• ผู้หญิงสีรุ้งปี 53 และก่อนหน้านั้น
• กล่องจดหมาย letter box
• ความเรียงเรื่อยๆ
• นิยายที่พิมพ์แล้ว ดวงดาวดอกไม้
• หวานไหวในบทกวี
• รอยเท้าที่เราย่ำ
• จัดการชีวิตรอบด้าน
• My day
• ปี 2553 - 2555 ชีวิตนี้ดีที่สุด

หัวใจข้างในต่างหากคือสิ่งที่เราใช้ ‘รู้จัก’ ตัวตนของคนๆนั้น ..ไม่ใช่อย่างอื่น .. คนเรารักกันที่ตรงไหนคะคุณ.... หากจะรักใครสักคน คุณรักที่อะไรของเขา คุณจะสนใจไหมว่าก่อนนี้เขาเคยเป็นอะไร อย่างไรมา เคยมีอดีตอย่างไร เคยเลอะเทอะแค่ไหน ฉันเองก็เป็นหนังสือที่ถูกขีดเขียนจนเลอะเทอะเปรอะเปื้อน ฉันอาจไม่สวยสดงดงาม ไม่ใช่คนแบบที่คุณฝัน ไม่ใช่อะไรเลย... แน่นอนค่ะ ฉันรู้ว่า หากเรารักใครสักคนด้วยหัวใจ เราจะมองข้ามบางสิ่งบางอย่างได้แน่ๆ เพราะความรักที่แท้จริง ย่อมทำให้เราวัดทุกสรรพสิ่งด้วยหัวใจ ไม่ใช่ด้วยดวงตา แต่เพราะว่าคนเรา ใช้ดวงตาตัดสินภายนอก ก่อนที่จะใช้หัวใจ ตัดสินใครเสมอ จะปฏิเสธได้หรือคะ ฉันเองก็เคยเป็นเช่นว่านั้น ตัดสินคนอื่นด้วยดวงตาที่มองเพียงแต่ภายนอกเช่นเดียวกัน แต่หากเมี่อโตจนบัดนี้แล้ว อดีตอันผันผ่าน กลับสอนให้รู้ว่า คนเราไม่ควรตัดสินหรือวัดกัน ด้วยภายนอก เพราะมันแต่งเติมอย่างไรก็ได้ เนื้อในต่างหากที่สำคัญกว่า หัวใจข้างในต่างหากคือสิ่งที่เราใช้ ‘รู้จัก’ ตัวตนของคนๆนั้น ไม่ใช่อย่างอื่นเลย คุณคะ หากฉันเคยไม่สวยงามในครั้งเก่าก่อน หากฉันไม่ใช่คนในแบบ ที่คุณฝัน แล้ววันนี้คุณจะรักฉันได้หรือไม่ หากฉันเคยผิดพลาด เคยไม่น่ารัก คุณจะยังมองว่า ฉันน่ารักหรือไม่ หากฉันจะขอให้คุณมองฉันด้วยดวงตา และ ตัดสินฉันด้วยหัวใจของคุณ จะได้ไหมเล่าคะ เปลือกของฉันห่อหุ้มได้แต่ภายนอก แต่ความรักของฉันอยู่ภายใน มองด้วยหัวใจนะคะ แล้วคุณจะเห็น...   Create Date : 13 สิงหาคม 2551     Last Update : 13 สิงหาคม 2551 21:37:59 น. Counter : 450 Pageviews.   6 comment Share Tweet

.. ก็ฉันไม่อยากพูด !! คุณคะ เคยเป็นหรือเปล่านะ อารมณ์ประมาณว่า ไม่อยากพูดกับใคร ไม่อยากแม้แต่จะอ้าปากพูด ก็มันไม่อยากพูด เคยเป็นนะคะ บางวันฉันรู้สึกว่าตัวเองพูดมาก มากจริงๆ ตั้งแต่เวลา 9 - 18.00 ของบางวัน ในเวลาทำงาน พูดเยอะจนรู้สึกว่าเมื่อยทั้งปาก เมื่อยทั้งหน้า แล้วเมื่อหลุดจากโหมดนั้นไป รู้สึกเลยว่า ไม่อยากพูดอะไรแล้ว เหมือนว่าจะผีเข้าผีออกหรือเปล่าเนี่ย แต่ความเป็นจริงคือในเวลาที่เราพูดเยอะๆ เราเสียพลังงาน บางทีพูดเยอะๆ ก็จำไม่ได้อีกว่าที่พูดไปทั้งหมดนั้น เหลืออะไรให้จำจริงๆบ้าง คนเราควรพูดในสิ่งที่ต้องพูดจริงๆมากกว่า เพราะเมื่อเราพูดอะไรไปแล้ว คำพูดนั้นจะอยู่เหนือเราเสมอ หากจำเป็นต้องพูด ก็พูด แต่หากพูดโดยที่ขอแค่ว่า ให้ได้พูด พูดน้อยๆอาจจะดีกว่าก็ได้ บางทีแค่คำเดียวก็อยู่แล้วนะคะ เออ มีอยู่คำหนึ่งที่ชอบพูดและอยากได้ยินด้วยซี คำนี้พูดบ่อยๆก็ได้ เพราะมันน่ารักดี ต้องมาพูด เอ้อ กระซิบข้างหูด้วยนะคะ รู้ใช่ไหมคะ ว่าจะพูดอะไร !!   Create Date : 12 สิงหาคม 2551     Last Update : 12 สิงหาคม 2551 21:27:24 น. Counter : 502 Pageviews.   3 comment Share Tweet

วันนี้ผู้หญิงทั้งประเทศอาจจะยิ้มได้กว้างกว่าทุกวัน เช้าวันหยุดอีกวันที่ไม่ธรรมดา วันที่ได้ยินเสียงตามสายของอำเภอลอยมาแต่เช้าเลย แน่นอนว่าไม่มีเพลงอะไรแซงหน้า ค่าน้ำนมและอิ่มอุ่นได้นะคะ เมื่อวานมืดๆ ไปเดินหาพวงมาลัยดอกมะลิ ได้มาพวงใหญ่ ร้อยเสียสวย แต่ราคาก็ถีบตัวสูงตามไปด้วย เหมือนวาเลนไทน์ที่ดอกกุหลาบแพง แต่น่าดีใจนะคะ อย่างน้อย มะลิก็มีความหมายในวันนี้ และมีความหมายแทนความรักบริสุทธิ์ ก่อนออกเดินทางวันนี้จะไหว้แม่ก่อน ด้วยมาลัยพวงใหญ่ ตั้งใจแล้วนะ ว่าจะไม่ร้องไห้ แต่แม่ต้องน้ำตาไหลอีกแล้วแน่เลย น้ำตาที่เห็นแค่ไม่กี่ครั้งเอง ตอนที่แม่ขึ้นไปเยี่ยมที่กรุงเทพ แล้วเราพี่น้องไปส่งที่หัวลำโพง แม่ไปกลับคนเดียว ไปส่งทั้งน้ำตา ทั้งที่เราไมได้จากกันไปไหนนี่ล่ะค่ะ ก็แค่จากกลับมาอยู่ที่เดิม ในความรู้สึกฉันแม่เข้มแข็งมาก เข้มแข็งเหมือนยายที่เลี้ยงลูกหกเจ็ดคน มาได้ด้วยลำพังคนเดียว ฉันกับแม่ นานๆเราจะเจอกัน แต่ปีนี้เราเจอกันบ่อย เพราะความเจ็บไข้ได้ป่วย ปกติแล้วฉันจะไม่อยากเขียนเรื่องเศร้า หรือ เขียนอะไรที่ทำให้คุณ น้ำตาไหล สะเทือนใจ ฉันเองก็ไม่อยากน้ำตาไหลหรือร้องไห้ แต่วันนี้หากน้ำตาจะไหลก็ไหลไป ด้วยความดีใจและดื้นตันนะคะ แม่กับย่าจะชอบให้หอบหิ้วของกลับมากรุงเทพ อยากได้อะไรขอให้บอก เอามาไว้ทาน เพราะรู้ว่าบางอย่างในกรุงเทพไม่มีหรอกและไม่อร่อยเท่า เครื่องแกงส้ม เรายังชอบรสใต้ๆ ไม่ผิดเพี้ยน เครื่องแกงกรุงเทพนั้นเทียบไมได้ ดีใจที่ได้ทำสิ่งดีๆ ไม่มีโอกาสสักกี่ครั้งทีเราจะทำอะไรได้แบบนี้ วันนี้วันของแม่ ถัดไปไม่กี่เดือนจะถึงวันของพ่อ วันไหนๆก็ดีทั้งนั้นค่ะ หากท่านยังอยู่กับเรา รักแม่ กอดแม่เยอะๆนะคะ วันนี้ผู้หญิงทั้งประเทศอาจจะยิ้มได้กว้างกว่าทุกวัน รวมทั้งฉันและคุณด้วยค่ะ !!!   Create Date : 12 สิงหาคม 2551     Last Update : 12 สิงหาคม 2551 8:50:17 น. Counter : 423 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ตอนนี้ฉันเป็น 'นักเรียนชีวิต' อยู่ค่ะคุณ....... กำลังจ้องหน้าจอ ดูกีฬาโอลิมปิคค่ะ มาอยู่ต่างจังหวัดแบบนี้ มีเวลาเยอะจัง เยอะกว่าอยู่ในเมืองหลวง เป็นไหนๆค่ะคุณ ดูสิ มีเวลาเขียนหนังสือวันละสองสามบล็อก ทั้งที่เข็มนาฬิกาเดียวกัน เวลามีเท่ากัน แต่ในความรู้สึกเรา กลับไม่เท่ากัน แต่อาจเป็นเพราะว่าสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน และภาระบนบ่าของเรามันถูกวางลง เบา .. สบายค่ะ อ๊ะ ฉันเพิ่งบอกว่านั่งดูกีฬาอยู่ เรื่องกีฬา กับฉันก็มีตำนานอยู่เหมือนกันนะคะ เพราะฉันไม่สามารถเป็นนักกีฬาได้ ทักษะในการเล่นกีฬาหรือเกม ต่างๆ ของฉัน ขอบอกว่าน่าอับอายที่สุด ซึ่งน่าจะมีผลมาจากสมองซีกซ้ายและซีกขวาที่มันถูกโปรแกรมมาแล้ว มันมีผลจริงๆนะคะคุณ ลองดูประวัติของตัวเองที่ผ่านๆมาแล้ว หากให้เล่นเกมหรือแข่งอะไร อย่างไร ฉันจะจองที๋โหล่เสมอ แม้แต่หมากฮอส หรือเกมเศรษฐี สมัยเรียนวิชาพลศึกษาตอน ม. 1 มีวิชายืดหยุ่นใช่ไหม เกิดทันกัน หรือเปล่าคะ ฉันไม่แน่ใจว่าเด็กสมัยนี้เรียนอะไรกัน แต่สมัยนั้น เราเรียนวิชานี้ และฉันก็ตกวิชานี้ด้วย ไม่รู้เป็นไร ทำไม่ได้ ทำไม่เป็น ท่าสะพานโค้ง สะพานลอยอะไรก็ด้วย ผลจากการตกวิชานี้ เลยต้องไปเย็บเบาะค่ะ 55 ตลกไหมคะ อายเพื่อนเหมือนกันนะ แต่เราทำไม่ได้นี่นา ช่างเถอะ พอมาเรียนบาสเก็ตบอล สมัย ม.3 เอ๊า ตกอีกแล้ว ไม่สามารถทำท่าที่ เค้าชู๊ตลูกบาสลงห่วงได้ เขามีชื่อของเขานะ ท่านี้ แล้วก็อีกล่ะ ทำไม่ได้ ทำไม่เป็น ตก ตก ตก จำไม่ได้ว่าต้องไปซ่อมอย่างไร จึงผ่านวิชานี้มาได้ สะบักสะบอมกับ วิชาที่ต้องออกแรงทุกวิชา ไม่เคยได้ดีสักที ฉันจึงเป็นนักกีฬาไมได้ ที่เป็นได้ และเป็นมาตลอดโดยดีคือ เขียนหนังสือ ดูนักกีฬาเขาเล่นกันแล้ว ไม่ง่ายนะคะ ใช่ว่าใครจะเล่นอะไรกันได้ง่าย ต้องผ่าน ต้องฝึกฝน ที่สำคัญต้องมีทักษะ บางทีฉันก็คิดว่า คนเราต้อง 'born to be...' ที่จะเกิดมาเป็น จะต้องมี สักอย่างที่เราได้เรื่อง และทำได้ดี อยู่ที่ใจเราจะค้นหามันเจอไหม และเร็วแค่ไหน พระเจ้าคงไม่ลืมที่จะให้ความพิเศษสักอย่างหนึ่งแก่เรา ในขณะที่เรา มีหน้าที่ค้นหาให้เจอสิ่งที่ว่านั้น เป็นนักอะไร ก็อย่าลืมหัวใจของความเป็น 'คนดี' ติดมาด้วย ตอนนี้เป็น 'นักเรียนชีวิต' อยู่ค่ะคุณ คุณเองก็เป็นด้วย .... ใช่ไหมคะ   Create Date : 11 สิงหาคม 2551     Last Update : 11 สิงหาคม 2551 15:29:28 น. Counter : 448 Pageviews.   3 comment Share Tweet

อยู่ได้ไหม... หากไม่มีความรัก คุณคะ อยู่ได้ไหมหากไม่มีความรัก... ฉันว่า มันเป็นคำถามที่มีคำตอบอยู่ในตัวเองแล้ว เราทุกคนอยู่ได้ ด้วยความรักชนิดแรกที่มักจะลืมไปเสมอ นั่นคือ ความรักในตัวเรา แล้วจำเป็นแค่ไหนกับความรักของคนอื่น จำเป็นไหมคะ กับการต้องให้มีใครมารักเรา แล้วเราจะเต็มได้ ความรักหลายครั้งสอนฉันว่า หากเรามัวแต่หายใจด้วย ลมหายใจของคนอื่น เราจะไม่เป็นสุขเมื่อไม่มีเขา ถูกที่ว่า เมื่อมีความรัก โลกของเราจะสวยงามกว่าเดิม เราจะยิ้มกว้างขึ้น มองทุกอย่างเป็นสีชมพู แต่จำเป็นหรือเปล่าว่า จะต้องมีความรักเพียงชนิดเดียว ที่ทำให้หัวใจเราอิ่มเอมเป็นสีชมพูได้ อยู่ได้ไหม.. หากไม่มีความรัก ฉันว่าเราทุกคน รู้คำตอบนั้น !!   Create Date : 11 สิงหาคม 2551     Last Update : 11 สิงหาคม 2551 7:43:29 น. Counter : 343 Pageviews.   8 comment Share Tweet

• bewae1001
• เช้านี้ยังมีเธอ
• li_goro
• I am just fine^^
• - in the deepest mist -
• lnpuu29
• กาแฟสอง
• บลูดานูป
• Mizz A n D
• รันหณ์
• orangebox
• cherydnk
• เพลงฝนต้นลมหนาว
• mameehanako
• Para-Nasi
• raBBitFood
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• รอยยิ้มนางฟ้า
• อย่าิไปคิดมากกับชีวิต
• เต่าตัวลาย
• Karn_theFreeItem
• Lucky in Life
• CCAIS
• engthan
• Webmaster - BlogGang

• ฟ้าพิงดาว
• การ์ด LB สวยๆ
• ปิงฟ้าวิลันดา นวนิยายหญิงรักหญิง
• ชีวิตดีดี
• น้องใหม่
• ธรรมตามใจ / ประชาไท
• letter to my princess
• สวัสดีแปดริ้ว
• OKnation
• leslady
• my hi5
• slow life สูตรความสุข
• BlogGang.com