กุมภาพันธ์ 2563
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
22 กุมภาพันธ์ 2563

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 247 ::


:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 247 ::


โจทย์ --- ไล่ยังไงก็ไม่ไป
ผู้คิดโจทย์ --- กะว่าก๋า





:: ในสักวัน ::

เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า









ไล่ยังไงก็ไม่ไป
หน้าด้าน หน้าทน เหลือหลาย
ทุกข์หนักหน่วง ไม่คลอนคลาย
ไม่เคยจาก จางหาย ไปจากใจ


ไล่ยังไงก็ไม่ไป
ความเศร้าโศก ซึมเซา
ความว่างโหวง ทึมเทา
เอาอะไรไล่ก็ไม่ยอมหายไป


ทำยังไงกันดีล่ะนี่
ชีวิตขาดชีวา ปวดร้าว
หรือต้องโอบรับเอา
ความเหงา ความเศร้า เข้าสู่ชีวิต


เจ็บและอยากให้มันจบ
ลบ ลืม เลือน เรื่องราวความหลัง
ที่เคยทำชีวิตพ่ายพัง
อยากล้าง อยากผ่าน เพื่อเขียนเรื่องราวใหม่ ๆ


อยากไล่ความทุกข์ทั้งมวล
ให้ออกไปจากความคิด
อยากให้ชีวิต
และจิตใจ ได้เริ่มต้นใหม่ อีกสักครา


ต้องเริ่มต้นใหม่ได้สิ
ไม่ว่าจะล้มลงไปกี่หน
หากเธอรู้อด รู้ทน
ต้องพ้นผ่านทุกข์ --- ในสักวัน




























Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2563
Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2563 6:11:39 น. 16 comments
Counter : 1639 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณSweet_pills, คุณตะลีกีปัส, คุณmultiple, คุณTui Laksi, คุณmcayenne94, คุณThe Kop Civil, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณSai Eeuu


 
เจิมๆๆๆ
มาส่งการบ้านค่ะ
เขียนยาก..ไล่ยาก จริงๆ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:6:28:08 น.  

 
ไล่ไม่ได้ก็อย่าไปไล่ให้เหนื่อยเลยจ้า ให้ธรรมชาติลงโทษเอง

ตามกาลเวลา อาจจะช้าหน่อยแต่ผลกรรมผลลัพธ์ตามทันแน่ๆจ้า


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:8:01:38 น.  

 
555 เขียนไปอีกแนว... ผมก็คิดว่าจะให้ ไล่พวกนั้นซะอีก
จริงนะมันน่าไล่จริง...


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:8:06:40 น.  

 
ทุกข์-สุข เกิดดับสลับไป
ไหนๆไล่ยังไงก็ไม่ไปแล้วก็อยู่กันอย่างนี้ต่อไปนะคะ

บ่อยครั้งค่ะคุณก๋าซื้อของร้านแรกๆจะแพงกว่า
แต่นาทีนั้นก็ลืมข้อนี้ไปค่ะ



ขอบคุณกำลังใจนะคะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:8:28:52 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

ความทุกข์ไล่ให้ไปยากค่ะ
ต้องอยู่กับมันและเรียนรู้ข้อดีให้ได้
จะได้เอาไว้แสวงหาความสุข
เพราะรู้วิธีที่จะกำจัดความทุกข์นะคะ
ทุกข์ไม่มีไฉนสุขจะเกิด..


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:8:38:49 น.  

 
อ.เต๊ะ เชื่อว่า ขณะที่เรากำลังทุกข์อยู่นี่ เราก็สามารถมีความสุขได้นะครับ พอความสุขที่ผ่านเข้ามาไปแล้ว เราก็ค่อยกลับมาทุกข์ต่อเหมือนเดิม

อย่าลืมเตาถ่านเทปกาวสำหรับซีล ต้องมีติดรถติดบ้านไว้นะครับ ของมันต้องมี เย้ย 555

ถ้าคิดได้ ไม่จุดเตาถ่าน งั้นร้องเพลง สุขกันเถอะเรา ต่อ คนตรีมา555


วันนี้ อ.เต๊ะ เอาเพลงเดิมมาร้องให้ฟังนะครับ ที่คุณก๋า ร้องไม่ได้เพราะ ต้นฉบับ เป็น สุนทราภรณ์ ยุค ครูเอื้อ ไม่รู้ว่าคุณก๋าเกิดทันมั้ยครับ 555

https://www.youtube.com/watch?v=S4McLUzR7MY





โดย: multiple วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:9:30:08 น.  

 
นั่นจิ ...หน้าด้าน หน้าทน เหลือหลาย
ไล่เท่าไรก็ไม่ยอมไป ชิ ชิ !!!
ที่แท้ก็เป็น "เจ้าความทุกข์" นี่เอง
"ความอดทน" คือผู้พิชิตความทุกข์
อดทนถึงที่ ได้ดีทุกคน สาธุค่ะ


โดย: Tui Laksi วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:10:25:57 น.  

 
ดอกเข็ม ร่วงโรยแล้วก็ยังสวยงามตามแบบของมันค่ะ





โดย: mcayenne94 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:11:19:44 น.  

 
ภาพดอกเข็มวันนี้สวยจริง ๆ ครับ
การเมืองช่วงนี้ พูดไม่ออกเลยครับ 555


โดย: The Kop Civil วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:12:23:49 น.  

 
ล้มได้ก็ลุกได้ค่ะ
หากมีความพยายาม..ในสักวัน


โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:13:01:54 น.  

 
สวัสดียามบ่ายครับคุณก๋า

ภาพถ่ายดอกเข็มสดใสสวยมากครับ
สมัยประถมเพื่อนชอบเด็ดดอกมา
แล้วดูดเอาน้ำหวานด้านท้ายก้าน
ผมก็ลองดู เออนะ มีน้ำหวานหน่อยนึงจริงๆ ด้วย

“ความทุกข์ในใจ” ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไป
อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ

จิตของมนุษย์เรามันพิเศษนะครับ
มันบันทึกทุกอย่างที่เราสัมผัสทางทวารทั้ง 5
ตา หู จมูก ลิ้น กาย
แล้วมารวมไว้ที่จิต คือ ทวารที่ 6

จิตมนุษย์มันคล้าย Hard Disk , Memory Card
หรือ อะไรก็ตาม ที่ใช้เพื่อบันทึกข้อมูลใน Device ต่างๆ
บันทึกเรื่อง ดี ไม่ดี ชอบ ไม่ชอบ เอาไว้หมด
โดยไม่เลือก อะไรที่ผ่านเข้ามาในประสาทรับรู้
มันบันทึกไว้หมดไม่มีเล็ดลอดไปได้

((ที่สำคัญ)) คือเราไม่สามารถ delete สิ่งที่ถูกบันทึกนั้นไว้ได้
มันมีแต่การบันทึกเรื่องใหม่ๆ ซ้ำลงไปเรื่อยๆ
โดยความจุของจิตนั้นเป็น infinity ครับ

Hard Disk หรือ Memory Card นั้น เราอาจล้างหรือลบได้
แต่ข้อมูลที่บันทีกลงในจิตแล้วมันล้างไม่ได้ครับ
มันเหมือนกับ Block Chain นั่นเลยทีเดียว
คือเราไม่สามารถแก้ไขมันได้ มีแต่บันทึกเพิ่มต่อท้ายเข้าไป

ความทุกข์ในใจมันจึงไล่ไม่ไปไงครับ
เมื่อเราเผลอไปเรียกข้อมูลเก่ามา มันก็มาครับ
มีหนทางเดียวคือ บันทึกเรื่องดีๆ ทับลงไปเรื่อยๆ
ให้มากเพียงพอ



สิ่งใดๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าจะร้ายหรือดี
เราจึงควรคิดในแง่บวกไว้ครับ
เพื่อการบันทึกสิ่งดีๆ ลงในจิตครับ ...



โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:13:20:45 น.  

 
ดีแล้วคร้าคุณก๋า
การเมือง...> เรื่องมึนหัว อย่าเอามาใส่มากเกิ๊น
ใส่ผ่านหูซ้ายทะลุหูขวา...> ออกไปเล๊ย ..!!!


โดย: Tui Laksi วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:15:12:46 น.  

 
จะมาผ่อว่าไล่หยังเจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:15:31:25 น.  

 
ไม่ต้องไปไล่หรอก ขอแค่รู้เท่าทันใจตน เท่านี้เรื่องราวต่างๆ ก็จะทำอะไรเราไม่ได้อีกต่อไปแล้วครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:20:22:46 น.  

 
มาดึกอีก
ทุกข์ หนี้ ไล่ยังไงก็ไม่ไป
เป็นหนี้เป็นสิน ก็ต้องส่งชดใช้กันไป ถ้าตกลงกันได้ จ่ายเท่าที่สามารถจ่ายได้
ข่าวล่าสุด เป็นหนี้ จบชีวิตด้วยหลายชีวิต
ไม่เป็นหนี้ ดีที่สุด

ราตรีสวัสดิ์ครับ


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:23:59:55 น.  

 
เนื่องจากผลมะเหมี่ยว เป็นพันธุ์ผลไม้พื้นบ้านครับ คุณกะว่าก๋า และค่อนข้างจะต้องการอากาศเย็นและต้องการน้ำมากให้พื้นชุ่มฉ่ำอยู่เสมอ อีกทั้งไม่ไช่ผลไม้เศรษฐกิจ(เป็นผลไม้นักอนุลักษณ์)จึงทำให้เป็นพันธุ์น่าหมั่นใส้ครับ ชนยุคใหม่ๆไม่นิยมกินกัน"แอบสังเกตเห็นเด็กๆที่ใกล้ๆตัว""แต่ลุงแอ็ดได้เกิดแรงบันดาลใจ หลังจากไปเห็นหมู่บ้านโบราณอายุเกิน300ปีที่เกาะเซจูมา และพวกเขามีผลิตภัณฑ์น้ำผลไม้ท้องถิ่นแปรรูปเอามาขายให้แดนักนักเที่ยว ลุงแอ็ดจึงได้แรงบันดาลใจมา คุณกะว่าก๋าครับ


โดย: ธนูคือลุงแอ็ด วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:0:56:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]