: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - คิดจะไปดวงจันทร์ อย่าหยุดแค่ปากซอย :
: คิดจะไปดวงจันทร์ อย่าหยุดแค่ปากซอย :เขียน : รวิศ หาญอุตสาหะ

ผมเคยอ่านหนังสือเล่มนี้มาแล้วรอบหนึ่ง แต่อ่านไม่จบ หยุดอ่านประมาณที่หน้า 120 กว่า ๆ หนังสือเล่มนี้น้องสาวคนเล็กเป็นคนซื้อมาอ่าน น้องสาวผมชอบอ่านหนังสือ How to หนังสือจิตวิทยา หนังสือการลงทุน ผมเลยไม่เคยซื้อหนังสือแนวนี้ เจอเล่มไหนน่าสนใจก็จะยืมน้องมาอ่าน
รอบนี้ผมเอาหนังสือเข้าไปวางในห้องน้ำ ทุกเช้าก็อ่านไปวันละบทสองบทจนจบเล่ม คราวนี้อ่านจบ และได้ข้อคิดอะไรดีดีกลับมามากมายทีเดียว
หนังสือเล่มนี้ไม่ได้สอนการลงทุน หรือวิธีทำยังไงให้รวย แต่พูดถึงชีวิตของผู้คนมากมายทั้งคนดังและไม่ดังในโลกนี้ ซึ่งชีวิตของเขาหรือเธอเหล่านั้นสามารถ “สร้างแรงบันดาลใจ” ให้กับคนอื่นได้
ชื่อหนังสือทำให้ผมนั่งคิด“คิดจะไปดวงจันทร์ อย่าหยุดแค่ปากซอย”แล้วถ้าคิดว่าจะไปแค่ปากซอย ผมก็คงไม่นึกถึงดวงจันทร์ บางคนอาจมีแรงใจไฟฝัน อยากก้าวหน้าและประสบความสำเร็จมาก ๆ เหมือนมนุษย์ซึ่งสามารถไปเหยียบดวงจันทร์ได้ ก็คล้ายเป็นสัญลักษณ์ที่ยิ่งใหญ่ของคนผู้กล้าคิดฝันยิ่งใหญ่ แล้วทำฝันนั้นจนสำเร็จและเป็นจริงได้ แต่ถ้าฝันของผมไม่ใช่การไปดวงจันทร์ล่ะ ผมอาจอยากแค่มีชีวิตเรียบง่าย และสุขสงบ อยู่ง่าย ๆ สบาย ๆ นั่นก็คงไม่ใช่ความผิดอะไร
ยิ่งอายุเพิ่มขึ้น ผมยิ่งไม่มีความฝัน ไม่มีการวางแผนอะไรในชีวิต ผมไม่รู้สึกว่าตัวเองรวย และไม่คิดว่าตัวเองจน ผมใช้ชีวิตง่ายมาก จนบางครั้งหลายคนคงคิดว่าชีวิตผมน่าเบื่อ แต่ผมไม่เคยเบื่อชีวิตตัวเองเลย ผมทำอะไรซ้ำ ๆ ได้ ใช้ของเก่า ๆ เดิม ๆ ของตัวเองได้จนกว่ามันจะพังจนใช้การไม่ได้จึงจะเปลี่ยน ผมไม่ค่อยอยากได้อยากมีอะไรเหมือนที่คนอื่นมี ผมไม่เคยวัดความสำเร็จของตัวเองกับใคร เอาเข้าจริง ผมไม่ได้คิดถึงดวงจันทร์ หรือปากซอยเลย ผมชอบอยู่บ้าน ผมว่าบ้านของตัวเองนั้นสงบมาก ๆ มีทุกสิ่งที่ตัวเองต้องการครบจบบริบูรณ์
หนังสือเล่มนี้บรรจุแนวคิดดีดีมากมาย มีเรื่องราวที่ให้แรงบันดาลใจที่ดีหลายเรื่อง มีประโยคที่ผมชอบหลายประโยค
ผมนึกไม่ได้แล้วว่าทำไมในครั้งแรกจึงอ่านหนังสือเล่มนี้ไม่จบ เพราะหนังสือส่วนใหญ่ที่ผมวางลงก่อนอ่านจบเล่ม คือ หนังสือเล่มนั้นอ่านแล้วไม่ตรงกับความรู้สึกของตัวเอง อ่านแล้วไม่เชื่อมต่อกับความคิด (ในขณะนั้น) ต้องวางเอาไว้นาน ๆ แล้วค่อยกลับมาอ่าน บางเล่มก็จะอ่านจนจบได้ บางเล่มก็กลับมาชอบเป็นพิเศษก็มี
เลือกบางประโยคที่ผมชอบจากหนังสือเรื่องนี้มาให้อ่านกันครับ











Create Date : 16 มกราคม 2568 |
Last Update : 16 มกราคม 2568 5:15:03 น. |
|
12 comments
|
Counter : 558 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณmultiple, คุณหอมกร, คุณRananrin, คุณThe Kop Civil, คุณnonnoiGiwGiw, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปรศุราม, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku |
โดย: multiple วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:5:52:51 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:6:43:34 น. |
|
|
|
โดย: Rananrin วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:7:32:53 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:17:08:29 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:21:38:38 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:22:50:51 น. |
|
|
|
| |
แค่เรียนรู้ ที่จะมีความสุขกับเรื่องง่ายๆ
ไม่ต้องไปดิ้นรน อะไรมากมาย
ของอาจารย์เต๊ะ ยิ่งอายุมากขึ้นนี่
ตื่นเช้าขึ้นมา ขอแค่หายใจโล่ง ไม่เจ็บปวดตรงไหน
ไม่มีเรื่องมากวนใจ ถือว่ามีความสุขมากแล้วละครับ
แล้วก็ค้นพบว่า การได้อยู่บ้านเฉยๆ โดยไม่ต้องทำงาน
นี่ แถมไม่มีลูกเมีย ไม่มีสัตว์เลี้ยงนี่ ความเครียดหายไปแทบหมดจากชีวิต กันเลยเชียวครับ ฮ่าๆๆๆ