เห็นภาพข้างบน แล้วนึกถึง ภาพที่ปกครองพยายามให้เราเห็น

ดูสายแปลก แต่ไม่ชัดเจน

บางครั้งให้ลิ่วล้อ ดึงความสนใจไปทางอื่นใช้หนึ่งหญิงหรือหนึ่ง
ชายชวนคนอื่นทะเลาะ คนจะได้ไม่โฟกัสสิ่งที่เขาไม่อยากให้เห็น

...

ที่ผ่านมาแพทย์บางคนก็ บอกว่าผ่าน 14 วันจะดีขึ้นแต่อย่า
การ์ดตกนะ พอครบลูปอีก 14 วันเป็น 28 วันไม่มีคนป่วย
(จากคนภายในประเทศ) แสดงว่าปลอดภัยแล้วนะ ขอให้
อดทนไว้

แต่เมื่อครบ 28 วัน แพทย์บางคนก็บอกว่า อย่าวางไจนะ
อาจจะเกิดระบาดจะหนักยิ่งกว่าเดิม ร้านค้า ร้านอาหารต้อง
จัดที่นั่่งให้ห่างไว้ มาด้วยกันก็ต้องนั่งห่างกันไว้

คนเขียนหลักเกษณ์มองฝ่ายเดียว ก็ตอนที่ goo นั่งรถมา
ก็นั่งชิดกันในรถ 5 คน..

ถ้าจะติด ๆ ติดตอนอยู่บ้าน นอนด้วยกันแล้ว

ยังไม่พอ บอกว่าเราไม่มีคนในประเทศติดกันแล้วนะ 28 วัน
อ้าว แล้ววางหลักเกณฑ์ให้ นั่งกินข้าวห่างกัน เข้าผับเข้า
ร้านอาหารก็ต้องมีฉากกั้น

งั้น ข่าวว่าคนในประทศไม่ติดไวรัสกันแล้ว จริงหรือไม่จริง
ต้อง ค้นหาต่อ...

เนาะ

แวะมาเห็นด้วย
ยกมือตามน้องก๋าเลยจ้า

สวัสดีมีสุขค่ะ

มาอ่านอย่างเดียวนะคะ
ไม่รู้จะออกความเห็นว่ากระไรค่ะ...อึดอัด

สูงแค่ไหนก็ตกต่ำได้ฉันใด
ต่ำแค่ไหนก็คงสูงได้ฉันนั้น...

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

บล็อกวันนี้ ตรงกับวันพุธ ได้ภาพสีเขียวทั้งหมดเลย เนาะ

วาบความคิด วันนี้ ข้อ 51 ก็เป็นเรื่องที่ก๋าย้ำบ่อยในงาน
เขียนนะ ซึ่งมันเป็นสัจธรรม ที่ไม่มีใครปฏิเสธ ได้เลย นั่นก็คือ
เรื่อง อนิจจังไม่เที่ยงแท้ เมื่อขึ้นถึงสูงสุด ถ้าทำตัวไม่ดี โอกาส
ตกลงสู่ที่ต่ำได้เสมอ น่าจะเข้าไปในหลักธรรมที่ชื่อว่า โลกธรรม
แปด และเข้ากับที่บอกว่า ไม่มีสิ่งใดคงทนถาวรตลอดไป
ข้อ 54 เป็นเรื่องการพูด เรื่องพูด เป็นเรื่องสำคัญมาก
มีคำคมเกี่ยวกับเรื่องการพูดกล่าวไว้เยอะ ทั้งในร้อยแก้วและร้อย
กรอง จนกระทั่งบรรจุไว้ในหลักสูตรการสอน คือ วิชา การพูด
นะจ๊ะ "ก่อนพูดเราเป็นนายของคำพูด เมื่อพูดออกไปแล้ว
คำพูดเป็นนายของเรา " " คำพูดดีเหมือนงาช้าง งอกแล้วไม่
หดหายเข้าไป คำพูดที่แย่ เปรียบเหมือน คอเต่า หดเข้าหด
ออกได้ คือ ไม่มีความจริงใจ " นั่นเอง
ข้อเขียนเธอที่ว่า พูดโดยไม่รู้ข้อเท็จจริง ไม่ไตร่ตรอง เป็น
อันตรายทั้งต่อตนเอง อาจถูกฟ้องหมิ่นประมาท ในทางธรรมก็
เป็นบาปทางวาจา เป็นการทำให้ผู้อื่นเสียหาย เดือดร้อน

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

กำลังเป็นข้อ 59

ไม่รู้จะเขียนอะไร ไปดีกว่า

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ภาพประกอบพอมาปรุงเป็นแบบนี้แล้ว
ทำให้ดูตาลายเหมือนกันนะคุณก๋า

สวัสดีค่ะคุณก๋า

แวะมารับข้อคิดดี ๆ อีกแล้วค่ะ
ขึ้นสูงแล้วลงต่ำ ไม่คงทนจริง ๆ ค่ะ โตขึ้นก็เข้าใจมากขึ้น

ภาพแประกอบวันนี้ดูแปลกตา สวยไปอีกแบบนะคะ

ขอบคุณที่แวะเยี่ยมและกำลังใจค่ะ

555 วันนี้ไม่รู้จะเขียนอะไร แต่บอกไม่ได้ว่าไม่อยากเขียน
เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย555

งั้นเอาเรื่องบ้านๆ ก็แล้วกันนะครับ

เมื่อเช้า ขี่จักรยานไปซื้อของมาใส่บาตร ขาไปสบายดี
ขากลับยางแบนซะงั้น นี่แหละ เค้าว่าทำความดี มักมีอุปสรรค
ทำไงดี จูงกลับซิครับ ลิ้นห้อยเลย 555

กลับบ้านเลยลองเปลี่ยนยางในเองเลย คือจะปะก็กลัวรั่วอีก
ยางในซื้อมานานแล้ว ไม่เคยเปลี่ยนเอง

วันนี้ได้ฤกษ์ ที่งัดยางก็ไม่มี เหลือบไปเห็น ช้อนกินข้าว พลาสติค 2 อัน ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ใช้แทนกันได้สบายๆเลย

วันนี้สูบไว้อย่างแข็ง รอดูซักคืน ถ้าไม่แบน
แสดงว่า ฝีมือเปลี่ยนยางในครั้งแรกในชีวิต ก็สำเร็จได้นะครับ555

สวัสดีครับ

มาชื่นชมภาพสวยๆครับ
ข้อที่ 56 กับ 60 ตามนั้นเลยครับ

ต้มยำหัวปลีอร่อยมาก.. จัดเลยค่ะพี่ก๋า

**วันนี้น้องงานยุ่งมากเลยพี่ เพิ่งได้แวะเข้ามาส่งกำลังใจ
ชอบภาพวันนี้อะพี่ สีมันละมุนละไมชุ่มชื่นๆ อโรเวราดีอ่าาา

51. ตกต่ำจริงๆ ครับ ต่ำตมเลย
52. หลายๆ คนน่าจะเป็นแบบนั้นบ้าง
53. นี่สินะครับที่เรียกว่า วัดรอยเท้า
54. อันนี้ทำให้ผมได้ฮาเลย แต่เรื่องจริงนะ ใช้ได้กับทุกคน
55. ตาบอดบางทีใจไม่บอด แต่ตาดีใจบอดก็เยอะ
56. ผมนึกถึงความทรงจำที่เวลาเราโพสไว้ในเฟสบุ๊คนะ ถ้าไม่ได้โพสบางทีเราก็ลืมเรื่องนั้นๆ
57. มันเป็นเหมือนด้านหลังของเหรียญ
58. งั้นมันก็อยู่ที่ใจเราล่ะครับ
59. ผลลัพท์อาจเหมือนกัน แต่ต่างกัน
60. เย็นไม่ไหวแล้วครับ ถ้าไม่มีอะไรจะกิน

ไม่มีอะไรจะเขียน
ไม่รู้จะเขียนอะไร
ก็เขียนแล้วนี่งัย

ไปวิ่งเล่นที่เฟซซะเหนื่อย
กลับมาพักบ้านบล็อกสักสองวัน
เงียบดี

วันนี้ภาพสวยอีกแล้วครับ
ลืมไป คืนนี้ลิเวอร์พูลเตะอีกแล้วครับ 555

อยากไปในที่สวยสงบเหมือนภาพประกอบค่ะคุณก๋า
ขอบคุณข้อคิดดีๆนะคะ

ฝันดีคืนนี้ค่ะ

มาดึกอีก
พายุไปหมดแล้ว ฝนน้อยลง อากาศก็กลับมาร้อนเหมือนเดิม
ใจคนก็กลับมาร้อนตามอากาศอีก ทำอะไรต้องใจเย็นๆ

ช่วงเย็น ฝนตกไล่ช้างครับ แป๊บเดียว

ฝันดีครับ