มกราคม 2568
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
16 มกราคม 2568

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - คิดจะไปดวงจันทร์ อย่าหยุดแค่ปากซอย :


: คิดจะไปดวงจันทร์ อย่าหยุดแค่ปากซอย :
เขียน : รวิศ หาญอุตสาหะ








ผมเคยอ่านหนังสือเล่มนี้มาแล้วรอบหนึ่ง
แต่อ่านไม่จบ หยุดอ่านประมาณที่หน้า 120 กว่า ๆ
หนังสือเล่มนี้น้องสาวคนเล็กเป็นคนซื้อมาอ่าน
น้องสาวผมชอบอ่านหนังสือ How to หนังสือจิตวิทยา หนังสือการลงทุน
ผมเลยไม่เคยซื้อหนังสือแนวนี้ เจอเล่มไหนน่าสนใจก็จะยืมน้องมาอ่าน

รอบนี้ผมเอาหนังสือเข้าไปวางในห้องน้ำ
ทุกเช้าก็อ่านไปวันละบทสองบทจนจบเล่ม
คราวนี้อ่านจบ และได้ข้อคิดอะไรดีดีกลับมามากมายทีเดียว

หนังสือเล่มนี้ไม่ได้สอนการลงทุน หรือวิธีทำยังไงให้รวย
แต่พูดถึงชีวิตของผู้คนมากมายทั้งคนดังและไม่ดังในโลกนี้
ซึ่งชีวิตของเขาหรือเธอเหล่านั้นสามารถ “สร้างแรงบันดาลใจ” ให้กับคนอื่นได้

ชื่อหนังสือทำให้ผมนั่งคิด


“คิดจะไปดวงจันทร์ อย่าหยุดแค่ปากซอย”

แล้วถ้าคิดว่าจะไปแค่ปากซอย ผมก็คงไม่นึกถึงดวงจันทร์
บางคนอาจมีแรงใจไฟฝัน อยากก้าวหน้าและประสบความสำเร็จมาก ๆ
เหมือนมนุษย์ซึ่งสามารถไปเหยียบดวงจันทร์ได้
ก็คล้ายเป็นสัญลักษณ์ที่ยิ่งใหญ่ของคนผู้กล้าคิดฝันยิ่งใหญ่
แล้วทำฝันนั้นจนสำเร็จและเป็นจริงได้
แต่ถ้าฝันของผมไม่ใช่การไปดวงจันทร์ล่ะ ผมอาจอยากแค่มีชีวิตเรียบง่าย และสุขสงบ
อยู่ง่าย ๆ สบาย ๆ นั่นก็คงไม่ใช่ความผิดอะไร

ยิ่งอายุเพิ่มขึ้น ผมยิ่งไม่มีความฝัน ไม่มีการวางแผนอะไรในชีวิต
ผมไม่รู้สึกว่าตัวเองรวย และไม่คิดว่าตัวเองจน
ผมใช้ชีวิตง่ายมาก จนบางครั้งหลายคนคงคิดว่าชีวิตผมน่าเบื่อ
แต่ผมไม่เคยเบื่อชีวิตตัวเองเลย ผมทำอะไรซ้ำ ๆ ได้
ใช้ของเก่า ๆ เดิม ๆ ของตัวเองได้จนกว่ามันจะพังจนใช้การไม่ได้จึงจะเปลี่ยน
ผมไม่ค่อยอยากได้อยากมีอะไรเหมือนที่คนอื่นมี
ผมไม่เคยวัดความสำเร็จของตัวเองกับใคร
เอาเข้าจริง ผมไม่ได้คิดถึงดวงจันทร์ หรือปากซอยเลย
ผมชอบอยู่บ้าน
ผมว่าบ้านของตัวเองนั้นสงบมาก ๆ มีทุกสิ่งที่ตัวเองต้องการครบจบบริบูรณ์


หนังสือเล่มนี้บรรจุแนวคิดดีดีมากมาย มีเรื่องราวที่ให้แรงบันดาลใจที่ดีหลายเรื่อง
มีประโยคที่ผมชอบหลายประโยค

ผมนึกไม่ได้แล้วว่าทำไมในครั้งแรกจึงอ่านหนังสือเล่มนี้ไม่จบ
เพราะหนังสือส่วนใหญ่ที่ผมวางลงก่อนอ่านจบเล่ม
คือ หนังสือเล่มนั้นอ่านแล้วไม่ตรงกับความรู้สึกของตัวเอง
อ่านแล้วไม่เชื่อมต่อกับความคิด (ในขณะนั้น)
ต้องวางเอาไว้นาน ๆ แล้วค่อยกลับมาอ่าน บางเล่มก็จะอ่านจนจบได้
บางเล่มก็กลับมาชอบเป็นพิเศษก็มี

เลือกบางประโยคที่ผมชอบจากหนังสือเรื่องนี้มาให้อ่านกันครับ





































Create Date : 16 มกราคม 2568
Last Update : 16 มกราคม 2568 5:15:03 น. 12 comments
Counter : 558 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณหอมกร, คุณRananrin, คุณThe Kop Civil, คุณnonnoiGiwGiw, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปรศุราม, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku


 
ชีวิต บางที อาจไม่ต้องการอะไรมากมาย
แค่เรียนรู้ ที่จะมีความสุขกับเรื่องง่ายๆ
ไม่ต้องไปดิ้นรน อะไรมากมาย

ของอาจารย์เต๊ะ ยิ่งอายุมากขึ้นนี่
ตื่นเช้าขึ้นมา ขอแค่หายใจโล่ง ไม่เจ็บปวดตรงไหน
ไม่มีเรื่องมากวนใจ ถือว่ามีความสุขมากแล้วละครับ

แล้วก็ค้นพบว่า การได้อยู่บ้านเฉยๆ โดยไม่ต้องทำงาน
นี่ แถมไม่มีลูกเมีย ไม่มีสัตว์เลี้ยงนี่ ความเครียดหายไปแทบหมดจากชีวิต กันเลยเชียวครับ ฮ่าๆๆๆ



โดย: multiple วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:5:52:51 น.  

 
เรื่องอ่านหนังสือในห้องน้ำนี่คือกิจวัตรคุณก๋า
แต่เป็นนิยายนะจบไปหลายเรื่องหลลายเล่มเลย
เอ๊ะวันนี้ใครบางครยังไม่มาเล่าสู่กันฟังจ้า



โดย: หอมกร วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:6:43:34 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า
คุณคนนี้เขียนหนังสือดี อ่านแล้วเข้าใจไม่ยาก
รินชอบสไตล์การเขียนของเขาค่ะ


โดย: Rananrin วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:7:32:53 น.  

 
่ผมชอบอ่านหนังสือสร้างแรงบันดาลใจเหมือนกันครับ
แต่ชอบเม็นต์อาจารย์เต๊ะนะครับ อยากอยู่บ้านเฉย ๆ แบบไม่ต้องทำงาน เสริมมีตังค์ใช้ด้วย
เมือคืนพรีเมียร์ลีกอาร์เซน่อลชะสเปอร์ไปแบบสุดมันส์ คะแนนจี้มาติด ๆ ละครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:10:47:14 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

จะว่าไป เดี๋ยวนี้ผมเปิดฟัง podcast MISSION TO THE MOON ของคุณรวิศอยู่บ่อยเหมือนกัน ฟังแล้วได้แง่คิดในการปรับตัวกับสภาพปัจจุบันได้ดีทีเดียวครับ แต่ยังไม่เคยอ่านหนังสือเขา


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:16:05:43 น.  

 
สวัสดีครับพี่ก๋า

แหม่ ผมละชอบชื่อหนังสือมากครับ อย่างเท่
ผมเองก็คิดจะไปดวงจันทร์เหมือนกันครับ แค่ปากซอยนี่แหละกำลังดีเลย 5555
ความคิดที่พี่ก๋ามีค่าน่าจะเป็นชีวิตที่มีความสุขจริงๆ ครับ คือ ไม่ต้องฝันไปไกลให้ทะเยอทะยาน ต้องพยายามดิ้นรนให้ไปถึง
ไม่ต้องรู้สึกว่าตัวเองรวยหรือจน แค่นี้ความทุกก็ไม่เกิดแล้วครับ หลัก ๆ ความทุกข์ก็คงเกิดจากความรู้สึกไม่พอนี่แหละครับ
ถ้าคนวัยผมมองอาจจะดูน่าเบื่อ แต่ผมว่า ถ้าผมอายุเยอะขึ้นกว่านี้ แบบ45-50 ก็คงโลดโผนไม่ไหวละครับ 55555
ก็คงอยากมีชีวิตที่เรียบร้อย ได้หายใจช้า ๆ ใช้ชีวิตบนโลกอย่างมีความสุขในทุก ๆ วันละ

แต่ผมชอบทั้งบ้านทั้งปากซอยครับ เพราะปากซอยมีเซเว่น 5555555

นี่มัน...แฟนเก่า เอ้ย! หนังสือเล่มเดิม ที่กลับมาอ่านตอนอายุมากขึ้น แล้วคลิ๊ก นี่ครับ 555555555

อ่านข้อความแล้ว เข้าใจนะครับว่าทำไมพี่ก๋าถึงบอกว่า อ่านตอนแรกแล้วไม่คลิ๊ก
อย่างผมเจอคำว่า” เป้าหมายที่ดีควรมีความมากกว่าความสุข”
ผมก็รู้สึกไม่ใช่เหมือนกันครับ เพราะทุกเป้าหมายของผม มีgoal สุดท้ายคือความสุขทั้งหมดครับ

“ถ้าไม่เปลี่ยน เดี๋ยวก็มีคนมาเปลี่ยน” อันนี้ก็ไม่คลิ๊กครับ เพราะผมเปลี่ยนได้นะ แต่ต้องเปลี่ยนไปในทางที่ผมจะรักตัวเองมากกว่าเดิม
แต่หลักๆ ผมไม่ค่อยเปลี่ยนความเป็นตัวเองครับ แต่เปลี่ยนการแสดงออกมากกว่า ถ้าอะไรจะเปลี่ยน ของผมคือการปรับปรุงมากกว่า
ดังนั้น ถ้ามีใครบอกว่าผมเปลี่ยนไป ผมจะบอกว่า “ไม่” ผมแค่กลับมาเป็นคนเดิม 55555

หว้า...สงสัยผมกับพี่ก๋าจะอยู่บ้านเหมือนกันละครับ ไม่ได้ไปแล้วดวงจันทร์ ^^


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:16:25:27 น.  

 
จากบล๊อก

งานนอกผมอาจจะยังไม่กระทบกับเศรษฐกิจมั้งครับ ด้วยความที่มันยังได้รับความนิยม
แถม AI ก็ยังทำแทนไม่ได้ ^^ ปกติผมเองไม่ได้มีงานเยอะครับ ด้วยอายุ 555555
แต่ตั้งแต่แฟนพาไปมู comcard คอนเฟิร์มงานรัว ๆ ครับ 555555 ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อจริงๆ ครับ

เศรษฐกิจยุโรปไม่ดีครับ อะไรไม่จำเป็นเค้าก็ไม่ค่อย spend
การท่องเที่ยวเลยเงียบลงไปมาก แต่ผมว่าจีนยังเที่ยวกระหน่ำอยู่นะครับ กำลังซื้อดีมาก ๆ ด้วย

มิจแท้นี่เยอะมากครับ เดี๋ยวนี้ใครโทรมานี่กลัวไปหมดว่ามิตร หรือมิจ
ซึ่งผมเป็นคนซื้อประกันแบบเทเลเซลล์ซะด้วย กลัวมากครับ แต่ผมไม่ถนัดอ่าน ถนัดฟัง เลยมักซื้อจากเทเลเซลล์มากกว่าครับ
แต่ถ้าลอกพัสดุเก็บเงิน บัญชีม้า อะไรอันนี้รับมือได้อยู่ครับ ฟังเสียงแล้ววางเลย 55555


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:16:52:44 น.  

 
สวัสดีครับ
ชีวิตนี้ไม่ต้องคิดจะไปถึงดวงจันทร์เลยครับ แต่ทำสิ่งที่ตัวเองทำตอนนี้ให้ดีที่สุด ไม่ต้องแข่งกับใครแต่แข่งกับตัวเองก็พอ (เดี๋ยวตัวเองเก่งแล้วค่อยไปแข่งกับคนอื่น ...รอไปก่อนนะ
) เอาจริงๆผมชอบชีวิตที่เป็น routine มากนะครับ สมัยที่ทำงานสถาปัตย์นี่บอกเลยว่า นึกถึงอยู่ตลอดว่าทำไมเราไม่เลือกเรียนอาชีพที่มันเข้างาน 8 โมงเช้า - เลิกงาน 5 โมงเย็นทุกวันฟระ แบบงานวันต่อวันไม่ค้างคาข้ามวันข้ามคืน ไม่ต้องกังวล deadline


อะไรงี้


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:17:08:29 น.  

 
สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องก๋า

วันนี้นัดกับเพื่อนไปไหว้พระธาตุเขี้ยวแก้วที่สนามหลวง ฟ้าเป็นใจ
ร้อนมากช่วงเดินถ่ายรูปและเดินเวียบพระธาตุ 3 รอบ ตอนมาเข้าแถว
รับน้ำชานม กาแฟ และ ขนม จาก อาหารพระราชทานจากพระเจ้า
อยู่หัว ร.


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:20:08:22 น.  

 
มือไปโดน เม้นท์ยังไม่จบ มันส่งให้เสร็จเลย ห้าห้าห้า ต่อจ้ะ

ร.10 เข้าแถวยาวมากเลย แต่ช่วงนี้ แดดไม่ร้อนแล้วเท่าไร เข้า
แถวนานมาก เขาจัดดีละ แจกน้ำแข็ง 1 แก้ว น้ำกาแฟหรือชาเขียว
หรือ โกโก้ แล้วแต่เลือกไปเทใส่แก้วเอง มันไม่เลอะเทอะ ขนมเป็น
ซาลาเปา คนละ 1 ลูก มีการ์ดรูปพระธาตุเขี้ยวแก้วแจกด้วย จ้ะ
เดินไปเที่ยวอุโมงค์ใต้ดินด้วย สวยงาม เย็นสบาย ทัวร์จีนลงไป
มากพอสมควร ฝรั่งก็มีมาก เดินจนขาลากเลย ห้าห้าห้า แต่ก็คุ้มจ้ะ
ได้ไปไหว้พระธาตุตามที่ตั้งใจ

"คิดจะไปดวงจันทร์ อย่าหยุดแค่ปากซอย" ชื่อเรื่อง เป็นการ
เตือนใจ ให้กำลังใจในการสานฝันของคนอยากให้ชีวิตไปก้าวหน้า
ไปสู่การมีชื่อเสียง ถึงจะยากอย่างไร ถ้าตั้งใจหรือปรารถนาอย่าง
แรงกล้า ก็ต้องไม่ย่อท้อ ก็อาจจะชนะอุปสรรคต่าง ๆ ได้ นั่นเอง
สำหรับตัวก๋าเอง ไม่อยากสร้างความฝัน อยากมีชีวิตเรียบ ๆ
ไม่อยากฝันอยากโน่น อยากนี้ นั่นแหละ เป็นความสุขได้โดยไม่รู้
ตัวนะ ห้าห้า ครูก็คงมีลักษณะนี้แหละนะ ความฝันสูงสุดในชีวิต
คือ ต้องเรียนให้จบปริญญาตรีให้ได้ (อย่างที่เขียนไว้ เพื่อสามารถ
หาเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องพึ่งพาใคร เรื่องเป็นใหญ่เป็นโต ก็ไม่คิด
ที่อยากจะไป ทั้ง ๆ ที่มีเพื่อนอาสาอยากให้ไปเป็นใหญ่ (ตอนได้
ซี 8 เพื่อนอยากให้ไปสอบเพื่อไปเป็น ผู้บริหาร (ผอ.)เขามีเส้นสาย ก็ไม่สนใจ พอใจเป็นผู้สอนตลอดชีวิตที่เป็นครู)
ดังนั้น การจะไปถึงดวงจันทร์ของแต่ละคน จึงไม่ใช่สิ่งจำเป็น
สำหรับทุกคน แล้วแต่ความพอใจของแต่ละคนมากกว่า นั่นเอง จ้ะ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ







โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:20:31:25 น.  

 
หลายๆ อันสามารถเอาไปใช้ได้จริงๆ อันที่จริงเรานี่แหละที่มักจะหยุดตัวเราเองให้ทำ หรือไม่ให้ทำอะไร

ของดีอาจกลายเป็นของห่วย ผมนึกถึงนักบอลเลยครับ อยู่ผิดทีม ต่อหใ้เมสซี่ก็เถอะ ได้กลายเป็นเม็ดทราย แน่นอน


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:21:38:38 น.  

 
หนังสือน่าสนใจครับ เหมาะสำหรับคนวัยทำงาน
พออายุมากขึ้น หนังสือฮาวทูก็ไม่ค่อยได้อ่านแล้วครับ 55

หายไวๆครับ พออากาศเย็นคนก็ป่วยกันมากขึ้น





โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 16 มกราคม 2568 เวลา:22:50:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]