กุมภาพันธ์ 2563
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
25 กุมภาพันธ์ 2563

:: ดาบซ่อนคม 26 ::



:: ดาบซ่อนคม 26 ::

เขียนคำ : กะว่าก๋า












39

ยิ้มได้กับทุกเรื่องเมื่อถึงปัจฉิมวัย
แม้อาจไม่มีใครรู้
ว่าเบื้องหลังรอยยิ้มนั้น
ข้าฯต้องผ่านหยาดหยดน้ำตามากี่มากน้อย
ต้องผ่านขวากหนามที่ทิ่มแทงชีวิตมามากน้อยเพียงไร

ข้าฯต้องยืนหยัดต่อความผิดหวัง
ความเจ็บปวด
และการพลัดพรากสูญเสียนับครั้งไม่ถ้วน

การยอมรับและการยอมจำนนนั้นต่างกัน

กว่าจะยิ้มได้ในทุกเรื่อง
ข้าฯต้องผ่านมากี่ร้อยกี่พันทุกข์

บางขณะที่เจ้าเห็นว่าข้าฯยิ้ม
ภายในใจข้าอาจกำลังหลั่งน้ำตา











40

ความทะเยอทะยานมักใหญ่ใฝ่สูง
ทำให้เจ้าคิดครองยุทธภพ
หวังให้ผู้คนใต้หล้ายอมสยบ

เพลงยุทธ์อาจทำให้เจ้าเก่งกาจเหนือใคร
ศาสตราวุธวิเศษอาจทำให้หลายคนเกรงกริ่ง
กลยุทธ์ศึกที่พลิกแพลงอาจทำลายกองทัพใหญ่ให้วายวอด
แต่ทุกสิ่งที่กล่าวมา
ไม่มีความหมายอันใดกับตัวข้าฯเลย

ข้าฯเร้นกายในป่าดงดอน
ใช้ชีวิตท่ามกลางภูสูง
มีเพียงสนเฒ่าและหมอกเหมยเป็นเพื่อนคู่คิด
มีเสียงสัตว์ป่าบรรเลงเป็นมโหรี
มีเสียงเสียดสีของใบไม้กับสายลมเป็นเพื่อนรู้ใจ

เจ้าเย้ยหยันชีวิตที่ไร้ความทะยานอยากของข้าฯ
ส่วนข้าฯยิ้มเยาะให้กับตัวเจ้า
ให้กับโลก และให้กับตัวข้าฯเอง


















 




 

Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2563
32 comments
Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2563 6:43:28 น.
Counter : 1963 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสองแผ่นดิน, คุณkae+aoe, คุณอุ้มสี, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณhaiku, คุณเนินน้ำ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณmultiple, คุณInsignia_Museum, คุณTui Laksi, คุณThe Kop Civil, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณmcayenne94, คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณSai Eeuu, คุณtuk-tuk@korat, คุณเริงฤดีนะ, คุณชีริว, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse

 

กว่าจะยิ้มได้ในทุกเรื่อง
ข้าฯต้องผ่านมากี่ร้อยกี่พันทุกข์

---------------

ข้อความนี้ ช่างตรงใจข้ายิ่งนัก ท่านก๋า

พี่เข้าบล็อกแก๊งเกือบทุกวัน...เจอพวกเราที่คุ้นเคยไม่กี่คนเอง วัน ๆ เล่นโหวตเกือบไม่ครบ 10 บล็อก

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 25 กุมภาพันธ์ 2563 6:53:06 น.  

 

บางขณะที่เจ้าเห็นว่าข้าฯยิ้ม
ภายในใจข้าอาจกำลังหลั่งน้ำตา

ตรงกับคำว่า หน้าชื่นอกตรม เลยนะคะ

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 25 กุมภาพันธ์ 2563 7:42:38 น.  

 

ขอบคุณนะคะ คุณก๋า
พี่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆแล้วค่ะ
แต่คนแก่ก็ฟื้นตัวยาก

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 25 กุมภาพันธ์ 2563 8:03:19 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะ

 

โดย: kae+aoe 25 กุมภาพันธ์ 2563 8:22:22 น.  

 

สุขอังคารสวัสดีครับ คุณก๋า
บ้านเรา ปัจฉิมวัย ยังมีบันดาลโทสะ ทุศีล
อาบน้ำมาก่อน บางเรื่องบางคนมาใช้กับยุคนี้ไม่ได้
อยู่แบบผู้สูงวัย มีศีลมีสัตย์ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง
ผ่านทุกข์สุข ร้อนหนาว ยิ้มได้กับทุกข์สุข ยิ้มได้เมื่อภัยมา
ยังยืนยันนั่งยัน ถ้าเลือกได้ ขอเลือกอยู่ชนบททำไร่ทำสวน
อยู่แบบพอเพียง แค่นี้ ก็มีความสุขแล้วครับ
(เที่ยวบ้าง 55)

เช้านี้ อากาศยังเย็นอยู่ครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 25 กุมภาพันธ์ 2563 8:26:46 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
haiku Fanclub Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

สุดยอดของงานเขียน-บทประพันธ์เลยจ้า

 

โดย: อุ้มสี 25 กุมภาพันธ์ 2563 8:48:50 น.  

 

สวัสดีครับพี่หนู

คนเล่นบล็อก
ตอนนี้ผมว่าจำนวนทรงตัวนะครับ
ไม่มีเพิ่ม ไม่มีลด
เหมือนคนชอบดื่มกาแฟ
เช้ามาก็ขอสักจิบนึง
ชอบบล็อก
วันนึงก็เข้าบล็อกสักครั้ง 555

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่



 

โดย: กะว่าก๋า 25 กุมภาพันธ์ 2563 8:52:27 น.  

 

ขอบคุณความปรารถนาดี
และกำลังใจให้นุ้งค่ะ คุณก๋า

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 25 กุมภาพันธ์ 2563 9:12:33 น.  

 

คนที่เขาทะเยอทะยานเขาก็มีความสุขของเขาดีนะคะ

บางทีคนไม่ทะเยอทะยานอย่างเราก็ไม่เข้าใจนักหรอก แต่มันก็เป็นอีกรูปแบบของความสุขเหมือนกัน

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2563 9:29:39 น.  

 

ชอบบทที่ 39 ค่ะ
วัยและเวลา จะช่วยให้เรียนรู้ชีวิตและสุขุมมากขึ้นนะคะ

 

โดย: เนินน้ำ 25 กุมภาพันธ์ 2563 9:59:09 น.  

 

ใช่ๆ . . ถ้าน้องเป็นจอมยุทธ์หญิง ก็คงจะเป็นแนว
เร้นกายอยู่ในป่าไผ่ ฟังเสียงหวีดหวิวของธรรมชาติ
ไปพลางๆ พร้อมกับนั่งจิบชาไปพลางๆ . .

ว่าแต่. . ไอ้เรื่องยิ้มเนี่ยะ . .นึกถึงเพลงนี้เลยพี่


ยิ้มให้ความผิดหวัง ดั่งคนคุ้นเคย
ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อนเก่า ที่เราต้องเจอ
เจอกันเมื่อนานแสนนาน
ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย
เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่าเรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้มได้
ให้ราคามันเท่ากัน
ยิ้มให้มันก็พอ . .

 

โดย: nonnoiGiwGiw 25 กุมภาพันธ์ 2563 10:08:16 น.  

 

จากบล็อก . .

ตอนนี้น้องปล่อยมันละ ไล่ไม่ไปก็ช่าง
แต่ต้องสุขภาพแข็งแรง ยอมเป็นหมูแข็งแรงเอา

แต่ยังดี ความดันน้อง มันปกติ สมัยก่อนตอนสาวๆ
มันค่อนไปทางต่ำ พอมาแก่ๆ ตอนนี้ ก็เลยกลายเป็นปกติไป
ถ้าสูงนี่ก็จะประมาณ 130/90 แต่ว่าถ้าเทียบน้ำหนักตัว
หมอก็จะบอกว่า เออ ก็ปกติแหละ 5555+

 

โดย: nonnoiGiwGiw 25 กุมภาพันธ์ 2563 10:10:12 น.  

 

39. นี่มันชีวิต อ.เต๊ะ เลยนะครับ

ขณะที่อยู่หน้าจอคอม เขียนคอมเม้นท์ให้คนอื่นเพลิดเพลิน เฮฮากันไปนี่ พอปิดคอม ต้องแอบไปนั่งร้องไห้ กระซิกๆอยู่มุมห้อง

จ้องมองเตาถ่าน ว่าจะจุดดีมั้ยน้อ อิอิ


คุณก๋าบอก เอ็งจะรออะไรล่ะ ขอบอกให้เอ็งรู้ไว้ว่า

ยังมีข้าคนนึง ที่รออ่านข่าวเอ็งอยู่นะ เย้ย 555

 

โดย: multiple 25 กุมภาพันธ์ 2563 11:24:18 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า
เข้ามาอ่านเช่นเคย ภาพประกอบสวยดีครับ

 

โดย: Insignia_Museum 25 กุมภาพันธ์ 2563 11:27:49 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณก๋า
ดาบแรกวันนี้ สื่อตัวตนคนปัจฉิมวัยอย่างเราแท้จริง
ถูกต้องเลย... ดาบสอง เรายังไม่เคยมีชีวิตแบบนั้น
แต่เข้าใจเห็นภาพได้ดี ...ขอบคุณค่ะ

ปล. เมื่อคืนตั้งนาฬิกาปลุก ลุกมาลุ้นระทึกทีมรัก
ครึ่งแรกและต้นครึ่งหลัง ลุ้นหัวใจจะวาย...
เพราะถูกตีเสมอ+นำก่อนอีก WHU เตรียมแผนมารับดีมากๆ
สนุกเลยคร้าเมื่อคืน ดีใจที่ชนะ นึกว่าจะได้ 4/2 ซ๊ะอีก !!??

 

โดย: Tui Laksi 25 กุมภาพันธ์ 2563 11:53:34 น.  

 

ผมนึกถึงเพลงนึงเลยครับ ยิ้มให้ความผิดหวัง

เมื่อคืนผมตื่นตอนตีสาม นอนดูบอลลุ้นสนุกมากครับ ได้นอนตอนตีห้า ตอนนี้นั่งหลับอยู่ที่ทำงานครับ 555

 

โดย: The Kop Civil 25 กุมภาพันธ์ 2563 12:01:17 น.  

 

สวัสดีเจ้าคุณก๋า
ปิ๊กมาประจำการที่ฮ้านตั้งแต่ตะวาละเจ้า
ถนนเชียงใหม่-เชียงราย ปลายปีนี้ท่าจะเสร็จไปเยอะแล้วนะเจ้า
ตลอดทางที่ไปเครื่องจักรทำงานตลอดเน้อ
ทำมาใกล้ถึงดอยสะเก็ดแล้วเนอะ เร็วกว่าช่วงก่อน ๆ นะ
ถ้าทำบะหยุดกันทุกวันแบบนี้ เผลอ ๆ ปลายปี๋นี้เสร็จแน่

บทแรก ทำหื้อนึกถึงหน้าชื่นอกตรม
บทที่สอง ทำหื้อนึกถึงคำว่า คืนสู่สามัญ

 

โดย: JinnyTent 25 กุมภาพันธ์ 2563 12:10:17 น.  

 

ในสถานการณ์ปัจจุบันนั้น ถ้าจะเปรียบเทียบเมื่อครั้งที่ผม(ลุงแอ็ด)ผ่านพบมา ผมมองว่ายุคนี้หรือวันนี้ ไม่สาหัสเท่ายุคนั้นเมื่อ35ปีที่ผ่านครับ

ยุคนั้นการสื่อสารถึงกันในหมู่ชนชาวบ้านอย่างเราๆท่านๆ ไม่สะดวกรวดเร็วเพื่อแจ้งข่าวให้ถึงกันเร็วประดุจแสง เหมือนอย่างยุคนี้ ระบบธนาคารมีการยึดยุนกว่ายุคนั้นมากมายนัก มีระบบผ่อนปรนให้ได้หาทางแก้ปัญหาได้ดีกว่ายุคนั้นมาก

แต่ยุคนี้(จากข้อสังเกตุ)หมู่ชนยุคใหม่ ตกอยู่ในอำนาจของการตลาดอย่างน่าตกใจ สินค้า(ที่ไม่จำเป็น)ถูกเสนอขายถึงห้องนอน และสามารถซึ้อได้เพียงปลายสัมผัสได้เลยทันที และมีระบบซื้อก่อนจ่ายที่หลังด้วย

ถ้าเอาประสบการณ์เก่าๆในยุคนั้นมาปรับใช้ในยุคนี้ ขอบอกว่า"ลุงแอ็ด"จะได้เปรียบในทุกกรณี เพราะสามารถรู้เท่าทันเกมส์ที่เล่นกันในยุคนี้ครับ
ขอเป็นกำลังใจแด่ชนยุคใหม่ครับ ที่อาจจะกำลังเจอปัญหาที่กำลังประสพอยู่ในสถานการณ์ของปัจจุบันในวันนี้

 

โดย: ธนูคือลุงแอ็ด 25 กุมภาพันธ์ 2563 12:25:59 น.  

 

ปกติถ้าเตะดึกแบบนี้ ผมจะดูไม่ค่อยไหวเหมือนกันครับ
เมื่อคืนผมนอนตั้งแต่สามทุ่มกะจะตื่นวิ่งตอนเช้า แต่ดันตื่นมาตอนตีสาม ทีนี้ก็ยาวเลยครับ มาหลับตอนตีห้าครึ่ง ตื่นตอนแปดโมง 555 อดวิ่งครับ
วันนี้ฝุ่นเยอะมากครับที่กรุงเทพฯ ตัวแดงทุกพื้นที่

 

โดย: The Kop Civil 25 กุมภาพันธ์ 2563 12:41:28 น.  

 

ทักทายมาจากบนดอย
เหมือนที่คุณก๋าเขียนเลยค่ะ
ข้าวผัด 30 บาท ไข่ดาว 10 บาท
วันละไม่ถึง 100 บาท กล่องนึง ได้ 2 มื้อ
ถ้าผัดเอง รวยสะดือปลิ้น สวนกระแสหุ้นตก
แดงทั้งกระดานหลายวันแล้วค่ะ

 

โดย: mcayenne94 25 กุมภาพันธ์ 2563 13:14:12 น.  

 

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
เซ็ตนี้ยาวมากเลยนะคุณก๋า

 

โดย: หอมกร 25 กุมภาพันธ์ 2563 13:21:44 น.  

 

สวัสดีค่ะก๋า

บางทีหลัง รอยยิ้ม อาจมีเรื่องราวมากมาย
กว่าวันนี้จะยิ้มได้ ผ่านเสียงสะอื้น และร่ำให้มานับไม่ถ้วนนะคะ

............

บ้านพี่ยังมีกลิ่นควันเป็นระยะค่ะ
เพราะชาวบ้านชอบเผาขยะค่ะ
อากาศก็ร้อนมากมายเลย


เราคงต้องดูแลสุขภาพของเราเองกันไปแบบนี้ล่ะค่ะ
กับเหตุการณ์ของสภาพแวดล้อม และโรคระบาด

 

โดย: tanjira 25 กุมภาพันธ์ 2563 14:53:20 น.  

 

บางทีภายใต้รอยยิ้มอาจเต็มไปด้วยรอยน้ำตาจริง ๆ ค่ะ

 

โดย: sawkitty 25 กุมภาพันธ์ 2563 16:08:03 น.  

 

ส่วนข้าฯยิ้มเยาะให้กับตัวเจ้า
ให้กับโลก และให้กับตัวข้าฯเอง ฮา ฮา ฮา

---

อ่านแล้วขอต่อหน้อยเจ้า

 

โดย: tuk-tuk@korat 25 กุมภาพันธ์ 2563 16:25:07 น.  

 

สวัสดีอีกรอบค่าคุณก๋า

เด็กๆ ชอบที่นี่กันค่ะ เราเองเสียดายที่ไม่ได้ดูโชว์ใหญ่อ้ะ เซ็งเหมือนกันค่ะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2563 17:49:49 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

ยิ้มเปื้อนน้ำตา...แสร้งสุขกั้นทุกข์ หลายคนคงเคยผ่าน
และพ้นจุดนั้นมาได้แล้วตอนเยาว์วัย
พอเป็นสว. ยิ้มเปือนน้ำตา ทุกครั้งที่ได้เห็นความสำเร็จของลูกหลาน อย่างมีความสุข

 

โดย: ตะลีกีปัส 25 กุมภาพันธ์ 2563 18:54:38 น.  

 

กว่าจะยิ้มได้ในแต่ละเรื่องราว ยิ้มในแบบที่ยิ้มจริงๆ ไม่ใช่ยิ้มแบบให้คนอื่นมองว่ายิ้ม ก็เหนื่อยใช่ย่อยเลยค่ะ

ทักทายยามดึกค่ะพี่ก๋า

 

โดย: blog pu 25 กุมภาพันธ์ 2563 20:55:34 น.  

 

ความทะเยอทะยาม
เป็นคุณลักษณะของคนที่ยังไม่เข้าใจคำว่า..ปล่อยวาง

 

โดย: เริงฤดีนะ 25 กุมภาพันธ์ 2563 21:39:58 น.  

 

กะแล้วว่าพี่ก๋าต้องชอบเที่ยวแนวนี้แน่ๆ อาร์ตเน้นๆ แต่ให้ผมพาเที่ยวกรุงเทพนี่คือเดินยังไงก็หลงนะครับ 555 พาเที่ยวได้แค่เมืองโบราณอย่างยุดยา ลพบุรี สุพรรณบุรี ไรงี้ อิอิ

ชอบบทแรก คนที่เห็นเขายิ้มทุกวันนี้อาจเป็นคนที่่ผ่านความทุกข์จนเข้มแข็งมาแล้วนะครับ
อีกบท คนนึงก็ครองเมืองไป ไม่เกี่ยวกับอีกคนเพราะอยู่ในป่า ...ซิทคอมมาก แต่ก็จริงนะครับ คุณค่าที่แต่ละคนไขว่คว้าล้วนแตกต่างกัน

 

โดย: ชีริว 25 กุมภาพันธ์ 2563 22:44:36 น.  

 

ปัญหาต่างๆมีทางออก
การยิ้มทำให้เรามีกำลังใจขึ้นและยิ้มเพื่อคนรอบข้าง
จะได้ไม่กังวลไปกับเรานะคะ



ฝันดีค่ะคุณก๋า

 

โดย: Sweet_pills 25 กุมภาพันธ์ 2563 23:54:12 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

 

โดย: newyorknurse 26 กุมภาพันธ์ 2563 4:02:07 น.  

 

พอผ่านประสบการณ์มากขึ้นอะไรหลายๆ อย่างมันก็ทำให้เราปลงได้ บางอย่างเรายิ้มทั้งที่ใจเราร้องไห้จริงๆ เหมือนอย่างในปัจจุบัน ผมไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเราเดินมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร และแน่นอนว่าเราไม่ได้เลือกเดินเองเลย


อีกอันต่างฝ่ายต่างมองในมุมมองที่แตกต่างกัน ความคิดในหัวของทั้งสองคนก็น่าสนใจไม่แพ้กันเหมือนกัน

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 กุมภาพันธ์ 2563 23:01:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]