติบใหญ่ จนวันที่ลูกอย่างฉันโบยบินออกจากอ้อมกอดของแม่ และหวนคืนบ้าง บางครั้งคราว ในที่สุดแล้ว ความรักของแม่ก็ยังคงเยียวยาลูกอย่างฉัน บาดเจ็บอย่างไร ความรักของแม่คอยอาทร ขณะน้ำตาร่วงไหล รู้สึกดีเหลือเกินที่ยังมีแม่ ให้อยู่เป็นขวัญและ กำลังใจ แม่ไม่เคยว่ากล่าว แต่ให้อิสระในการดำเนินชีวิตทุกอย่าง คอยเคียงข้างเงียบๆ มองดูลูกเดิน นึกถึงแม่บ้าง แม่ก็จะดีใจ สำหรับฉันแล้ว แม่คือเทวดา ที่มีตัวตนและจับต้องได้จริง น้ำตาฉันไหล แต่ฉันเชื่อเหลือเกินว่าน้ำตาของแม่ก็ไหลด้วย หยดแรกอาจเป็นน้ำตาของความทุกข์ใจ แต่หยดสุดท้ายเป็นน้ำตาแห่งความปลื้มปิติ ขอบคุณนะคะแม่ หนูรักแม่ค่ะ !!!   Create Date : 23 ธันวาคม 2551     Last Update : 23 ธันวาคม 2551 23:22:32 น. Counter : 369 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• bewae1001
• เช้านี้ยังมีเธอ
• li_goro
• I am just fine^^
• - in the deepest mist -
• lnpuu29
• กาแฟสอง
• บลูดานูป
• Mizz A n D
• รันหณ์
• orangebox
• cherydnk
• เพลงฝนต้นลมหนาว
• mameehanako
• Para-Nasi
• raBBitFood
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• รอยยิ้มนางฟ้า
• อย่าิไปคิดมากกับชีวิต
• เต่าตัวลาย
• Karn_theFreeItem
• Lucky in Life
• CCAIS
• engthan
• Webmaster - BlogGang

• ฟ้าพิงดาว
• การ์ด LB สวยๆ
• ปิงฟ้าวิลันดา นวนิยายหญิงรักหญิง
• ชีวิตดีดี
• น้องใหม่
• ธรรมตามใจ / ประชาไท
• letter to my princess
• สวัสดีแปดริ้ว
• OKnation
• leslady
• my hi5
• slow life สูตรความสุข
• BlogGang.com